Υπόθεση Fried: “Με το σχέδιο Ανάν σερβίραμε την Κύπρο στην Τουρκία ….”

Υπόθεση Fried: «Με στο σχέδιο Αναν σερβίραμε την Κύπρο στην Τουρκία ….»

Η υπόθεση Fried είναι μια μεγάλη υπόθεση με μεγάλο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Δείχνει την σκληρότητα των ηγεμονικών στρατηγικών που θεωρούν τους ευκολόπιστους και ανόητους λαούς αναλώσιμους στον βωμό καθημερινών τακτικών διπλωματικών χειρισμών. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αποκαλύπτει μια ακόμη πτυχή της πλεκτάνης Αναν. Οι προεκτάσεις οδηγούν στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και στις μεθοδεύσεις ενός δικτύου ανθρώπων που είτε επειδή το πιστεύουν είτε επειδή ενορχηστρώνονται αποβλακώνουν την κοινή γνώμη, αμφισβητούν αυτό που είναι ορατό και καταδικάζουν στη σιωπή όσα δεν βολεύει το «σχέδιο». Στο κείμενο στην παρούσα σελίδα για το Κόσοβο, κανείς χωρίς έκπληξη ανακαλύπτει τον ίδιο αξιωματούχο, τον κ Fried … Τι σύμπτωση! Πιο κάτω έπονται χωρίς χρονολογική σειρά και χωρίς επεξεργασία για όποιον ενδιαφέρεται. Για να δει τους ενόχους της ενορχηστρομένης επιχείρησης να σπιλωθούν ακαδημαϊκοί (Γιανναράς, Ήφαιστος, Ευρυβιάδης et al) ως αναξιόπιστοι επειδή εξέθεσαν το αυτονόητο κανείς δεν έχει παρά να ανατρέξει σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης για να διαπιστώσει τις μεθοδεύσεις, τα λόγια που χρησιμοποιούνται και τους δράστες. Το λύμα είναι «υπόθεση Fried, Γιανναράς, Ήφαιστος, Ευρυβιάδης» …. Ευτυχώς πάντως που εμφανίστηκε αυτή η φοβερή μορφή, απ’ ότι μαθαίνουμε, ελληνοαμερικανού που ονομάζεται Άρης Ανάγνος. Διαφορετικά θα μπορούσαν να μας «κατατροπώνουν» εφόρου ζωής.

_________________________
Η δήλωση Fried, και πως λειτουργεί ένα διεθνές χαλκείο
Ο Φιλελεύθερος 28-06-2005
Του Μάριου Ευρυβιάδη
Η αμερικανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο Υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Daniel Fried , που σήμερα έχει τομέα ευθύνης την περιοχή μας, ουδέποτε έκανε δημόσια δήλωση για το Κυπριακό σε συνάντηση στις 26/05/2003 που συσχετίζει το Σχέδιο Ανάν μ’ ένα αμερικανο-τουρκικό αλισβερίσι γύρω από τον πόλεμο στο Ιράκ. Η κατά την Ουάσινγκτον αμφισβητημένη δήλωση του Fried, που έγινε σε ομάδα Ελληνο-αμερικανών, έχει ως εξής:
«όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε [δυο] κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την Κύπρο υπό την μορφή του Σχεδίου Ανάν»

Η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης, ως επίσημη τοποθέτηση, είναι μεν κατανοητή όχι όμως και σεβαστή όπως έχω ήδη εξηγήσει (βλ. απαντητική μου επιστολή στην «Καθημερινή» 17/05/05) αλλά θα επεκταθώ και παρακάτω, διότι συγκρούεται με την αλήθεια και την πραγματικότητα της ακολουθούμενης από τους Αμερικανούς πολιτική στο Κυπριακό της οποίας κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι σήμερα ο ανώδυνος για τις ΗΠΑ κατευνασμός των μιλιταριστών της Άγκυρας, σε βάρος όμως της Κύπρου και του λαού της.

Η τοποθέτηση των Αμερικανών τροφοδότησε, όπως εξ’ άλλου ήταν αναμενόμενο, μια καμπάνια αμφισβήτησης της αλήθειας στην Ελλάδα που μεταφέρθηκε και στην Κύπρο μέσω των γνωστών υπογείων διαδρόμων που δημιούργησαν οι Ελλαδίτες εκσυγχρονιστές, εναντίον όλων, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντα, που χρησιμοποίησαν τη δήλωση Fried στο πλαίσιο προσπάθειας ερμηνείας της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή μας.

Κατά τους οργανωτές της καμπάνιας, όλοι εμείς που έχουμε χρησιμοποιήσει τη δήλωση Fried συμπεριλαμβανομένου και του Aris Anagnos, γνωστού πολιτευτή και επιχειρηματία από την Καλιφόρνια που την πρωτοδημοσιοποίησε, αποτελούμε μέρος ενός καλά οργανωμένου διεθνούς χαλκείου κατασκευής και διασποράς ψευδών ειδήσεων, καθοδηγούμενοι από διάφορα εθνικιστικά και άλλα ανομολόγητα πάθη, ιδεοληψίες και συμπλέγματα διαφόρων μορφών. Ο προφανής σκοπός και στόχος του χαλκείου μας, απ’ όσα μας καταλογίζουν, είναι να πλήξουμε την αξιοπιστία όλων που ανιδιοτελώς εργάζονται και στις δυο μεριές του ατλαντικού για να μας λύσουν τα διάφορα προβλήματα μας και για τα οποία φταίνε αποκλειστικά και μόνο τα πάθη μας και το κακό μας το κεφάλι. Εκτός όμως από αχάριστοι είμαστε και αποτελεσματικά δαιμόνιοι όπως αποδεικνύει το περί Fried χάλκευμά μας. Σε κάποια φάση, λοιπόν, μεταξύ της αμερικανο-βρετανικής επίθεσης κατά του Ιράκ και της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν συγκεντρωθήκαμε, οργανωθήκαμε ως χαλκείο, επιλέξαμε κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και μελέτης του χαρακτήρα του τον κ. Fried, που υπηρετούσε τότε σε νευραλγική θέση στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ με αρμοδιότητες το Κυπριακό και τα ελληνο-τουρκικά, ως τον πιο κατάλληλο και αποφασίσαμε να του αποδώσουμε τα παραπάνω κατασκευασθέντα από εμάς.

Επιπλέον όλα τα μέλη του χαλκείου, από την Καλιφόρνια μέχρι την Λευκωσία, καθορίσαμε συγκεκριμένους ρόλους και μεθοδεύσεις, επιλέξαμε κατάλληλους χρόνους ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες ώστε να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και την κατάλληλη στιγμή, μπάμ, κτυπήσαμε τα αχάπαρα και αθώα θύματα μα και διαβάλαμε τη φήμη των ΗΠΑ. Τύφλα να χει ο μεγάλος δάσκαλος μας Goebbels, τύφλα να χουν οι άνθρωποι του Τσάρου που κατασκεύασαν τα «Πρωτόκολλα του Σιωνισμού» με τους οποίους μας παρομοίωσαν, τύφλα να έχει η πάλαι ποτέ KGB, τύφλα να χουν οι CIA, MI-6, MIT, MOSSAD και το Office of Special Operations του Πενταγώνου. Τύφλα να έχουν όλοι μαζί και ξεχωριστά. Τους φορέσαμε όλους γυαλιά ή, κατά του Αθηναΐζοντες τους κάναμε «ρόμπα». Αποδείξαμε τη γύμνια τους με μια και μόνο θεαματική μας κίνηση, εμείς το από την Καλιφόρνια ορμώμενο χαλκείο. Χαλάλι μας λοιπόν τα πολλά ή λίγα που πήραμε, πέρα βέβαια της αρρωστημένης μας σοβινιστικής ευχαρίστησης που απολαύσαμε βλέποντας τους αγαθούς παράγοντες της διεθνούς ηθικής να τρέχουν να περιορίσουν το κακό που κάναμε.

Επειδή γράφοντας έρχονται οι ιδέες, προτίθεμαι να εισηγηθώ στον αρχηγό μας κ. Anagnos, μέσα στο πνεύμα πάντοτε του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων και του outsourcing που μαζί όλα στοχεύουν στο υψηλό αγαθό της ελευθερίας (φτιάχτηκε για την προώθησή της και Δίκτυο Ελευθερίας στην Αθήνα) να προσφέρουμε τις αποδεδειγμένα πλέον υπηρεσίες του καλιφορνέζικου χαλκείου μας σε ενδιαφερόμενα κράτη, κρατικούς, ημικρατικούς οργανισμούς και φορείς, σε μη-κυβερνητικές οργανώσεις ή ακόμη και σε άτομα τόσο της «κοινωνίας των πολιτών» όσο και αυτής των «κολλητών» και, πάντοτε, με τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς.

Επί του προκειμένου είναι «λογικά» αδύνατο – – αυτός είναι ο ισχυρισμός της διάψευσης – – ένας έμπειρος διπλωμάτης (και πρώην πρέσβης στην Πολωνία) όπως ο κ. Fried να διέπραξε μιας τέτοιας ολκής διπλωματική γκάφα (diplomatic gaffe – η ύπαρξη και μόνο της φράσης diplomatic gaffe πρέπει να μας λέει κάτι) και μάλιστα μπροστά σε Ελληνο-αμερικάνους. Και όμως, η δήλωση Fried είναι τόσο «λογικά» αδύνατη όπως «λογικά» αδύνατο υπήρξε και το γεγονός της ομότεχνης τους Πρέσβειρας στο Ιράκ April Gillespie να είχε πει στον Ιρακινό δικτάτορα Σαντάμ, λίγες μέρες πριν την εισβολή στο Κουβέιτ, ότι η χώρα της δεν λάμβανε θέση στο ζήτημα των εδαφικών διαφορών ανάμεσα στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Την τοποθέτηση αυτή ο Σαντάμ εξέλαβε ως «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον για την εισβολή, «λογικό» επακόλουθο της οποίας είναι η σημερινή κατοχή του Ιράκ από τις ΗΠΑ. Και όπως «λογικά», επίσης, δεν μπορούσε να είχε πει ο Henry Kissinger στον caudillo Augusto Pinochet της Χιλής, αμέσως μετά το πραξικόπημα και το όργιο αίματος κατά αθώων που το ακολούθησε, να κάνει ο Pinochet στη Χιλή ότι έπρεπε να κάνει αλλά να το κάνει γρήγορα.

Και είναι βέβαια «παράλογο» και «αδιανόητο» δυο χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Kissinger, μαζί με τον Πρόεδρο Ford, να είχαν τηρήσει ανάλογη στάση απέναντι σε ένα άλλο caudillo, τον Σουχάρτο της Ινδονησίας, όταν τον επισκέφθηκαν επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου 1975. Τότε, σε δημόσια δήλωσή του ο Κissinger είπε ότι η χώρα του κατανοεί τη θέση της Ινδονησίας αναφορικά με το Ανατολικό Τιμόρ, για να ακολουθήσει, την ίδια μέρα και λίγες μόνο ώρες μετά την αποχώρηση των Kissinger – Ford, η εισβολή και οι σφαγιασμοί στο Ανατολικό Τιμόρ.

Αποφεύγω την όποια αναφορά στη γνωστή διπρόσωπη πολιτική του Kissinger έναντι στο Χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο και στην Τουρκική εισβολή, ούτε και κάνω μνεία του τι προηγήθηκε και ποια αξιοπιστία πρέπει να προσδίδεται σε επίσημα διαγγέλματα, επίσημες δηλώσεις, επίσημες τοποθετήσεις στο Κογκρέσο και τον ΟΗΕ καθώς επίσης σε εκθέσεις, καταγγελίες και επίσημες διαψεύσεις, και όλα τα σχετικά και συναφή γύρω από τα δρώμενα στο Ιράκ σήμερα.

Η δήλωση Fried περιγράφει πραγματολογικά επαληθεύσιμα γεγονότα, με επίκεντρο το πάρε- δώσε μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας ώστε να εμπλακεί η Τουρκία στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Επ’ αυτού υπεγράφη συγκεκριμένη συμφωνία (Memorandum of Understanding) τον Φεβρουάριο, ενώ ήδη στο US CENTCOM στη Φλώριδα (αρχηγείο των αμερικανών για τον πόλεμο στο Ιράκ) βρίσκετο εγκατεστημένο και λειτουργούσε τουρκικό επιτελείο (Turkish Operational Planning Team-OPT) για συντονισμό.

Σε ενίσχυση των παραπάνω και όπως έγραψε ο δημοσιογράφος με έδρα την Ουάσινγκτον Timothy Noah (The S late, March 3, 2003) «για να εξασφαλιστεί η συμφωνία της διακίνησης αμερικανικών δυνάμεων μέσω Τουρκίας, η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε να καταβάλει ένα ποσό μέχρι 30 δις. δολάρια ως δωροδοκία (bribe) και υποσχέθηκε και ορισμένα άλλα ανταλλάγματα (“certain bargains”) στην Άγκυρα τα οποία δεν έχει διάθεση να αποκαλύψει». Μέρος των άλλων “certain bargains” αφορούσαν ασφαλώς στο περιεχόμενο της δήλωσης Fried, αλλά στο μέλλον του Ιράκ και το ρόλο της Τουρκίας και άλλα στις δεσμεύσεις της Ουάσινγκτον ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Μετά τη γνωστή Αμερικανο-τουρκική ρήξη λόγω του κουρδικού ζητήματος στο Ιράκ και παρά τις αντιδράσεις στο Πεντάγωνο (που συνεχίζονται μέχρι σήμερα) κατά της Τουρκίας, επικράτησε η άποψη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι θα πρέπει πάση θυσία να γίνει συντήρηση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις μέχρι την άρση της «παρεξήγησης». Και επειδή οι Αμερικανοί ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ενδώσουν στις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις στο Β. Ιράκ, ο πιο ανώδυνος τρόπος (“cost free” είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι γραφειοκράτες του State Department) κατευνασμού των caudillos της Άγκυρας είναι να συνεχίζουν να τους προσφέρουν γη κα ύδωρ στην Κύπρο με τις γνωστές πλέον σε όλους μας μεθοδεύσεις. Αυτή είναι σήμερα η πολιτική των Αμερικανών στην Κύπρο η οποία κατάντησε να ανταγωνίζεται σε απολογητικό ύφος αλλά και ουσία τη Βρετανική, αναφορικά με την τουρκική κατοχή μέρους ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους το οποίο δεν εχθρεύεται τη χώρα τους. (Ακόμη ένα χαλκείο: κατά τον Ελληνο-αμερικάνο Gene Rossides ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία αποκάλυψε σε ομάδα Ελληνο-Αμερικανών που τον επισκέφθηκε πρόσφατα, ότι έχει οδηγίες από το Υπουργείο του να μην κάνει αναφορά στη λέξη εισβολή – invasion όταν μιλά για την τουρκική επιδρομή του 1974).

Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο για τους διπλωμάτες της Αμερικής, μιας χώρας που ιστορικά έχει υποστηρίξει την αυτοδιάθεση των λαών και η οποία καταπολέμησε τον αποικισμό, να κατανοήσουν ότι Βρετανοί και Τούρκοι, ως γνήσιοι συνεχιστές των επαίσχυντων παραδόσεών τους, θέλουν να επιβάλουν ένα νέο-αποικιακό καθεστώς επί της Κύπρου και ότι χωρίς τη δική τους στήριξη και αρωγή κάτι τέτοιο θα ήταν καταδικασμένο; «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε αλήθεια» ( AMICUS PLATO,SED MAGIS AMICA VERITAS).

Υ.Γ Την επόμενη Κυριακή από την στήλη αυτή θα αποκαλύψω το παρασκήνιο μιας ακόμη «πλαστής» είδησης που φέρει τον Πρόεδρο Reagan, παρουσία του Προέδρου Κυπριανού στο Λευκό Οίκο, να διατάσσει να ξεκουμπιστούν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο.

