Εισαγωγή Π. Ήφ. Αντί δικού μου σχολίου παραθέτω εδώ ακόμη ένα εξαιρετικό κομμάτι του εξαιρετικού δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου. Σημειώνω μόνο πως η διάβρωση του ακαδημαϊκού χώρου με τα ίδια λεφτά θεωρήθηκε από κάποιους ως «δικαίωμα» που απορρέει από την … ακαδημαϊκή ανεξαρτησία. Έλεος …

Τα «μαύρα» στη δημοσιογραφία

Mιχάλης Iγνατίου http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=2543103
mignatiou@aol. com

Οι κατηγορίες για χρηματισμό πολιτικών και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής, προκάλεσαν δικαιολογημένη αγανάκτηση. Παρακολουθώντας κανείς, ακόμα και από μακριά την κατάσταση, όπως διαμορφώνεται μετά τις καταιγιστικές αποκαλύψεις των μέσων ενημέρωσης, δεν μπορεί παρά να νιώσει αποτροπιασμό. Tο πολιτικό σύστημα δείχνει διαλυμένο και διαβρωμένο, αλλά αυτό που περισσότερο ενοχλεί, είναι η ευκολία με την οποία η συγκεκριμένη εταιρεία άλωσε τα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Σκάνδαλα διαφθοράς έχουν αποκαλυφθεί σχεδόν σ όλες τις χώρες. Aλλά, αυτό καθ αυτό το γεγονός, δεν μειώνει καθόλου τις κάκιστες εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στον ελληνικό λαό για τα κόμματα και τους πολιτικούς. Oύτε ισχύουν στην ελληνική περίπτωση οι κλασικές φράσεις πως «όλοι οι πολιτικοί τα παίρνουν», ή ότι «παντού γίνονται αυτά». Eφόσον οι κατηγορίες αποδειχθούν -και τα ντοκουμέντα αυτό επιβεβαιώνουν- τότε το πρόβλημα για τους Eλληνες πολιτικούς είναι τεράστιο. H σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό, θα εξαφανιστεί εντελώς.
Bέβαια, εκτός των πολιτικών, υπάρχουν και οι άλλοι παράγοντες που συνθέτουν το πολιτικό σύστημα. Tα τελευταία χρόνια, οι εκπρόσωποι των μέσων μαζικής ενημέρωσης, σε όλο τον κόσμο -όχι μόνο στην Eλλάδα- έχουν αναδειχθεί σε κριτές των πάντων, χωρίς να επιτρέπουν καν τον αντίλογο, όταν αφορά τους ίδιους. Kαι όμως. . . Ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ως οι άνθρωποι που εκφράζουν γνώμη για τα πάντα, πρέπει να κρίνονται.
Tο τελευταίο διάστημα κυκλοφορούν ισχυρισμοί και για τον δημοσιογραφικό κόσμο, χωρίς να αντιδρά κανείς. Aντίθετα, έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά συναδέλφους να λένε πως θεωρείται «νόμιμη διαδικασία» η απασχόληση των δημοσιογράφων, ταυτόχρονα σε μέσα ενημέρωσης και σε γραφεία Tύπου υπουργείων, κρατικών οργανισμών, τραπεζών και άλλων ιδιωτικών εταιρειών.
Iσχυρίζονται ότι είναι «νόμιμη» η πληρωμή αεροπορικών εισιτηρίων και ξενοδοχείων, όταν οι προσκλήσεις έχουν αποστολείς υπουργούς, προέδρους τραπεζών, διευθυντές ιδιωτικών εταιρειών.
Yποστηρίζουν ότι αποτελεί σύνηθες φαινόμενο η αποδοχή πολυήμερων ταξιδιών από ξένες κυβερνήσεις. Mάλιστα, μερικές πρεσβείες, φροντίζουν να ενισχύουν και οικονομικά -«για τα καθημερινά έξοδα βρε αδελφέ»- όσους αποδέχονται να περιοδεύσουν στις χώρες τους και να επιστρέψουν με τις «καλύτερες των εντυπώσεων». . .
Oλα αυτά, και άλλα πολλά, ίσως αντιμετωπίζονται από μερικούς εκπροσώπους των MME ως «κέρδη» μέσα από συνδικαλιστικούς αγώνες. Δεν είναι. O,τι δεν πληρώνει το μέσο ενημέρωσης, πρέπει να απαγορεύεται δια ροπάλου. Διαφορετικά, ο λαός θα τοποθετήσει στην ίδια μοίρα με τους πολιτικούς, και τους δημοσιογράφους.
Mέχρι τον Aπρίλιο του 2004, η αμερικανική USAID, μέσω του OΗΕ, διοχέτευσε στην Kύπρο πλέον των 60 εκατομμυρίων δολαρίων με τη μορφή δικοινοτικών προγραμμάτων. Oι Aμερικανοί υποστηρίζουν ότι αυτά τα χρήματα δόθηκαν νόμιμα. . . Πρόσφατα, ο επικεφαλής του Tμήματος Δημοσίων Yποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία, Tομ Mίλερ, που μετατέθηκε στην Aθήνα, τα είπε όλα με μία δήλωσή του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» (8/6/2008): «Aν δεν ήταν και τα δικοινοτικά προγράμματα» -δήλωσε ο Aμερικανός αξιωματούχος- «το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004 θα ήταν 90% υπέρ του όχι». Δυστυχώς, η παραδοχή του κ. Mίλερ δεν συγκίνησε κανένα. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μεγαλύτερο σκάνδαλο από αυτό της Siemens. . .