Η αφετηρία κάθε νέου έτους προσφέρεται για ευχές, αλλά όχι μόνο. Προσφέρεται για κριτική ανάλυση των εμπειριών των προηγούμενων ετών, ένταξή τους στην μεγάλη εικόνα των προσανατολισμών του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι και των διεθνών εξελίξεων, στάθμιση και εκτίμηση θετικών, αρνητικών και εναλλακτικών επιλογών, προβληματισμός για αναθεώρησή τους και συζήτηση για εναλλακτικές στάσεις και αποφάσεις. Προβληματισμός επίσης για εναλλακτικούς προσανατολισμούς υψηλότερων δημοκρατικών βαθμίδων και στρατηγικών αποφάσεων που αφορούν την εθνική ασφάλεια, την ακεραιότητα της Επικράτειας που προβλέπουν οι πρόνοιες των Συνθηκών και την ασφάλεια των ομοεθνών εκτός Ελλαδικών συνόρων. Μείζονος σημασίας ζήτημα, επιπλέον, είναι η αποφυγή κάθε στάσης ή απόφασης που οδηγεί σε εμφύλιες διαιρέσεις ή και σε εμφύλιες διενέξεις. Ενώ είναι σαφές ότι οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες έτσι σκέφτονται και έτσι λειτουργούν, παραμένει καταμαρτυρούμενο γεγονός ότι εδώ και δύο αιώνες μετά την δολοφονία του Καποδίστρια το εν πολλοίς έξωθεν εξαρτημένο «κομματικό σύστημα»  δεν διασφαλίζει την εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων (βλ. παρεμβαλόμενο πίνακα για την τυπολογία και την ιεραρχία των εθνικών συμφερόντων κάθε κράτους). 

Πριν προχωρήσουμε σε σύντομες επισημάνσεις για τα πιο πάνω μείζονος σημασίας ζητήματα, σημειώνεται ότι σε ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ στο τέλος παρατίθενται σύντομες αναφορές εντός δύο ενοτήτων: Α. ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΙΣΧΥΕΙ ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΜΦΥΛΙΟΣ και Β. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΘΕΣΦΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ. Αυτά τα δύο σύντομα σημειώματα που παρατίθενται πιο κάτω σε παράρτημα γράφτηκαν και αναρτώνται επειδή, εν μέσω μεγάλων πλανητικών και περιφερειακών στρατηγικών ανακατατάξεων, απαιτείται να προβληματιστούμε για το πως εξελίσσεται το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι τους κράτους μας το 2026 αλλά τα επόμενα χρόνια. Να προβληματιστούμε για το πως θα αντιμετωπιστούν μεγάλα και καθημερινά καταμαρτυρούμενα αδιέξοδα που προκαλούν διαιρέσεις και εμφύλιες στάσεις, θέσεις και αποφάσεις. Καταμαρτυρούμενες παθογένειες οι οποίες ενώ υποβόσκουν επί δύο αιώνες στα θεμέλια του σύγχρονου Ελληνικού κράτους δυνάμωσαν τις δεκαετίες του 2010 και 2020 και οδηγούν πολλούς πολίτες να διερωτώνται για εναλλακτικές πολιτικές στάσεις, παρατάξεις, θέσεις και αποφάσεις.

Η Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία δεν σχετίζονται με ιδεολογικές εσχατολογίες, ιδεολογήματα και θεωρήματα τα οποία μεταμφιέζουν αξιώσεις ισχύος των ισχυρών κρατών και την σύγχρονη εποχή και κοινωνικοπολιτικά αθέσπιστων και γι’ αυτό πολιτικά ανεξέλεγκτων διεθνικών δρώντων (βασικά και ουσιαστικά «διεθνικής ιδιωτείας»). Αυτά τα φαινόμενα έγιναν περισσότερα και εντονότερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες, αλλά, έχουν βαθύτερες ρίζες. Βασικά, ισχύει το εδραιωμένο συμπέρασμα έγκυρων αναλύσεων διεθνούς πολιτικής (Π.χ. Edward H. Carr, Η Εικοσαετης Κρίση) ότι οι ιδεολογικές οικουμενιστικές εσχατολογίες ιστορικά-διαχρονικά ήταν πάντα και συνεχίζουν να είναι μεταμφιέσεις των εκάστοτε ηγεμονικών αξιώσεων ισχύος (και την σύγχρονη εποχή και «πρωταθλητών» της αθέσπιστης διεθνικής ιδιωτείας). [Βλ. Εσχατολογικό ιδεολογικό δηλητήριο και πολιτική θεολογία versus Αριστοτελική πολιτική σκέψη https://wp.me/p3OqMa-1jx]. Καθώς προχωράμε βαθύτερα στον 21 αιώνα τα κράτη και οι κοινωνίες τους κινδυνεύουν από ολοένα και περισσότερες απειλές κάθε είδους. Ενώ λογικά κάποια στιγμή πλανητικά και περιφερειακά θα έχουμε μεγαλύτερη σταθερότητα και ισορροπία ισχύος και συμφερόντων, παραμένει γεγονός ότι το διεθνές σύστημα στις περιφέρειες και ευρύτερα πλανητικά, εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς προκαλώντας ανακατατάξεις κάθε είδους. Σε κάθε περίπτωση, την τέταρτη Μεταψυχροπολεμική δεκαετία και οπως εξελίσσεται η διεθνής πολιτική οι προκλήσεις τα επόμενα έτη αναπόδραστα είναι πολλές και ασυνήθιστες. Η ανάγκη για αποτελεσματικό, δημοκρατικά προσανατολισμένο και στρατηγικά αξιόπιστο κράτος είναι πολύ μεγάλη.

Στο παρόν πολύ σύντομο κείμενο υπογραμμίζεται ότι για τις προκλήσεις οι οποίες είναι πολλές και μεγάλες, Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΜΗ ΕΜΦΥΛΙΑ, ΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΔΙΕΞΟΔΟ, ΕΙΝΑΙ, ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ, ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ»: «Οι Έλληνες εντολείς πολίτες να αρχίσουν να αντιπροσωπεύονται ευθέως και όχι μόνο κομματικά κατά τόπο, περιφέρεια και κατά Επικράτεια». Αυτο το υποστηρίζουμε έντονα και επί δεκαετίες και πολύ πυκνά αρχές της δεκαετίας του 2010 όταν εισήλθαμε στην φάση εξοντωτικών μνημονίων. Εάν με πρωτοβουλίες / «κινήματα» / «παραταξιακές συσπειρώσεις» κατά τα άλλα αναμενόμενα όπως πάντα ισχύει πολύ διαφορετικών ανθρώπων – οι οποίοι όμως συμφωνούν στα κύρια και σημαντικά — αναδειχθούν πολίτες με αξιοκρατικό τρόπο τοπικά, περιφερειακά και κατά Επικράτεια, η Βουλή θα μετατραπεί σταδιακά σε ΕΙΔΟΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ (ή ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΕ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ όπως οι αξίωσαν οι επαναστάτες της Εθνεγερσίας (βλ.πιο κάτω παραπομπές στα ψηφίσματά τους).