_________________________

H AΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Στην ΑΥΓΗ της 18-6-2005 δημοσιευθηκε ένα αρθρο από καποιον κ. Διονυση Γιουσετη, αναφορικα με την τερατογεννηση του Σχεδιου Αναν. Στην εξυπηρετηση οποιονδηποτε ντοπιων η ξενων συμφεροντων αντιπροσωπευει, αντι να κανει το καθηκον του ως αρθρογραφος και να ανιχνευσει την αληθεια, ο κ. Γιουσετης καταφευγει στην ευκολη λυση των εξυβρισεων και ανυποστατων κατηγοριων.

Ο κ. Γιουσετης με αποκαλει «εθναμυντωρα, βραδυφλεγη, βραδυνοο» και ουσιαστικα ψευτη. Από όλα αυτά, δεχομαι μονο τον χαρακτηρισμο του εθναμυντωρα. Παραγματικα, ως Ελληνας στρατιωτης, πολεμησα για την πατριδα στο δευτερο παγκοσμιο πολεμο και αντιμετωπισα τις σφαιρες του εχθρου, πραγμα που ισως να μην εχει κανει ο κυρ Διονυσης.

Από τον καιρο που μεταναστευσα στην Αμερικη μεταπολεμικα και εγινα Αμερικανος πολιτης, εξακολουθησα τον αγωνα για την Ελλαδα με πολιτικα μεσα. Σε συνεργασια με αλλους ομογενεις , ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, κανουμε συνεχως επαφες με μελη του κογκρεσου και προσπαθουμε νε τους πληροφορησουμε και να τους πεισουμε ότι μια ανεξαρτητη, δημοκρατικη και ισχυρη Ελλαδα εξυπηρετει τα αμρικανικα συμφεροντα πολύ περισσοτερο παρα μια επιθετικη, επεκτατικη, στρατοκρατουμενη και καταπιεστικη Τουρκια που είναι εστια ανωμαλιας στην περιοχη. Αυτές οι προσπαθειες κορυφωθηκαν με την τουρκικη εισβολη της Κυπρου, που ηταν όχι μονο μια επιθεση εναντιον του Ελληνισμου αλλα και βαναυση παραβαση της ειρηνης, του διεθνους δικαιου και βασικων ανθρωπινων δικαιωματων. Τετοιες προσπαθειες ομογενων Αμερικανων εχουν αποκαλεσθει το ελληνικο λομπυ, που αποτελειται από εθελοντες και είναι ανιδιοτελες, εν αντιθεσει με το τουρκικο λομπυ.,το οποιο λαβαινει μεγαλα ποσα από την τουρκικη κυβερνηση και χρησιμοποιει επαγγελματιες.

Υπ΄αυτην την ιδιοτητα ημουν παρων και μαλιστα, κρατησα και σημειωσεις, σε μια συγκεντρωση Ελληνοαμερικανων που ελαβε χωρα στην Ουασιγκτον στιε 11-12 Ιουνιου 2003. Μεταξυ αλλων προσωπικοτητων που εκαναν παρουσιασεις , ηταν και οκ.Ντανιελ Φριντ, ανωτερος αξωματουχος του Σταιητ Ντεπαρτμεντ, απεσπασμενος προσωρινα στο εθνικο συμβουλιο ασφαλειας εκεινη την περιοδο. Στις 12 Ιουνιου (αλλου αυτή η ημρομηνια εχει αναφερθει κατά λαθος ως 26 Ιουνιου, αλλα δεν αλλαζει την ουσια.) , ο κ Φριντ ειπε μεταξυ αλλων το εξης, επι λεξει : «όταν προσπαθουσαμε να πεισουμε την Τουρκια να επιτρεψει το περασμα των στρατευματων μας απο το εδαφος της προς το Βορειο Ιρακ, της προσφεραμε δυο κινητρα, έναν αριθμο δισεκατομμυριων σε δανεια και παροχες, και την Κυπρο υπο την μορφη του Σχεδιου Αναν.» Καταπληκτος,μολις δοθηκε η ευκαιρια, υπεβαλα την ακολουθη ερωτηση στν κ, Φριντ: επαναλαμβανοντας τη δηλωση του, προσεθεσα: «όταν η Τουρκια αρνηθηκε το περασμα των αμερικανικων στρατευματων, αποσυρατε τα το ένα κινητρο, τα δισεκατομυρια δολλαρια, γιατι δεν αποσυρατε και το άλλο κινητρο, το Σχεδιο Αναν;» Ο κ. Φριντ ειχε την ευκαιρια να πει: κυριε, με παρεξηγησατε, δεν με καταλαβατε καλα, δεν εννοουσα να πω αυτό που λετε. Η απαντηση του ηταν απλως: « Όχι ,Όχι, το Σχεδιο Αναν είναι το μονο πανω στο τραπεζι», εννοωντας υπο συζητηση.

Τωρα η δηλωση του κ, Φριντ δεν ηταν ουτε προκλητικη, ουτε αδιακρισια, ουτε αποκαλυψη κρατικου μυστικου. Εξεφραζε απλως την κεχαραγμενη πολιτικη της αμρικανικης κυβερνησης. Στις 26 Φεβρουαριου, σχεδον τεσσερεις μηνες πριν τη δηλωση Φριντ, η δημοσιογραφος Τζουντη Ντεμπσεη, εφραφε στην εγκυρη εφημεριδα Φινανσιαλ Ταημς το εξης: «Ανωτερα στελεχη της κυβερνησης Μπους εχουν προτεινει στους Τουρκους στρατιωτικους ποιο ευνοικους ορους στο πακετο των Ενωμενων Εθνων για τη Βορεια Κυπρο, σε ανταλλαγμα της τουρκικης συνεργασιας για την παροχη βασεων και υλικης υποστηριξης για τον πολεμο εναντιον του Ιρακ υποτην ηγεσια των ΗΠΑ» Και παρακατω, στο ιδιο αρθρο, αναφερεται: «Διπλωματικες πηγες αναφερουν ότι οκ. Αναν θα προτεινει τροποποιησεις, δινοντας περισσοτερο εδαφος στους Τουρκοκυπριους, αυξανοντας τον αριθμο των αποικων που μπορουν να παραμεινουν, και αλλοιωνοντας τον αριθμο των ελληνικων και τουρκικων στρατευματων που θα βασιζονται στο νησι, το οποιο προκειται να αποστρατικοποιηθει.»¨

Η δηλωση του κ. Φριντ μπορει να περασε απαρατηρητη από την αμερικανικη κοινη γνωμη, η οποια ειναι συνηθισμενη στην φιλοτουρκικη πολιτικη των κυβερνησεων των ΗΠΑ.Οι περισσοτεροι Αμερικανοι, στη χωρα αυτή των μεγαλων διαστασεων, δεν ενδιαφερονται για τα προβληματα μιας μικρης μακρυνης χωρας σαν την Κυπρο.
Εμεις όμως, ως μελη του Ελληνοαμερικανικου Συμβουλιου, δεν κρατησαμε τη δηλωση του κ.Φριντ μυστικη.. Αμεσως μετα τις 12 Ιουνιου αρχισαμε επαφες με μελη του κογκρεσου, ξεσκεπαζοντας το Σχεδιο Αναν γι’ αυτό που είναι, δηλαδη κατευνασμος της Τουρκιας, για κατι στο οποιο δεν ανταποκριθηκε η Τουρκια. Χρησιμοποιησαμε τη δηλωση Φριντ ως τεκμηριο μιας αδικης πολιτικης. Δωσαμε τη μαχη εκει που επιανε τοπο, στο κογκρεσο, και όχι στον ελληνικο τυπο, οπου ο βραδυφλεγης κ.Γιουσετης μολις τελευταια ανκαλυψε τη δηλωση Φριντ.

Αλλα υπαρχει και άλλος λογος για την εντατικη αμερικανικη πιεση υπερ του Σχεδιου Αναν. και αυτό ηταν ότι πλησιαζε η Ιη Μαιου2004 , ημερα της ενταξης της Κυπριακης Δημοκρατιας στην Ευρωπαικη Ενωση. Ηταν φανερο ότι το Κυπριακο επρεπε να λυθει παση θυσια, καθ’οποιονδηποτε τροπο για να μην είναι εμποδιο στην εναρξη των ενταξιακων διαπραγματευσεων με την Τουρκια.
Είναι πασιγνωστο ότι από χρονια τωρα, οι ΗΠΑ προωθουν με κάθε τοπο την ενταξη της Τουρκιας στην ΕΕ. Ο λογος είναι ότι η Τουρκια στην ΕΕ θα είναι ο δουρειος ιππος ο οποιος θα εξασθενησει την ΕΕ ώστε να μην απειλειται η απολυτη κυριαρχια της υπερδυναμης.

Οποιος εξετασει το Σχεδιο Αναν που προεβλεπε την Τουρκοποιηση της Κυπρου, την συτριπτικη του μεροληψια υπερ των Τουρκοκυπριων και της Τουρκιας, την νομιμοποιηση της εισβολης και της κατοχηςτην παραβιαση ανθρωπινων δικαιωματων και του διεθνους δικαιου, θα πρεπει αντικειμενικα να συμπερανει ότι αυτό το σχεδιο δεν είναι ουτε δικαιο ουτε βιωσιμο. Ευτυχως, ο Κυπριακος λαος το απερριψε με συντριπτικη πλειοψηφια. Μαλιστα, 68% ολων των Κυπριων, συμπεριλαμβανομενων και των κατεχομενων και των αποικων, το καταψηφισε..

Οσοι είναι διατεθημενοι να θυσιασουν την Κυπρο για να τελειωσει η φασαρια, θα πρεπει να λογαριαζουν ότι μετα την Κυπρο ερχονται τα Ιμια, και μετα οι γκριζες ζωνες, η διχοτομηση του Αιγαιου και αλλα καλα.

Νομιζω ότι οκ. Γιουσετης πρεπει να ζητησει συγγνωμη από τους αναγνωστες του.

31Ιουλιου 2005.

Αρης Αναγνος ( Αναγνωστοπουλος)
Κινητο 4478 34865 668 προσωρινα, Ξενοδοχειο Απολλων, Καβουρι
Στις ΗΠΑ
8124 West Third Street
Los Angeles, Ca. 90048, USA phone 323 658 1037
_______________
http://www.cyprusweekly.com.cy/default.aspx?FrontPageNewsID=304_3

Contentious Fried statement backing Turkey confirmed

By Alex Efthyvoulos

THE contentious statement by US State Department official Daniel Fried
that «Cyprus was offered to Turkey in the form of the Annan Plan» was
confirmed to The Cyprus Weekly by Aris Anangnos, the Vice President of
the American Hellenic Council of California, who was present at the
gathering where it was said.

Anagnos, who is on a visit to Cyprus this week, said Fried, who was then
attached to the National Security Council, made the statement as one of
the senior US officials addressing a gathering of Greek Americans in
Washington on June 12, 2003.

Anagnos who was present at the gathering, quoted Fried as saying that
«when we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our
forces from its territory to northern Iraq, we offered it two
incentives, several billions in loans and grants, and Cyprus, in the
form of the Annan Plan.»

Recalling the event during an interview with The Cyprus Weekly Anagnos
said that he was shocked by Fried’s statement.

«As soon as I got the chance I posed the following question after
repeating what he had just said; `When Turkey refused to allow the
passage of the American troops you withdrew one of the offers, the
billions of dollars, why didn’t you withdraw the other as well, the
Annan Plan?»’

«Fried replied to me that I had misunderstood him and that he did not
mean what I said. His reply was, `No,No, the Annan Plan is simply the
only one on the table.’ «

Anagnos, a self-made millionaire Greek emigrant, is one of the
staunchest supporters of the Cyprus cause in the United States devoting
considerable time, and a lot of money to this in an unassuming way,
mainly behind the scenes.

The State Department has tried to play down the thrust of the Fried
statement by claiming that he was being misquoted.

Anagnos insisted that all present at the meeting had no doubt whatever
about what was said.

As one of the most active members of the American-Hellenic Council he
follows events closely and is fully aware of developments.

He went on to say that Fried’s statement «was neither provocative, nor
an indiscretion, nor the revelation of a national secret. It simply
expressed the adopted policy line of the US government.»

To back this claim he added that, on February 26 of the same year, that
is nearly four months before the Fried statement, Journalist Judy Demsey
said in a an article in the authoritative Financial Times that senior
members of the Bush administration had proposed to the Turkish military
more favourable terms in the UN package for North Cyprus, in exchange
for Turkish cooperation and the use of bases and material support for
the war against Iraq under YUS leadership. He added that the same
article quoted diplomatic sources as saying that Annan would propose
changes to his plan that would offer more territory to the Turkish
Cypriots, increasing the number of settlers who will remain, and
altering the number of Turkish and Greek troops that will be based on
the island, which would be demilitarised.

Anagnos said that the Fried statement «may have passed unnoticed by the
American public opinion which is accustomed to the pro-Turkish policy of
the US governments. Most Americans in this country of huge distances are
not interested in the problems of a small faraway state like Cyprus.

«But we, as members of the American Hellenic Council did not keep the
Fried statement secret. Immediately after June 12 we started contacts
with members of Congress, uncovering the Annan Plan for what it is, that
is the satisfaction of Turkey and we used the Fried statement as proof
of an unjust policy.»

Anagnos is dead set against the Annan Plan which he said was designed
«to Turkify Cyprus by being overwhelmingly in favour of Turkey and the
Turkish Cypriots, the legitimisation of the invasion and the occupation,
the violation of human rights and international law. Fortunately the
people of Cyprus rejected it overwhelmingly.»

He said that it is well known that the policy of the United States for
years has been the promotion of Turkey’s accession to the European
Union. The reason for this is that the presence of Turkey in the EU will
be the Trojan Horse that will weaken the EU so that the absolute
hegemony of the superpower will not be challenged.»

Anagnos ended the interview with a cautionary note.

«All those who are ready to sacrifice Cyprus so that the fuss may end
must realise that after Cyprus it will be the turn of the island of
Imia, and then the grey zones and the partition of the Aegean and a lot
more.»

Fried is now the State Department official in charge of Eastern
Mediterranean Affairs, that is Greece, Turkey and Cyprus.

August 8, 2005

Alex M. Efthyvoulos
Publisher – Editor, The Cyprus Weekly
Trust House, Suite 102
Gryparis Str., Nicosia

Dear Alex,

Thank you for publishing my interview about the Fried declaration in the Cyprus Weekly of August 5-11. Unfortunately, in the transcription, an important error occurred which results in reporting the opposite of what happened. As I mentioned, Mr. Fried stated on June 12, 2003 that “when we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered two incentives, several billions in grants and loans and Cyprus in the form of the Annan Plan.”

I raised my hand and, repeating his statement, I asked: “when Turkey refused, you withdrew one incentive, the billions of dollars, why did you not withdraw the other incentive, the Anna Plan?” Mr. Fried had the opportunity to refute me, to say that I misunderstood him, but HE DID NOT DO SO. He simply accepted the first part of the statement and referred to the Annan Plan, saying “it is the only plan on the table.”

Your article states an error that “Mr. Fried replied that I had misunderstood him and what he did not mean what I said.” I will appreciate it if you will publish this correction of an inadvertent error. Mr. Fried stood by his statement.

Thank you.

Aris Anagnos, Vice President,
American Hellenic Council
8124 West Third Street
Los Angeles, California 90048

________________________
(μας παραχωρήθηκε από τον αποστολέα)

Αθήνα, 15 Ιουλίου 2005

Ελίζαμπεθ Κόργουιν
Σύμβουλος σε θέματα Τύπου
Αμερικανική Πρεσβεία
Βασ. Σοφίας 91 , 110-160
Αθήνα

Αξιότιμη κ. Κόργουιν,

Αναφορικά με την επιστολή σας ημερομηνίας 15 Ιουνίου 2005 θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω τόσο για την ευγένεια που την διακρίνει όσο από το γεγονός ότι είναι γραμμένη στα ελληνικά, ένδειξη ότι εδώ η Πρεσβεία είναι ευαισθητοποιημένη και λειτουργεί με σεβασμό προς την κοινωνία που την φιλοξενεί, κάτι εξ’ άλλου το οποίο γνωρίζω λόγω των επαφών μου κυρίως με το Γραφείο Τύπου της Πρεσβείας αλλά και με εσάς προσωπικά.

