Τον Απρίλιο 1967 εκτελέστηκε πραξικόπημα που εγκαθίδρυσε ένα αδίστακτο δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα και τον Ιούλιο 1974 εκτελέστηκε το εγκληματικό χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο που επικαλέστηκε η Τουρκία για να εισβάλει και να καταλάβει πάνω από το ένα τρίτο της Κυπριακής Δημοκρατίας δημιουργώντας παράνομα τετελεσμένα τα οποία μισό αιώνα μετά συνεχίζονται. Με διαφορετικά λόγια, επτά χρόνια δικτατορίας και δεινών και συμφορών για τους πολίτες του Ελλαδικού κράτους οδήγησαν σε ακόμα ένα πλήγμα κατά Ελλήνων εκτός συνόρων. Αντίστοιχα και ανάλογα με το 1922 εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μπήκαν σε τροχιά τουρκικής επικυριαρχίας και τελικά, εάν γίνουν αποδεκτά τα σχέδια που προτείνονται από τρίτους -η γνωστή «ΔΔΟ με πολιτική ισότητα» (https://wp.me/p3OqMa-3bw)-, εκδίωξής τους από την Μεγαλόνησο. Ως προς αυτά στο τέλος σε παράρτημα παρατίθεται σχετική επιστολή προς την αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ και σύνδεσμοι σε συναφείς αναρτήσεις που εξετάζουν τις νομικές, θεσμικές και πολιτικές πτυχές του Κυπριακού ζητήματος μισό αιώνα με μετά την παράνομη εισβολή και την δημιουργία παράνομων τετελεσμένων.
Κατά τα άλλα, αυτά είναι ή έπρεπε να είναι γνωστά, για όποιον τουλάχιστον δεν εθελοτυφλεί και δεν εξυπηρετεί, συνειδητά ή ανεπίγνωστα, τα τουρκικά στρατηγικά συμφέροντα. Μισό αιώνα μετά εάν λόγος υπάρχει για να αναλύουμε αυτά τα ζητήματα είναι για να φωτιστεί το γεγονός ότι τα γεγονότα του 1967 και του 1974 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν το αποτέλεσμα μεταπολεμικών παθογενειών και το καίριο ερώτημα που τίθεται είναι: Έγιναν τα παθήματα μαθήματα;
Προϋπόθεση για να ισχύσει κάτι τέτοιο είναι να υπερισχύσουν συντριπτικά θέσεις όπως, μεταξύ άλλων,
- «ποτέ ξανά χουντικές και φασιστικές νοοτροπίες» που καμιά σχέση δεν έχουν με τον Ελληνικό πολιτισμό,
- «ποτέ ξανά εμφύλιες διαιρέσεις στην βάση ανυπόστατων εσχατολογικών δογμάτων»,
- «ποτέ μεταμφιεσμένες χουντικές νοοτροπίες οποιουδήποτε είδους ή απόχρωσης»,
- «ποτέ ξανά υποχείρια άλλων κρατών» και
- «πάντα εθνικές στρατηγικές με μοναδικό κριτήριο την εκπλήρωση των θεμιτών και νόμιμων εθνικών συμφερόντων».
Η εθνική στρατηγική για να καταστεί εφικτή και για να είναι αξιόπιστη απαιτεί ισχυρό κράτος με σμιλευμένη κοινωνική συνοχή προικισμένη με κοσμοθεωρητικές παραδοχές των πάμπλουτων διαχρονικών Ελληνικών εθνικών παραδόσεων της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Παραδόσεις που βρίσκονται στον αντίποδα της χούντας του 1967 και κάθε δεσποτικής ή ολιγαρχικής αντίληψης.
Για να μην ανατρέξουμε στην κλασική εποχή ή στις Πόλεις του Βυζαντίου, κανείς δεν έχει παρά να διαβάσει τον Ρήγα Βελεστινλή και τα ψηφίσματα των Εθνοσυνελεύσεων της Εθνεγερσίας για να αντιληφθεί ότι η δημοκρατία και ελευθερία διαχρονικά νοούμενη σημαίνουν ενεργή συμμετοχή των μελών της κοινωνίας στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται κοινωνικοπολιτικό προσανατολισμό εντός του οποίου οι πολίτες θα καθίστανται ολοένα και περισσότερο εντολείς της εκάστοτε εντολοδόχου και ανακλητής εξουσίας. Εάν έτσι ήμασταν προσανατολισμένοι τους δύο τελευταίους αιώνες –και τονίζεται ότι
οι συντελεστές της Εθνεγερσίας αυτό αξίωσαν–, θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να υπάρξουν πραξικοπήματα, αρπαγή της εξουσίας από δικτάτορες, μεταμφίεση ολιγαρχικών νοοτροπιών με δημοκρατικούς μανδύες και αυτοκτονικές αποφάσεις που πλήττουν εκατομμύρια ομοεθνών εκτός συνόρων ή κατευναστικές αντιλήψεις που αναιρούν την εκπλήρωση των προνοιών των διεθνών Συμβάσεων και του διεθνούς δικαίου όσον αφορά την οριοθέτηση της κρατικής κυριαρχίας.