Οι πολίτες που έτσι θα εκλεγούν και που έτσι θα προσανατολίζονται θα μπορέσουν να επηρεάσουν την εκάστοτε πολιτική εξουσία με όρους διαφορετικούς σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει τους δύο τελευταίους αιώνες και που συνεχίζεται στις μέρες με με ολοένα δυσμενέστερους όρους. Ενώ μπορούμε να συζητάμε και να αποφασίζουμε μέσα σε πολλούς «Δήμους Δημοκρατίας» επί όλων των υποθέσεων του κράτους, ΟΙ ΑΞΟΝΕΣ, ΟΙ ΕΣΧΑΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΡΟΣΚΟΛΛΩΝΤΑΙ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Επαναλαμβάνεται ότι αυτά γράφοντας αναφερόμαστε σε μια ΜΗ ΕΜΦΥΛΙΑ σταδιακή Ειρηνική Πολιτική Επανάσταση και ανεξάρτητα επιδιωκόμενων μεταρρυθμίσεων εντός των Συνταγματικών προνοιών που ισχύουν. Δημοκρατικές ζυμώσεις θα προσδιορίζουν την ιεραρχία των ρόλων, αρμοδιοτήτων και τα αιτήματα για μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούν σε υψηλότερες δημοκρατικές βαθμίδες: Ο πολίτης να καθίσταται ολοένα και περισσότερο εντολέας μιας εντολοδόχου και ανακλητής πολιτικής εξουσίας.

Η επιτυχία και η επίτευξη υψηλότερων δημοκρατικών βαθμίδων συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

• Ισχύει το αναλλοίωτης διαχρονικής αξίας «ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ». Όπως μερικοί από καιρό υποστηρίζουμε με βιβλία, άρθρα, δοκίμια και μικρότερες παρεμβάσεις, στην διεθνή πολιτική δεν ισχύουν αυτά που καλλιεργήθηκαν στην Ελλάδα και που «διδάχθηκαν» από αυτόκλητους φορείς εσχατολογικών ιδεολογημάτων, που μεταμφίεζαν τις ηγεμονικές αξιώσεις ισχύος και που δίχαζαν εμφύλια ή και ενίοτε οδηγούσαν σε εμφύλιες διενέξεις. 
• Το διεθνές σύστημα είναι κρατοκεντρικό και ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΕΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΒΟΗΘΕΙΑΣ. Τα αίτια πολέμου είναι τα ίδια εδώ και πέντε χιλιάδες χρόνια γνωστής ιστορίας. Συναφώς και με το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» υπογραμμίζεται ότι είναι ένα πράγμα οι ρευστές και εύθραυστες συχνά και επίπλαστες συμμαχίες με άλλα κράτη και άλλο η αναγκαία κρατική ισχύς για την αυτοσυντήρηση του κράτους και της κοινωνίας.

• Γ’ αυτό, στο παρόν, μαζί με κάποιους τίτλους και συνδέσμους αναρτημένων κειμένων αναρτώνται επίσης και πίνακες οι οποίοι συνοψίζουν κύρια ζητήματα όπως
  • α) οι διαφορές ενδοκρατικής-διακρατικής τάξης και τα αίτια πολέμου,
• • β) την τυπολογία του John Mearsheimer για τους ανελέητους ανταγωνισμούς των ηγεμονικών δυνάμεων στις περιφέρειες και
  • γ) τα δέκα σημεία του Μεγάλου Θουκυδίδειου Δασκάλου της διεθνούς πολιτικής Kenneth Waltz.
• ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Αν και διακριτά, τα τρία επίπεδα (του ανθρώπου, του κράτους και του διεθνούς συστήματος), είναι εν τούτοις αλληλένδετα. Ο άνθρωπος δεν είναι αιωρούμενο αντικείμενο αλλά πνευματικά και αισθητά ζωντανός οργανισμός το εκκρεμές της φύσης του οποίου ταλαντεύεται απρόβλεπτα και αστάθμητα. Κύριος σκοπός του πολιτειακού γίγνεσθαι όλων των εποχών είναι και συνεχίζει να είναι η σταθεροποίηση του εκκρεμούς αυτού στις επιταγές του συλλογικού βίου. Εντός κάθε πολιτείας σμιλεύονται κριτήρια νομιμοποιητικής συλλογικής πολιτικής ηθικής, νόμων και αλλαγών των νόμων στους οποίους οι πολίτες συμμορφώνονται και εάν όχι τιμωρούνται. Εξ αντικειμένου, επιβιώνουν εκείνα τα κράτη τα οποία:
  • α) Διαθέτουν ΠΟΛΙΤΕΣ προικισμένους με υπόσταση και ακλόνητη φιλοπατρία. Όσοι περισσότεροι ΠΟΛΙΤΕΣ είναι εμποτισμένοι με τέτοιες παραδοχές τόσο περισσότερο το κράτος είναι βιώσιμο, ασφαλές και ευημερών.
  • β) Διαθέτουν ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟ πολιτική ηγεσία της οποίας αυτοί οι υψηλής υπόστασης πολίτες είναι άγρυπνοι εντολείς. Αυτό απαιτεί προσκόλληση σε δημοκρατικές παραδοχές και παραμερισμό εσχατολογικών ιδεολογικών δογμάτων και συμπαρομαρτούντων ιδεολογημάτων και θεωρημάτων των οποίων τα κόμματα είναι (ολοφάνερα εξάλλου) κέλυφος μεταμφίεσης καρεκλοκένταυρων συνδρόμων και οι δε «ιδελογικοί» συνοδοιπόροι των «κομμάτων» εξ αντικειμένου κράχτες ανορθολογισμού εάν όχι παραλογισμού για την σχέση ανθρώπου, κράτους και διεθνούς συστήματος.

• ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ. Τους δύο τελευταίους αιώνες, βασικά μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και με βάση πάγιες κλασικές και σύγχρονες τυπολογίες, οι σύγχρονοι Έλληνες δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν κράτος που ανταποκρίνεται επαρκώς στις αξιώσεις των επαναστατών της Εθνεργεσίας πριν δύο αιώνες. Το αποτέλεσμα είναι φρικτές εμπειρίες όπως οι καταστροφές του 1922, του 1974 και των μνημονίων. Βασικά και ουσιοστικά, αφού λανθασμένες πολιτικές οδήγησαν στην εν πολλοίς εξόντωση των εκτός συνόρων Έλληνες, με τον μεταμοντέρνο πόλεμο τους συντελεστές του οποίου αντιπροσωπεύουν –συνειδητά ή ανεπίγνωστα, είναι αδιάφορο– εγχώριοι κράχτες ανυπόστατων ιδεολογημάτων, το αποτέλεσμα είναι η εξόντωση και των εντός συνόρων Έλληνες με μνημόνια και θολές αναφορές περί «αλλαγής λαού», με εμφύλιες διαιρέσεις και με ελλειμματική στρατηγική όσον αφορά τις εξωτερικές απειλές στο Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο όπου ζει το ένα δέκατο του Ελληνισμού. 
• Ο δημοκρατικός προσανατολισμός ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΡΕΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΠΟΛΛΩΝ ΚΡΑΤΩΝ. Για τα μέλη του Ελληνικού Έθνους, όμως, τα οποία «τυγχάνει» να διαθέτουν ένα ωκεανό πολιτισμού και πολιτικών παραδόσεων για την Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία, είναι τουλάχιστον αξιοθρήνητο να μην κολυμπούν μέσα σε αυτό τον ωκεανό, αλλά αντίθετα να κολυμπούν μέσα σε ωκεανούς ανυπόστατων εσχατολογικών ιδεολογικών δογμάτων, εθνομηδενιστικών ιδεολογημάτων και θολών θεωρημάτων.