Επί του θέματος το οποίο θίγετε στην επιστολή σας επιφυλάσσομαι να απαντήσω πιο εκτεταμένα και στα αγγλικά λίαν συντόμως διότι προτίθεμαι να δώσω, τόσο για όφελος της εδώ Πρεσβείας όσο και των αξιωματούχων στην Ουάσινγκτον που σχετίζονται με το θέμα, μια ολοκληρωμένη και διαχρονική απάντηση με την προσδοκία ότι θα συμβάλει στη διαμόρφωση μιας πιο ισορροπημένης πολιτικής των ΗΠΑ για την περιοχή μας.

Στο μεσοδιάστημα σας γνωστοποιώ, κάτι που ασφαλώς γνωρίζετε, ότι επί της ουσίας δεν συμμερίζομαι τη θέση που επίσημα διατυπώνετε στην επιστολή σας και επ’ αυτού έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια με επιστολή μου στην Καθημερινή στις 17 Ιουνίου 2005, και, σε περίπτωση που σας έχει διαφύγει, έχω ασχοληθεί με το θέμα και στην εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος της 3ης Ιουλίου. Ωστόσο, μέχρι να επανέλθω θα ήθελα να διορθώσω ένα και μόνο λάθος που έγινε εκ παραδρομής. Η συνάντηση δεν έλαβε χώρα στις 26 Ιουνίου 2003, όπως γράφθηκε, αλλά στις 12 Ιουνίου και, πέραν του κ. Daniel Fried και των περίπου 25 άλλων επωνύμων προσώπων που παρευρέθησαν (συμπεριλαμβανομένων και δημοσιογράφων), παρών ήταν και ο συνεργάτης και συνάδελφός του, κ. Matt Bryza.

Φιλικά,

Μάριος Λ. Ευρυβιάδης, Ph.D.
Πάντειο Πανεπιστήμιο

_________________

May 12, 2003 © New York University. All Rights Reserved.

The collateral political damage in Cyprus

Conn M. Hallinan
Global Beat Syndicate
(KRT)
SANTA CRUZ, Calif. — «Collateral damage» is the bloodless term now used to describes what happens to civilians caught in the crossfire of war. But collateral damage can also be political. The divided island of Cyprus, for instance, was a victim of the Iraqi War before the first cruise missile hit Baghdad.
For the past 14 months, the United Nations and the European Union have worked to end the division of the island between the Turkish and Greek communities, only to see the entire endeavor fall apart because of the Bush administration’s fixation on getting rid of Saddam Hussein.
«The collapse of the Cyprus peace deal,» notes Middle East expert Quentin Peel in the Financial Times, «is the most concrete collateral damage to date caused by the obsession of Mr. Bush and Mr. Blair with their military intervention in Iraq.»
Cyprus has been divided since Turkish troops invaded the northern part of the island in 1974 to head off a Greek military coup, prompting U.N. condemnation of the occupation.
U.N. Secretary General Kofi Annan was close to getting the two communities to hold referendums in preparation for Cyprus to join the EU when the White House monkey wrenched the deal. «Senior members of the Bush administration,» opines the Financial Times, «have suggested an improved deal on the U.N. package for Northern Cyprus to the Turkish military in return for Ankara’s cooperation in providing bases and logistics for any U.S.-led war against Iraq.»
While the State Department called the refusal of the Turkish side of the island to allow a referendum «regrettable,» White House support for «improving» the deal for Turkish Cypriots was a green light for the powerful Turkish military to torpedo the whole process.
Polls show strong support among Turkish and Greek Cypriots for ending the partition. But after meetings between Turkish Cypriot leader Rauf Dentash and the Turkish military, Dentash blocked the referendum.
Northern Cyprus, with its smaller population and poorer resources, would benefit from uniting with the more prosperous south, and a unification agreement would have paved the way for EU membership. As it now stands, the Greek southern part of the island will join the EU, the north will not.
While all of this is a tragedy for the 800,000 Cypriots, the ripples from White House meddling are spreading throughout the region. For one, it has strengthened the hand of the Turkish military to veto the ruling Justice and Development Party, which favored the referendum.
The fact that the Turkish military could checkmate the civilian government is a bad omen for Turkish democracy. Turkish intervention in Northern Iraq is a case in point.
The breakdown of recent negotiations between Washington and Ankara over the use of Turkish bases to invade Iraq was due in part to overwhelming Turkish popular opposition to the U.S. war — 94 percent at last count.
But the failure of our negotiations with Turkey was also due to the fact that while Washington wants to keep Turkish incursions into northern Iraq shallow, the Turks wanted to move deep into the country, possibly even seizing the oil centers of Mosul and Kirkuk. Ankara’s aim is to prevent the Kurds from establishing a foundation for a Kurdish state through their control of oil resources.
«We’re talking about Turkey’s security,» retired Turkish general Armagan Kuloglu of the Center for Eurasian Strategic Studies told the Christian Science Monitor. «We can’t entrust our security entirely to another party. We have to be ready to take steps ourselves if necessary. The mission would be to control northern Iraq, temporarily.»
The key words here are «security» and «temporarily.»
By «security» the Turkish military means disarming the Kurds and stopping the formation of either a Kurdish autonomous region or a separate state. «Temporarily» means until the Kurds give up their dream of independence. Because neither is likely to happen, it is a formula for open-ended occupation and war.
«We will oppose any Turkish military intervention. No one should see us bluffing on this issue,» Hoshyan Zebari, the foreign affairs minister of the Kurdish Democratic Party told the Associated Press.
In the end, the Bush administration helped torpedo a Cyprus peace referendum as a bribe for Turkish bases. We have failed to gain access to those bases, but our efforts, in turn, emboldened the Turkish military to try to spark a civil war in northern Iraq.
The dominos from the Cyprus betrayal are only beginning to tumble.
ABOUT THE WRITER
Conn Hallinan is a Provost at the University of California, Santa Cruz, who writes frequently international affairs.
______________________
Συκοφαντήστε, συκοφαντήστε, στο τέλος κάτι θα μείνει

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΟΥΣΕΤΗΣ

Στις 4.6.05 έγραφα σε τούτη τη στήλη για τα ψεύδη που κατά καιρούς έχει αραδιάσει
ο κ. Γιανναράς για τον Λεωνίδα Κύρκο, για τον Ρόμπερτ Φισκ, για τον Κίσινγκερ.
Θα έλεγε κανείς ότι, μετά από αυτές τις αποκαλύψεις, θα επικρατούσε η λογική.
Η λογική του κ. Γιανναρά, όμως, τον σπρώχνει στην με κάθε μέσο –ακόμη και με
ψέματα– εξόντωση όσων το ελληνόμετρό του καταγράφει ως μειωμένης ελληνικότητας.
Την επομένη, λοιπόν, ο κ. Γιανναράς κατήγγειλε στην «Καθημερινή» ότι το σχέδιο Ανάν
είναι πλεκτάνη και ότι όσοι το υποστηρίξαμε είτε είμαστε εξόφθαλμα ανεπαρκείς είτε
πρέπει να παραδοθούμε στον εισαγγελέα και στην κοινή περιφρόνηση. Κατονόμασε
μάλιστα τους κ.κ. Kληρίδη, Σημίτη, Παπανδρέου, Καραμανλή, τον «ανεκδιήγητο
Αναστασιάδη», το «καιροσκοπικό ΑΚΕΛ». Ιδού πώς τεκμηριώνει την καταγγελία του:
«Δημοσιεύθηκε η κυριολεκτικά αποκαλυπτική δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών των
HΠA για ευρωπαϊκά θέματα Daniel Fried: H δήλωση έγινε στις 26.6.2003 και έλεγε πως:
?Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Tουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών
μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε
τρία ανταλλάγματα (incentives): Αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και δάνεια.
Την έναρξη διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Kαι την Kύπρο
μέσω του Σχεδίου Aνάν’».
Η «αποκαλυπτική δήλωση» εκπέμπει αμέσως την οσμή της αναξιοπιστίας: Πώς ένας
υφυπουργός αποκαλύπτει κρατικά μυστικά έτσι αβασάνιστα; Η ίδια απορία γεννήθηκε και
στον καθηγητή Γιάννη Γιαννουλόπουλο («Η ευγενής μας τύφλωσις»), ο οποίος με επιστολή
στην «Καθημερινή» ρωτά τον κ. Γιανναρά πού δημοσιεύτηκε η τρομερή αποκάλυψη. Εκείνος
απαντά: «Την άντλησα από μελέτημα του αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
κ. Μάριου Ευρυβιάδη».
Όμως ο Μ. Φιλέλληνας (http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429) παραθέτει την
κατά Ευρυβιάδη δήλωση Fried: Μιλάει για «δυο κίνητρα» (αυτή είναι και η σωστή μετάφραση
της λέξης incentives) και όχι για «τρία ανταλλάγματα». Δεν υπάρχει το περί Ε.Ε. κίνητρο.
Το προσέθεσε ο κ. Γιανναράς για να καταστεί ο ανθέλλην υφυπουργός ακόμη πιο ανθέλλην.

Η διαδρομή της «αποκαλυπτικής δήλωσης»

Η «αποκαλυπτική δήλωση» πρωτοαναφέρεται από τον ομογενή Aris Anagnos στην ιστοσελίδα
του American Hellenic Council of California, ως δήλωση του υφυπουργού σε ομάδα
Ελληνοαμερικανών. Η αναφορά αυτή δείχνει τρία πράγματα. Πρώτον, ο υφυπουργός των
ΗΠΑ, εκτός από ανθέλλην, είναι και ηλίθιος, αφού κάνει ανθελληνικές δηλώσεις σε Έλληνες.
Δεύτερον, ο εθναμύντωρ κ. Ανάγκνος είναι βραδυφλεγής, αν όχι βραδύνους: όπως
αποδεικνύει ο Μ. Φιλέλληνας, περίμενε έναν ολόκληρο χρόνο και τελικά ξεσκέπασε την
ιμπεριαλιστική σκευωρία μετά το «βροντερό όχι», ενώ μπορούσε (και όφειλε) να την αποκαλύψει
πριν από το δημοψήφισμα. Τρίτον, το σχέδιο Ανάν υπεβλήθη στις 11.11.2002, πριν δηλαδή
από την υποβολή των αμερικανικών αιτημάτων στην Τουρκία. Αυτά πείθουν ότι η
«αποκαλυπτική δήλωση» είναι σαπουνόφουσκα. Πέραν όμως της κοινής λογικής, υπάρχουν
δυο διαψεύσεις του υφυπουργού.
Αυτά, βέβαια, δεν έχουν καμιά σημασία για τους εθναμύντορες. Η «αποκαλυπτική δήλωση»
άρχισε να αναμυρηκάζεται στα μίντια, με διαφορετική κάθε φορά διατύπωση, συνήθως
πλειοδοτούμενη. Για παράδειγμα, ενώ το κείμενο Ανάγκνος μιλάει για «κίνητρα» γενικά,
το έντυπο «Cyprus Weekly» το μετέτρεψε σε «δυο κίνητρα», πράγμα που αντέγραψε
ο κ. Κτενάς στην εφημερίδα «Σημερινή». Ακολούθησαν σχόλια στις κυπριακές εφημερίδες
«Φιλελεύθερος» (5.9.04) και «Χαραυγή» (24.10.04), για να επανέλθει η «Cyprus Weekly»
πλειοδοτούσα. Στη νέα της εκδοχή, η «αποκαλυπτική δήλωση» δεν έγινε σε ομάδα ομογενών,
αλλά σε… δημοσιογράφους. Τη σκυτάλη παρέλαβε ικανός αριθμός ελληνόψυχων –σερφάρετε
στο Ίντερνετ– όπου ξεχωρίζουν δυο πανεπιστημιακοί. Ο ένας είναι ο αντιιμπεριαλιστής
Παναγιώτης Ήφαιστος του Παντείου (27.2.2005), ο οποίος κατήγγειλε την «κοσμοθεωρητική
σήψη των βρυκολάκων του ιμπεριαλισμού, που εργολαβικά εξυπηρέτησαν τους
διεθνοφασιστικούς σχεδιασμούς». Ο άλλος είναι η πηγή του κ. Γιανναρά, ο δημιουργικός
κ. Ευρυβιάδης, ο οποίος, για να δώσει κύρος στις ρήσεις του κ. Ανάγκνος, προσέθεσε την
«πληροφορία» ότι ο τελευταίος κρατούσε… σημειώσεις (ο ίδιος ούτε καν αναφέρει ότι
παρευρισκόταν!). Ακολούθησε ο Χρ. Καπούτσης στην εφημερίδα «Απόφαση» (6.6.05) και
ποιος ξέρει ποιος έπεται.
Πάντα οι εθναμύντορες έβλαψαν το έθνος και μαζί του τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από την
«εθνική εταιρεία», υπαίτια της ήττας του 1897, μέχρι την «εθνική κυβέρνηση», υπαίτια του
πραξικοπήματος στην Κύπρο. «Εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό» είπε ο Σολωμός, αλλά
οι εθναμύντορες ρέπουν στο ψέμα. Βέβαια, μια υπόθεση που χρειάζεται ψέματα και θεωρίες της
συνωμοσίας για να υποστηριχτεί δεν αξίζει να υποστηριχτεί. Γιατί όμως ο κ. Γιανναράς και
οι ομόφρονές του επιμένουν να υπηρετούν την ελληνορθοδοξία με ψέματα, όταν βλέπουν
ότι αποκαλύπτονται; Ίσως ο τίτλος του παρόντος να δίνει μιαν απάντηση.

Δημοσιεύθηκε στην «ΑΥΓΗ», 18.6.2005
http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=391443&-w=
ΓΙΑΝΝΑΡΑ_&-V=hpress_int&-P
Sent: Wednesday, April 12, 2006 10:20 PM
Subject: Turkish Cypriot Columnist Highlights US Official’s Comments on Cyprus

Nicosia Kibris (Internet Version) in Turkish 06 Apr 06
First of an unspecified number of articles by Kibris columnist Basaran Duzgun
on his visit to the United States: «United States is Changing its Policy on
Cyprus»

It was our fourth day in Washington.

We experienced a typical American surprise just as we were dreaming of
leaving Washington’s cold and gloomy weather for hot weather in Texas in the
West.

Akram (Ekrem) R. Elias from Capital Communications, who is of Lebanese
origin, briefed us about the American system, which is based on the concept of
«individualistic democracy.»

He gave detailed examples while expounding on how America, which was
initially made up of political immigrants fleeing from Europe’s tyrannical
monarchs and economic immigrants, built itself and survived.

All the members of our group were from eastern countries and they were
apparently having difficulties in understanding what he was trying to
explain.

For example, we were all surprised when we heard that there was no ministry
of economy, the private sector was even allowed to take care of cultural
issues, the Government had no control over sports, public employees were
allowed to wear headscarf or a crucifix, and the states had wide powers.

It was, however, not the only thing that had surprised us because we visited
the US Senate afterwards, where we were exposed to some «bare facts.»

We had a meeting with the advisers to Senator Richard Lugar, Chairman of the
Committee on Foreign Relations.

Comments made by the advisers made us all uneasy. But, they were the «bare
facts» of the American system.

The advisers said that President Bush could make a decision but could not
implement it without cooperating with the Senate.

An agreement recently signed with India is a concrete example. President
Bush visited India last month and signed a series of agreements, including an
agreement on nuclear cooperation with India in a bid to restore balance, which
had been tilted in favor of the PRC.

The agreement would, however, not come into force unless it is ratified by
the Senate. The current atmosphere in the Senate indicates that it will not be
endorsed.

Secretary of State Condoleezza Rice will today attend a meeting to be held
by a Senate committee and try to convince the senators. Only a handful of
people in the Senate, which has 500 members, believe that she will be
successful.