Σε παρόντα χρόνο κρίνεται η ακεραιότητα της εθνικής Επικράτειας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο και η ασφάλεια εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της Κύπρου. Τα
αποτελέσματα εξαρτώνται από την ύπαρξη αξιόπιστης και αποτελεσματικής εθνικής στρατηγικής και όπως πάντα ισχύει το δικαστήριο των εθνών είναι η ιστορία. Μπορούμε για παράδειγμα να συζητούμε όσο θέλουμε για το τι έγινε το 1922 αλλά τα αποτελέσματα των λαθών μας είναι ανεπίστροφα καθότι τα σύνορα ορίστηκαν με νέες Συνθήκες. Σε παρόντα χρόνο κινδυνεύουμε να έχουμε το ίδιο καταστροφικό ιστορικό αποτέλεσμα όσον αφορά την έκταση της Επικράτειας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο για την κυριαρχία της Ελλάδας στην θάλασσα και για τα παράνομα τετελεσμένα στην Κύπρο.
Για να σταθούμε στην Κυπριακή Δημοκρατία, το εγκληματικό χουντικό πραξικόπημα του 1974 και η παράνομη Τουρκική εισβολή δημιούργησε θανάσιμους κινδύνους για εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Το ζήτημα είναι ανοικτό και νέα φρικτά λάθη θα είναι βαθύτατων προεκτάσεων. Ως προς αυτό, υπογραμμίζεται ότι έκτοτε όλα ανεξαιρέτως τα προτεινόμενα σχέδια «λύσης» που η Ελληνική πλευρά δέχεται να «διαπραγματεύεται» με το πιστόλι των παράνομων τετελεσμένων στον κρόταφο, όχι μόνο παραβιάζουν τις αποφάσεις του ΣΑ του 1974, του1975 και του 1983 και τον Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ (ιδιαίτερα το άρθρο 2 του Κεφ. Ι του Χάρτη), αλλά επιπλέον οδηγούν σε μια μεγάλη και ανεπίστροφη στρατηγική παγίδευση του Ελλαδικού κράτους και των Ελλήνων της Κύπρου.
Εθνική στρατηγική σημαίνει κοινωνικοπολιτικά προσδιορισμένα και ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα συμπεριλαμβανομένων απαραβίαστων κόκκινων γραμμών που εκπληρώνουν την εφαρμογή των προνοιών των Συμβάσεων και του διεθνούς
δικαίου για την εθνική Επικράτεια (για την τυπολογία και ιεραρχία των εθνικών συμφερόντων κάθε κράτους βλ. παρεμβαλόμενο πίνακα). Εν τέλει, για όλα τα βιώσιμα κράτη η εθνική ασφάλεια που αφορά την Επικράτειά τους όπως ορίζεται από τις Συνθήκες και η εν γένει εθνική ασφάλεια απαιτούν κόκκινες και απαραβίαστες γραμμές. Τι ισχύει για παράδειγμα προσάρτηση των κατεχομένων στην Κύπρο και τι ισχύει για το απόλυτο μονομερές δικαίωμα για Αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων.
Μια εθνική στρατηγική απαιτεί, επίσης, συμμετοχές σε διεθνείς θεσμούς που δεν εντάσσονται στην λογική του «ανήκουμε» αλλά στην λογική συναλλαγών μεταξύ κυρίαρχων και ισότιμων κρατών που εκπληρώνουν τα εθνικά συμφέροντα όπως ορίζονται κοινωνικοπολιτικά από τα ίδια τα μέλη της κοινωνίας. Αυτά δεν εκπληρώνονται εάν επαναπαυθούμε σε περιοδικές εκλογές πανομοιότυπων κομματικών εξουσιών που αθετούν τις προεκλογικές υποσχέσεις, ενώ νέες εκλογές μετά από πολλά χρόνια ουσιαστικά δεν οδηγούν σε υιοθέτηση της βούλησης της πλειοψηφίας των μελών της κοινωνίας.
