11.09.2009. Η ευγενής διπλωματική, πολιτική και πνευματική τύφλωση …
Υπό τις περιστάσεις, μερικές σύντομες και μεστές θέσεις επί αυτονόητων και πασίδηλων γεγονότων είναι αναγκαίες.
Πρόβλεψη διόλου ριψοκίνδυνη: Οι έλληνες θα πάθουν μεγάλες ζημιές τους μήνες και τα χρόνια που έρχονται.
α) Η Κύπρος χάθηκε ήδη και αυτή την στιγμή κτίζεται η μεγαλύτερη παγίδευση του ελληνισμού μετά την πτώση του Βυζαντίου. Αυτή την φορά δεν θα σκλαβωθούν ή θα εκδιωχθούν άμεσα οι εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες της Κύπρου για να καταφύγουν στην «προσφυγομάνα Ελλάδα» (ο κυριότερος ρόλος του νεοελληνικού κρατιδίου αυτός ήταν: να υποδέχεται τους πρόσφυγες των οποίων την φυγή από τις πατρογονικές τους εστίες αυτό προκαλούσε) . Θα εντειχιστούν σε δομές που θα προκαλέσει αργό θάνατο, ολοένα και πιο βαθιά παγίδευση του νεοελληνικού κρατιδίου και αναπόδραστα θα προκαλέσει αναρίθμητους ρευστούς και μετακινούμενους ανθρώπους (τόσο χωροταξιακά όσο και συνειδησιακά – ανάλογα και αντίστοιχα παραδείγματα είναι όσοι φυγαδεύτηκαν ένθεν και ένθεν και εκείθεν το 1922, οι βορειοηπειρώτες, οι βλάχοι, οι του εμφυλίου και πολλοί άλλοι).
β) Σε όλο το υπόλοιπο μέτωπο που αρχίζει από το Καστελλόριζο μέχρι την Ήπειρο οι αναθεωρητισμοί δεν σιγοβράζουν αλλά φουντώνουν. Πολιτικό σύστημα εδώ που να βλέπει, να αναλύει, να σχεδιάζει στην βάση των εθνικών συμφερόντων, να χαράσσει υψηλή στρατηγική και να την εφαρμόζει, δεν υπάρχει. Υπάρχει όπως πάντοτε, όπως το χαρακτήρισε ο συνάδελφος Γιώργος Κοντογιώργης, ένα πρατήριο ξένο συμφερόντων που ονομάζεται νεοελληνικό κράτος.
γ) Τρίτον και κυριότερο, είναι η απάντηση στο ερώτημα τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει στο νεοελληνικό κράτος. Σίγουρα υπάρχουν περί τα εννέα εκατομμύρια έλληνες, δηλαδή, των ελλήνων οι κοινότητες οι οποίες τον ενάμιση τελευταίο αιώνα προσέρχονται και συνωστίζονται στο νεοελληνικό κράτος. Δεν υπάρχει το ελάχιστο: Πολιτικές μορφές όπως ο Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου και άλλοι αυτού του διαμετρήματος. Οι τελευταίοι, παρά την αμφιλεγόμενη διαδρομή τους, τα τραγικά λάθη τους και τις ακόμη πιο τραγικές αντιφάσεις και αντιθέσεις τους, είχαν κάποιο ψυχικό και ηθικό ελληνικό διαμέτρημα. Λίγο πολύ, κουτσά στραβά, το αιτιολογούσαν με όρους ελληνικού έθνους, («έθνους», με τους πνευματικούς και πολιτικούς όρους που το αναλύσω στην μονογραφία μου Κοσμοθεωρία των Εθνών).