Indian diplomats have launched an intensive lobbying campaign in the
Senate. But, their chances look dim.

When a member of our group remarked that promises made by US Government
officials should be attached credence in light of what the advisers had said,
an adviser responded: «You certainly should.»

The senators would need to be convinced before the US Government. That is
why lobbying companies are so busy.

It goes without saying that the Jewish, Armenian, and Greek lobbies are the
most influential ones.

At that point, I recalled the promises given to the Turkish Cypriots and
asked whether those promises would be kept.

An adviser responded by a question: «How powerful is your lobby?»

Who? A lobby? What did he that actually mean?

We went to the US State Department after concluding our visit to the
Senate.

We attended three consecutive panel discussions and a briefing at the State
Department. Two of the panel discussions were about issues concerning various
countries in Cyprus’s region: Palestinian-Israeli dispute, Iraq, Iran, the
Caucasus, the Balkans, and Turkey.

I should point out that there is serious discontentment about Turkey’s
policies. The Americans have yet to stomach the rejection of a government
motion about Iraq. They keep saying that bilateral relations have been hurt
badly.

I gained the impression that they would hit Iran if it attempts to develop
nuclear weapons. They are now trying to convince the Europeans and the United
Nations. If they fail, war scenarios about Iran will be implemented.

Although they say that a military intervention would be the last option,
they do not deny that they are gradually moving towards that option.

As regards the Cyprus issue, we listened to Daniel Fried, Assistant
Secretary of State for European and Eurasian Affairs, in one of the panel
discussions.

I will quote the comments made by the Assistant Secretary of State verbatim
and you are free to make your own interpretation of his words.

I asked him whether they would keep the promises they had given to the
Turkish Cypriots. He replied: «We support a solution in Cyprus, not a
separation. We are against all kinds of separation in Cyprus. We are in favor
of a united Cyprus, which would be a member of the EU.»

«I have met Mr. Talat. He is a courageous person and he favors of
settlement. He is open to cooperation. We must give this an opportunity.

«The United States has supported the Annan plan. But, the outcome was not
encouraging. It is our desire that the Turkish Cypriots maintain their
position and stance in favor of a solution because the negotiations will
eventually resume in order to reach a new agreement.

«A settlement should be worked out in Cyprus and thus the Turkish Cypriots
should be integrated with the EU.

«We are ready to do our best in order to reach an agreement in Cyprus. We
have started to sound out the parties about their intentions. I hope that the
negotiations will resume soon and lead to an agreement approved by both sides.
An agreement to be worked out in Cyprus would be beneficial to both the
Cypriots and Turkey and Greece.

«We appreciate the ongoing efforts being made by Mr. Talat and Turkey in order to reach a settlement.

«The United States will pursue a reactive policy vis-a-vis in the future.»

_______________________________
http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429
giannaras fried

? Από την πλαστή «δήλωση Κίσινγκερ» στη πλαστή «δήλωση Fried»
? Πώς οι Ελληνάρες πλαστογραφούν πλαστά
? Ζητείται common sense

by M. PHILHELLENE
(του Μ. ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ)
Τα «Πρωτόκολλα των σοφών Ελληναράδων» και ειδικότερα τα «Πρωτόκολλα του
σοφού Γιανναρά» δεν είναι σαν τα «Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών» που
χαλκεύθηκαν άπαξ για λογαριασμό της τσαρικής αστυνομίας. Οι ημέτεροι σοφοί
όμως είναι ακατάβλητοι και γόνιμοι. Συνεχώς συμπληρώνουν με νέα κεφάλαια
– αποστάγματα της οξυδέρκειάς τους, της ξεχωριστής ευφυΐας τους, του λαμπρού
ελληνορθόδοξου πνεύματός τους, τόσο εκτυφλωτικού που τυφλώνει. Αυτοί είναι
«το φως του κόσμου». Αυτοί, σύμφωνα με τον Γιανναρά, ανήκουν στο
«αρχοντικό / αριστοκρατικό γένος». Ας μας επιτραπεί να θεωρούμε ΙQ test για τους
Ελληναράδες τις περιβόητες «δηλώσεις» Αμερικανών πρώην και νυν υπουργών.

«Επέτειος που κρίνει πολιτικά αναστήματα» ήταν ο τίτλος της επιφυλλίδας του
Χρ. Γιανναρά στο φύλλο της «Καθημερινής» 5.6.2005 . (Κι εμείς σαν επέτειο
8 χρόνων από την παρουσίαση της «δήλωσης Κίσινγκερ» την βλέπομε, που κρίνει
πνευματικά, επιστημονικά, ακόμη και ηθικά τα αναστήματα). Λοιπόν ο Γιανναράς
έγραψε αυτή την επιφυλλίδα «Ένα χρόνο μετά την απόρριψη της Πλεκτάνης Aνάν»
και «στον χρόνο που πέρασε, απανωτές αποκαλύψεις ξεγύμνωσαν απροκάλυπτα
την πλεκτάνη». Ποια είναι η φοβερή «αποκάλυψη» που αποδεικνύει την τρομερή
«Πλεκτάνη»;
«Δημοσιεύθηκε η κυριολεκτικά αποκαλυπτική δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών
των HΠA για ευρωπαϊκά θέματα Daniel Fried: H δήλωση έγινε στις 26-6-2003 και
έλεγε πως: “Οταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση
στρατιωτικών μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο
Ιράκ, της προσφέραμε τρία ανταλλάγματα (incentives): Αρκετά δισεκατομμύρια
δολάρια σε χορηγίες και δάνεια (in grants and loans). Την έναρξη διαπραγματεύσεων
για την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Eνωση. Kαι την Κύπρο μέσω του Σχεδίου Aνάν
(and Cyprus in the form of the Annan Plan)”».
Και στη συνέχεια ο Ελληνομέτρης, αυτός που κρίνει ποιες συνειδήσεις είναι
«αφελληνισμένες» και ποιες «πουλημένες» , άρχισε το υβρεολόγιο κατά των
«Ελληνωνύμων» (μετά τους «κουΐσλιγκ», «προδότες», «αφελληνισμένους» είπε να
προσθέσει κι άλλη λέξη στο ρεπερτόριο των ύβρεών του) φθάνοντας έως την
επίκληση του εισαγγελέα. Εξεγέρθηκε «για τη δική μας των Eλληνωνύμων παχυδερμία
που ανέχεται δίχως καμιά αντίδραση ή διαμαρτυρία, να συνεχίζουν να ακκίζονται
στο εγχώριο πολιτικό παλκοσένικο οι αδίστακτοι προπαγανδιστές και υμνητές της
Πλεκτάνης Aνάν. Αν δεν είχαν την ικανότητα να διακρίνουν στο εκτρωματικό
κείμενο ότι παραχωρούσε απροκάλυπτα την Κύπρο στην Τουρκία, είναι εξόφθαλμα
ανεπαρκείς για τον στίβο της πολιτικής (ιδιαίτερα για αρχηγικές θέσεις).
Αν κατανοούσαν την πλεκτάνη κι όμως συνέχιζαν να την εκθειάζουν και μανιασμένα
να την προπαγανδίζουν, έπρεπε σήμερα πια να έχουν παραδοθεί στον εισαγγελέα και
στην κοινή περιφρόνηση».
Κατονόμασε τους Kληρίδη, Σημίτη, τον «στρατευμένο προπαγανδιστή της Πλεκτάνης,
Γιώργο Aνδρέα Παπανδρέου», τον «ανεκδιήγητο Αναστασιάδη», το «καιροσκοπικό
ΑΚΕΛ» και από την μήνιν του δεν γλίτωσε ούτε ο Κ. Καραμανλής:
«Αλλά ούτε και ο σημερινός πρωθυπουργός της Eλλάδος είχε το σθένος να
αντιταχθεί με παρρησία στην Πλεκτάνη Aνάν και κανένας δεν του καταλόγισε τη
φυγομαχία. Aνεπίκριτος λοιπόν, αμέσως μετά την οριστική ακύρωση της Πλεκτάνης,
άρχισε τις ικεσίες να βρυκολακιάσει το ανοσιούργημα, θα ξανατεθεί σαν “βάση
διαπραγματεύσεων”, πέρα από κάθε λογική». Και μετά ταύτα, αποβλέποντας στην…
«πρόκληση προβληματισμού» θέτει το ερώτημα: «Μήπως, αν, κατά πόσο οι πολιτικές
ηγεσίες των Eλληνεπωνύμων σήμερα παίρνουν την εντολή διακυβέρνησης όχι
πρωτίστως από τον λαό».

Στον Ελληνομέτρη Γιανναρά που μετά την διακίνηση –εν γνώσει της πλαστότητάς
της– της δήθεν «δήλωσης Κίσινγκερ», διακινεί την δήθεν δήλωση Fried, απάντησε
ο καθηγητής του Παντείου και συγγραφέας του βιβλίου «Η ευγενής μας τύφλωσις…»
Γιάννης Γιανουλόπουλος. Η απάντησή του με την στρεψόδικη ανταπάντηση του
Γιανναρά δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» της 8.6.2005 και την παραθέτομε ολόκληρη
επειδή η εφημερίδα δεν καταχωρίζει τις επιστολές στην ιστοσελίδα της:

Δύο απορίες

«Στο φύλλο σας της Κυριακής 5ης Ιουνίου, ο κ. Χρήστος Γιανναράς, σε επιφυλλίδα
του για την προ έτους απόρριψη του σχεδίου Ανάν –Πλεκτάνη Ανάν το ονομάζει, με
κεφαλαίο «Π»– μας θυμίζει τι έχει μέχρι σήμερα «αποκαλυφθεί» εν σχέσει προς την εν
λόγω «Πλεκτάνη».
Εξανίσταται δε διότι οι «προπαγανδιστές» του σχεδίου όχι μόνον δεν αισθάνθηκαν την
ανάγκη να ζητήσουν συγνώμη για την τοποθέτησή τους υπέρ του «ναι» στο κυπριακό
δημοψήφισμα, αλλά εξακολουθούν, παρά τις τρομερές αποκαλύψεις που παραθέτει,
να εμμένουν στις απόψεις τους. Θα έπρεπε σήμερα πια, καταλήγει, «να έχουν παραδοθεί
στον εισαγγελέα και στην κοινή περιφρόνηση».
Η τρομερότερη από όλες αυτές τις τρομερές αποκαλύψεις είναι «η κυριολεκτικά
αποκαλυπτική δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για ευρωπαϊκά θέματα
Daniel Fried», η οποία δήλωση «δημοσιεύτηκε». Είπε λοιπόν ο κ. Fried, κατά τον
κ. Γιανναρά και τη μη αναφερόμενη πηγή του, πως όταν οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να
πετύχουν τη μέσω Τoυρκίας προώθηση των στρατευμάτων τους στο βόρειο Ιράκ,
προσέφεραν στην Αγκυρα σημαντικά ανταλλάγματα (incentives, σε παρένθεση, που
σημαίνει κίνητρα και όχι ανταλλάγματα, όπως θα μπορούσε να είχε πληροφορήσει τον
κ. καθηγητή ο οιοσδήποτε στοιχειωδώς αγγλομαθής φίλος του), μεταξύ των οποίων
«και την Κύπρο μέσω του Σχεδίου Ανάν (and Cyprus in the form of the Annan Plan)».
Επειδή η «Καθημερινή», εφημερίδα με μεγάλη παράδοση και κύρος, δεν είναι ασφαλώς
ούτε ο Στόχος ούτε η Χρυσή Αυγή ούτε κάποιο από τα άλλα «ελληνόψυχα» έντυπα που
διακινούν τέτοιου είδους «πληροφορίες» και επειδή σέβεται τους αναγνώστες της,
πιστεύω ότι θα λάβω απάντηση σε δύο απορίες. Όχι μόνον δικές μου, θέλω να ελπίζω:
Πού δημοσιεύθηκε η προφανέστατα κατασκευασμένη αυτή «δήλωση» και πώς εξηγείται
το ότι ο αρθρογράφος σας δεν προέκρινε, όπως φαίνεται, να καταφύγει σε αυτό που
ονομάζουμε «κοινή λογική» προκειμένου να αντιληφθεί ότι μια τέτοια δήλωση –πέραν
του εάν κάποιος ήταν υπέρ του «ναι» ή του «όχι» στο Σχέδιο Ανάν– δεν θα μπορούσε
ποτέ να είχε γίνει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Πάντειο Πανεπιστήμιο»

Απάντηση
«Την αρχική πληροφορία για τη δήλωση του υφυπουργού Daniel Fried και τη συγκεκριμένη
αναφορά περί προσφοράς της Κύπρου στην Τουρκία μέσω του Σχεδίου Ανάν, άντλησα
από μελέτημα του αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Μάριου Ευρυβιάδη,
με τίτλο «Κύπρος και ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο», δημοσιευμένο στο τεύχος
Απριλίου 2005 του περιοδικού «Εθνικές Επάλξεις», σελ 25-28. Το περιοδικό εκδίδεται
από τον «Σύνδεσμο Επιτελών Εθνικής Αμυνας».
Το λοιπόν της επιστολής του κ. Γιαννουλόπουλου θα κρίνει, φυσικά, ο αναγνώστης
της επιφυλλίδας μου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ»

Ο Ελληνομέτρης για μια ακόμη φορά οχυρωνόταν πίσω από κάποιον άλλον. Όπως είχε
πράξει στην περίπτωση της πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ», που οχυρώθηκε πίσω από
την γκάφα του Γ. Μαρίνου (ο οποίος όμως παραδέχθηκε δημοσίως το σφάλμα του
αποκαθιστώντας την αλήθεια), το ίδιο κάνει τώρα οχυρωμένος πίσω από τον ομόφρονά
του Μ. Ευρυβιάδη. Όμως ψεύδεται. Το επίμαχο απόσπασμα δεν το πήρε από το κείμενο
του Ευρυβιάδη στο περιοδικό «Εθνικές Επάλξεις» (sic), όπως ισχυρίζεται. Από πηγή
ανυπόληπτη το πήρε και το αποδίδει στον Ευρυβιάδη. Αν βάλουμε δίπλα δίπλα το κείμενο
Γιανναρά και εκείνο του Ευρυβιάδη το διαπιστώνομε αμέσως.

Ο Γιανναράς γράφει:
«Oταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Tουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτικών
μας δυνάμεων μέσα από το έδαφός της για να φτάσουμε στο βόρειο Iράκ, της προσφέραμε
τρία ανταλλάγματα (incentives): Aρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και δάνεια
(in grants and loans). Tην έναρξη διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στην Eυρωπαϊκή
Eνωση. Kαι την Kύπρο μέσω του Σχεδίου Aνάν..».
Ο Ευρυβιάδης γράφει:
«we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus
in the form of the Annan Plan” (“Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να
επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ,
της προσφέραμε δύο κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις
και την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν».

Ο Γιανναράς γράφει για «τρία ανταλλάγματα» και ο Ευρυβιάδης για «δύο κίνητρα». Στην
εκδοχή Γιανναρά υπάρχει και η έναρξη διαπραγματεύσεων για είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Και, όπως διαπιστώνει κανείς από την σύγκριση των κειμένων, οι περισσότερες λέξεις είναι
διαφορετικές, ακόμη και η στίξη.
Είναι προφανές ότι από κάποια άλλη, κακόφημη πηγή, άντλησε την «δήλωση Fried». Την
αποδίδει όμως στον ομόφρονά του Ευρυβιάδη για να μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο ίδιος δεν
εξέτασε περισσότερο, αφού την πήρε από κείμενο πανεπιστημιακού, κατά τεκμήριον
αξιόπιστου. Γι’ αυτό και υποθέτομε ότι σχολαστικά και πομπωδώς αναφέρει ότι την
«άντλησα από μελέτημα του αναπληρωτή καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Μάριου
Ευρυβιάδη». Εν πάση περιπτώσει, επέλεξε να φορτώσει στον Ευρυβιάδη παραπάνω
απ’ όσα έχει διαπράξει.