Συλλογικός τόμος: Το διεθνές σύστημα σε ιστορική μετάβαση. 21 αναλύσεις για τις αναδυόμενες προκλήσεις (Εκδόσεις Ποιότητα Δεκ. 2025) https://wp.me/p3OqMa-3PM

ΠΟΛΙΤΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΚΡΑΤΟΣ

• Τι σημαίνει, εν τέλει, πολιτική παιδεία, και πως κανείς την αποκτά;» Κεντρικά ζητήματα: Πολίτης σημαίνει πολιτική παιδεία και πολιτική παιδεία σημαίνει πολιτική τριβή και γνώση. Είναι ένα πράγμα η γνώση και άλλο οι αφορισμοί και οι γνώμες. Το διαδίκτυο, σε κάποιο τουλάχιστον βαθμό, θα μπορούσε να γίνει μέσο δημοκρατικής συγκρότησης και αντίστασης των πολιτών στον «μεταμοντέρνο πόλεμο». Ιδιαίτερα αντίστασης κατά των  διάφορων παντελώς κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτων ύπουλων διεθνικών συμμοριών συμφερόντων που πλήττουν όλα τα κράτη. Δυστυχώς ενώ αυτή είναι μια σημαντική χρησιμότητα του διαδικτύου, μερικές φορές εθίζει πολλούς στο να επιδίδονται στους αφορισμούς, στις εκτονώσεις συνδρόμων, στις διαπροσωπικές κακίες και ασφαλώς στα άλματα εκλογικεύσεων που συνειδητά ή ανεπίγνωστα υπηρετούν πεζά ιδιωτικά συμφέροντα, δηλαδή την ιδιωτεία με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου.

============================================================

Ακολοθούν τίτλοι και σύνδεσμοι μερικών αναρτήσεων (Σε περίπτωση που ο σύνδεσμος των αναρτήσεων δεν ανταποκρίνεται μπορεί να γίνει «αναζήτηση» στις μηχανές αναζήτησης με τον τίτλο.

·Παθογένειες και αδιέξοδα του σύγχρονου εθνοκρατοκεντρικού συστήματος, διεθνής διακυβέρνηση και κίνδυνος, μεταξύ άλλων, πυρηνικού ολοκαυτώματος https://wp.me/p3OqMa-2YF                  

ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός. Μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός (Εκδόσεις Ποιότητα) https://wp.me/p3OqMa-2IW

Διεθνής πολιτική τον 21ο αιώνα και η επιτάχυνση των στρατηγικών διενέξεων μεταξύ των ηγεμονικώνδυνάμεων. https://wp.me/p3OqMa-2QP

• Εθνικός πολιτισμός, εθνική ιδιοσυστασία, μεταφυσική πίστη, δημοκρατία και ελευθερία https://wp.me/p3OqMa-2KJ
• Η Οδύσσεια των ανθρώπων, των κρατών και του κόσμου καθώς κινούμαστε βαθύτερα στον 21ο αιώνα εν μέσω κληρονομημένων παθογενειών και αδιεξόδων. https://wp.me/p3OqMa-2Jm
• Φύλο, εκμηχάνιση, τεχνολογία, πολιτικός πολιτισμός, πολιτική υπόσταση και δημοκρατικές βαθμίδες https://wp.me/p3OqMa-304
• ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός. Μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός (Εκδόσεις Ποιότητα). Σελίδα βιβλίου Εκδότη: https://piotita.gr/?p=41774
• «Το Θουκυδίδειο Παράδειγμα ανάλυσης της διεθνούς πολιτικής και η προσανατολιστική προσέγγιση» https://wp.me/p3OqMa-2LM
• https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/permalink/6111392118972037/
• Άνθρωπος, εθνοκράτος, εθνικοί πολιτισμοί και διεθνής πολιτική καθώς κινούμαστε βαθύτερα στον 21ο αιώνα https://wp.me/p3OqMa-3g4
• Εσχατολογικό ιδεολογικό δηλητήριο και πολιτική θεολογία versus Αριστοτελική πολιτική σκέψη https://wp.me/p3OqMa-1jx

• Π. Ήφαιστος, «Το στρατηγικό περιβάλλον της προ-Επαναστατικής και μετά-Επαναστατικής περιόδου, η δολοφονία του Καποδίστρια και οι παθολογίες της Ελληνικού κράτους έκτοτε» Τετράδια Χειμώνας-Φθινόπωρο 2021.
• «H προ-Επαναστατική και μετά-Επαναστατική περίοδος και η δολοφονία του Καποδίστρια» Εθνικές Επάλξεις, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2018

• Κατευνασμός: κάλεσμα πολέμου ή ήττα χωρίς πόλεμο https://piotita.gr/?p=2885
• https://piotita.gr/2014/11/22/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%bc%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%ae-%ce%ae%cf%84%cf%84%ce%b1%cf%83-%cf%87/

•  
• «ΟΙ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» https://piotita.gr/2017/08/24/%cf%80-%ce%ae%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%cf%86%ce%b5%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%b5%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b5%ce%bf%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd/  – http://wp.me/p3OqMa-1oL

• Ο Ιωάννης Καποδίστριας και οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις: Σχέσεις ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο διεθνές σύστημα https://piotita.gr/2020/03/23/%cf%80-%ce%ae%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/   http://wp.me/p3OqMa-1p5

• Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, ο Καποδίστριας, η δολοφονία του και οι προεκτάσεις μέχρι και σήμερα (Ημερίδα, βίντεο 03:18:00). Α. Κοκορίκος, Γ. Κοντογιώργης, Γ. Καραμπελιάς, Π. Ήφαιστος, Ναταλία Καποδίστρια https://wp.me/p3OlPy-284

• 1821 και σήμερα: Η Ελληνική Επανάσταση και η αξίωση για δημοκρατικό προσανατολισμό και Εθνική Ανεξαρτησία. https://piotita.gr/2018/03/24/%cf%80-%ce%ae%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-1821-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd/   

• Η Εθνική Ανεξαρτησία ως η κοινή Κοσμοθεωρία όλων των Εθνών και η Ελληνική Επανάσταση του 1821 https://piotita.gr/?p=8505

• Από τη δολοφονία του Καποδίστρια στον εθνομηδενισμό  https://piotita.gr/2019/03/30/%cf%80-%ce%ae%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b4%ce%af/?fbclid=IwAR16vZzPYqaT32LNk2db5Js39T0HQ-Jpn0q5TqCcGkCum8lg6NTw8Ns68p0

«Τι είναι οι Θερμοπύλες, εν τέλει; Τι είναι η Ιθάκη; Τι είναι οικογένεια; Τι είναι πατρίδα; https://wp.me/p3OqMa-16w

