Νίκος Καλογερόπουλος, «ο συρφετός των 27» στις 25 Μαρτίου και … οι κινέζοι

Σημ. Π. Ήφ. Εύστοχος όπως πάντοτε ο συνάδελφος ΝΚ που ζει στο εξωτερικό. Το βιβλίο του με το οποίο εξήγησε το πως τις τελευταίες δεκαετίες κάποιοι διασπάθισαν τα κονδύλια που εισέρευσαν στην Ελλάδα (αντί ως είχαν υποχρέωση να κάνουν παραγωγικές επενδύσεις) είναι μνημειώδες και υπό τις περιστάσεις «κλασικό». Καυστικός στο σύντομο σημείωμά του που παραθέτω αναφέρεται στον «συρφετό των 27». Έτσι κατάντησαν την συνεργασία στην Ευρώπη κάποιοι και αφιερώνω την έκφραση «συρφετός των 27» στους πομπώδεις θιασώτες της ηχηρής σαπουνόφουσκας «δημόσια ευρωπαϊκή σφαίρα». Με αυτή, ως γνωστό, αναφέρονται σε μια θεσμικοκοσμοπλαστική δομή που διαμορφώνει ευράνθρωπους ( γι’ αυτό και αντιπαθούν το εθνοκράτος), βλέπουν την ανάδειξη ενός μετα-κρατικού συστήματος των φαντασιώσεών τους (γι’ αυτό και αντιπαθούν την πατρίδα τους) και γρήγορα έσπευσαν να βάλουν την υπογραφή τους κάτω από το φασιστοειδές σχέδιο Αναν ή έσπευσαν στα εξωχρηματοδοτούμενα σεμινάρια πολιτειότητας των κακότυχων κυπρίων.
Τονίζω όμως και κάτι άλλο: Του ακαδημαϊκούς που το παίζουν … κινέζοι. Είναι όλοι εκείνοι οι ΜΚΌπληκτοι που περίπου υποστήριζαν ότι θα δημιουργηθεί ένας πλανητικός ακταρμάς περιφερόμενων διεθνικών δρώντων και πως οι αγαθοεργοί αυτοί αλήτες (με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου), θα αντέστρεφαν τον ρου της ιστορίας εισάγοντας μας σε ένα θερμοκήπιο άνευρων και ισοπεδωμένων μεταμοντέρνων ατόμων χωρίς ουσίες, νοήματα και ταυτότητα. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει το κεφάλαιο 5 του Κοσμοθεωρία των Εθνών, όπου περιγράφω το μεταμοντέρνο έκτρωμα των μοντερνιστών στο κατώφλι του 21ου αιώνα οι οποίοι ενώνουν τα νήματα όλων των κακών του παρελθόντος: Ηγεμονιστές, υλιστές, Μαρκήσιος ντε Σάντ, σταλινικοκουμμουνιστές, φασιστές, διεθνοφασιστικοφιλελεύθερους, χαρούμενους ΜΚΌπληκτους, επεμβατιστές της μεταψυχροπολεμικής εποχής και ότι άλλο φρούτο παρήγαγε η καταστροφική πορεία του μοντερνισμού από τον 16 αιώνα μέχρι τις μέρες μας.
Τώρα, μιας και περί περικοπών η κουβέντα, πολύ σοβαρά λέω το εξής: Να αρθεί η μονιμότητα και να κληθούν να ασκήσουν άλλο επάγγελμα όλοι αυτοί οι επιστημονικά μεταμφιεσμένοι που την στιγμή που μιλάμε εισπράττουν παχυλούς μισθούς για να διατυμπανίζουν πως τα διεθνικά εκτρώματα (τα οποία χρηματοδοτούνται, μεταξύ άλλων, από τους σόρους, τα σοράκια και τα κοράκια) θα ενώσουν ανθρωπολογικά και πολιτικά τον πλανήτη. Αναφέρω ως παράδειγμα τον κερδοσκόπος Σόρος για παράδειγμα και τους λοιπούς διεθνικούς ομοϊδεάτες του που αποσταθεροποίησαν την Ελλάδα. Και έχουμε να δούμε πολλά ακόμη, δυστυχώς, όπως εύστοχα προειδοποιεί ο εκλεκτός συνάδελφος το μήνυμα του οποίου παραθέτω.
Τέλος, εθελούσια συνταξιοδότηση θα πρέπει να ζητήσουν και όσοι τις τελευταίες δύο δεκαετίες μας έπρηξαν με νομικίστικες ασυναρτησίες. Ας διαβάσουν τώρα προσεκτικά την απόφαση του ΕΔΑΔ για την Κύπρο. Εμείς πιο ψύχραιμα και ισορροπημένα τονίζαμε την τεράστια σημασία των διεθνών θεσμών, του διεθνούς δικαίου και των Συμβάσεων. Ποτέ δεν πάψαμε να τονίζουμε, όμως, ότι είναι εξαρτημένες μεταβλητές τις ισχύος και πως θα έπρεπε η στρατηγική μας να συμπεριλαμβάνει την αποτρεπτική ισχύ, το ισχυρότερο μέσο άμυνας ενός λαού που είναι το εθνικό φρόνημα και όλα τα άλλα μέσα που επιτρέπου σε ένα εθνοκράτος να επιβιώνει σε ένα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.