Τελικά, όμως, στο νεοελληνικό κράτος υπάρχουν και κάποια αλλότρια πράγματα που δημιουργήθηκαν, βασικά, τις δύο τελευταίες δεκαετίες:
α) Μια εκτεταμένη παρέα που διακλαδώνεται σε διεθνικά «Ιδρύματα»-ΜΚΟ τα οποία δρουν και λειτουργούν εξωπολιτικά, εξωκοινωνικά και παραπολιτικά. Εδώ και ενάμιση περίπου δεκαετία (το σκηνικό στήθηκε πιο μπροστά σε κάποια εργαστήρια μαλακής ισχύος όπου υπηρετούσαν «υψηλοί αξιωματούχοι του Πενταγώνου», μεταγενέστερα χαμογελαστοί λύκοι όπου τους έστελλαν) όλο το κοινωνικοπολιτικό οικοδόμημα βομβαρδίστηκε με ανορθολογικές εκτιμήσεις (όχι αναλύσεις αλλά λανθασμένα δόγματα στρατηγικής σκοπιμότητας) για το διεθνές σύστημα, για την ΕΕ, για την Τουρκία, για την ειρηνική επίλυση των διαφορών, για τα αίτια του κυπριακού ή άλλων «εθνικών θεμάτων», για το περιεχόμενο και την αποστολή του διεθνούς δικαίου και των διεθνών θεσμών και για τον ρόλο των ηγεμονικών δυνάμεων, καθώς και τις δυνατότητες των λιγότερο ισχυρών κρατών στις σχέσεις τους με τα ισχυρότερα κράτη. Εγώ θα έλεγα ότι αυτή η παρέα είναι μια από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις πνευματικού δολιοφθορέα μιας κοινωνίας που γίνεται στόχος αναθεωρητικών-ηγεμονικών δυνάμεων και που συνειδητά ή ανεπίγνωστα στήνει σκηνικό πνευματικού ροκανίσματος των πολιτών, πνευματικής αποδόμησής τους και διασποράς του κράτους και της κοινωνίας στους πέντε ανέμους. Αυτά παθαίνουν όσες κοινωνίες δεν προσέχουν και τα παραδέίγματα είναι πολλά όπως είναι ρευστή η σύνθεση και οι διανεμητικές δυναμικές του διεθνούς συστήματος.
β) Υπάρχουν μέσα μαζικής επικοινωνίας που εξεζητημένα και στην βάση κλασικών προτύπων μαλακής ισχύος επηρεάζεται από αυτή την «παρέα». Συνειδητά ή ανεπίγνωστα υπηρετείται η αποδόμηση, το μεταμοντέρνο ροκάνισμα και η διασπορά των νεοελλήνων. Όπως εξηγώ στο Κοσμοθεωρία των Εθνών σε ένα γενικότερο πλαίσιο η συρρίκνωση ή εξανέμισμα ενός κράτους δεν σημαίνει εξαφάνιση ενός έθνους γιατί το έθνος είναι πνευματικό, πολιτικό και πολιτιστικό κτίσμα. Σημαίνει όμως κακουχίες για όσους στην κάθε συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία βρεθούν στις συμπληγάδες.
γ) Υπάρχουν ακόμη, πολιτικές ηγεσίες οι οποίες καταβρόχθισαν μεγατόνους πνευματικών σκουπιδιών περί «παγκοσμιοποίησης», «μεταεθνικής εποχής» και άλλων αποδομητικών σκουπιδιών που όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κατανοήσει διαβάζοντας τις εξονυχιστικές αναλύσεις του μεταμοντερνισμού που κάνω στο προαναφερθέν Κοσμοθεωρία των Εθνών. Οι ύστερες πολιτικές ηγεσίες, ακόμη, δεν είναι μόνο σε πλήρη πνευματική σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Είναι επιπλέον βυθισμένοι μέχρι στο λαιμό στο κομματικοφαυλοκρατικό σύστημα που περιέγραψε με ιδιοφυή τρόπο ο Ευάγγελος Κοροβίνης στο Νεοελληνική Φαυλοκρατία (εκδόσεις Αρμός).
δ) Χιλιάδες φοιτητές γόνοι των ελληνικών κοινοτήτων που συνωστίζονται στο νεοελληνικό κράτος και οι οποίοι με την σειρά τους αντί να πάνε να σπουδάσουν καμιά αξιοπρεπή επιστήμη όπως γιατροί, λογιστές, μηχανικοί -για την διεθνολογική-πολιτική τους μόρφωσή τους αρκούσε ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και οποιοδήποτε μη ιδεολογικό κείμενο τους περιγράφει και ερμηνεύει- συνωστίζονται με την σειρά τους στα λεγόμενα τμήματα κοινωνικών επιστημών (του νεοελληνικού κράτους και της αλλοδαπής) όπου τους αποδομούν πνευματικά τα κυρίαρχα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα και θεωρήματα.
ε) Υπάρχουν ακόμη εκατομμύρια έλληνες οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν υψιτενείς θεωρίες διεθνών σχέσεων ή πολιτικής επιστήμης και οι οποίοι, για να παραφράσω τον Καβάφη, «ανεπαισθήτως κλείστηκαν από τον κόσμο έξω». Ζουν στον κόσμο τους, ο καθείς τους έχει την «δική του ατομικιστική ατζέντα», αντί πολιτικών απόψεων αναπτύσσει ρευστές αντιλήψεις απόρροια ιδεολογημάτων και θεωρημάτων και χωρίς να το περιμένουν, κάποια στιγμή, «έρχονται οι βάρβαροι», οι ζημιές, οι κακουχίες, η απώλεια ασφάλειας και η απώλεια ευημερίας. Κάτσε μετά, να θυμηθείς τι έλεγαν οι μεταμοντέρνοι ηρακλειδείς των ηγεμονικών συμφερόντων, τι έκανε ο καθείς με την «ατομική του ατζέντα», το τι έγραφε ο «υψηλός αξιωματούχος του Πενταγώνου» και η παρέα του την δεκαετία του 1990, το πως λειτούργησε ο ένας ή άλλος ακαδημαϊκός στα εκλεκτορικά σώματα και το πως λειτούργησε το φαυλοκομμματικοκρατικό σύστημα επί ζητημάτων πολιτικής σταθερότητας. Εδώ για να γίνω πιο ακριβής, τα αίτια της μεγαλύτερης καταστροφής της ανθρωπότητας την δεκαετία του 1910 και του 1920 -όταν οι αποικιοκρατικές και ηγεμονικές δυνάμεις κατέστρεψαν εκ θεμελίων τον πολιτικό πολιτισμό των εθνών που κτίστηκε από την κλασική εποχή μέχρι την πτώση του Βυζαντίου και που επιβίωσε των Οθωμανών- τα φορτώσαμε σε ένα και μόνο γεγονός: «έχασε ο Βενιζέλος τις εκλογές».