• Συν ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ http://wp.me/p3OqMa-1ij
  • Συν «Όταν οι ελέφαντες παλεύουν το γρασίδι υποφέρει» https://wp.me/p3OqMa-1vh
  • Συν «Γεωπολιτικές σταθερές και εθνική στρατηγική: Ουάσιγκτον – Αθήνα – Μόσχα» https://wp.me/p3OlPy-27R
  • Συν «Συναλλαγές των λιγότερο ισχυρών κρατών με τις μεγάλες δυνάμεις και η Ελλάδα» https://wp.me/p3OlPy-27J
  • Συν «το Τουρκικό εκκρεμές, οι ΗΠΑ και οι πλανητικές και περιφερειακές ισορροπίες» https://wp.me/p3OlPy-22O
  • Συν «Πελατειακές σχέσεις» (patron-clientrelations) μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο… http://wp.me/p3OlPy-wB 
  • Συν «Τα ηγεμονικά κράτη, η Ελλάδα και τα στρατηγικά παίγνια https://wp.me/p3OlPy-1Y0
  • Συν «ο ηγεμονικός ανταγωνισμός τον 21 αιώνα και η αστάθεια στις περιφέρειες https://wp.me/p3OlPy-1K6 . Συν «Η σύρραξη στη Συρία και ο ανελέητος ηγεμονικός ανταγωνισμός ως καθοριστικός παράγων των περιφερειακών διενέξεων» http://wp.me/p3OlPy-qo 
• Τουρκική απειλή: Μια νέα στρατηγική αλλά ποια; https://wp.me/p3OlPy-1Qq
  • Συν «ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ «ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ» ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ» https://wp.me/p3OlPy-1Q5
  • Συν «Τουρκία-Ελλάδα: Η λογική των ακροβασιών του Ερντογάν και η Κλίνη του Προκρούστη των Στρατηγικών παιγνίων. Βραχυχρόνιοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροχρόνιοι στρατηγικοί σχεδιασμοί και μεταβλητές μεγάλης κύμανσης». http://wp.me/p3OlPy-1AE.
  • Συν «Τουρκική απειλή: Αποτρεπτική στρατηγική και η σχέση απειλών χαμηλής έντασης – μεγάλης πολεμικής σύρραξης» http://wp.me/p3OlPy-1rT.
  • Συν «Η Τουρκία αναμένει να διαπράξουμε το μοιραίο λάθος – Ανάλυση» – http://www.onalert.gr/stories/panagiwths-hfaistos-tourkia-anamenei-diapra3oume-moiraio-la8os/54404
  • Συν Η Τουρκία αναμένει να διαπράξουμε το μοιραίο λάθος https://wp.me/p3OlPy-1Pv
  • Συν «ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ: ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΑΠΕΙΛΩΝ ΧΑΜΗΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ – ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΣΥΡΡΑΞΗΣ» https://wp.me/p3OlPy-1rT
  • Συν «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, ο Καποδίστριας, η δολοφονία του και οι προεκτάσεις μέχρι και σήμερα (Ημερίδα, βίντεο 03:18:00). Α. Κοκορίκος, Γ. Κοντογιώργης, Γ. Καραμπελιάς, Π. Ήφαιστος, Ναταλία Καποδίστρια» https://wp.me/p3OlPy-284
  • Συν «Ο Ιωάννης Καποδίστριας και οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις: Σχέσεις ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο διεθνές σύστημα» http://wp.me/p3OqMa-1p5
  • Συν «ΟΙ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» http://wp.me/p3OlPy-1FG – http://wp.me/p3OqMa-1oΟλοκληρώνω λοιπόν λέγοντας συντομογραφικά αυτό που υποστηρίχθηκε ξανά στο παρελθόν: Το 1821 αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις μετά την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης του Βυζαντινού Κοσμοσυστήματος το 1453, τα μέλη του Ελληνικού έθνους έκαναν Επανάσταση αξιώνοντας Δημοκρατία, Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία. ΠΑΡΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821 ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΖΗΤΗΜΑ. Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΜΙΑ ΕΣΤΩ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Η έλευση των Βαυαρών και όλων των υπόλοιπων στην συνέχεια δημιούργησε και ρίζωσε έξωθεν εξαρτήσεις που αποδυναμώνουν την εθνική ανεξαρτησία και διαιωνίζεται μέχρι τις; μέρες μας. Το ζήτημα είναι Εθνική Ανεξαρτησία, δηλαδή εσωτερική και πολιτική κυριαρχία σύμφωνα και με τον Χάρτη του ΟΗΕ του οποίου τις υψηλές αρχές προσυπογράφουν όλα τα κράτη. Όμως, εντός ενός οποιουδήποτε κράτους δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για Εθνική Ανεξαρτησία εάν εναλλασσόμενα πανομοιότυπα «κόμματα» αλληθωρίζουν προς ιδεολογικές εσχατολογίες και ξένα συμφέροντα. Ταυτόχρονα, όπως επίσης υποστηρίχθηκε συχνά, ενώ απαιτείται μια ειρηνική πολιτική Επανάσταση κατάκτησης, επιτέλους, μιας αληθινής Εθνικής Ανεξαρτησίας, ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ ΜΗ ΕΜΦΥΛΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ και ΣΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ή ΕΝΟΣ ΣΩΣΤΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΜΕΝΟΥ. Επειδή αυτά τα ερωτήματα δεν απαντώνται εύκολα ουκ ολίγοι πολίτες συζυτούν κατά πόσο ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΠΙΚΕΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ «ΕΚΛΕΓΕΙΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ» [σημειώνω ότι  κανένας κομματικά εκμαιευμένος νόμος που καταστρατηγεί, υπονομεύει ή ροκανίζει αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να είναι συμβατός με το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα είναι υπεράνω και οι νόμοι προσαρμόζονται σε αυτό]. Μια τέτοια προσέγγιση είναι ίσως και ο μόνος τρόπος γιατί η δημιουργία κομμάτων σε όλα τα κράτη τους δύο τελευταίους αιώνες σήμαινε, βασικά, δημιουργία, κατά κάποιο τρόπο, «κομματικών συμμοριών συμφερόντων» που πολλούς εγκλώβισαν παρά τις πιθανές μεταξύ τους διαφορές και διαφωνίες.

Στην Εθνική Αντιπροσωπεία, όμως, εάν εκλεγούν άνθρωποι οι οποίοι ενδέχεται να έχουν διαφορές αλλά να συγκλίνουν δε 5 ή 10 αξονικά ζητήματα αρχών και προσανατολισμών ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ: Εξουσία εντολοδόχο των πολιτών και ανακλητή. Ειρηνική Επανάσταση, επαναλαμβάνουμε, μη εμφύλια, εντός Συνταγματικών πλαισίων και ταυτόχρονα ουσιαστική πρόοδο στα πεδία της προαιώνιας πολιτικής παράδοσης των Ελλήνων για Δημοκρατία και Πολιτική Ελευθερία. Μήπως δηλαδή, υπάρχει ακόμη χρόνος για κατά βάση και ουσιαστικά μη κομματική Ελληνική Βουλή ή Ελληνική Βουλή που δεν θα μονοπωλείται από κομματικά συμφέροντα αλλά θα κυριαρχούν οι ευθέως εκλεγέντες αντιπρόσωποι των πολιτών. Τουτέστιν, ΕΙΔΟΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ. Εθνοσυνέλευσης που σταδιακά θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αυτό που επί αιώνες ήθελαν οι αυτεξούσιοι και υψηλής υπόστασης Έλληνες: «Οι πολίτες να αντιπροσωπεύονται ευθέως και όχι κομματικά. Να εκλέγονται κατά τόπο, κατά περιφέρεια και κατά Επικράτεια. Η πολιτική εξουσία να είναι ανακλητή και να θεωρείται από όλους η Εθνική Ανεξαρτησία, η Δημοκρατία και η Πολιτική Ελευθερία κοινοί κοσμοθεωρητικοί προσανατολισμοί και απαραβίαστες έσχατες λογικές.».