Ο Daniel Fried διαψεύδει (ξανά)

Ο ομογενής εκδότης του περιοδικού “Greek-American Review” Παναγιώτης Μακριάς
διαβάζοντας το άρθρο του Γιανναρά στην «Καθημερινή» απευθύνθηκε στον Carlos
Aranaga, εκπρόσωπο Τύπου του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Daniel Fried.
Η ερώτηση του ομογενούς εκδότη ήταν η ακόλουθη:

Attention Mr. Carlos Aranaga, Press Officer.

Dear Mr. Aranaga:

Following our telephone conversation, I request confirmation of a statement attributed
to Assistant Secretary of State Daniel Fried. This statement was allegedly made on
6/26/2003 and he is quoted saying to a group of Greek-Americans:

«WHEN WE WERE TRYING TO PERSUADE TURKEY TO ALLOW THE PASSAGE OF OUR
TROOPS THROUGH ITS TERRITORY INTO NORTHERN IRAQ, WE OFFERED TURKEY TWO
INCENTIVES, SEVERAL BILLIONS DOLLARS IN GRANTS AND LOANS, AND CYPRUS,
IN THE FORM OF THE ANNAN PLAN».

Is the above statement correct?

Peter Makrias
Editor
Greek-American Review

O εκπρόσωπος Τύπου του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Daniel Fried απάντησε
στο e-mail του Peter Makrias την Δευτέρα 13 Ιουνίου 2005. Και η απάντηση ήταν
κατηγορηματική: Αυτές τις δηλώσεις ο νυν υφυπουργός, ως μέλος του National
Security Council τις έχει διαψεύσει ήδη κάμποσες φορές. Για την πλήρη κατανόηση
της απάντησης σημειώνουμε ότι ο Daniel Fried υπηρετούσε στο National Security Council
έως τις 5 Μαΐου 2005 οπότε διορίσθηκε ως υφυπουργός (Assistant Secretary, Bureau
of European and Eurasian Affairs) . Η απάντηση του εκπροσώπου Τύπου του
Daniel Fried είναι η ακόλουθη:

Mr. Makrias –

I have checked on this for you. These purported statements date to the time when
Mr. Fried was at the National Security Council.

The National Security Council has denied these statements several times.

I refer you to State Department Spokesman Richard Boucher’s response to a similar
question on May 26 last year :

QUESTION: Another disclosure on Cyprus. According to an article written by
established Greek-American organization, to be published soon in a very well known
American magazine, a full copy of which is in my possession, reveals the following:

“Why then the consternation about the rejection of the Annan plan? Because the true
purpose was not the claimed goal of the reunifying the island, divided since the Turkish
invasion of 1974, but the one stated by Mr. Daniel Fried, a senior State Department
official. At a public meeting in Washington on June 26, 2003, in the presence of this
writer and others, Mr. Fried declared: ?When we were trying to persuade Turkey to
allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey
two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus, in the form of the
Annan Plan.’ When Turkey refused passage, the billions were dropped; however, the
Annan plan survived, until it was dropped by the Cypriots on April 24th.”
Can you comment on that? Because it’s coming from the mouth of Mr. Fried, Daniel.
MR. BOUCHER: Daniel Fried works at the National Security Council.
QUESTION: But at times he was —
MR. BOUCHER: He’s a State Department officer.
QUESTION: Correct.
MR. BOUCHER: He’s been Ambassador to Poland. He now works at the National Security
Council.
Second of all, I think the United States has been quite clear that we have worked for a
settlement between the two communities in Cyprus since long before Saddam Hussein
took power in Iraq, since long before the issues of Iraq’s invasions and weapons of mass
destruction programs and other things became an issue. The United States’ record on
trying to reconcile the two communities and bring them together is abundant and clear,
and has not – the reasons for our trying to do that have not changed in – year to year.
They’ve been consistent since 1963.
QUESTION: What about the connection between Iraq and the Annan plan?
MR. BOUCHER: There is no connection between Iraq and the Annan plan.

Η διαδρομή των νέων «Πρωτοκόλλων»

Η νέα ιστορία ελληνορθόδοξης ανοησίας ξεκινά με ένα αποκύημα του Ελληνοαμερικανού
Aris Anagnos στο site του American Hellenic Council of California:

«Why [the Annan Plan] is it so lopsided in favor of Turkey? Perhaps the explanation lies
in a statement made by senior State Department official Daniel Fried to a group a Greek
Americans on June 26, 2003. He stated: “When we were trying to persuade Turkey to allow
the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey
incentives: several billion dollars in loans and grants and Cyprus in the form of the Annan
Plan”. When Turkey refused passage, the billions were dropped but the Annan Plan
remained. It was left up to the Cypriots to drop it on April 24» .

Το κείμενο του A. Anagnos είναι γραμμένο μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004
αφού στην εισαγωγή του αναφέρεται στο 76% που πήρε το «ΟΧΙ» και το συγκρίνει με το
«ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940. Και «αποκαλύπτει», ένα χρόνο μετά, την δήθεν δήλωση
που έκανε ο Fried σε ομάδα Ελληνοαμερικανών στις 26 Ιουνίου 2003! Μόνος αυτός από όλη
την ομάδα στην οποία μίλησε ο Fried «αποκαλύπτει» με καθυστέρηση ενός έτους!
Είναι φανερό ότι πρόκειται περί φαντασίωσης, φενάκης, παραλογισμού. Είναι τόσο εξόφθαλμα
ανόητη κατασκευή η δήθεν δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού, ωστόσο καθώς
στερούνται common sense οι Ελληνάρες τη θεώρησαν αληθινή! Έτσι, ένα μήνα μετά το
«βροντερό όχι» του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, βασιζόμενοι οι Ελληνάρες σ’ αυτό το
προφανώς αναξιόπιστο ηλεκτρονικό δημοσίευμα, ρώτησαν σχετικά τον Richard Boucher
(εκπρόσωπο Τύπου του State Department) στο καθημερινό briefing, στις 26 Μαΐου 2004,
στο οποίο αναφέρεται και ο εκπρόσωπος Τύπου του Fried στην απάντησή του στον εκδότη
του “Greek-American Review” παραθέτοντας ένα απόσπασμα της συνομιλίας του με τους
δημοσιογράφους. Αν και δεν αναφέρεται ποιος υπέβαλε την ερώτηση, από την αναφορά
στην «αρχική ερώτηση του Λάμπρου» λίγο παρακάτω φαίνεται ότι ήταν ο Λάμπρος
Παπαντωνίου (συνεργάτης των εντύπων «Ποντίκι», «Παρόν», «Νέμεσις»): «QUESTION:
Richard, just to go back to Lambros’ original question…» .

Θα έλεγε κανείς ότι εδώ θα τέλειωνε το αστείο. Όχι. Το έθνος θα επέμενε στη συνωμοσιολογία.
Η συμπεριφορά των ειδικών επί των Εθνικών Κινδύνων θα ήταν ανάλογη με εκείνη της
δήθεν «δήλωσης Κίσινγκερ». Έτσι οι ακρίτες του Ελληνισμού περιέφεραν την δήθεν
«δήλωση Fried» σε διάφορα site στο Ίντερνετ με διαφορές στη διατύπωση, ανάλογα με την
ένταση της φαντασίωσης στο μυαλό του κάθε φοβικού εθνικιστή. Για παράδειγμα:
«»When we were trying to convince Turkey to allow the passage of our troops through its
territory in Northern Iraq, we gave Turkey two motives: several billion dollars in the form
of donations and loans and Cyprus in the form of the Annan plan.»
Daniel Fried, member of the National Security Council and special advisor to President Bush
Washington, June 26, 2003» .

Το «Cyprus Weekly» έκρινε ότι δεν έληξε το ζήτημα και αναδημοσίευσε την «δήλωση Fried»
στις 27 Αυγούστου 2004:
«The Anglo-American authorship of the Annan Plan was publicly and shamelessly admitted
during a public meeting in Washington on June 26 by Daniel Fried, a senior US State
Department official who now works for the US National Security Council.
“When we were trying to pressure Turkey to allow the passage of troops through its territory
into Northern Iraq we offered Turkey two incentives: several billion dollars in grants and
loans, and Cyprus in the form of the Annan Plan.”».
Την σκυτάλη πήρε η ακροδεξιά εφημερίδα «Σημερινή» με άρθρο του Γεωργίου Κτενά, στις
29.8.2004. (Στο ίδιο φύλλο ο συνεργάτης της εφημερίδας Χρ. Γιανναράς έγραφε το άρθρο
«Υπαινιγμοί για “μυημένους”»). Έγραφε λοιπόν ο Γ. Κτενάς:
«Όπως μας υπενθύμισε η “Cyprus Weekly”, στις 26 Ιουνίου 2003 ο πρέσβης Daniel Fried είπε
σε δημόσια συνάντηση στην Ουάσινγκτον, παραμονές του πολέμου στο Ιράκ: “Όταν
προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων μας
διαμέσου της επικράτειάς της στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία δύο κίνητρα:
Αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια υπό μορφή δωρεών και δανείων και την Κύπρο στη μορφή
του σχεδίου Ανάν” (“…we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and
loans, and Cyprus, in the form of the Annan Plan”). Στις 26 Μαΐου 2004, έναν περίπου μήνα
μετά τα δημοψηφίσματα, οι δηλώσεις του κ. Fried παρουσιάστηκαν στον εκπρόσωπο του
αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών και του ζητήθηκαν διευκρινίσεις.
Ο κ. Boucher ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση του σχεδίου Ανάν με τον πόλεμο στο
Ιράκ και ότι το αμερικανικό ενδιαφέρον για το Κυπριακό και οι πρωτοβουλίες των ΗΠΑ για
επίλυσή του χρονολογούνται από το 1963, πολύ πριν ο Σαντάμ Χουσεΐν αναλάβει την εξουσία
στο Ιράκ και πολύ πριν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να εισβάλουν στο Ιράκ». Στη συνέχεια ανέπτυσσε
τους λόγους για τους οποίους «ανέτρεπε» τους ισχυρισμούς του εκπροσώπου του State
Department .

Ακολούθησαν σχόλια στον «Φιλελεύθερο» (5.9.04) και τη «Χαραυγή» (24.10.04). Στο θέμα
θα επανερχόταν η «CyprusWeekly» στις 28.10.2004 με άρθρο του Alex Efthyvoulos στο οποίο
αναφερόταν: «The majority of the Greek Cypriot people, who rejected the plan as unacceptable,
came to regard this as a blatant interference by the US government in the internal affairs of
Cyprus. The clear objective of this US interference was revealed by Daniel Fried, a senior US
State Department official, who told reporters in Washington on June 26 that the Annan Plan
was devised specifically to offer Cyprus to Turkey» .

Αυτή την ανόητη κατασκευή διακίνησαν επίσης διάφοροι απόστρατοι αξιωματικοί και δύο
εθνικές μορφές του ελληνικού πανεπιστημίου.

Ο ομόφρων του Γιανναρά, ο αδούλωτος Παναγιώτης Ήφαιστος έγραφε στις 27.2.2005:
«Πριν και μετά τη εκδήλωση του φασιστοειδούς σχεδίου Αναν ακούστηκαν τα πιο απίθανα
“επιχειρήματα”: [] Βεβαίως, εκτός του ότι αυτά τα ηλίθια επιχειρήματα δεν αντέχουν σε
σοβαρή συζήτηση, ανατινάχθηκαν στον αέρα όταν αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν: “όταν
προσπαθούσαμε το 2003 να πείσουμε την Τουρκία να μας επιτρέψει το πέρασμα των
στρατιωτικών μας δυνάμεων από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία
δύο κίνητρα: Πρώτο, μερικά εκατομμύρια δολάρια και την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου
Αναν” (Daniel Fried, ανώτερος αξιωματούχος του State Department 26.6.2003). Εν τούτοις,
ο βαθμός στοχαστικής και κοσμοθεωρητικής σήψης είναι τόσο μεγάλος ώστε η ίδια κρίσιμη
μάζα “διανοουμένων” και πολιτικών προσώπων που εργολαβικά εξυπηρέτησαν αυτούς τους
διεθνοφασιστικούς σχεδιασμούς, προσπαθούν να προσαρμόσουν τις συλλογικές παραδοχές
στο επίπεδο που επέβαλλε το διαστρεμμένο (sic) ιμπεριαλιστικό σχέδιο καταστολής της
ελευθερίας εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων. Ακριβώς, στην επερχόμενη κρίσιμη περίοδο
από τις 17 Δεκεμβρίου 2004 μέχρι την έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας στην
ΕΕ, θα πρέπει να αναμένουμε οι ντόπιοι πολιτικοί βρυκόλακες του ιμπεριαλισμού θα ξεθαρρέψουν
και πάλιν υποστηρίζοντας πως κοσμητικές και μόνον αλλαγές του μακάβριου σχεδίου Αναν
επαρκούν για την δική μας συναίνεση στην υποδούλωση. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά
που υπάρχει ανάγκη για να εξυπηρετηθούν τα διεθνοφασιστικά συμφέροντα, το
προαναφερθέντα αυγά του φιδιού που διαρκώς επωάζονται, εκκολάπτονται για να
υπονομεύσουν την ελευθερία των ελλήνων» .

Έτερος ομόφρων του Γιανναρά, ο ανυπότακτος και απροσκύνητος Μάριος Ευρυβιάδης, επίσης
του Παντείου, έγραψε σε άρθρο του με τίτλο «Kowtowing to Erdogan and his Islamists»:
«What more do you want us to do, she wonders out loud, while she does remind the Turks
that back in March 2003 the Americans did not only offer them billions so that they both,
Americans and Turks, could happily attack Iraq, but they offered them, as well “Cyprus in the
form of the Annan Plan”. (Quote by Daniel Fried, senior State Department Official at a public
meeting in Washington D.C June 26, 2003)» .
Ο ίδιος δημοσίευσε ομιλία του στο περιοδικό «Εθνικές Επάλξεις» που εκδίδει ο «Σύνδεσμος
Επιτελών Εθνικής Άμυνας»:
«Στην περίπτωση της Κύπρου η τουρκική πολιτική της απόλυτης ασφάλειας ή της τουρκικής
ειρήνης θα είχε θριαμβεύσει αν είχαμε αποδεχθεί και εφαρμόσει το σχέδιο Ανάν. Το σχέδιο
αυτό παρέδιδε στο διηνεκές τον γεωπολιτικό έλεγχο της Κύπρου, δηλαδή της Ανατολικής
Μεσογείου στην Άγκυρα, και αυτό δεν το λέμε και το υποστηρίζουμε μόνο εμείς. Επιτρέψετέ
μου (sic) να σας διαβάσω μια άκρως αποκαλυπτική δημόσια δήλωση-παραδοχή Αμερικανού
αξιωματούχου που διαχειρίστηκε το Κυπριακό στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος
μέχρι πρόσφατα εργαζόταν στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ και τώρα είναι
υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκά Θέματα. Το όνομά του είναι Daniel Fried.
Η δήλωση-αποκάλυψη και παραδοχή του Fried έγινε στις 26 Ιουνίου 2003, δηλαδή τρεις μήνες
μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Η αναφορά έγινε ενώπιον ομάδας Ελληνοαμερικανών
που ζήτησαν ενημέρωση για το Κυπριακό. Μεταξύ ήταν και ο γνωστός πολιτευτής από την
Καλιφόρνια Aris Anagnos, ο οποίος κράτησε σημειώσεις. [σ.σ.: Η δημιουργική φαντασία του
Μ. Ευρυβιάδη θέλει τον A. Anagnos να έχει κρατήσει σημειώσεις, πράγμα που ο ίδιος ο Anagnos
δεν γράφει στο κείμενο στο οποίο στηρίζεται όλο το σενάριο]. Εξηγώντας, λοιπόν,
ή δικαιολογώντας αν θέλετε, την αμερικανική πολιτική για το Κυπριακό την περίοδο εκείνη
ο κ. Fried αναφέρει, μεταξύ άλλων, και το εξής:
“When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory
into Northern Iraq, we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans,
and Cyprus in the form of the Annan Plan” (“Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να
επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της στο Βόρειο Ιράκ, της
προσφέραμε δύο κίνητρα, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και πιστώσεις και την
Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν”). Για τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων στην Κύπρο
και εδώ στην Ελλάδα, οι εσαεί αυτή ομηρεία της Κύπρου που χαρακτηρίζει το σχέδιο Ανάν, και
η μετατροπή της σε σατραπεία της Άγκυρας, είναι εντελώς απαράδεκτη ηθικά, εθνικά και
ιστορικά.» (τεύχος Απριλίου 2005, σελ. 26).