Σταματώ εδώ παραθέτοντας πληροφορίες για δύο γεγονότα.
Το πρώτον, αφορά τις πολιτικές διαβουλεύσεις στην Τουρκία όπου οι Γκιουλ-Ερτογαν-Νταβούτογλου για τους Κούρδους [είναι αυτό το τρίγωνο που ο Υψηλός Αξιωματούχος έπεισε πάρα πολλούς πως «δεν θα πολεμά» επειδή «θα είναι δημοκρατικό» και που θα δημιουργήσει ανθόσπαρτο ελληνοτουρκικό βίο α) όταν με την δική μας άνευ όρων φανατική υποστήριξη των ηγεμονικών αξιώσεων της Τουρκίας απέναντι στην ΕΕ (υπό την Υψηλή Καθοδήγηση του Πενταγώνου, όπως είναι κοινώς γνωστό) β) όταν δώσουμε την Κύπρο χειροδόπαρα δεμένη στην Άγκυρα, γ) όταν εγκαταλείψουμε τα απορρέοντα από το διεθνές δίκαιο κυριαρχικά μας δικαιώματα σε όλο το υπόλοιπο μέτωπο και δ) όταν «θυσιάσουμε κυριαρχία εν ονόματι της μεταεθνικής εποχής» (όπως περίπου δήλωσε, με περισσή αθωότητα, πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής]. Δεν προκρίνουν πλέον, μαθαίνουμε, την επίλυση του κουρδικού ζητήματος στην βάση του μοντέλου που οι ίδιοι προωθούν στην Κύπρο και που στην Βοσνία αποτυγχάνει παταγωδώς. Προκρίνουν την ενσωμάτωση στην τουρκική πλειονότητα. Το αν θα επιτύχει είναι άλλη υπόθεση. Απλά υπενθυμίζω ότι η πλειονότητα πλέον των πολιτικών και «αναλυτικών» ελίτ της Κύπρου και της Ελλάδας προκρίνουν το Βοσνιακό μοντέλο στην Κύπρο, δηλαδή το χειρότερο όλων αυτών των τερατωδών κατασκευών, το σχέδιο Αναν.
Το δεύτερον, αφορά το όργιο σαδιστικών δραστηριοτήτων βρικολακιασμένων αξιωματούχων πάνω στο εγκαταλειμμένο κορμί της Κύπρου (και αναμενόμενα αυτό ισχύει σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής), οι οποίοι διαμέσου του ΟΗΕ, ΜΚΟ και άλλων «εξαρτημένων μεταβλητών της ισχύος» λειτουργούν ως και να μην υπάρχει ελληνικό και κυπριακό κράτος, ελληνική και κυπριακή πνευματική ζωή, ελληνική και κυπριακή κοινότητα επιστημόνων και ελληνική και κυπριακή πολιτική ζωή. Ή μήπως τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει; Παραθέτω το χθεσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Μιχάλη Ιγνατίου και το σχόλιο του Ν. Κυριακού στο ΕΘΝΟΣ που τα λέει όλα. Ο καθείς σύμφωνα με τα συμφέροντά του σκέφτεται και ενεργεί κατά βούληση και με σιγουριά ότι στην ελληνική πλευρά υπάρχουν εξυπηρετικές στρατιές που θα εξυπηρετήσουν αυτά τα συμφέροντα εις βάρος της ασφάλειάς μας, του διεθνούς δικαίου, των ευρύτερων και βαθύτερων συμφερόντων μας, ακόμη και εις βάρος της κυριαρχίας.:

Στήνουν παγίδα για το Κυπριακό
Σχέδιο αποενοχοποίησης της Αγκυρας φέρνουν στο φως τα πρακτικά της συνάντησης του βοηθού γ.γ. του ΟΗΕ Πάσκοε με τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=5952867

Παρά το γεγονός ότι η Αγκυρα και ο υποτακτικός της στην Κύπρο, Μεχμέτ Αλι Ταλάτ, δεν έχουν προχωρήσει σε καμία υποχώρηση μέχρι τώρα στις συνομιλίες, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν αποφάσισε να ασκήσει πιέσεις στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, στη διάρκεια της συνάντησης που θα έχουν στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του Διεθνούς Οργανισμού.
Σύμφωνα με τα απόρρητα επίσημα πρακτικά της συνάντησης του βοηθού γενικού γραμματέα Πάσκοε με τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λευκωσία Φρανκ Ουρμπάνσικ, στις 31 Ιουλίου 2009, ο πρώτος ανακοινώνει στον Αμερικανό αξιωματούχο ότι ο Μπαν Κι Μουν θα υπενθυμίσει στους Ελληνοκύπριους τις προσδοκίες της διεθνούς κοινότητας για το Κυπριακό. Συγκεκριμένα του τονίζει ότι ο γενικός γραμματέας θα μεταφέρει στους (ξένους) συνομιλητές του ότι είναι σημαντικό και οι ίδιοι να υπενθυμίσουν στον κ. Χριστόφια ότι αναμένουν άμεση διευθέτηση του Κυπριακού.

Ομολογία
Η κυνική ομολογία του κ. Πάσκοε, ο οποίος ήταν ένας εκ των «κατασκευαστών» του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν από τη θέση του βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αποδεικνύει ότι είναι πραγματικοί οι φόβοι της Αθήνας και της Λευκωσίας ότι είναι σε φάση υλοποίησης το σχέδιο αποενοχοποίησης της Αγκυρας και πλήρους πια αποδέσμευσης της Τουρκίας από το Κυπριακό.

Ο βοηθός γενικός γραμματέας λέει στον Αμερικανό πρέσβη ότι ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων δεν ήταν καθόλου ουσιαστικός και δείχνει να ανησυχεί ότι θα συμβεί το ίδιο και με τον δεύτερο γύρο. Είναι σημαντικό και συνάμα ανησυχητικό ότι ο κ. Πάσκοε αναφέρει στον κ. Ουρμπάνσικ πως «η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ασκήσει πίεση στους Ελληνοκύπριους και να κάνει ξεκάθαρο ότι αυτή τη φορά η διεθνής κοινότητα αναμένει λύση».

Ο αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών εγκαλεί τη βρετανική κυβέρνηση (!), επειδή όπως αναφέρει «δεν πράττει αρκετά προς αυτή την κατεύθυνση λόγω της ισχυρής παρουσίας Ελληνοκυπρίων» στη Βρετανία.