Ο διαχρονικός Ελληνικός πολιτισμός, υπογραμμίζεται, ενώ είναι αντίθετος με κάθε φασιστική και δεσποτική παραδοχή, σημαίνει δημοκρατία, πολιτική ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία και πολίτες που με ουσιαστικό και απτό τρόπο είναι οι πολιτικοί εντολείς της εντολοδόχου εξουσίας. Προστίθεται εμφαντικά ότι κάθε εμφύλια διαίρεση ή διένεξη είναι θανατηφόρων προεκτάσεων και συνήθως υποκινείται από ξένα συμφέροντα. Απαιτείται να ισχύει το δόγμα: Ποτέ ξανά εμφύλιος!
Υπό το πιο πάνω πρίσμα η χούντα του 1967 –που δεν εξέφραζε τις ένδοξες Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις των οποίων η συντριπτική πλειονότητα των αξιωματικών εμφορούνται από δημοκρατικές πεποιθήσεις, εξ ου και χιλιάδες φυλακίστηκαν–, και το πραξικόπημα του 1974 ήταν παθογένειες της μεταπολεμικής / μετα-εμφυλιακής ιστορικής φάσης που απαιτείται να απαντηθεί εάν θεραπεύτηκαν. Εάν η απάντηση είναι ότι καταμαρτυρούμενα εν πολλοίς δεν θεραπεύτηκαν, απαιτείται προβληματισμός για το δέον γενέσθαι με τρόπο που δεν διαιρεί την κοινωνία και το κράτος. Ερωτάται, για παράδειγμα:
Πρώτον, πόσο έχουμε απομακρυνθεί από ανυπόστατα εμφυλιακά ιδεολογικά δόγματα που μειώνουν την σημασία του κράτους και της εθνικής ανεξαρτησίας, που διαιρούν την κοινωνία και που προσφέρουν ευκαιρίες σε άλλα κράτη να βλάψουν το Ελληνικό κράτος και τα συμφέροντά του.
Δεύτερον, πόσο αντλήσαμε από την κλασική και Βυζαντινή δημοκρατική παράδοση που αναβίωσε με την Εθνεγερσία, τον Ρήγα και τα ψηφίσματα των Εθνοσυνελεύσεων τα οποία ιεραρχούσαν στην υψηλότερη δυνατή βαθμίδα το έθνος, την δημοκρατία, την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία; Πόσο και πόσοι έχουν γνώση και επίγνωση ότι επί χιλιετίες εντός των πόλεων –ακόμη και εντός των κοινών επί τουρκοκρατίας–, αποτελούσε θέσφατο οι πολίτες να είναι εντολείς και η εξουσία εντολοδόχος και ανακλητή;
Τρίτον, πόσο κατανοήσαμε και ερμηνεύσαμε τις παθογένειες που οδήγησαν στις διαιρέσεις της περιόδου 1945-1967 και ιδιαίτερα της δεκαετίας του 1960 με αποτέλεσμα την κατάληψη της εξουσίας από φασιστικής νοοτροπίας σπιθαμιαίους δικτάτορες που σκέφτονταν, μιλούσαν και ενεργούσαν κατά των εθνικών συμφερόντων; Την ίδια στιγμή όπως ξέρουμε, με λαθραία εάν όχι και διεστραμμένα συνθήματα, οι δικτάτορες αυτοί καπηλεύονταν τον εθνικό πολιτισμό και την φιλοπατρία.
Τέταρτο, πόσο κατανοήσαμε ότι εν μέσω του αρχικού μεταπολιτευτικού χάους τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 δεν υπήρξε στοιχειώδης έστω αντιμετώπιση της κρίσης από τους διάδοχους κατόχους της κρατικής εξουσίας με αποτέλεσμα έκτοτε το ένα δέκατο του Ελληνισμού όχι μόνο να καταστεί στρατιωτικά όμηρος της Τουρκίας αλλά όπως ήδη αναφέρθηκε να διολισθήσουμε σε απίστευτα ρηχές θέσεις για «λύσεις» που νομιμοποιούν τα τετελεσμένα τα οποία νομοτελειακά σημαίνουν στρατηγική παγίδευση τόσο το Ελλαδικό κράτος όσο και τον Ελληνισμό της Κύπρου. Στην Κυπριακή Δημοκρατία, υπενθυμίζεται, το 82% του πληθυσμού είναι Έλληνες ενώ η Κύπρος αποτελεί το σημαντικότερο γεωπολιτικό σημείο του πλανήτη. Έλεγχός της και επικυριαρχία της Άγκυρα στο θνησιγενές κρατίδιο για το οποίο η Ελληνική πλευρά δέχεται να συζητά θα οδηγήσει σε πλήρη κατάληψη της Μεγαλονήσου και θα εκτινάξει στρατηγικά την Τουρκία και τις αναθεωρητικές της αξιώσεις.