Μήπως είναι κάτι ουτοπικό; Όχι. Δύσκολο σίγουρα αλλά ίσως είναι επείγον να το επιδιώξουμε πριν ξανά συντελεστούν μεγάλες και ανεπίστροφες καταστροφές. Εκατοντάδες κινήματα, σύλλογοι, συσπειρώσεις, σωματεία και άλλες συσπειρώσεις, επειδή δεν συγκροτούν «πελατειακό κόμμα» και επειδή συγκλίνουν γύρω από μεγάλα κεντρικά και ολοφάνερα πλέον προβλήματα, μπορούν «εύκολα» να συνεννοηθούν στην βάση κύριων και θέσεων και θεμελιωδών παραδοχών που ισχύουν εντός κάθε βιώσιμου κράτους και να επιδιώξουν υποβολή υποψηφιοτήτων που θα λειτουργήσουν με όρους εθνικής ανεξαρτησίας, δικαιοσύνης, δημοκρατικών προσεγγίσεων και με ετοιμότητα να λογοδοτούν στους πολίτες. Συχνά καταμαρτυρείται -Μακεδονικό, Τέμπη, μνημόνια κ.α.- ότι περισσότεροι πολίτες δεν θέλουν αποκλειστική αντιπροσώπευση από τα κόμματα που όπως πολλοί λένε είναι «μια από τα ίδια». Μπορούν λοιπόν να συγκλίνουν γύρω από έσχατες λογικές ούτως ώστε με ελάχιστη συνεννόηση και συντονισμό να επιτευχθούν αξιοκρατικές και όχι κομματικές εκλογές αντιπροσώπων των πολιτών στην Ελληνική Βουλή. Παραμένει ότι όπως είπαμε αυτό είναι δύσκολο. Όταν όμως πολλοί σκεφτούν ότι κρίνεται η επιβίωσή μας ως ανεξάρτητη κοινωνία ίσως να είναι εφικτό ή και «εύκολο». Εάν τελικά είναι ανέφικτο μερικοί κάνουμε το καθήκον μας ως πολίτες και επισημαίνουμε ότι άλλη διέξοδος ίσως να μην υπάρχει. Θα προσθέταμε, καταληκτικά, ότι κάποια κόμματα που είναι «μια από τα ίδια» ενδέχεται να επηρεαστούν, εν τέλει, και να ευθυγραμμιστούν με αρχές πάγιες Ελληνικές:

• Δημοκρατία που θα καθιστά τον πολίτη ολοένα περισσότερο εντολέα της εξουσίας
• Ιθάκη: Ανακλητή εντολοδόχο πολιτική εξουσία εάν και όταν οι πολίτες το επιτύχουν
• Αδιαπραγμάτευτο και ανεξαρτήτως εφήμερου κόστους προσανατολισμό προς την έσχατη λογική της Εθνικής Ανεξαρτησίας, δηλαδή την συλλογική ελευθερία της κοινωνίας.

=================================================

Τα ψηφίσματα και Συντάγματα μέχρι 1832. Οι τίτλοι περιέχουν συνδέσμους στα αρχεία της Βουλής. Σημείωση: Κανείς διαβάζοντας τα κείμενα αυτά κατανοεί την πολιτική παιδεία των Επαναστατών και το γεγονός ότι αφενός συμπυκνώνουν την πολλών αιώνων ανθρωποκεντρική διαδρομή των Ελλήνων και αφετέρου αποτυπώνουν τις κατακτήσεις πολλών χιλιετιών στα πεδία της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας

• Νέα Πολιτική Διοίκησις (Ρήγας, Χειρόγραφο Κυθήρων, 1797)
• Constituzione dell’ anno 1800 (Ιόνιοι Νήσοι)
• Κατάστασις Επτανήσου Πολιτείας (1803)
• Πράξις των Καλτεζών (Πελοπόννησος 1821)
• Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος (1821)
• Οργανισμός της Πελοποννησιακής Γερουσίας (1821)
• Οργανισμός της Σάμου (1821)
• Οργανισμός της Γερουσίας της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος (Στερεά Ελλάδα, 1821)
• Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος (Επίδαυρος, 1822)
• Προσωρινόν Πολίτευμα της Νήσου Κρήτης (1822)
• Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος (Νόμος της Επιδαυρου, Άστρος, 1823)
• Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος (Τροιζήνα, 1827)
• Ψήφισμα Β’ – Δ’ των Ελλήνων Εθνική Συνέλευσις (Άργος, 1829)
• «Ηγεμονικόν Σύνταγμα» (1832)

============================================

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΥΟ ΕΝΟΤΗΤΩΝ

Ακοουθεί το παράρτημα δύο ενοτήτων στο οποίο έγινε αναφορά στην αρχή και το οποίο προς το τέλος του 2025 αποτελεί βάση συζητήσεων για πολιτικές πρωτοβουλίες οι οποίο με ειρηνικό και εμφύλιο τρόπο θα προσανατολίσουν το κοινωνικοπολιτικό σύστημα και το κράτος προς την Ιθάκη υψηλότερων δημοκρατικών βαθμίδων και διασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας, δηλαδή της συλλογικής ελευθερίας της κοινωνίας που θα καθιστά εφικτό τον αυτεξούσιο συλλογικό βίο και την πολιτική αυτοθέσπιση χωρίς έξωθεν επεμβάσεις ή παρεμβάσεις

Α. ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΙΣΧΥΕΙ ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΜΦΥΛΙΟΣ και Β. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΘΕΣΦΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ  

Α. ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΙΣΧΥΕΙ ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΜΦΥΛΙΟΣ: 1. Ποιο κράτος;-Νεοελληνικό κράτος-Διαδρομή και κατάληξη. 2. Τι είναι δημοκρατικός προσανατολισμός και τι δημοκρατία. 3. «Παράταξη Ελλήνων» και πολιτικές παραστάσεις. 4. Πολιτικές δομές και διακυβέρνηση από την «Παράταξη των Ελλήνων»

1. Ποιο κράτος;-Νεοελληνικό κράτος-Διαδρομή και κατάληξη. 2. Τι είναι δημοκρατικός προσανατολισμός και τι δημοκρατία. 3. «Παράταξη Ελλήνων» και πολιτικές παραστάσεις. 4. Πολιτικές δομές και διακυβέρνηση από την «Παράταξη των Ελλήνων» 5. Ποιο κράτος;-Νεοελληνικό κράτος-Διαδρομή και κατάληξη

Με αφετηρία την δολοφονία του Καποδίστρια, την εγκαθίδρυση ξενοκρατίας, τις διαιρέσεις έκτοτε, την επίσης διχαστική καταστροφή 1922, τον επίσης ξενοκινούμενο εμφύλιο, τις Μεταπολεμικές εμφύλιες διαιρέσεις κομμάτων/προσώπων, τις χούντες και την καταστροφή της Κύπρου, όχι μόνο έχουμε ένα ελάχιστα ή καθόλου αντιπροσωπευτικό κομματικό σύστημα αλλά και διολίσθηση σε διαφθορές, αυταρχισμό, συμμορίες συμφερόντων, ιδιωτεία και απροσχημάτιστη εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων με τρόπο που συνθλίβουν και εξοντώνουν την Ελληνική κοινωνία.

Πρώτο, αυτά δεν είναι συμβατά με την ύπαρξη βιώσιμου κράτους, γεγονός που καταμαρτυρείται ολοφάνερα,

δεύτερο, εξελίχθηκε σε ένα ολιγαρχικό και δεσποτικό κρατικό σύστημα και

τρίτο, είναι ασύμβατο με τις διαχρονικές αξιώσεις των μελών της Ελληνικής κοινωνίας για δημοκρατικό προσανατολισμό.