«Προχωρούν μερικές φορές πολύ αργά», αναφέρει ο κ. Πάσκοε στον Αμερικανό πρέσβη, τον οποίο ενημερώνει ότι «ο ΟΗΕ δεν έχει άλλη επιλογή παρά να πιστέψει τις διαβεβαιώσεις των δύο ηγετών για την αφοσίωσή τους στη διαδικασία».

Ο βοηθός γενικός γραμματέας αποκαλύπτει ότι έδωσε οδηγίες στον αντιπρόσωπο του ΟΗΕ, Αλεξάντερ Ντάουνερ, «να εμπλουτίσει με ιδέες τη διαδικασία», αλλά να το πράξει με τρόπο που οι ηγέτες να νομίζουν πως «διατηρούν την κυριότητα των συνομιλιών», κάτι που αποκαλύπτει την πρόθεση της συγκαλυμμένης επιδιαιτησίας.

Ο κ. Ουρμπάνσικ αποκαλύπτει στον κ. Πάσκοε ότι μετά τη συνομιλία τους θα έχει συνάντηση με τους ηγέτες της κυπριακής ομογένειας στη Νέα Υόρκη.

Ο Αμερικανός πρέσβης δείχνει θυμωμένος και λέει στον αξιωματούχο του ΟΗΕ: «Θα τους ρωτήσω ωμά εάν επιθυμούν να δημιουργήσουν προβλήματα ή θα υποστηρίξουν μία λύση-διακανονισμό».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Ουρμπάνσικ έθεσε το ερώτημα στους ηγέτες της κυπριακής ομογένειας, οι οποίοι του απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, πως εάν η λύση δεν είναι δίκαιη και, εάν βασιστεί σε παραμέτρους του σχεδίου Ανάν, θα τους βρει κάθετα αντίθετους.

Στα πρακτικά της συνομιλίας του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ με τον κ. Ντάουνερ (ημερομηνίας 3 Αυγούστου 2009, ώρα 12 το μεσημέρι), ο κατοχικός ζητά να πληροφορηθεί εάν θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη του γενικού γραμματέα στην Κύπρο.

Συναντήσεις
Ο Αυστραλός μεσολαβητής αναφέρει ότι η επίσκεψη θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και θα περιλαμβάνει διμερείς συναντήσεις, κοινή συνάντηση των δύο ηγετών και άλλες συναντήσεις, προφανώς με τους πολιτικούς ηγέτες των δύο κοινοτήτων.

Ο κ. Ντάουνερ σημειώνει ότι ο γενικός γραμματέας θα μπορούσε να προβεί σε θετικές δηλώσεις για τη διαδικασία των συνομιλιών, όπως έκανε πρόσφατα.

«Είναι σημαντικό να οικοδομηθεί εμπιστοσύνη στη διαδικασία», τονίζει ο κ. Ντάουνερ και προσθέτει: «Ο κ. Χριστόφιας πρέπει να διατηρήσει τη συναίνεση και στο εξής να αποφεύγει αρνητικά σχόλια που έχουν στόχο να διατηρήσει τον συνασπισμό» (των κομμάτων ΕΔΕΚ και ΔΗΚΟ).

ΨΑΧΝΟΥΝ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ
Σύμφωνα με τα πρακτικά, ο ειδικός σύμβουλος του ΟΗΕ και ο κατοχικός ηγέτης συζητούν για τα δημοψηφίσματα και τρόπους για να καταλήξουν υπέρ της λύσης. Βασικά δείχνουν να αναζητούν «μεθόδους εκβιασμού» των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων. Ο κ. Ντάουνερ αναφέρει στον κ. Ταλάτ τις σκέψεις του για τα διλήμματα που πρέπει να τεθούν: «Οι Τουρκοκύπριοι θα παραμείνουν απομονωμένοι και δεν θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση (εάν δεν ψηφίσουν ναι). Για τους Ελληνοκύπριους η επιλογή είναι λύση ή μόνιμη διχοτόμηση και το τέλος του ονείρου για την ενωμένη Κύπρο» (εάν ψηφίσουν «όχι»).

