30.11.2010. Πρώτο εισαγωγικό σημείωμα

Η σελίδα αυτή καταχωρήθηκε τον Δεκέμβριο 2010 ενόψει συζητήσεων για αλλαγές στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Σε πρώτη φάση θα καταχωρηθούν πρόσφατες παρεμβάσεις μου στο διαδικτυακό φόρουμ Hellenic Professors. Θα αναζητηθούν και παλαιότερες ανάλογες παρεμβάσεις και θα καταχωρηθούν εδώ. Οι επισκέπτες του παρόντος διαδικτυακού τόπου ίσως γνωρίζουν ότι τυγχάνει να συγγράφω κείμενο για τον πολιτικό στοχασμό στην διαχρονία. Πολιτικός στοχασμός χωρίς επιστημονική ελευθερία δεν νοείται, τόσο από την πλευρά των στοχαστών όσο και από την πλευρά των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στα οποία συνήθως εντάσσονται. Αυτό βασικά είναι και η ουσία των παρεμβάσεων και των κειμένων που γράφονται. Ότι δηλαδή αν είναι να μην υπάρχει ακαδημαϊκή ελευθερία κλασικά νοούμενη καλύτερα να μην υπάρχουν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο πεδίο του πολιτικού στοχασμού. Η πολιτική σκέψη αφορά ανθρώπινα όντα. Πνευματικά και αισθητά υπαρκτά. Τόσο η ατομική ανθρώπινη ετερότητα όσο και η κοινωνική ανθρωπολογική ετερότητα επιτάσσουν την αξιολογική ελευθερία. Συγκρότηση πολιτικού στοχασμού σημαίνει ότι τα ακαδημαϊκά ιδρύματα διασφαλίζουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και ότι οι ακαδημαϊκοί μεριμνούν να μελετούν τις ανθρώπινες καταστάσεις, την κοινωνική τους συγκρότηση, την πολιτική τους αυτορρύθμιση, τους θεσμούς τους, τον τρόπου που συνδέεται η πολιτειακή με την διεθνή πολιτική συγκρότηση και τα λοιπά. Όλα αυτά ούτε ευθύγραμμα είναι ούτε μπορούν να εξεταστούν εάν κανείς μεταμφιέζει τις γνώμες του, συμφέροντα άλλων και ιδιοτέλειες σε επιστήμη. Πολύ περισσότερο, η ακαδημαϊκή ιδιότητα και η επιστημονική ελευθερία που απολαμβάνουν ή πρέπει να απολαμβάνουν οι ακαδημαϊκοί απαιτείται να μην τυγχάνει κατάχρησης. Δεν υπάρχει χειρότερο γήινο όν, υποστήριξα σε πολλές δημοσιεύσεις μου στο παρελθόν, και θα το αναδείξω ακόμη περισσότερο σε επερχόμενα κείμενα, από αυτόν που καταχράται ένα τέτοιο προνόμιο. Μετατρέπεται σε εξωπολιτικό δρώντα, ον δηλαδή στερούμενο κοινωνικής αναφοράς και πολιτικών ελέγχων. Εκτός πολιτικής, όμως, έχουμε βαρβαρότητα. Οι εμπειρίες μου σε μια ακαδημαϊκή πορεία ήδη τριών δεκαετιών είναι πολλές και μερικές φορές τόσο τραυματικές που σκέπτομαι ότι ιδεατά καλό θα ήταν να καταργηθούν τα Τμήματα μελετών του ανθρώπου. Κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται καθότι τα κράτη, οι συμμαχίες, τα ηγεμονικά κράτη και πλέον και οι διεθνικοί δρώντες επιστρατεύουν στοχαστές για να εξυπηρετήσουν εφήμερα συμφέροντά τους. Γι’ αυτό, για ένα άθλημα πρόκειται, διαφύλαξης της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της επιστημονικής ελευθερίας από κάθε είδους ροκανίσματα. Το μέσο είναι οι ακαδημαϊκοί, επιστημονικοί και δεοντολογικοί έλεγχοι. Τονίζω ότι δηλώνω άγνοια για άλλους επιστημονικούς τομείς. Πολλά ζητήματα που αφορούν την ακαδημαϊκή ζωή, όμως, φρονώ ότι ισχύουν τα ίδια όπως και στις κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες. Εδώ, στην παρούσα σελίδα, είναι λογικό να ασχολούμαι με τα τρέχοντα ακαδημαϊκά ζητήματα. Στα προαναφερθέντα κείμενα που ετοιμάζονται για τον πολιτικό στοχασμό θα αφορά κυρίως τον μοντερνισμό και την θέση του ακαδημαϊκού στοχαστή στην πολιτική ενδοκρατικά και διακρατικά. Για τυπολογία πρόκειται, όπως αναφέρω σε άλλη σελίδα, και μάλιστα πολύ πρωτότυπη.