Ολοκληρώνοντας, όσον αφορά τις συμφορές που υπέστησαν οι νεοέλληνες τις δεκαετίες του 1960 και 1970, και όπως έχουμε υποστηρίξει εκτενέστερα σε προγενέστερη παρέμβαση εδώ, εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων είναι αναγκαίο να υπάρξει ριζική αναθεώρηση των εθνικών προσανατολισμών. Κυρίως όσον αφορά την «απέραντη τουρκική απειλή» και τις προσεγγίσεις συμμετοχής στους διεθνείς θεσμούς και στις συμμαχίες στους οποίους η Ελλάδα είναι ενταγμένη ως ισότιμο και κυρίαρχο κράτος. Αυτό το γεγονός προσφέρει την δυνατότητα όπως και σε όλα τα άλλα κράτη-μέλη να διεξάγουν συναλλαγές με όρους εθνικών συμφερόντων και να επιδιώκουν ισόρροπες, συμμετρικές και ευνοϊκές για αυτά σχέσεις.
Κάτι τέτοιο απαιτεί να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε, επαναλαμβάνεται και τονίζεται, για τα λάθη και τα ελλείμματα της μεταπολεμικής περιόδου των οποίων η χούντα και το πραξικόπημα στην Κύπρο ήταν μοιραία συνέπεια. Να προβληματιστούμε για τον άχαρο και άσκοπο εμφύλιο πόλεμο και για τις ιδεολογικές διαιρέσεις που επηρέασαν και τις κομματικές διαιρέσεις, και για τους εν γένει βαθύτερους λόγους που έφεραν την χούντα του 1967 και το πραξικόπημα του 1974. Επίσης, για την διαιώνιση εμφύλιων νοοτροπιών και διαιρέσεων ακόμη και μετά το 1974 και για τον πιθηκισμό ξένων παρακμιακών παραδοχών που προκαλεί παράκαμψη του πάμπλουτου διαχρονικού Ελληνικού πολιτισμού οι σημαίες του οποίου γράφουν Δημοκρατία και η Ελευθερία.
Διευκρινίζεται ότι αυτά γράφοντας θεωρείται ουτοπικό να ισχυριστεί κανείς ότι γίνονται θαύματα και ότι ένας νέος προσανατολισμός επιτυγχάνεται ακαριαία και εύκολα. Όμως τα χρονικά περιθώρια εξαντλήθηκαν και είναι επείγον να αρχίσει μια σοβαρή συζήτηση σε όλα τα επίπεδα για τα αίτια των παθογενειών. Για τις προϋποθέσεις επίσης ενός νέου κοσμοθεωρητικού και στρατηγικού προσανατολισμού που σταδιακά αλλά σταθερά θα αναβαθμίζει τον ρόλο της κοινωνίας και θα αναιρεί τα αίτια που στον παρελθόν προκάλεσαν αβάστακτες εθνικές συμφορές.
Στεκόμαστε μόνο σε άμεσα και σοβαρά ζητήματα που αφορούν την εκπλήρωση των προνοιών των Συνθηκών που ορίζουν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας (Αιγιαλίτιδα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και την αποτελεσματική προέκταση της εθνικής αποτρεπτικής στρατηγικής στην Κυπριακή Δημοκρατία για την οποία πέραν της Ελληνικής παρουσίας στην Μεγαλόνησο το Ελληνικό κράτος είναι εγγυήτρια δύναμη.
Ως προς αυτά και πολλά άλλα σε κάθε βιώσιμο κράτος ισχύει η γνωστή θέση του κορυφαίου Αμερικανού διεθνολόγου Hans Morgenthau: «Βιώσιμο είναι το κράτος όταν διαθέτει επαρκή ισχύ (και στρατηγική) εκπλήρωσης των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την Επικράτειά του». Αφορά τόσο την εκπλήρωση των προνοιών των Συνθηκών για τις προαναφερθείσες θαλάσσιες ζώνες όσο και την αναίρεση των τετελεσμένων εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για την Κύπρο έχουν τελείως λησμονηθεί οι Υψηλές Αρχές του Διεθνούς Δικαίου του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και οι αποφάσεις του ΣΑ που ρητά ζητούσαν να τερματιστεί κάθε παρανομία και να διασφαλιστεί η ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κοντολογίς, οι προτάσεις στο τραπέζι είναι παράνομες επειδή αντιβαίνουν στον Χάρτη του ΟΗΕ και τις υψηλές αρχές του διεθνούς δικαίου και ο ΓΓ του ΟΗΕ ως εντολοδόχος των μελών όφειλε να σταθεί στην διεθνή νομιμότητα και η Ελλάδα να απαιτήσει κάτι τέτοιο. Αυτονόητα και με κάθε κριτήριο, είναι αδιανόητη η άμεση ή έμμεση αναγνώριση παλαιών ή νέων παράνομων τετελεσμένων στο Αιγαίο ή στην Κύπρο.