Σύμφωνα με τα απόρρητα πρακτικά της συνάντησης με τον κ. Πάσκοε, ο Αμερικανός πρέσβης προχωρά σε κριτική εναντίον της Γαλλίας χαρακτηρίζοντας τη στάση της «μη βοηθητική», ενώ σημειώνει πως «η Γερμανία δεν είναι ενεργός» παράγοντας στο Κυπριακό. Ομως, δίνει εύσημα στις σκανδιναβικές χώρες ότι «είναι εξαιρετικά βοηθητικές» (υπέρ της Τουρκίας), ενώ αναφέρει ότι οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης επιθυμούν να βοηθήσουν, αλλά δεν γνωρίζουν τον τρόπο. «Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες συντάσσονται με τους Ελληνοκύπριους», παραπονείται ο κ. Ουρμπάνσικ.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ
Στο τραπέζι διακυβέρνηση – περιουσιακό

Με συζήτηση των κεφαλαίων της διακυβέρνησης και του περιουσιακού αρχίζει σήμερα -με καθυστέρηση μίας εβδομάδας λόγω της αναβολής που είχαμε στην πρεμιέρα της περασμένης Πέμπτης ως αποτέλεσμα των τουρκικών προκλήσεων στον Λιμνίτη- ο δεύτερος γύρος των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.

Οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων έχουν συμφωνήσει όπως ο β γύρος συνεχιστεί με τα θέματα ΕΕ, την οικονομία, το εδαφικό και την ασφάλεια.

Στην πτυχή της διακυβέρνησης, θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς είναι πως απαιτούνται συγκλίσεις σε αρκετά θέματα και όχι μόνο στον τρόπο εκλογής της εκτελεστικής εξουσίας. Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει προτείνει εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου της ομοσπονδίας με κοινό ψηφοδέλτιο και στις δύο κοινότητες. Οι Τουρκοκύπριοι πρότειναν προεδρικό συμβούλιο που θα εκλέγεται από τη Γερουσία με αρκετά περίπλοκο τρόπο.

Το περιουσιακό είναι, μαζί με την ασφάλεια, οι πτυχές-«αγκάθια» του Κυπριακού στις οποίες θεωρείται δύσκολη έως απίθανη η επίτευξη συγκλίσεων. Οι θέσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς απέχουν πολύ ακόμα κι από τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, καθώς κινούνται στη λογική των αποζημιώσεων και των ανταλλαγών και όχι της αποκατάστασης.

Στο μεταξύ, παρασκήνιο για εξελίξεις στο Κυπριακό «στήνουν» για έναν ακόμη Σεπτέμβριο οι ξένοι μεσολαβητές στη Νέα Υόρκη, με την ευκαιρία και της επικείμενης παρουσίας του Προέδρου Χριστόφια στην έδρα του ΟΗΕ, αλλά και την πιθανή μετάβαση και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην αμερικανική μεγαλούπολη αργότερα αυτόν τον μήνα.

Την ερχόμενη βδομάδα (17/9) θα πραγματοποιηθεί εσωτερική σύσκεψη μεταξύ του ειδικού συμβούλου του γ.γ. του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ και των αξιωματούχων που ασχολούνται με το Κυπριακό στη Νέα Υόρκη (Λιν Πάσκο, Ελίζαμπεθ Σπέχαρντ) με αντικείμενο τον σχεδιασμό της τακτικής του διεθνούς οργανισμού για τις επόμενες φάσεις της διαπραγμάτευσης.

Στη Νέα Υόρκη
Την ίδια ώρα, η τουρκική πλευρά προωθεί μετάβαση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στη Νέα Υόρκη με στόχο να έχει συνάντηση με τον γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-Μουν και τον Δ. Χριστόφια στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ. Ο Ταλάτ απέστειλε ήδη και επιστολή προς τον γ.γ. ζητώντας συνάντηση μαζί του.

Από την Ιταλία, όπου πραγματοποίησε διήμερη επίσημη επίσκεψη και είχε συνομιλίες με τον πρόεδρο Ναπολιτάνο και τον πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι, ο Πρόεδρος Χριστόφιας ξεκαθάρισε για μία ακόμη φορά πως η ενότητα της Κύπρου προϋποθέτει αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, των εποίκων και τον σεβασμό της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ν. ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Διεθνολογικό υστερόγραφο
Για ένα ακόμη λόγο το ρεπορτάζ των δημοσιογράφων και οι αποκαλύψεις δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την εξαρτημένο ή ανεξάρτητο χαρακτήρα των διεθνών θεσμών και του διεθνούς δικαίου.