• Τι είναι δημοκρατικός προσανατολισμός και τι δημοκρατία

Τονίζεται: χωρίς παραμικρή υποβάθμιση του σκοπού χρησιμοποιείται ο όρος δημοκρατικός προσανατολισμός και όχι κάποια ιδεολογικά εκπορευμένη εσχατολογική «κακοποίηση» της έννοιας δημοκρατία ως περίπου επίγειου παραδείσου.  

1. Ποτέ δεν υπήρξαν, δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να υπάρξουν ιδεατά κράτη και ιδεατές πολιτείες.
2. Το κύριο ερώτημα είναι κατά πόσο η πολιτειακή-κοινωνικοπολιτική συγκρότηση προσανατολίζεται προς την Ιθάκη της Δημοκρατίας/Εθνικής ανεξαρτησίας.
3. Το στοίχημα είναι το ταξίδι-Οδύσσεια προς αυτή την Ιθάκη να είναι σταθερά προσανατολισμένο προς τα εκεί και να επιτυγχάνει ολοένα μεγαλύτερο ρόλο των πολιτών ως εντολέων της εντολοδόχου πολιτικής εξουσίας. 

            Εν τέλει όλα τα εσχατολογικά ιδεολογήματα για επίγειους παράδεισους —κρατικούς ή οικουμενικούς, και μάλιστα υλιστικά δομημένους απαλλαγμένους πολιτισμών, ταυτοτήτων και πνεύματος—, είναι ανυπόστατα και συνταγή που οπισθοδρομήσεων και αντιστροφών που ακυρώνουν τις δημοκρατικές αξιώσεις.

Στα ψηφίσματα των Εθνοσυνελεύσεων της Εθνεγερσίας αυτό αξίωσαν οι Επαναστάτες, δηλαδή να δημιουργηθεί πολιτεία όπου θα επιτυγχάνουν ολοένα και περισσότερο δημοκρατικές επιδόσεις.

[Εάν δεν είχε δολοφονηθεί ο Καποδίστριας ενδέχεται να είχε επιτύχει να δρομολογήσει ένα τέτοιο προσανατολισμό].

Με σύγχρονους όρους αυτό σημαίνει εκλογή στην Βουλή ανθρώπων οι οποίοι εάν ενταχθούν στην «Παράταξη των Ελλήνων» θα είναι αυστηρά δεσμευμένοι για ταξίδι έτσι προσανατολισμένο.

Εντός αυτού του προσανατολισμού η «Παράταξη των Ελλήνων» ορίζει προγραμματικά κύριες θέσεις, σκοπούς και προσεγγίσεις διακυβέρνησης με τις οποίος κάθε ενταγμένος και συμπορευόμενος συμμορφώνεται.

[Αυτοί οι σκοποί και αυτές οι θέσεις, διευκρινίζεται, αφορούν προσανατολισμούς και προϋποθέσεις που ισχύουν για κάθε βιώσιμο κράτος και όπου χρειάζονται εξειδικεύονται σε αναφορά με τις σύγχρονες ιδιαιτερότητες του Ελληνικού κράτους]

Για να μπορούν αυτοί οι σκοποί και αυτές οι θέσεις να εκπληρωθούν θα πρέπει να ανασυνταχθεί και οργανωθεί το κράτος (για παράδειγμα με κρατικά επιτελεία και κοινωνικοπολιτικές προσεγγίσεις υιοθέτησης προσεγγίσεων) ούτως ώστε η εκάστοτε κυβερνώντες να δύνανται να υιοθετούν κατά περίπτωση και συγκυρία τις βέλτιστες αποφάσεις.   

• «Παράταξη Ελλήνων» και πολιτικές παραστάσεις

ΑΥΤΗ ή ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΟΥΝ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΩΝ ΗΓΕΤΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ [ενώ όπως ήδη αναφέρθηκε αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες που συμπαρατάσσονται με τους σκοπούς και επιθυμούν να συμπλεύσουν, να συμπαραταχθούν ή και να αναλάβουν θέσεις ευθύνης].

ΈΤΣΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΘΕΣΜΟΥΣ Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΟΣΟΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ 

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί τυπικά για Συνταγματικούς λόγους να καταγραφεί ως κόμμα αλλά σημασία έχει η «ομαδοποίηση», η ένταξη και η σύμπραξη για την εκπλήρωση των σκοπών της  «Παράταξης των Ελλήνων» θα συντελείται και εξελίσσεται με όρους των Ελληνικών δημοκρατικών παραδόσεων και αξιόπιστες παραστάσεις.

Μεταξύ άλλων, ότι, θα επιδιώκει να ενσαρκώνει, εκφράζει και εκπληρώνει τις αξιώσεις της κοινωνίας, μεταξύ άλλων, για

1. εθνική ανεξαρτησία που σημαίνει συλλογική ελευθερία της κοινωνίας έναντι τρίτων για να μπορούν να αυτό-θεσπίζονται σύμφωνα με την θέληση των πολιτών και τα συμφέροντα της κοινωνίας,
2. κρατική αποτελεσματικότητα με ενίσχυση των επιτελικών κρατικών δομών και πλήρη ενεργοποίηση των κρατικών λειτουργών,
3. εκμηδένιση της διαφθοράς με δημιουργία αποτελεσματικών κοινωνικοπολιτικών ελέγχων και εξισορροπήσεων και
4. διασφάλιση ανεξάρτητης δικαιοσύνης για όλους και για όλα. 
5. Πολιτικές δομές και διακυβέρνηση από την «Παράταξη των Ελλήνων»

 Οποιοσδήποτε ταυτίζεται με την Πολιτική «Παράταξη των Ελλήνων» χρήζει να αντιληφθεί εξαρχής ότι, μεταξύ άλλων,

1. Είναι μόνο τυπικά κόμμα αλλά βασικά και ουσιαστικά διόλου προσωποποιημένη Παράταξη Ελλήνων για αλλαγή προσανατολισμού προς περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια, υψηλότερο ρόλο των πολιτών, έλεγχο φαινομένων όπως η διαφθορά και κρατικές πολιτικές που ενισχύουν τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική επιβίωση σε ένα ραγδαία εξελισσόμενο κόσμο εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών ανακατατάξεων
2. Ανεξαρτήτως προσωπικών απόψεων ασκώντας την διακυβέρνηση λειτουργεί, εκφράζεται και αποφασίζει πλήρως με τους πολιτικούς και κοσμοθεωρητικούς άξονες που θα προσδιοριστούν και που όπως αναφέρθηκε ήδη ισχύουν, βασικά και ουσιαστικά, για κάθε βιώσιμο κράτος.
3. Προγραμματικά ορίζεται ο σκοπός της Εθνικής Στρατηγικής, ο προσανατολισμός της για αποτροπή των εξωτερικών απειλών και εκτέλεση ισόρροπων συναλλαγών εντός και εκτός συμμαχιών και άλλων θεσμών
4. Για την Εθνική Στρατηγική αλλά και για την κρατική οργάνωση και αποτελεσματικότητα είναι κρίσιμο να δημιουργηθούν κρατικά επιτελεία κρατικών λειτουργών ρόλος των οποίων είναι
   1. να προσφέρουν στην εκάστοτε πολιτική εξουσία πλήρη και ορθή εικόνα αυτών που ισχύουν εντός του κράτους και μεταξύ των κρατών
   1. να εμπλουτίζονται και με εξέχοντες ειδικούς επιμέρους θεμάτων —αυστηρά μη κομματικά και ιδεολογικά επιλεγμένων και αυστηρά μη αθέσπιστων διεθνικών ιδιωτών ή και αθέατα πρακτόρων ξένων συμφερόντων— μερικοί από τους οποίους θα μπορούσαν στην συνέχεια να ενσωματωθούν πλήρως με το να γίνουν κρατικοί λειτουργοί