From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG] On Behalf Of Nicolas Kaloy
Sent: Sunday, March 21, 2010 5:54 PM
To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG
Subject:

Δελτίον 1330, 22.3.10 HighTV
Ο ανταποκριτής μας στην Γενεύη Νίκος Καλογερόπουλος μεταδίδει:
Για την διάλυση της Σοβ. Ενώσεως υπεύθυνο ήταν βέβαια το ανεδαφικό κομμουνιστικό σύστημα αλλά, συν Αθηνά, κίνησε και το χεράκι της η Αμερική. Το ίδιο συμβαίνει με την συμβολική ήττα του Ευρώ και της ΕΕ όπου στην αρχική διαμόρφωση του συστήματος υπερίσχυσε η σύγχυση, η βιασύνη και η αλαζονεία της Γερμανίας, αλλά συν Αθηνά, έβαλε και το χεράκι της η Αμερική. Τώρα στην ΕΕ, με έναν παθητικό Πορτογάλο Barroso, έναν ανύπαρκτο Βέλγο Πρόεδρο και μια ασήμαντη Αγγλίδα Υπουργό Εξωτερικών, όλοι προσπαθούν, με χαμένη ελπίδα, να κολλήσουν τα σπασμένα γυαλιά. Η Αμερική θριαμβεύει βλέποντας στο εγγύς μέλλον την διάλυση και της Ευρώπης και του Ευρώ. Η αλαζών Γερμανία, με βοήθεια Ιταλίας, Φινλανδίας και της πάντοτε εχθρικής στην Ελλάδα Ολλανδίας, επιμένει για επέμβαση του ΔΝΤ προς σωτηρία της άμυαλης Ελλάδος και, σε λίγο, Ισπανίας κια λοιπών που περιμένουν στην ουρά. Υπάρχει λογική στην θέση της Γερμανίας που θέλει να τιμωρήσει τους βιαστές του Μάαστριχτ το οποίο είναι έργο της. Αλλά υπάρχει λογική και στην Γαλλία που αντιστέκεται για να σώσει τα έπιπλα. Περιέργεια να δούμε τι θα αποφασίσει ο συρφετός των 27 στις 25 Μαρτίου. Το 1976 στο ΔΝΤ είχε καταφύγει και ο γίγας Βρετανία. Αλλά συμβολικώς όλη η ιστορία οδηγεί στην ήττα του Ευρώ που, πράγματι, είναι ήττα της προχειρότητας που ετέθησαν οι βάσεις του. Πολλοί μάγειροι και η σούπα χάλασε, κατά την Αγγλική παροιμία. Δεν γίνεται παντοδύναμη Κεντρική Τράπεζα χωρίς να κατευθύνεται από παντοδύναμο Κεντρικό Όργανο οικονομικής πολιτικής για την Ευρωζώνη. 9, 15 ίσως 20 αύριο κράτη στο Ευρώ, στο ίδιο κρεβάτι, το καθένα προσπαθεί να τραβήξει το πάπλωμα για να καλύψει την πλάτη του και τα υπόλοιπα οπίσθια. Λάθος συνελήφθη η ΕΕ, αλλά περισσότερο Λάθος ήταν η σύλληψη του Ευρώ. Πρώτα μαζεύτηκαν συλλήβδην οι 27 και ύστερα ψάχνουν να βρουν τους όρους του παιχνιδιού στον συνωστισμό της συνοικήσεως. Όλα δείχνουν ότι πρέπει τα πράγματα να αρχίσουν από την αρχή. Μεγάλο ακόμη Λάθος ότι δεν επήραν το έτοιμο παράδειγμα που παρουσιάζει η Ελβετία. Θα είναι ατυχία αν χαθούν άδοξα τόσο το Ευρώ όσο και η ΕΕ. Αλλά υπάρχει ελπίς να κυριαρχήσει η Γαλλία.