Συνοψίζουμε:
Πρώτον, επειδή η στρατηγική των κρατών είναι βασικά η χρήση των μέσων που διαθέτει για την εκπλήρωση των εθνικών συμφερόντων απαιτούνται ρητές και σαφείς θέσεις για τα ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα που σε κάθε περίπτωση για την Ελλάδα είναι συμβατά με τις πρόνοιες των Συνθηκών και του διεθνούς δικαίου κάτι που νομιμοποιεί στρατηγικές προσεγγίσεις αδιαπραγμάτευτης εκπλήρωσής τους.
Δεύτερον, απαιτούνται άρτια κρατικά επιτελεία κρατικών λειτουργών απαλλαγμένων κομματικών στελεχών ή περιφερόμενων ιδιωτών ούτως ώστε να καθίσταται εφικτός ο σχεδιασμός και η χάραξη εναλλακτικών στρατηγικών σχεδίων και εναλλακτικών αποφάσεων από τις οποίες η εκάστοτε πολιτική ηγεσία μπορεί να επιλέγει την βέλτιστη ανάλογα και αντίστοιχα με τα δεδομένα κάθε στιγμής και κάθε συγκυρίας.
Τρίτον, απαιτείται στρατηγική κουλτούρα. Μεταξύ άλλων, κυριαρχία σοβαρών αναλύσεων και εκτιμήσεων ανάλογα με τον χαρακτήρα, την φυσιογνωμία και την εξέλιξη του διεθνούς συστήματος.
Τέταρτον, απαιτείται γνώση της διπλωματίας και της στρατηγικής των ηγεμονικών δυνάμεων και το πώς εξελίσσεται η ηγεμονική διαπάλη μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας. Αυτό είναι ίσως το κρισιμότερο ζήτημα και η σωστή γνώση αναγκαία προϋπόθεση ύπαρξης εθνικής στρατηγικής. Πρωτίστως το γεγονός ότι τα ηγεμονικά κράτη δεν έχουν φίλους και εχθρούς και ότι οι αποφάσεις αφορούν 1) την ικανότητα των περιφερειακών κρατών να αποτρέπουν τις εναντίον τους απειλές, 2) την ικανότητά τους να έχουν αυτοδύναμη στρατηγική παρουσία και εποπτεία στην περιφέρεια που ανήκουν και 3) την ικανότητά τους να κάνουν συναλλαγές μαζί τους με σκοπό ισόρροπες και συμμετρικές σχέσεις. Η ιστορική εμπειρία διδάσκει πως εάν αυτά δεν ισχύουν οδηγούνται στην κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων. Περισσότερα για τις ηγεμονικές στρατηγικές βλ. τον πίνακα της τυπολογίας των ηγεμονικών στρατηγικών που συνοψίζει τις προσεγγίσεις όλων των μεγάλων δυνάμεων:
Παράρτημα: Επιστολή και επισημάνσεις στην Αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ
UNSG envoy Mrs Maria Angela Holguin – Μαρία Άνχελα Χολγκίν Κουεγιάρ
To Mrs Maria Angela Holguin UN envoy
By Panayiotis Ifestos Prof
Dear Mrs Holguin,
Please allow me to express my support and respect for you and your role as a representative of the General Secretary of the United Nations.
Highlighting the reason I address this letter to you, It is may be useful to briefly introduce myself. I am a professor of international relations and strategic Studies in Greece. I was born in Cyprus (occupied Lapithos in Kyrenia district). From 1978 to 1988, as a public official, I served at the Embassy of the Republic of Cyprus in Brussels and the Cyprus Delegation to the EU. Subsequently, in 1988 and before I was appointed at Panteion University in Athens in 1990, I served for two years at the Presidency of the Republic of Cyprus as a member of the research team which was supporting the negotiations with the UN and Turkish Cypriot representatives. I am an author of English language and Greek language books, articles and essays, mainly in International affairs, strategic issues and European politics (short cv: https://wp.me/P3OqMa-10x). It is also useful to mention that in reports which were written as a government official and in many books and in articles ever since, I actively supported the entry or Cyprus in the EU.