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΥΣ

• Προσδιορισμός των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων με δεδομένο ότι ένα κράτος είναι βιώσιμο εάν διαθέτει επαρκή ισχύ και αξιόπιστη στρατηγική εκπλήρωσης των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την Επικράτειά του.
• Άρτια κρατικά επιτελεία μόνιμων κρατικών λειτουργών για την ανάλυση, την στάθμιση, την συναγωγή εκτιμήσεων και κατάθεση πιθανών εναλλακτικών αποφάσεων καθώς εξελίσσεται η διεθνής πολιτική.
• Ποσοτική και ποιοτική επάρκεια των πολεμικών και οικονομικών μέσων ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ακεραιότητα της Επικράτειας κατά απειλών και αναθεωρητικών αξιώσεων.
• Προσπάθεια υψηλών βαθμίδων αυτοδυναμίας στα πεδία της παραγωγής πολεμικών μέσων.
• Κοινωνικοπολιτική συναίνεση και σταθερότητα εθνικών σκοπών και εθνικών μέσων ανεξάρτητα εσωτερικών πολιτικών αλλαγή ή κυμάνσεων λόγω εναλλαγής εξουσίας.
• Υποστηρικτικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που ενισχύουν τον σκοπό εκπλήρωσης των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων.
• Πλήρης και αποτελεσματική συνεργασία πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.
• Άρτιες διπλωματικές υπηρεσίες
• Αταλάντευτη ετοιμότητα και αποφασιστικότητα προάσπισης των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων.
• Η αποτρεπτική φήμη του κράτους και οι επιτυχείς στρατηγικές παραστάσεις.
• Συμμαχικές συμμετοχές με κριτήριο τα διεθνή γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα όπως είναι και όπως εξελίσσονται.
• Πέραν της ύπαρξης επαρκών μέσων ισχύος και αξιόπιστης εθνικής στρατηγικής, ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΘΕΑΤΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΜΕ ΤΡΙΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ.

 Β. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΘΕΣΦΑΤΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

1. ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΘΕΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ. 2. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. 3. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

1. ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΘΕΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ

Κράτος χωρίς ζωντανή ανθρωπολογία στρατηγικά προσανατολισμένη και στερημένη εθνικών σκοπών και στρατηγικών εκπλήρωσής τους είναι καράβι χωρίς πυξίδα, χωρίς πανιά και χωρίς καπετάνιο.

• Πέραν της γνώσης των αξόνων της στρατηγικής ανάλυσης, η χάραξη εθνικής στρατηγικής απαιτεί μια «κρατική θεωρία»:
  • Κυρίαρχεςπνευματικές παραδοχές και κοσμοαντιλήψεις
  • Κυρίαρχες κοσμοθεωρίες που προσφέρουν στρατηγικό προσανατολισμό εντός του οποίου αναπτύσσεται μια εθνική στρατηγική
  • Κυρίαρχεςκαι ακλόνητες στάσεις και παραδοχές για την Εθνική Ανεξαρτησία ως θέσφατο και έσχατη λογική που στηρίζει την συλλογική ελευθερία
  • Κυρίαρχηγνώση για το γεγονός ότι μόνο το οικείο κράτος προσφέρει συλλογική ελευθερία και δυνατότητα αυτεξούσιας αυτοθέσπισης εντός του κράτους
• Οι εμπεδωμένες εθνικές κοσμοθεωρητικές παραδοχές που προσανατολίζουν κοινωνία προς την Ιθάκη της ασφάλειας, της αυτοσυντήρησης και της ευημερίας.
  • Ο προσανατολισμός είναι η Ιθάκη. Σημασία μεγάλη έχει να έχεις πάντα στο νου σου την Ιθάκη, έγραψε ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής.
• Ιεραρχική διαβάθμιση των αλληλένδετων εθνικών συμφερόντων
• Κοινωνικοπολιτική συναίνεση για την δέσμευση επαρκών πόρων για την εκπλήρωση των εθνικών σκοπών.
• Ετοιμότητα αυτοθυσίας για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας
• Διαρκής σμίλευση προϋποθέσεων εθνικής συναίνεσης γύρω από τα έσχατα εθνικά συμφέροντα.
  • Ποτέ δεν πρέπει να λησμονείται ότι υπέρτατο και έσχατο εθνικό συμφέρον όλων των εθνοκρατών είναι η εθνική επιβίωση μέσα σε ένα από την φύση του άκρως ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα.
  • Μια ακόμη προϋπόθεση είναι Πολιτειακή ζωή τα μέλη της οποίας δεν αλληθωρίζουν πνευματικά και που δεν είναι ηθικά και κοσμοθεωρητικά σχιζοφρενή.
    • Διχασμένα μεταξύ μιας νεφελώδους και φαντασιόπληκτης διεθνιστικής μετακρατικής κατάστασης και του πολιτειακού βίου που πάντα αποτελούσε και αναπόδραστα θα συνεχίσει να αποτελεί την μόνη απτή πολιτική πραγματικότητα.

 2. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Μεταξύ άλλων,

• Στρατηγική είναιη χρήση των μέσων για την εκπλήρωση των σκοπών
• Σκοπός είναι το εθνικό συμφέρονκαι η εκπλήρωσή του σε ένα προγραμματικά ανταγωνιστικό κόσμο με τέσσερα κύρια χαρακτηριστικά
  • Επειδή η ηθική είναι προϊόν πολιτικήςη ηθική στο διεθνές σύστημα όπου απουσιάζει μια παγκόσμια κοινωνία είναι μηδενική πρυτανεύουν οι οικείες θέσεις κάθε κράτους για την αιτιολόγηση των στρατηγικών προσεγγίσεών του.
  • Διεθνές σύστημα: Όταν δεν ενεργοποιείται το ΣΑ και διανεμητικές λειτουργίες της ισχύος είναι αθέσπιστες η υπεράσπιση και η διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων εξαρτάται από την οικεία ισχύ και την οικεία στρατηγική
    • Η διεθνής τάξη στην οποία αναφέρονται οι διακρατικές συμφωνίες δεν εδράζεται πάνω σε κοινωνικά σμιλευμένα ηθικά κριτήρια αλλά σε σχέσεις ισχύος.
  • Πόλεμος, απειλή πολέμου, εκβιασμοί, καταναγκασμοί –στρατιωτικής ή και χρηματοοικονομικής μορφής– είναι στην ημερησία διάταξη και συχνά λειτουργούν διανεμητικά.
  • Το διεθνές δίκαιο και οι θεσμοί είναι εξαρτημένες μεταβλητές των κυμάνσεων και των παθολογιών της διεθνούς πολιτικής και μεταξύ αυτών και της σταθερότητας παρεμβάλλονται τα αίτια πολέμου που ενυπάρχουν εντός κάθε κρατοκεντρικού συστήματος.