Και τότε ο ειδικός από την διακίνηση της πλαστής «δήλωσης Κίσινγκερ» Χρ. Γιανναράς εισήγαγε
την «δήλωση Fried» στη μητέρα πατρίδα με τη θηριώδη επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή»
(5.6.2005). Την επομένη την αναδημοσίευσε ο Χρ. Καπούτσης στην εφημ. «Απόφαση»:
«Ειδικά για την Κύπρο , υπενθυμίζω απλά τη δήλωση του αμερικανού υφυπουργού κ.D.Fried:
“όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτικών
μας δυνάμεων από το έδαφός της για να φθάσουν στο Βόρειο Ιράκ, προσφέραμε στην Τουρκία
δισεκατομμύρια δολάρια, την είσοδό της στην Ε.Ε. και την Κύπρο μέσω του σχεδίου Ανάν”» .

Ο Γιανναράς ήταν και συνεχίζει να είναι εκ των πρωταγωνιστών της διακίνησης της πλαστής
«δήλωσης Κίσινγκερ» από το 1997. Σε μια τρομερής βιαιότητας επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή»
με τίτλο «Κίσινγκερ: επίτιμος “Έλλην προοδευτικός”» δημοσίευε την δήθεν δήλωση Κίσινγκερ
την οποία τάχα είχε κάνει «πριν τρία χρόνια σε δημόσια ομιλία του στην Ουάσινγκτων», για να
επιτεθεί στην «ιθαγενή “προοδευτική” μας διανόηση και στην ενεργό πολιτική της απόφυση».
Το γελοιωδέστερο όλων ήταν η επισήμανσή του για την «επικείμενη λατινοποίηση του ελληνικού
αλφαβήτου»: «Είναι απτή απόδειξη ότι η στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρυ έχει τεθεί
σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας αποτελέσματα».
Διότι, σύμφωνα με τον σοφό Γιανναρά, ο Κίσινγκερ (που εκτός από ανθέλλην είναι και βλαξ),
είχε τάχα δηλώσει:
«Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασσος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές
του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα
πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να
αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας
παρενοχλεί στην ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή
μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ» («Καθημερινή», 24.8.1997).
Αυτό το κείμενο έβαλε στο στόμα του Κίσινγκερ η εθνικιστική ηλιθιότητα. Όταν διαψεύσθηκε
παταγωδώς, ο Γιανναράς αναγκάσθηκε, ένα μήνα μετά, να κάνει «επανόρθωση»,
προσθέτοντας στην επιφυλλίδα του με τίτλο «Ιστορίας διακύβευση» την εξής σημείωση:
«Οι κύριοι Ν. Α. Καλογερόπουλος και Γεράσιμος Αποστολάτος με επιστολές τους μου ζητούν να
γνωστοποιήσω ότι ο Χένρυ Κίσινγκερ διέψευσε την ανθελληνική του δήλωση που χρησιμοποίησα
στην επιφυλλίδα μου της 24/8 κατ’ αντιγραφήν από τον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”» («Καθημερινή»,
21.9.1997).
Λίγους μήνες μετά εξέδωσε τις επιφυλλίδες του σε βιβλίο με τίτλο «Ιχνηλασία νοήματος»
(Εκδόσεις Νέα Σύνορα – Α. Α. Λιβάνη). Σ’ αυτό περιλαμβάνονται η επιφυλλίδα με την δήθεν
δήλωση Κίσινγκερ (σελ. 32-35) και η επιφυλλίδα «Ιστορίας διακύβευση» (σελ. 99-102), χωρίς
όμως τη σημείωση που είχε αναγκαστεί να δημοσιεύσει. Δηλαδή γνωρίζοντας ότι είναι πλαστή,
εξακολουθεί να την διακινεί.

Εν κατακλείδι: Οι Ελληναράδες, αεί φόρου υποτελείς στην βλακεία, ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝ ΜΙΑ
ΠΛΑΣΤΗ «ΔΗΛΩΣΗ»!!! Μια «δήλωση» που δεν ήταν δήλωση, μια ανύπαρκτη «δήλωση»,
στηριγμένοι σε ένα κείμενο του Aris Anagnos το οποίο επίσης παραχαράσσουν, άλλος καθορίζοντας
«δύο κίνητρα», άλλος «τρία ανταλλάγματα». Πότε ο αμερικανός υφυπουργός φέρεται να μίλησε
σε “group a Greek Americans” (τόσο ανόητος ο Fried, το είπε σε Ελληνοαμερικανούς!), κατ’ άλλους
το είπε σ’ ένα “public meeting”, και, σύμφωνα με άλλους, μίλησε σε δημοσιογράφους (“who told
reporters”)! Μια φράση είναι όλη κι όλη αυτή η δήθεν δήλωση και δεν την παρουσιάζουν
τουλάχιστον ίδια, αλλά ο καθένας την αναδιατυπώνει σύμφωνα με το IQ του: “to peruade Turkey”
ο ένας, “to pressure Turkey” ο άλλος, “to convince Turkey” ο τρίτος – “offer Cyprus to Turkey”
ο ένας, δυο πράγματα προσέφερε στην Τουρκία σύμφωνα με άλλους (“we offered Turkey two
incentives” ο ένας, “we gave Turkey two motives” ο άλλος), κι ο καλύτερος, ο Γιανναράς,
προσθέτει και τρίτο: βάζει τον Fried να τα δίνει όλα στην Τουρκία – ο Ελληνομέτρης είναι πιο
γαλαντόμος.
Άλλωστε είναι πρόσφατη μια άλλη εκδήλωση της γαλαντομίας του: μέχρι και νησιά του Αιγαίου
προτιμά να καταλάβει η Τουρκία. Αναφερόμαστε στην ανδραγαθία του να προτείνει κήρυξη
πολέμου σε πΓΔΜ και Αλβανία («Ποια κυβέρνηση θα τολμούσε να αντιτάξει ετοιμότητα στρατιωτικής
επέμβασης στις ταπεινώσεις στις οποίες μάς υποβάλλουν οι Σκοπιανοί ή στις αθλιότητες που
μηχανεύονται οι Aλβανοί σε βάρος της ελληνικής εκεί μειονότητας;»), κλείσιμο της Σούδας (όχι
του φρενοκομείου, αλλά της στρατιωτικής βάσης), ακόμη και την τουρκική κατοχή μερικών
ελληνικών νησιών του Αιγαίου : «Προτιμότερη η ξεκάθαρη κατοχή, σώζει περισσότερη
ελληνικότητα από την καμουφλαρισμένη υποτέλεια» («Καθημερινή» 21.11.2004). Και ως
συνήθως δεν παρέλειψε να καθυβρίσει τους «κουίσλινγκς», ιδιαίτερα αυτούς που είπαν «ναι»
στο σχέδιο Ανάν, ιδιαίτατα τον Κ. Μητσοτάκη: «Tουλάχιστον, ας διδάσκονταν από την περίπτωση
Kωνσταντίνου Mητσοτάκη σε ποια ευτελισμένη χαμέρπεια μπορεί να καταλήξει ο ενδοτισμός».

1 . http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_267626_05/06/2005_146106
2 . Με παράπονο γράφει: «Bέβαια η λέξη “ενδοτισμός” είναι απαγορευμένη, όπως και η
“εθελοδουλεία”, η “προδοσία”, η “πουλημένη συνείδηση” – σε κάθε σέκτα και σε κάθε κοινωνία
παρακμής καταργούνται οι λέξεις αυτοπροσδιορισμού του συλλογικού συμπτώματος.»
(«Καθημερινή», 22.5.2005,
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_268365_22/05/2005_144535).
Παλιότερα ο Γιανναράς είχε χαρακτηρίσει τον Λ. Κύρκο σαν «την πιο κραυγαλέα περίπτωση
αφελληνισμένης συνείδησης» («Καθημερινή», 5.12.1999).
3 . Βιογραφικό του Daniel Fried στο http://www.state.gov/r/pa/ei/biog/46525.htm.
4. Τα πλήρη πρακτικά της συνομιλίας του R. Boucher με τους δημοσιογράφους βρίσκονται στο
http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm
5. Το κείμενο του Aris Anagnos βρίσκεται στο http://www.americanhellenic.org/News-article-8.html
6 . http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm
7 . http://www.eng.ucy.ac.cy/petros/cyprus.html και στο http://www.platinax.co.uk
/forum/archive/index.php/t-1796.html
8 . «Βεβαίως, τα επιχειρήματα του κ. Boucher μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν πολύ εύκολα. Πρώτο,
ο πρέσβης Dan Fried δεν είναι “τυχαίος”. Πρόκειται για έναν έμπειρο διπλωμάτη καριέρας,
ο οποίος εργάζεται στο διπλωματικό σώμα από το 1977 και έχει υπηρετήσει σε αρκετά πόστα.
Από τον Ιανουάριο του 2001 είναι σημαίνον στέλεχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, με
καθήκοντα Ειδικού Βοηθού του Προέδρου Bush και Ανώτερου Διευθυντή για Ευρωπαϊκά και
Ευρασιατικά Θέματα. Συμμετείχε ενεργά στον καθορισμό της πολιτικής των ΗΠΑ πριν και κατά
τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ και γνώριζε από πρώτο χέρι τις διαπραγματεύσεις που γίνονταν
με την Τουρκία. Δεύτερο, είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ ασχολούνται με το Κυπριακό από το 1963,
αλλά η πολιτική τους καθορίζεται ανέκαθεν με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα και τα εκάστοτε
γεωστρατηγικά δεδομένα.
Οι πρωτοβουλίες των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του σχεδίου Ανάν καθορίστηκαν
και με βάση τις συγκυριακές ανάγκες του πολέμου στο Ιράκ και σε σχέση με την Τουρκία. Παρόλο
που η μαρτυρία του κ. Fried είναι ικανοποιητική για να επιχειρηματολογήσει κάποιος ότι οι ΗΠΑ
αντιλαμβάνονται τη λύση του Κυπριακού στο πλαίσιο του γεωστρατηγικού ελέγχου της περιοχής
και της κατανομής των συμμαχικών ρόλων, όπως αυτού της Τουρκίας, η επίσκεψη του
κ. Ερντογάν στο Λευκό Οίκο παραμονές της έναρξης της τελικής προσπάθειας για ολοκλήρωση
του σχεδίου Ανάν, και η συνεχής επίκληση από τον τελευταίο των υποσχέσεων που του έδωσε
ο κ. Bush, δείχνουν ότι, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, οι ΗΠΑ συνέχισαν να προωθούν ηγεμονικό
ρόλο για την Τουρκία στην Κύπρο και μετά το τέλος του πολέμου στο Ιράκ». To πλήρες κείμενο
βρίσκεται στο http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=159251
9. http://www.cyprusweekly.com.cy/WebPageContent.aspx?id=9736
10 . Δες π.χ. αντιστρατήγου ε.α. Γεωργίου Κοράκη, μέλους του ΔΣ/ΕΛΕΣΜΕ:
«Με το σχέδιο Ανάν οι ΗΠΑ προσέφεραν την Κύπρο στην Τουρκία. Η άποψη αυτή δεν αποτελεί
αντιαμερικανική προπαγάνδα η αμφισβητούμενη κρίση. Απόδειξη η ξεκάθαρη ομολογία του
Daniel Fried που είναι ειδικός σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ για θέματα εξωτερικής πολιτικής
και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ που είπε « Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την
Τουρκική κυβέρνηση να επιτρέψει τη διέλευση των στρατευμάτων μας δια μέσου της Τουρκικής
επικράτειας στο Βόρειο Ιράκ της προσφέραμε δύο κίνητρα. Το πρώτο ήταν οικονομικό, αρκετά
δισεκατομμύρια δολάρια υπό μορφή δωρεάς η δανείων (δανεικά και αγύριστα). Το δεύτερο κίνητρο
ήταν η Κύπρος μέσω του επικείμενου σχεδίου Ανάν.» Το σχέδιο λοιπόν σύμφωνα με τους ίδιους
Αμερικανούς Αξιωματούχους ήταν ένα bonus των ΗΠΑ προς την Τουρκία»

(10 Οκτ. 20004 στο http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t24/t24_10.htm).
11 . http://www.ifestos.edu.gr/22.htm
12 . http://www.rcenter.intercol.edu/Newsletter/issue7/art03.htm
13 . http://www.apofasi.gr/index.asp?intid=show&id=8&nid=14124
14. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_267185_21/11/2004_1242

____________________________

«H ευγενής μας τύφλωσις»
Oι ανάδελφοι Έλληνες είναι πάντα εδώ
ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ

Tο τελευταίο εύρημα των ελληναράδων είναι ένας άγνωστος στους πολλούς
αμερικανός αξιωματούχος, ο κ. Φράϊντ. Tον κατηγορούν ότι πριν από δύο χρόνια,
τον Iούνιο του 2003, είχε εκμυστηρευτεί σε επιτροπή ελληνοαμερικανών ότι
η Oυάσιγκτον πρότεινε στην Tουρκία, για να πετύχει τη συνδρομή της στην
εισβολή στο Iράκ, πρώτον ποσά τεράστια και δεύτερον την Kύπρο μέσω του
σχεδίου Aνάν. Ένας από τους ομογενείς κράταγε σημειώσεις κι έτσι μαθεύτηκε
το μεγάλο ανθελληνικό μυστικό.
Κάθε λογικός άνθρωπος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η «είδηση» είναι πιθανότατα
πλαστή διότι ο αμερικανός αξιωματούχος ακόμα και εκ γενετής ηλίθιος αν ήταν δεν
θα έλεγε τέτοια πράγματα σε ελληνοαμερικανούς. Θα προσθέσω και μία
«λεπτομέρεια»: η Tουρκία δεν ενέδωσε για το Iράκ και όμως οι Aμερικανοί, ακόμα
και σήμερα, το σχέδιο Aνάν προβάλλουν. Άρα;
Φυσικά, οι διαψεύσεις για το «εύρημα» έχουν πέσει βροχή. Aυτό δεν εμποδίζει την
αναπαραγωγή του. Mε βαρύγδουπες υπογραφές σε βαρύγδουπες εφημερίδες των
μονίμως ανησυχούντων ιεροκηρύκων της «ευγενούς μας τύφλωσης» (βιβλίο του
Γιάννη Γιανουλόπουλου) στην Aθήνα και τη Λευκωσία.
Περιλαμβάνονται σε αυτούς διάφοροι καθηγητές, ελλαδίτες και ελληνοκύπριοι, που
πολεμούν ηρωικά την Tουρκιά από τους διαδρόμους του Παντείου, το γνωστό ηρωικό
και άπαρτο κάστρο τους. Bεβαίως, τα κτίρια της λεωφόρου Συγγρού, και το παράρτημα
της Πλάκας (εννοώ τη γνωστή αθηναϊκή συνοικία) είναι λιγότερο επικίνδυνα από
τον Έβρο ή την «Πράσινη Γραμμή» των εποχών κρίσης. Mε εξαίρεση για όσους
μεγαλόσχημους καλούνται να δώσουν λόγο στη δικαιοσύνη (παραπέμφθηκαν!) για τα
γνωστά, τεράστια, οικονομικά σκάνδαλα στα οποία πρυτάνευσαν.
Πριν από λίγα χρόνια οι «ελληναράδες» είχαν βρει μιαν άλλη δήλωση, δήθεν του
Kίσινγκερ. Που είχε πει φωναχτά (λέγανε) ότι πρέπει να εξαφανιστούμε άπαντες με τις
παραδόσεις και τη γλώσσα μας, διότι ενοχλούμε: είμαστε οι αιώνιοι «άτακτοι». Bροχή
είχαν πέσει οι διαψεύσεις, οι δικοί μας τίποτε. Συνέχιζαν. Eνίοτε μάλιστα συνεχίζουν.
Mε το εξής απίστευτο επιχείρημα: κι αν δεν το είπε αυτό ο Kίσινγκερ, το σκέφτηκε! Kαι
συμπλήρωναν, όπως και τώρα με τον Φράϊντ: και τι μας νοιάζει αν δεν το είπε αφού
βολεύει αν το είχε πει και τι λογής πατριώτες είναι αυτοί που αναλαμβάνουν την υπεράσπιση
της ξένης και δη αμερικανικής αλήθειας ενώ έχουμε να κάνουμε με το υπέροχο
αληθοψέμα της μοναδικής φυλής μας;
Όσα αυτοί αποκαλούν πατριωτισμό ας μου επιτραπεί να τα χαρακτηρίσω εθνικιστικό
μαζοχισμό. Aπόδειξη τα όσα έγιναν και χάλασαν τα θετικά των Oλυμπιακών, με τη ντόπα
(Kεντέρης-Θάνου κ.ά.) και τα γιούχα (σε βάρος ξένων αθλητών). Tα όσα ακολούθησαν
την ήττα της Eθνικής ποδοσφαίρου στα Tίρανα (ένας νεκρός και πολλές δεκάδες Aλβανοί
τραυματίες). Kαι τα τόσα άλλα, πολιτικά δυστυχώς, με πρώτο το Kυπριακό.
O πολύτιμος Hλίας Kανέλλης μας χάρισε πρόσφατα ένα πολύτιμο βιβλίο (με πρόλογο του
τολμηρού Mανώλη Bασιλάκη) και με τίτλο «Eθνοχουλιγκανισμός». Yπότιτλος: «Eκφράσεις
της νεοελληνικής ιδεολογίας στους Oλυμπιακούς Aγώνες 2004 της Aθήνας» (εκδόσεις Oξύ).
Πρόκειται για άρθρα γραμμένα «εν θερμώ» τότε, στον «Kήρυκα» των Xανίων. Άρθρα
καθαρτήρια. Σκληρά. Aλλά και τόσο τρυφερά για τις αξίες που λέμε ότι είναι οι γνησίως
δικές μας. Tόσο αποκαλυπτικά για τις συλλογικές μας αντιδράσεις. Για τους χριστοδουλισμούς,
τις εθνοκαπηλίες και τους ρατσισμούς του πάλαι ποτέ (;) Παττακιστάν –εκ του Παττακού.
Σημειώνει ο Kανέλλης: «Eίτε από βλακεία είτε από κυνισμό, είτε από άγνοια είτε από
υστεροβουλία, το πολιτικό σύστημα μοιάζει παραδομένο στη βάρβαρη κοινοτοπία του
εθνοχουλιγκανισμού». Kαι προσθέτει «Oι ανάδελφοι Έλληνες είναι πάντα εδώ».
Eρώτημα δικό μου: κι αν αύριο βρουν αυθεντικό εκφραστή-αρχηγό;

«Το Βήμα», Παρασκευή 24.6.2005
——————————–
30.10.07
Για να ξέρετε τι τρωτέ
ΤΟΥ AXL*

Από μια ομάδα δημοσιογράφων και αρθογράφων( Μιχάλης Ιγνατίου, Τάκης Κουναφής, Γ. Σέρτης, Α. Λυκαυγης, Λάζαρος Μαύρος, Κώστας Βενιζέλος, Σάββας Ιακωβίδης, Χριστόφορος Παπαστυλιανού, Δ.Π. Δήμας, Χ.Κ. Σένεκης, Δρ. Ευστάθιος Αβρααμίδης, Μάριος Ευρυβιάδης, Παναγιώτης Ήφαιστος Β. Λειβαδάς, Κ.Α.- μέχρι και ο κ. Κουλιας την επικαλέστηκε στην Βουλή ) από τον Μάη του 2005 και μετά, σαν ένα από τα επιχειρήματα για υποστήριξη της ορθότητα της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, αναφέρεται συχνά πυκνά ότι ο Daniel Fried (σήμερα υφυπουργός εξωτερικών )ομολόγησε ότι με το σχέδιο Ανάν η ΗΠΑ έδιναν σαν δώρο την Κύπρο στην Τουρκία για να επιτρέψει την διέλευση των στρατιωτών της μέσα από το έδαφος της στο Β. Ιρακ.
Πάμε τώρα να δούμε τα έγκυρα, αντικειμενικά και τεκμηριωμένα γεγονότα όπως τα παρουσιάζουν κάποιοι από αυτούς.

Συμφώνα λοιπόν με τον κ. Μάριο Ευρυβιάδη στο Άρθρο του «Κύπρος μια Ευρωπαϊκή Λύση» 29/6/2005 (http://www.iaa.gr/aa/item.asp?ItemID=275) ο Daniel Fried αξιωματούχος στο εθνικό συμβούλιο των ΗΠΑ τότε έκανε την δήλωση αυτή στις 26/6/2003 στη διάρκεια ενημέρωσης ομάδας ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ για το κυπριακό σε συσχετισμό με το Σχέδιο Ανάν.
(Σ.Σ.- Δηλαδή η δήλωση αυτή έγινε 8 μήνες πριν το τελικό σχέδιο Ανάν 5. Τότε το σχέδιο που βρισκόταν στο τραπέζι ήταν το σχέδιο Ανάν 3 που απορρίφθηκε από τον Ντενκτάς στη Χάγη και η ευθύνη βάραινε την Τουρκική πλευρά ) Στην ομάδα αυτή συμφώνα με τον κ. Ευρυβιάδη συμμετείχε και ο γνωστός πολιτευτής Άρης Ανάγνος ο οποίος είναι αυτός που κράτησε σημειώσεις. Συμφώνα λοιπόν με αυτές τις σημειώσεις ο κ. Φρίντ είπε «όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση των στρατιωτών μας μέσα από το έδαφος της στο Β. Ιράκ της προσφέραμε 2 κίνητρα : 1) αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές και 2) την Κύπρο υπό την μορφή του σχεδίου Ανάν».
(Σ.Σ. Το Σχέδιο Ανάν 1 παραδόθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2002 δηλαδή πολύ πριν να αποφασίσουν οι ΗΠΑ ότι θα κάνουν δώρο στην Τουρκία την Κύπρο μέσω αυτού του σχεδίου. Το δε σχέδιο 3 που απέρριψε ο Ντενκτάς τον Μάρτη του 2003 ήταν καλύτερο από το σχέδιο Ανάν 1. Τον 12 του 2003 ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος ζήτησε με επιστολή του την έναρξη διαπραγματεύσεων για λύση πριν την ένταξη με βάση το σχέδιο Ανάν. Δηλαδή ένα σχέδιο το οποίο έδινε την Κύπρο σαν δώρο στην Τουρκία. Φαίνετε ότι ο κ. Αναγνός δεν θεώρησε σωστό να ενημερώσει τον πρόεδρο για αυτό ή αν τον ενημέρωσε ο πρόεδρος τον αγνόησε. Επίσης η Τουρκία ΔΕΝ συναίνεσε για να περάσουν στρατεύματα από το έδαφος της για την εισβολή στο ΙΡΑΚ 19.03.2004 κάτι που επηρέασε αρνητικά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Ο τελευταίος γύρος των διαπραγματεύσεων στο Βurgenstok της Ελβετίας ξεκίνησε στις 27.03.2004 δηλαδή μετά από αυτά τα γεγονότα.)

Στις 26/5/2004, (Σ.Σ 11 μήνες μετά την δήλωση του Φριντ και ένα μήνα μετά το δημοψήφισμα) ένας δημοσιογράφος διεξάγει διάλογο με τον Richard Boucher εκπρόσωπο του State Department για το θέμα αυτό ρωτώντας το ποιό κάτω:

QUESTION: Another disclosure on Cyprus. According to an article written by established Greek-American organization, to be published soon in a very well known American magazine, a full copy of which is in my possession, reveals the following: «Why then the consternation about the rejection of the Annan plan? Because the true purpose was not the claimed goal of the reunifying the island, divided since the Turkish invasion of 1974, but the one stated by Mr. Daniel Fried, a senior State Department official. At a public meeting in Washington on June 26, 2003, in the presence of this writer and others, Mr. Fried declared: ‘When we were trying to persuade Turkey to allow the passage of our troops through its territory into Northern Iraq, we offered Turkey two incentives, several billion dollars in grants and loans, and Cyprus, in the form of the Annan Plan.’ When Turkey refused passage, the billions were dropped; however, the Annan plan survived, until it was dropped by the Cypriots on April 24th.»
Can you comment on that? Because it’s coming from the mouth of Mr. Fried, Daniel.» Ακόλουθη ένας μικρός διάλογος, οπού ο εκπρόσωπος του state Department αναφέρει την παγία θέση των ΗΠΑ στο κυπριακό και διαψεύδει την οποιαδήποτε σχέση μεταξύ σχεδίου Ανάν και ΙΡΑΚ.
Ολόκληρη η ενημέρωση στο http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2004/32860.htm .
Αυτός ο διάλογος θεωρήθηκε σαν η απόδειξη ότι έγινε αυτή η δήλωση και έδωσε το έναυσμα να αρχίσει η αναπαραγωγή και ανακύκλωση της σε Κύπρο και Ελλάδα καθώς και η αλληλοεπίκληση των δημοσιευμάτων για επιβεβαίωση της είδησης εδώ και 3.5 χρόνια.
Και Το Κερασάκι στην Τούρτα. Ο Μιχάλης Ιγνατίου επιβεβαιώνει με άρθρο στο ΕΘΝΟΣ τον 7.2007 την είδηση:
“ΝΤΑΝΙΕΛ ΦΡΙΝΤ Παραδέχθηκε ότι το σχέδιο Ανάν έγειρε υπέρ Τουρκίας. Επιβεβαιώθηκε ότι όντως έγινε η δήλωση του υφυπ. Εξωτερικών Ντάνιελ Φριντ, σύμφωνα με την οποία οι Ην. Πολιτείες παραχώρησαν την Κύπρο στην Τουρκία, υπό τη μορφή του σχεδίου Ανάν. Τρεις εκ των παρισταμένων στην κλειστή και απόρρητη συνεδρίαση, που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον, δήλωσαν στο «Έθνος» ότι ο κ. Φριντ, παραδέχθηκε πως το κείμενο του πρώην γενικού γραμματέα ήταν πολύ κοντά στις τουρκικές θέσεις. Η ενημέρωση του κ. Φριντ, παρουσία και του βοηθού υφυπουργού Ματ Μπράιζα, μαγνητοφωνήθηκε, παρά το γεγονός ότι οι οργανωτές της συνάντησης των Αμερικανών αξιωματούχων με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας είχαν δώσει την υπόσχεση ότι «όσα θα ακούγονταν (στην αίθουσα) ήταν απόρρητα και όχι προς δημοσίευση». Η μαγνητοφώνηση έγινε από πρόεδρο ελληνοαμερικανικής οργάνωσης και η πράξη του δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε απαράδεκτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει διαψεύσει επανειλημμένα ότι ο κ. Φριντ έκανε ποτέ τέτοια ή παρόμοια δήλωση.”
Το άρθρο αυτό στο Έθνος επικαλείται ο Χ. Παπαστυλιανου χωρίς όμως να αναφέρει το συγγραφέα του άρθρου αλλά την εφημερίδα Έθνος σαν πηγή. http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=304739
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μας ενημερώνουν και μας μεταφέρουν ειδήσεις. Άτιμη εγκυρότητα, αντικειμενικότητα και τεκμηρίωση τι σου’μελλε να πάθεις. Να μας ζήσουν να τους χαιρόμαστε.

Υ.Γ . Για επιβράβευση του σπουρτολοήματος σε Ελληνοαμερικάνους ο Ντανιέλ Φριντ έγινε υφυπουργός εξωτερικών!!!!!!!

Quiz για πούζηδες λύτες: Έκτος από το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, όλους αυτούς τους ενώνει ακόμη κάτι. ΤΙ?
* O AXL ΕΙΝΑΙ ΑΘΚΙΑΝΟΣ
Other references:
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=341&id=277091&issuenum=16135
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=493712
http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=398&id=458321&issuenum=16965
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=515297
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=554&id=494499
http://www.philenews.com/main/main.asp?gid=474&id=496627
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=266813
http://www.phileleftheros.com/main/main.asp?gid=474&id=509082
http://www.ifestos.edu.gr/40.htm
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=309457
http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=304724
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=70089&postdays=0&postorder=asc&start=60
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=27.05.2004,id=35672348
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5351&subid=2&PubID=119520&word=%E9%E3%ED%E1%F4%DF%EF%F5
www.parliament.cy/parliamentGR/008_01/praktiko2005-12-14.doc
Αν googleαρεται και λίγο θα βρείτε και άλλα, επίσης μπορείτε να βρείτε και άλλα κάνοντας search στο www.philenews.com και στο www.simerini.com (λέξεις κλειδιά Fried/ Φριντ και Αναν)
Posted by AXL at 18:59 «Email Post»»Edit Post»
13 comments:

drakouna said…

Απάντηση στο quiz: Μήπως είναι η τριχοφυΐα??

30 October 2007 19:36

Κωνσταντίνος said…

Dear Axl,

I write in English simply because I type faster…my apologies for that…

I’m sorry to say it but you’ve got too much time in your hands…Trying to prove you’re not an elephant won’t get you places…

I’m impressed with the documentation you provide and the diligence you tackle the issue…yet, I think that either you’re preaching to the converted, like myself and most of the others in this blog or you’re wasting your energy to convince the rest who won’t admit it unless it literally pierces their brains or blame everybody but themselves for whatever bad comes along…

Cypriots have decided and nothing will change their minds. They prefer partition as long as they won’t have to sign for it or agree to it. This way they can blame anybody else but themselves. This course of history, they believe, will not lay any blame on them and they won’t feel guilty for their actions if they live to see the results.

This is the true reason Mr. Papadopoulos will be re-elected in February 2008.

It is unlikely he will live to face the consequences of his attrocious handling of the issue and his flawed political miscalculations. Don’t quote me on it though. The way he’s acting we may get to see the end much faster.

Keep up the good work!

30 October 2007 19:53

Yiota said…

τα 3 αυτοκινητα?

30 October 2007 19:59

Bananistanos said…

Afis ta mouskourouthkia tze pe mas tin alithkia, posa epiases pou tin UNOPS?

30 October 2007 20:02

κανεί πιόν said…

Δηλαδή μια διάψευση που τον Boucher είναι ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι ο Fried εν είπε ότι του αποδίδεται;

Επερίμενες δηλαδή να πει ότι εν αλήθκεια, ακόμα τζιαι αν ήταν;

Μόνο αφελείς ή άσχετοι θα εθεωρούσαν μια τέτοια διάψευση ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ.

Εκτός αν νομίζεις ότι η πολυλογία τζιαι τα κατεβατά σου εννά μας εξαντλήσουν τζιαι εννά πούμεν ήμαρτον.

Λυπήθου μας.

30 October 2007 21:38

AXL said…

@Drakouna

Μα που την πρώτην?!!!!!

@ Κωνσταντίνος

Keep Talking

Impossible is nothing.

@Yiota

Τζαι σου που την πρώτην?!!!

@Bananistatos

Κάρφα.