A central argument was that if the Republic of Cyprus becomes a full member of the EU we acquire additional prerequisites for a peaceful resolution beneficial to all parties involved. After 2004, this is a fact and a precious advantage for all countries involved (If of course their purpose is a peaceful resolution in accordance to international and European law). In fact, objectively speaking, the Acquis Cummunataire provides 100% the prerequisites for a peaceful resolution, something that undoubtedly is important for the UN.
The report of the international expert panel: In 2004 I was a member of an international panel of experts which produced a precious! Report: «A principled basis for a just and lasting Cyprus settlement in the light of International and European Law» By the International Expert Panel convened by the Committee for a European Solution in Cyprus. Below I cite again the title and links for the report which is translated in 4 languages.
Objectively, for both legal and political reasons, this report, is the only basis for the termination of the illegal occupation and the application of conditions which are compatible to international law and order. Application of international and European Law is the unique approach in order to secure a viable and peaceful Cyprus Republic. For the UN representatives and the countries involved, I repeat and I emphasize, the above report is valuable and precious because it outlines the prerequisites for a peaceful resolution.
As it becomes clear, the purpose of the present short letter, is to raise awareness and to support the role of the UN and its representatives, by stressing the point that the current approaches for a “solution” of the “Cyprus problem” are programmatically unproductive. In fact, for many decades the negotiations lead from the one impasse to the next impasse. There is no peaceful resolution if it is not fully understood, foremostly by the General Secretary of the UN and its officials that at issue is international legal order as defined:
- a) By the Treaties,
- b) By the Chapter of the UN and
- c) By the Security Counsil Resolutions of 1974,1975 and 1983 regarding the invasion and the creation of illegal accomplishments.
Regarding these SC Counsil Resolutions, it is necessary to stress that are the only ones which are compatible to the UN Chapter. This is so because:
- a) They call for the termination of the accomplishments acquired illegally during the illegal invasion of 1974.
- b) They state that the only recognized state Cyprus is the Republic of Cyprus Republic and
- c) And they make it clear that these accomplishments acquired illegally shall not provide the basis for the solution of the Cyprus issue.
In addition, it is also necessary to refer and stress something that is often forgotten. That is, to refer clearly to the High Principles of International Law and International Order as defined by the Charter of the UN. For example, it is crucial to take into account the fact that in Chapter I Article 2 paragraph 7 it is clearly stated:
«Nothing contained in the present Charter shall authorize the United Nations to intervene in matters which are essentially within the domestic jurisdiction of any state or shall require the Members to submit such matters to settlement under the present Charter».
As regards the application of measures by the UN, the aforementioned resolutions of the Security Counsil of 1974,1975 and 1983 make it absolutely clear who endangers and who continues to threaten international security (Chapter VII of the Charter of the UN): It is not the victim, that is, the Republic of Cyprus, but the state that invaded and created illegal accomplishments. After the 1990s, many clauses of subsequent resolutions of the Security Council as regards Cyprus are not valid because the Security Council, the UN, and its representatives have no jurisdiction to define the internal regime of the member states. Their only jurisdiction is to re-establish international law and order as clearly and expressly stated in the resolutions of the Security Counsil of 1974, 1975 and 1983.
If the SC, the UN or its representatives propose recognition of the illegal accomplishments:
A) It runs against the High Principles of the UN and its Charter (Chapter I Article 2 paragraph 7 just cited) and
B) Do not lead to a peaceful resolution, or worse, it hatches conflictual conditions which brings instability and which threatens international security.
Dear Mrs Holguin, restating again my support and respect for your role and for the mission of the UN as clearly stated in Chapter I cited above, I do hope that the present letter is useful in order to re-think and possibly re-orient the UN role to approaches leading to outcomes which are compatible to the Charter of the UN, to international law, to International Conventions and to International security.
Below I cite the title and links of the Experts report and of some relevant essays and articles.
«A principled basis for a just and lasting Cyprus settlement in the light of International and European Law» By the International Expert Panel convened by the Committee for a European Solution in Cyprus. 4 LANGUAGES see http://www.ifestosedu.gr/32RuleofLaw.htm and https://piotita.gr/2016/10/26/%ce%ba%cf%85%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b9%ce%bf-%ce%b1%cf%81%cf%87%cf%8e%ce%bd-%ce%b3/
THE CYPRUS ISSUE: SLIDING ON A KNIFE-EDGE”, European Parliament, conference http://wp.me/p3OqMa-1kT [(it also includes the experts report on «International and European law» in four languages)
Alfred de Zayas, Geneva, THE ANNAN PLAN AND THE IMPLANTATION OF TURKISH SETTLERS IN NORTHERN CYPRUS. https://piotita.gr/2016/10/19/by-alfred-de-zayas-geneva-the-annan-plan-and-the-implantation-of-turkish-settlers-in-northern-cyprus-%ce%ad%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84/
Here are also some essays -there many other- regarding the role of the Security Council, of the UN and of its representatives. They are written in Greek and I do hope it is possible to translate it.
Η ριζική επανατοποθέτηση είναι μονόδρομος. H κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας τίποτα δεν επιτυγχάνει, ενώ οδηγεί όλους σε παγίδα αστάθειας. https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-rizike-epanatopothetese-einai-monodromos_gr_60950e61e4b0ae3c687cdddd
Η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ελλαδικό κράτος στην κόψη του ξυραφιού. Νομική, θεσμική, πολιτική αιτιολόγηση για ριζική επανατοποθέτηση. https://wp.me/p3OqMa-21E
Η Κυπριακή Δημοκρατία στην κόψη του ξυραφιού. Νομική, θεσμική, πολιτική αιτιολόγηση για ριζική επανατοποθέτηση. Also Κυπριακό-Ελληνοτουρκικά μετά τη Γενεύη: Επιτακτική ανάγκη νέας στρατηγικής. Δεν καταργείται η Κυπριακή Δημοκρατία. Αποφάσεις συμβατές με τον Χάρτη του ΟΗΕ και την πράξη προσχώρησης στην Ε.Ε https://piotita.gr/?p=29902
NB
I do hope that the emphasis in some paragraphs above highlighted the points and issues which the undersigned considers central.
With kind regards
Panayiotis Ifestos
22/05/2024
Σημ. έχει αποσταλεί στην αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ στις 22.5.2024 και δημοσιοποιήθηκε αρχικά στο https://forum.agora-dialogue.com/2024/05/22/letter-to-unsg-envoy-mrs-maria-angela-holguin/
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
Μερικές συναφείς αναρτήσεις – αναλύσεις για την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα στην Κύπρο, τον Ενιαίο Αμυντικό Χώρο και την νομική, θεσμική και πολιτική σημασία της ένταξης στην ΕΕ
Ελληνική Εθνική Στρατηγική: Η τριπλή στρατηγική. Έννοια σκοποί προϋποθέσεις επιτυχούς εκπλήρωσης: η περίπτωση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Κύπρου https://piotita.gr/?p=2557
In Memoriam Γιάννου Κρανιδιώτη. “Ειρηνική” επίλυση των ελληνοτουρκικών “διαφορών” https://piotita.gr/?p=2730
Πλαίσιο Αρχών για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με γνώμονα το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Διεθνές Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων 4 LANGUAGES https://piotita.gr/2016/10/26/%ce%ba%cf%85%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b9%ce%bf-%ce%b1%cf%81%cf%87%cf%8e%ce%bd-%ce%b3/
Τουρκία: Εγκλήματα πολέμου – Καταστατικός Χάρτης ΟΗΕ, Διεθνές Δίκαιο by Alfred de Zayas, Geneva, THE ANNAN PLAN AND THE IMPLANTATION OF TURKISH SETTLERS IN NORTHERN CYPRUS. https://piotita.gr/2016/10/19/by-alfred-de-zayas-geneva-the-annan-plan-and-the-implantation-of-turkish-settlers-in-northern-cyprus-%ce%ad%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84/
Σταθερά και μεταβλητά κριτήρια του κυπριακού ζητήματος πριν και μετά το 1974 και τα αίτια του ελλείμματος εθνικής στρατηγικής Αλλαγή https://wp.me/p3OqMa-1gv (Κέντρο Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος, συνέδριο)
«Διαπραγματευτικό κεκτημένο», η διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα, το ΣΑ και ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ. https://piotita.gr/?p=36913
Η ριζική επανατοποθέτηση είναι μονόδρομος. H κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας τίποτα δεν επιτυγχάνει, ενώ οδηγεί όλους σε παγίδα αστάθειας. https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-rizike-epanatopothetese-einai-monodromos_gr_60950e61e4b0ae3c687cdddd
Η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ελλαδικό κράτος στην κόψη του ξυραφιού. Νομική, θεσμική, πολιτική αιτιολόγηση για ριζική επανατοποθέτηση. https://wp.me/p3OqMa-21EΕκτενέστερη εκδοχή του ανωτέρω δημοσιευμένη στο https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-kepriake-demokratia-sten-kopse-toe-xerafioe_gr_60dd6dfce4b0b94d34de5322 : Π. Ήφαιστος, Η Κυπριακή Δημοκρατία στην κόψη του ξυραφιού. Νομική, θεσμική, πολιτική αιτιολόγηση για ριζική επανατοποθέτηση. Εισαγωγή: Οι εντολοδόχοι αφέθηκαν να γίνουν εντολείς