 Η μελέτη της εθνικής στρατηγικής ενός κράτους απαιτεί επιστημολογία/μεθοδολογία που διαθέτει οντολογική αναφορά, δηλαδή να αφορά αυτό που ισχύει στον πραγματικά υπαρκτό κόσμο όπως είναι και όπως εξελίσσεται. Το αντίθετο μιας τέτοιας επιστημολογίας είναι η φαντασιόπληκτη ή προπαγανδιστική ιδεολογική προσέγγιση.

Υπαρκτός κόσμος όπως διαμορφώθηκε και όπως κινείται στο πλαίσιο συγκεκριμένων προσανατολισμών και όχι κάποιων άλλων υποθετικών και ανύπαρκτων. Έχουμε ολοένα μεγαλύτερη κρατοκεντρική διαφοροποίηση έχουμε όχι ένωση ή τάσεις ενότητας του πλανήτη. Κανείς δεν έχει παρά να διαβάσει τις υψηλές αρχές του ΟΗΕ που το επικυρώνουν ηθικά, θεσμικά και κοσμοθεωρητικά τον διαφοροποιημένο κρατοκεντρικό κόσμο του οποίου υψηλή αρχή είναι η εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία. Η μελλοντολογία και οι φαντασιόπληκτες υποθέσεις δεν αποτελούν βάση για χάραξη και εφαρμογή στρατηγικής αλλά αντίθετα είναι ζημιογόνες και συχνά θανατηφόρες.

3. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Ο χείμαρρος γνωμών, μεγαλόστομων ημιμαθών διατυπώσεων, η προσκόλληση σε ιδεολογικά δόγματα, τα θεωρήματα και τα ιδεολογήματα είχαν ως αποτέλεσμα στο Ελληνικό κράτος να μην επικρατήσει κάτι που αποτελεί προαπαιτούμενο μιας εθνικής στρατηγικής: Στρατηγική κουλτούρα. Μεταξύ άλλων,

• Δυνατότητα στοιχειώδους συνεννόησης γύρω από όρους και έννοιες,
• Η αναγκαία και μη εξαιρετέα προϋπόθεση μιας συντριπτικής κυριαρχίας παραδοχών και θέσεων που θεωρούν το κράτος και την εθνική ανεξαρτησία ως την συλλογική ελευθερία της κοινωνίας που μόνο έτσι μπορεί να αυτό-θεσπίζεται αυτεξούσια και ελεύθερα.
• Την συντριπτική κυριαρχία παραδοχών και θέσεων που δεν αμφιταλαντεύονται όσον αφορά τις ανελέητες πραγματικότητες του κρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος
• Την συντριπτική κυριαρχία αντί-ηγεμονικών θέσεων όχι με την έννοια της εχθρότητας
• Συμμαχίες. είμαστε ενταγμένοι στις συμμαχίες και ότι κάνουμε συναλλαγές στην βάση των εθνικών συμφερόντων
• Συντριπτική κυριαρχία της υψηλής αρχής της φιλοπατρίας που αποτελεί προϋπόθεση ύπαρξη κράτους και εθνικής στρατηγικής
• Συντριπτική κυριαρχία της αλάνθαστης θέσης ότι ο κατευνασμός των εξωτερικών απειλών οδηγεί σε ήττα χωρίς μάχη (ή με μικρά εκφοβιστικά επεισόδια) και τελικά σε ανορθολογισμό και σε πόλεμο
• Θέσεις και αντιλήψεις που θεωρούν την παραχώρηση κυριαρχίας κόκκινη γραμμή η οποία εάν παραβιαστεί ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί της εθνικής στρατηγικής (χωρίς μια τέτοια παραδοχή δεν υπάρχει δυνατότητα ύπαρξης εθνικής στρατηγικής)

=====================================================

• Ρήγας: Άμα φύγουν οι τύραννοι. Διαχρονικός πολιτικός πολιτισμός της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, https://wp.me/p3OqMa-3dd
• Εθνεγέρτες αναστηθείτε – Ελευθερία, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, https://wp.me/p3OqMa-2Sd
• Εθνομηδενιστικές απογειώσεις: Η «Μπουμπουλίνα η … “ερωτιάρα”» και … η Ελληνική Επανάσταση, https://wp.me/p3OqMa-1Rm
• Ελληνική Εθνεγερσία: Μεγάλο ιστορικό γεγονός ή το μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας; https://wp.me/p3OqMa-2E2
• ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΟΑΝΑΡΧΙΚΑ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ» «ΚΟΜΙΤΑΤΑ» ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ https://wp.me/p3OqMa-19W    

Μερικοί πίνακες που συνοψίζουν κύρια και σημαντικά

Συλλογικός τόμος: Το διεθνές σύστημα σε ιστορική μετάβαση. 21 αναλύσεις για τις αναδυόμενες προκλήσεις (Εκδόσεις Ποιότητα) https://wp.me/p3OqMa-3PM

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestos.edu.gr  www.ifestosedu.gr  ifestosedu@gmail.com

Twitter https://twitter.com/ifestosedu

Linkedin https://www.linkedin.com/in/panayiotis-ifestos-0b9382131/

Instagram https://www.instagram.com/p.ifestos/

Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/

Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/

«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos

«ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός, μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός» https://piotita.gr/?p=41774

Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Ελευθερία https://www.facebook.com/groups/philopatria/

Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos

Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB

Διεθνής πολιτική 21ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/

ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/

Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/

Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/

Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/

Παναγιώτης Κονδύλης – https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/

Θολό Ευρωπαϊκό Βασίλειο των πρώην αποικιοκρατών και της Ευρωπαϊκής “Ένωσης” https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/

Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/

Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/

Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/

Τίτλοι-σύνδεσμοι αναρτημένων δοκιμίων, άρθρων https://wp.me/p3OqMa-26x

Πίνακες διαλέξεων και σημειώσεις διαλέξεων – πίνακες συντομογραφικής απεικόνισης πτυχών του διεθνούς συστήματος  https://wp.me/p3OqMa-1GG

• Ρήγας: Άμα φύγουν οι τύραννοι. Διαχρονικός πολιτικός πολιτισμός της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, https://wp.me/p3OqMa-3dd
• Εθνεγέρτες αναστηθείτε – Ελευθερία, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, https://wp.me/p3OqMa-2Sd
• Εθνομηδενιστικές απογειώσεις: Η «Μπουμπουλίνα η … “ερωτιάρα”» και … η Ελληνική Επανάσταση, https://wp.me/p3OqMa-1Rm
• Ελληνική Εθνεγερσία: Μεγάλο ιστορικό γεγονός ή το μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας; https://wp.me/p3OqMa-2E2
• ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΟΑΝΑΡΧΙΚΑ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ» «ΚΟΜΙΤΑΤΑ» ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ https://wp.me/p3OqMa-19W    

Κατηγορίες:πολιτισμός, πολιτική παιδεία, πολιτική θεωρία, πολιτική θεωρία του διεθνούς συστήματος, στρατηγική θεωρία, Όμηρος, Αριστοτέλης, Αριστοτελισμός, Αταξινόμητα, Διεθνής πολιτική, Διεθνείς σπουδές, Διεθνείς Συμβάσεις, ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ, Εθνική Στρατηγική, Ελευθερία, Ελλάδα, Ελληνικότητα, Ελληνική Επανάσταση, Ιωάννης Καποδίστριας, Κοσμοθεωρία των Εθνών, Σύνταγμα

Ετικέτες: πολιτισμός, στρατηγική, ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ, Ελλάδα, δημοκρατία, διεθνής πολιτική, εθνική στρατηγική