28.6.2006 (Σταύρος Λυγερός) Αγαπητή Ursula …
Αγαπητή Ursula…
Σταυρος Λυγερος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΡΟΣ: την Α.Ε.
την κ. Ursula Plasnik
Υπουργό Εξωτερικών
της Δημοκρατίας της Αυστρίας
Αγαπητή Ursula
Εν όψει του επικείμενου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, θα ήθελα να μοιρασθώ μαζί σου, καθώς και με τους άλλους συναδέλφους της Ε.Ε., ορισμένες σκέψεις της ελληνικής κυβέρνησης για το συγκεκριμένο περιεχόμενο της έννοιας «καλή γειτονία» σ’ ό,τι αφορά την Τουρκία. Ο όρος αυτός αναφέρεται στην 6η παράγραφο του Διαπραγματευτικού Πλαισίου, που συμφωνήθηκε μεταξύ των «25» στις 3 Οκτωβρίου 2005 στο Λουξεμβούργο για τις αρχές που θα διέπουν την ενταξιακή διαπραγμάτευση Τουρκίας-Ε.Ε. και συμπεριελήφθη επίσης στη σχετική με την Τουρκία παράγραφο (54) των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 15ης-16ης Ιουνίου 2006.
Εν όψει και της ετήσιας Eκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο της ενταξιακής διαπραγμάτευσης, όπως προβλέπεται από την Εταιρική Σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία, πιστεύω ότι θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η διαμόρφωση κοινής αντίληψης των Εταίρων και της Επιτροπής για το πώς θα πρέπει να προσδιορίζεται συγκεκριμένα η έννοια της καλής γειτονίας.
Σαν σημείο εκκίνησης θεωρώ ότι θα έπρεπε στην προκείμενη περίπτωση να προσδιορίσουμε την καλή γειτονία ως αποχή από ενέργειες που προσβάλλουν ή αμφισβητούν την εθνική κυριαρχία γειτονικών κρατών και τα εξ αυτής απορρέοντα δικαιώματα. Με αυτή την έννοια, το ψήφισμα της μεγάλης τουρκικής εθνοσυνέλευσης, που χρονολογείται από την 8η Ιουνίου 1995 και ορίζει ως casus belli το ενδεχόμενο επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, συνιστά μείζον ρήγμα (breach) στην απαιτούμενη από την Τουρκία πολιτική καλής γειτνίασης με μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπενθυμίζω ότι το Δίκαιο της Θάλασσας αναγνωρίζει στα κράτη δικαίωμα χωρικών υδάτων εύρους 12 ναυτικών μιλίων και ότι τα ελληνικά χωρικά ύδατα εκτείνονται σήμερα μόλις στα έξι ναυτικά μίλια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ψήφισμα αυτό οφείλει να ανακληθεί. Οι Εταίροι και η Επιτροπή θα πρέπει να απευθύνουν σχετικό αίτημα προς την Τουρκία.
Θα πρέπει, ακόμα, να σημειωθεί ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία πραγματοποιεί τακτικά επιχειρήσεις αεροφωτογράφησης της αντιαεροπορικής άμυνας της νήσου Κρήτης, ενώ στα λιμάνια των τουρκικών παραλίων στο Αιγαίο ναυλοχεί ένας στόλος περίπου 150 συγχρόνων αποβατικών σκαφών, ο οποίος, μαζί με το λοιπό τουρκικό ναυτικό, συμμετέχει σε συχνές αποβατικές ασκήσεις με στόχο τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Οι ανωτέρω επιχειρήσεις αεροφωτογράφησης, όπως και οι αποβατικές ασκήσεις, συνιστούν επιθετικές ενέργειες κατά της Ελλάδας.
Στο πλαίσιο της ενταξιακής διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, οι «25» θα πρέπει να ζητήσουν συμβατική δέσμευση της τουρκικής κυβέρνησης ότι θα τερματίσει οριστικά αυτές τις δραστηριότητες και ότι θα μετακινήσει άμεσα τον αποβατικό της στόλο εκτός του Αιγαίου.
Ολοκληρώνοντας τις παρατηρήσεις μου σχετικά με τον προσδιορισμό της έννοιας της καλής γειτονίας, θεωρώ χρήσιμο να διευκρινίσω ότι οι ανωτέρω πρακτικές της Τουρκίας συνιστούν μία γενικότερη επιθετική και απειλητική συμπεριφορά. Αυτή η συμπεριφορά αντιβαίνει ευθέως τις προβλέψεις της παραγράφου 4 των Συμπερασμάτων του Ελσίνκι (10-11 Δεκεμβρίου 1999), σύμφωνα με τις οποίες τα υποψήφια μέλη της Ε.Ε. υποχρεούνται στην ειρηνική επίλυση τω διενέξεών τους με τρίτα κράτη και δη με μέλη της Eνωσης. Οι πρακτικές της Τουρκίας, που περιέγραψα, θα πρέπει πρώτα να τερματισθούν, ώστε στη συνέχεια να καταστεί εφικτή η προσέγγιση και ειρηνική διευθέτηση των όποιων θεμάτων ήθελε τότε κριθεί ότι συνιστούν διένεξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αναμένοντας τα σχόλια και τις απόψεις σου, παρακαλώ να δεχθείς αγαπητή Ursula την έκφραση της υψηλής μου εκτίμησης.
Ντόρα Μπακογιάννη
Υ.Γ. Μη σπεύσει ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών να προβεί σε διάψευση. Ομολογούμε ότι δυστυχώς η ανωτέρω επιστολή δεν εγράφη ποτέ, παρ’ ότι θα έπρεπε να είχε αποσταλεί προ πολλού. Και όσοι εκφράσουν αντιρρήσεις για το κατά πόσο θα μπορούσαν οι εταίροι μας να αποδεχθούν τις προφανείς επισημάνσεις για το περιεχόμενο του όρου «καλή γειτονία», ας αναλογισθούν τις ευθύνες των εκάστοτε κυβερνητικών αρμοδίων και υπηρεσιακών χειριστών, που με την πολύχρονη πολιτική τους ολιγωρία έχουν εθίσει τους τρίτους να αντιμετωπίζουν τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο σαν κάτι περίπου φυσιολογικό. Παρ’ όλα αυτά και επειδή στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες φυσάει πια άλλος άνεμος σχετικά με την τουρκική υποψηφιότητα, μία τέτοια πρωτοβουλία εκ μέρους της Αθήνας είναι πάρα πολύ πιθανό να βρει θετική ανταπόκριση. Σε τελευταία ανάλυση, το –μηδέποτε προβληθέν– ελληνικό αίτημα κινείται στη σφαίρα του αυτονόητου.
Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-06-06