Κυπριακό-Ελληνοτουρκικά μετά τη Γενεύη: Επιτακτική ανάγκη νέας στρατηγικής. Δεν καταργείται η Κυπριακή Δημοκρατία. Αποφάσεις συμβατές με τον Χάρτη του ΟΗΕ και την πράξη προσχώρησης στην Ε.Ε https://piotita.gr/?p=29902
Η Ελληνική πλευρά αυτοπαγιδευμένη. Συμφορά μας, ικετεύει για … ΔΔΟ και … μόνο ολίγον Αιγαίο. https://wp.me/p3OqMa-1Un
Αυτοκτονία του ενός δέκατου του Ελληνισμού στην Κύπρο με ΔΔΟ. https://wp.me/p3OqMa-2Qq[https://simerini.sigmalive.com/article/2023/8/6/autoktonia-tou-enos-dekatou-tou-ellenismou-sten-kupro-me-ddo/]
Π. Ήφαιστος, Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό και αυτοκτονικές τάσεις. https://wp.me/p3OqMa-2Rp https://www.huffingtonpost.gr/entry/ellenotoerkika-kepriako-kai-aetoktonikes-taseis_gr_64d07d23e4b0334ad276406e
Κυπριακή Δημοκρατία: Διαφύλαξη ή αυτοπαγίδευση; Γιατί κινδυνεύει να χαθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Πόσο κινδυνεύει η Κύπρος και η Ελλάδα. https://www.huffingtonpost.gr/entry/kepriake-demokratia-diafelaxe-e-aetopayideese_gr_5fe43a6dc5b6acb53456f25c
Κυπριακό: Η μεγάλη παγίδα https://piotita.gr/?p=8048
Αλλαγή στρατηγικής για το Κυπριακό: Διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα. Επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην βάση της διεθνούς και Ευρωπαϊκής νομιμότητας και το «Διαπραγματευτικό κεκτημένο» https://piotita.gr/?p=8066
ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ / ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. https://piotita.gr/?p=4101
THE CYPRUS ISSUE: SLIDING ON A KNIFE-EDGE”, European Parliament, conference 31.1.2017 (it includes the report on «International and European law» in four languages) http://wp.me/p3OqMa-1kT
THE DEMOCRATIC CONSTITUTION OF THE REPUBLIC OF CYPRUS AS A CORNERSTONE OF RULE OF LAW AND REGIONAL STABILITY https://wp.me/p3OqMa-1Y7
Κυπριακή Δημοκρατία: Διαφύλαξη ή αυτοπαγίδευση; Γιατί κινδυνεύει να χαθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Πόσο κινδυνεύει η Κύπρος και η Ελλάδα. https://www.huffingtonpost.gr/entry/kepriake-demokratia-diafelaxe-e-aetopayideese_gr_5fe43a6dc5b6acb53456f25c
Διπλωματία και στρατηγική: Οι ειδοποιοί διαφορές είναι η ουσία. Περί «Πολιτικής ισότητας», το ΣΑ και ο Χάρτης του ΟΗΕ. https://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/1664801/diplomatia-kai-stratigki-oi-eidopoioi-diafores-einai-i-oysia?fbclid=IwAR1mGK7tYRM5XigthvvkuHlBUm_GH-dqrKcoM5JkxCdB41XSnv-9KLiA9iQ
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr www.ifestosedu.gr ifestosedu@gmail.com
Twitter https://twitter.com/ifestosedu
Linkedin https://www.linkedin.com/in/panayiotis-ifestos-0b9382131/
Instagram https://www.instagram.com/p.ifestos/
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos
Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
«ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός, μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός» https://piotita.gr/?p=41774
Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Ελευθερία https://www.facebook.com/groups/philopatria/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
Διεθνής πολιτική 21ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Παναγιώτης Κονδύλης – https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Τίτλοι-σύνδεσμοι αναρτημένων δοκιμίων, άρθρων https://wp.me/p3OqMa-26x
Πίνακες διαλέξεων και σημειώσεις διαλέξεων – πίνακες συντομογραφικής απεικόνισης πτυχών του διεθνούς συστήματος https://wp.me/p3OqMa-1GG
Κατηγορίες:χούντα 1967, Αταξινόμητα, Εθνική Στρατηγική, Εισβολή Κύπρος 1974, Κυπριακό, Κύπρος, Πραξικόπημα, Πραξικόπημα 1974, Τουρκία
Παναγιώτης Ήφαιστος - Panayiotis Ifestos 