@ κανεί πιον

Μια φορά κι έναν καιρό
μπήκε η γάτα στο χορό
με γοβάκια και φουρώ
κι απ’την πολλή χαρά
κουνούσε την ουρά

Κι όταν φούντωσε ο χορός
κι έγινε πιο ζωηρός
ένας γάτος πονηρός
τη ζύγωσε απαλά
και είπε πονηρά

Νιάου νιάου, βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα
γατούλα μου μικρή
Νιάου, σε έχουνε μη στάξει
κι είναι από μετάξι
η γούνα σου η γκρι

Στ’αληθινά, δε ξανάδα πουθενά
δυο ματάκια γαλανά, τόσο φωτεινά
και σοβαρά, είναι η πρώτη μου φορά
που είδα να κουνάν ουρά, τόσο πονηρά.

30 October 2007 22:17

Sceptic Anonymous said…

Συμφωνώ με τον κανεί πιον. Έχει δίκαιο, δηλαδή υπήρχε περίπτωση να πει επίσημα ότι το Σχέδιο Ανάν ήταν αντικείμενο μυστικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Το βρίσκεις πολύ απίθανο δηλαδή;

Χωρίς να θέλω να γίνω συνομοσιολόγος, αλλά κρίνοντας που την ιστορία του Κυπριακού τούτο το σενάριο δεν είναι καθόλου απίθανο. Πως η ΗΠΑ θεωρούν την Τουρκία βασικό σύμμαχο και ότι αν δεν την ικανοποιήσουν δεν περνά κανένα σχέδιο δεν είναι ακριβώς και επιστημονική φαντασία.

Είπαμε να μην βλέπουμε εχθρούς παντού, αλλά να μην νομίζουμε ότι όλα είναι αγγελικά πλασμάμενα και ότι στην περίπτωση του Κυπριακού το δίκαιο του ισχυρού δεν παίζει.

Που το 1954 παίζει μας μονότερμα και ακόμα να το πάρουμε πρέφα.

31 October 2007 02:45

Ίλαντρος said…

Με μυστικές συμφωνίες είσhεν με τίποτε. Όλα έγιναν τελείως φανερά. Η Τουρκία εζήτησε πέντε πράματα και τα πήρε. Εμείς πρώτα εζητήσαμε 500 πράματα, μετά εμουλαρώσαμε τζι εν μιλούσαμε σε κανένα, τζιαι φυσιολογικά στο τέλος επήραμε που τα πεντακόσια το μεαλλύττερο.

31 October 2007 07:56

AXL said…

@ Sceptic,

Ας εξετάσουμε το πιθανό σενάριο που μας σερβίρουν αυτοί οι κύριοι.

1) Ένας αμερικανός αξιωματούχος είπε αυτό το πράγμα σε μια ενημέρωση ελληνοαμερικάνων και ο ένας από αυτούς ο κ. Ανάγνος κράτησε σημειώσεις κατά τον Ε. Ευρυβιάδη.

2) At a public meeting (επανάληψη public meeting) in Washington on June 26, 2003, in the presence of this writer (of an article written by established Greek-American organization, to be published soon in a very well known American magazine) in a and others.

3) Ένας αμερικανός αξιωματούχος παρουσία και του βοηθού υφυπουργού Ματ Μπράιζα είπε αυτά τα πράγματα σε μια κλειστή και απόρρητη συνέδρια και Ο πρόεδρος μια οργάνωσης ελληνοαμερικάνων των μαγνητοφώνησε κατά τον Ιγνατίου.

Οι αντιφάσεις είναι εξόφθαλμες.

Γιατί πέρασαν 11 μήνες χωρίς κανένας να ρωτήσει τίποτε?

Γιατί δεν ενημερώθηκε άμεσα η κυβέρνηση για να μην ζητά διαπραγματεύσεις? Και αν ενημερώθηκε γιατί ζήτησε διαπραγματεύσεις?

Πάμε παρακάτω. Όταν κατατέθηκε στο 1ον σχέδιο δεν υπήρχε θέμα διέλευσης στρατευμάτων.

Χρονικά όταν έγινε η δήλωση αυτή το σχέδιο που βρισκόταν στο τραπέζι ήταν το σχέδιο Αναν 3 το όποιο ήταν καλύτερο από το 1ον .

Η Τουρκία θα έπαιρνε σαν δώρο την Κύπρο επειδή θα άφηνε τα στρατεύματα των ΗΠΑ να περάσουν από το έδαφος της. Η Τουρκία ΔΕΝ συναίνεσε δημιουργώντας πρόβλημα. Οι τελικές διαπραγματεύσεις έγιναν μετά από αυτήν την απόφαση της Τουρκίας. Τελικά την Κύπρο την έδωσαν σαν Bonus για το πρόβλημα που τους δημιούργησε η Τουρκία?

Ο αξιωματούχος αυτός ο όποιος αποκάλυψε, σε μια συνάντηση ή public meeting ή κλειστή και απόρρητη συνέδρια αυτό το πράγμα, σε ελληνοαμερικάνους παρακαλώ, έπιασε προαγωγή!!!!!!!!!!

Εκαταλάβετε?

Εκαταλάβαμεν να λαλείτε.

31 October 2007 09:27

Sceptic Anonymous said…

@ Ίλλαντρος και Άξελ

Ρε λεβέντες για πράγματα που δεν ξέρω δεν μου αρέσκει να μιλώ. Μπορεί να λαλούν και παπ*ρι*ες οι δημοσιογράφοι μας, διόλου απίθανο.

Αλλά χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τι έγινε πως μπορούμε να είμαστε τόσο σίγουροι ότι όλα εγίναν φανερά;

Χωρίς πρόσβαση στα αρχεία ποιος μπορεί να ξέρει τι ακριβώς έγινε;
Ότι ξέρουμε και ακούμε είναι μόνο μέρος του τι πραγματικά εγίνε και η αλήθεια, ή μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα θα βγει όταν ανοίξουν τα αρχεία. Αλήθεια τα αρχεία γιατί παραμένουν κλειστά τόσο καιρό και δεν τα ανοίγουν αμέσως;

Αρά κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτε. Δηλαδή στην διπλωματία δεν υπάρχει κρυφό παρασκήνιο το οποίο μένει αθέατο για χρόνια ολόκληρα και στο τέλος βγαίνει στην φόρα;

Π.χ. η συμφωνία κυρίων μεταξύ Καραμανλή και Μεντερές να διαφυλάξουν την Κύπρο από τον κομμουνιστικό κίνδυνο ήταν πολλά φανερή να πούμε;

31 October 2007 10:31

________________________

Η παραδοχή του Πάγκαλου και τα αυτονόητα για την Αγγλο – Αμερικανική πολιτική στο Κυπριακό

20-12-2005
Με αφορμή τη δημοσίευση του εξαιρετικού βιβλίου – χρονικού Σχέδιο Ανάν, Το Μυστικό Παζάρι: οι 129 ημέρες που συγκλόνισαν τον ελληνισμό των δημοσιογράφων Κ. Βενιζέλου, Μ. Ιγναντίου και Ν. Μελέτη, δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα στις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου που έγιναν στην παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, και μεταξύ άλλων, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών και ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε το εξής : «Η μεγάλη αγγλοσαξονική επιχείρηση, για να υπάρξει το Σχέδιο Ανάν και να τεθεί σε ψηφοφορία, δεν είχε στόχο την επίλυση του Κυπριακού, αλλά να εμφανισθεί η Τουρκία ως δύναμη που συμβάλλει στην επίλυσή του, ενόψει της συζήτηση της ημερομηνίας έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ». Στη διαπίστωση του Πάγκαλου πρέπει να προστεθεί και η συμπαιγνία του Γ.Γ του ΟΗΕ και των εντολοδόχων του στην Κύπρο για να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα ως προς το τι έλαβε χώρα στο προηγούμενο έτος με επίκεντρο το Σχέδιο Ανάν.
Ωστόσο, η παραδοχή του Πάγκαλου δεν προσθέτει τίποτα απολύτως το καινούριο στην πολιτική της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου για την Κύπρο στη μετά 1974 εποχή. Δεν προσθέτει επίσης τίποτα το καινούριο στην απόλυτη επιτυχία των Αγγλο-Αμερικάνων να ποδηγετούν τη Γραμματεία του ΟΗΕ σε κάθε βήμα της αναφορικά με την Κύπρο. Υπήρχε μάλιστα και διαμερισμός εργασίας. Οι Βρετανοί καθιέρωσαν εαυτούς ως αυθεντικούς ερμηνευτές του Κυπριακού σε όλα τα κέντρα εξουσίας και κατ’ επέκταση στον ΟΗΕ ενώ οι Αμερικανοί, ως πιο πρακτικοί διπλωμάτες, προσέφεραν τη διπλωματική τους επιρροή και ισχύ για να κινούν τα νήματα ή να αποτελματώνουν τα πράγματα όταν αυτά κατέληγαν σε αδιέξοδο ή έφερναν την Τουρκία σε δύσκολη θέση.
Αυτό που πραγματικά εκπλήττει στην παραδοχή του Πάγκαλου είναι η εντύπωση που δημιουργείται ότι έπρεπε να περάσουν τρεις δεκαετίες, και να φθάσουμε στο 2004, για να αντιληφθούμε ποια τα κίνητρα και ποιες οι επιδιώξεις του δυτικού παράγοντα αναφορικά με το Κυπριακό. Δυστυχώς για μας οι επιδιώξεις αυτές των αγγλοσαξόνων έγιναν συνώνυμες μ’ αυτές της «διεθνούς κοινότητας». Έτσι όταν τελικά μας αλυσόδεσαν και μας έσυραν κακήν κακώς στη Ελβετία δεν μας εξευτέλισαν μόνο, αλλά απενοχοποίησαν την Άγκυρα και μας φόρτωσαν και τη «ρετσινιά» του φταίχτη και του ενόχου, και του μέρους εκείνου που είναι αδιάλλακτο, πολεμοχαρές και δεν επιθυμεί πραγματικά την ειρήνη.
Στη μετά το 1974 περίοδο καταγράφονται τέσσερις περιπτώσεις προσπαθειών «επίλυσης» του Κυπριακού. Είναι αυτές του 1978-79, του 1984-85, του 1991-92 και αυτή του 2002-2004. Δεν θα αναφερθώ σε αυτή του 1991-92 διότι έχει ιδιαιτερότητες και χρήζει ειδικής μελέτης. Αλλά οι υπόλοιπες σκοπό και στόχο είχαν τον απεγκλωβισμό της Τουρκίας από πολύ συγκεκριμένα αδιέξοδα. Αυτή του 1978-79, του λεγόμενου «Αμερικανικο-Καναδικού-Αγγλικού Σχεδίου» με πρωταγωνιστή τον γνωστό Mathew Nimetz, ένα και μόνο στόχο είχε: την άρση του μερικού εμπάργκο όπλων από το Αμερικανικό Κογκρέσο κατά της Τουρκίας (1975-78), παρουσιάζοντας την τελευταία ότι λειτουργεί με «καλή πίστη» στο θέμα της Κύπρου. Αυτό επετεύχθη με διάφορους ελιγμούς, της Ουάσινγκτον κυρίως, που έφεραν την άρση του εμπάργκο, με χωρίς απολύτως κανένα βήμα προόδου στο Κυπριακό. Η δική μας πλευρά παρουσιάσθηκε ότι «απέρριψε» το φερόμενο ως Σχέδιο Nimetz το οποίο δεν δέσμευε σε τίποτα την Άγκυρα και έτσι προστέθηκε ένας ακόμη μύθος στη περιβόητη θεώρηση της ιστορίας «των χαμένων ευκαιριών».

Η περίπτωση της περιόδου 1984-85 είναι πραγματικά διδακτική διότι παραπέμπει άμεσα στα τεκταινόμενα του 2002-2004. Τυχαίνει να γνωρίζω από πρώτο χέρι, τολμώ να πω καλύτερα από τον οποιοδήποτε, πως η δική μας πλευρά κατέληξε στο φιάσκο του 1985 διότι υπηρετούσα τότε στην πρεσβεία μας στην Ουάσινγκτον. Και σε μια στιγμή αλήθειας, ειλικρίνειας ή γκάφας, Αμερικανός αξιωματούχος που διαχειρίζετο το Κυπριακό και την πρωτοβουλία εκείνη, που άρχισε το 1983, μου δήλωσε το εξής: “We shall either force you to accept or force you to take the blame”. Το ζητούμενο τότε, από αμερικανικής πλευράς, ήταν να εξουδετερωθεί μια καινούρια προσπάθεια επιβολής εμπάργκο στην Τουρκία, μέσω της τροπολογίας Pressler – Biden, που προέκυψε από την πραξικοπηματική ενέργεια των Τούρκων τον Νοέμβριο του 1983. Παρασύρθηκαν τότε και ο Πρόεδρος Κυπριανού αλλά και ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου (που «είδε φως στο τούνελ») σε μια διαδικασία που αποσκοπούσε στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως δηλαδή αυτή του 2002-2004. Η Γραμματεία του ΟΗΕ, όπως και το 2002-2004, είχε άμεση συμμετοχή και συνέργια στο στρατήγημα αυτό της Ουάσινγκτον. Όταν στα τέλη του 1984 ο Πρόεδρος Κυπριανού κατάλαβε που οδηγείτο, αρνήθηκε να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη της κατάργησης του κράτους. Ήταν όμως αργά. Αναγκάσθηκε να υποστεί τις συνέπειες της άρνησής του. Δηλαδή, he was forced to take the blame. Η Τουρκία δικαιώθηκε και ανταμείφθηκε ηθικά και υλικά. Εμείς παρουσιαστήκαμε ως ένοχοι, ενώ οι αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού οδηγήθηκε στον πολιτικό αφανισμό.

Τα γεγονότα του 1984-85 παραπέμπουν άμεσα σ’ αυτά που προηγήθηκαν των γεγονότων πρίν την 24η Απριλίου. Επ’ αυτού αρθρογράφησα στον Φιλελεύθερο τον Φεβρουάριο του 2004, προειδοποιώντας ότι θα έχουμε επανάληψη του 1985, με μόνη διαφορά ότι το ζητούμενο θα ήταν η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και όχι η μη επιβολή ενός νέου εμπάργκο. Και στις δύο περιπτώσεις η δική μας πλευρά έπρεπε να παρουσιαστεί ως ένοχη. Την εργολαβία αυτή ανέλαβαν από κοινού οι ΗΠΑ και η Βρετανία με τη Γραμματεία του ΟΗΕ ως εργαλείο τους. Χωρίς καμία δικαιολογία και εντελώς παράλογα, αφού τα δείγματα γραφής υπήρχαν παντού, η δική μας πλευρά οδηγήθηκε σε πολιτικό χαρακίρι με αποτέλεσμα την απενοχοποίηση της Τουρκίας. Αυτή είναι η διαπίστωση Πάγκαλου και, όπως δυστυχώς φαίνεται, όλων των πολιτικών μας ταγών. Χρειαστήκαμε τουλάχιστον είκοσι ολόκληρα χρόνια για να καταλάβουμε τα αυτονόητα και να τα παραδεχτούμε.

Υ.Γ. : Παραθέτω χωρίς λόγια, και σε ελεύθερη μετάφραση, πως η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Elizabeth Jones περιέγραψε σε πολύ μεγάλο φιλοτουρκικό ακροατήριο την πολιτικής της χώρας της για την Κύπρο για την περίοδο 2002-2004. Σημειώνω ότι η κ. Jones μιλά σε παρελθόντα χρόνο. «Η Κύπρος υπήρξε ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ υιοθέτησαν τη θέση ότι εικόνα της Τουρκίας στον κόσμο αναφορικά με την Κύπρο έπρεπε ν’ αλλάξει. Η Τουρκία πρέπει να θεωρείται ο καλός (“the good guy”) στο θέμα της Κύπρου αλλάζοντας έτσι τις υφιστάμενες παραστάσεις του κόσμου. Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την καλή δουλειά (the good job done) της Τουρκίας στην Κύπρο. Διότι η Κύπρος, με ή χωρίς τη λύση, δεν πρέπει να δημιουργεί κωλύματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η Κύπρος δεν πρέπει να θεωρείται πρόβλημα αναφορικά με τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ» (Q.E.D)

Αρέσει σε %d bloggers: