Κατά πρώτον, είναι η τοπική αυτοδιοίκηση των Ελληνικών κοινοτήτων στον τόπο και στον χρόνο. Δεν είναι εύκολο πράγμα. Το επιτυγχάνουν έθνη με ισχυρή πολιτική παράδοση και πολιτισμό που λειτουργεί ως ελκυστής που αποδυναμώνει φυγόκεντρες τάσεις. Εμείς το είχαμε. Γράφω το «είχαμε» καθότι για λόγους που δεν είναι του παρόντος να επεκταθώ, είναι αμφίβολο κατά πόσο η μακραίωνη και οικουμενική πολιτική παράδοση της Ελληνικότητας είναι πλέον κτήμα και κληρονομιά των νεοελλήνων.

Το ροκάνισμα που υπέστησαν τους δύο τελευταίους αιώνες και πιο ταχύρρυθμα τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες, είναι φαίνεται μεγαλύτερων προεκτάσεων απ’ ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Η αφασία και ακινησία μπροστά στην κοινωνικοπολιτική εξόντωση των νεοελλήνων μετά το 2010 καταμαρτυρεί ότι αυτές είναι οι τάσεις.

Κατά δεύτερον, έχει σημασία να πούμε, ίσως, ότι η σελίδα «Βάρη Βάρκιζα Βούλα Βουλιαγμένη, πολιτισμός περιβάλλον φύση ψάρεμα» πολύ ελκύει. Πολύ πέραν των προσδοκιών. Άρχισε πριν μερικά χρόνια στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στις διαδικασίες εκλογών των μελών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Συνειδητός σκοπός ήταν όχι να εκλεγώ αλλά να συνεισφέρω όσο μπορώ στα πολιτικά και πολιτισμικά δρώμενα των Δήμων στους οποίους ανήκω. Αυτό σημαίνει ότι αρκετοί Έλληνες προσπαθούν, ακόμη, να προβληματιστούν, να συζητήσουν και να πάρουν αποφάσεις που αφορούν τα μεγάλα ζητήματα της σχέσης ανθρώπου, φύσης, πολιτισμού, ανάπτυξης και τρόπου ζωής.

Τυγχάνει να γνωρίζω την μείζονα σημασία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην μακραίωνη πορεία των Ελλήνων. Είναι ζήτημα που μελετώ εδώ και δεκαετίες.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των νεοελλήνων, είναι το γεγονός ότι οι επί χιλιετίες αυτοδιοικούμενες Ελληνικές κοινότητες δεν κατάφεραν, μετά την Ελληνική Επανάσταση, να επιτύχουν ένα συνδυασμό αποκέντρωσης στην βάση ιστορικών κοινοτικών καταγωγών και κεντρικού κράτους συμβατού με τον σύγχρονο κρατοκεντρικό κόσμο μετά την Συνθήκη της Βεστφαλίας (1648) και το Κογκρέσο της Βιέννης (1815).

Την ίδια εποχή που στην Ευρώπη κυριαρχούσε η μετά-Μεσαιωνική Δεσποτεία, επί μια περίπου δεκαετία μετά το 1821, οι «αγράμματοι» επαναστάτες μαζί και διαπρεπείς Έλληνες της Διασποράς πάσχιζαν για Δημοκρατία. Το 1823 πρότειναν καθολική ψηφοφορία  και Εθνοσυνέλευση όταν στην Βρετανία ψήφιζαν περίπου 7%.

Το πάλεψαν μέχρι την αρχή της δεκαετίας του 1830 όταν προσπάθησαν να διατηρήσουν την δημοκρατική πολιτική παράδοση σε κοινοτικό επίπεδο με την ισχυρή κεντρική εξουσία. Δολοφονίες, έλευση ξένων, εμφύλιοι, διαιρέσεις και τελικά εξάρτηση που καλά κρατάει μέχρι σήμερα. Όπως και για πολλά άλλα θέματα δεν είναι του παρόντος να εξηγήσουμε στο παρόν σύντομο σημείωμα το γεγονός ότι εξ αντικειμένου εάν οι νεοέλληνες κατάφερναν να συγκροτήσουν ένα σύγχρονο κράτος που θα διάθετε ταυτόχρονα πολιτικές παραδόσεις, μακραίωνους πολιτισμούς και πολιτικό στοχασμό τύπου Βυζαντίου ή Μακρυγιάννη, θα αποτελούσε ανατροπή που δεν θα άντεχε το μετά-Μεσαιωνικό Ευρωπαϊκό κράτος. Κράτος το οποίο ναι μεν διέθετε ισχυρούς κρατικούς μηχανισμούς (που ήταν βασικά διοικητικοί μηχανισμοί των μετά-Μεσαιωνικών ανθρώπων) πλην η ανάδυση ενός πνευματικά περιεκτικού δημοκρατικού κράτος πάνω στην περίμετρο της Ευρασίας θα άλλαζε ριζικά τους συσχετισμούς και θα αποτελούσε «ανατρεπτικό Παράδειγμα».

Κατά τρίτον, στην σελίδα «Βάρη Βάρκιζα Βούλα Βουλιαγμένη, πολιτισμός περιβάλλον φύση ψάρεμα» (https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB) συχνά αναρτώνται σύντομες αναλύσεις που αφορούν την φύση, την σχέση της με τον άνθρωπο, τις πατροπαράδοτες παραδόσεις, το περιβάλλον και την σχέση οικονομίας και περιβάλλοντος. Περιβάλλον όχι με την έννοια μερικών άχρωμων και άοσμων περιβαλλοντολόγων οι οποίοι διόλου τυχαία σιωπούν ηχηρά για βεβηλώσεις, για παράδειγμα, όπως αυτές που ανακοινώθηκαν σε σχέση με το θαύμα της φύσης που λέγεται Νήσος Φλέβα στο κατώφλι πέντε εκατομμυρίων κατοίκων της Αττικής και των οποίων η γνώση του περιβάλλοντος είναι όση και η δική μου γνώση της κινέζικης γλώσσας.

Μια αληθινή περιβαλλοντολογική συνείδηση εξ αντικειμένου επιζητεί μια ισορροπία μεταξύ ανθρώπων, δέντρων, ψαριών, άγριων πτηνών και οικονομικής ανάπτυξης φυλικής προς την φύση. Αφορά ζωτικά, επιπλέον, την φυσική και πολιτισμική κληρονομιά ενός έθνους. Περιβαλλοντολογική συνείδηση χωρίς βαθύτατη προσκόλληση στην έννοια πατρίδα δεν είναι νοητή. Μόνο δε αρρωστημένα μυαλά θα έλεγαν ότι η φιλοπατρία εχθρεύεται άλλες πατρίδες. Το αντίθετο ισχύει.

Όταν επιδιώκουμε και επιτυγχάνουμε την προαναφερθείσα ισορροπία τίποτα δεν κινδυνεύει. Για να το κατανοήσουμε και να συμφωνήσουμε απαιτείται καθημερινή συζήτηση μέσα στον Δήμο μας (τόσο με την έννοια του Δήμου-τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και με την έννοια του Δήμου της Δημοκρατίας).

Κτίστηκαν, για παράδειγμα, όλες οι περιοχές από την Βούλα μέχρι την Αγία Μαρίνα, την Ανάβυσσο και το Σούνιο. Συχνά με βέβηλες καταπατήσεις. Τετελεσμένο. Μπορούμε όμως να δενδροφυτεύσουμε, και μάλιστα με καρποφόρα και άλλα δέντρα της Ελληνικής φύσης, κάθε σπιθαμή γης που απέμεινε.

Ο συνδυασμός «ΒΒΒ Πόλη για να ζεις» που έχει την πλειοψηφία στους Δήμους ΒΒΒ Βάρη, Βάρκιζα, Βούλα, για παράδειγμα, είχε βάλει στο πρόγραμμά του ότι στους ελεύθερους κοινοτικούς χώρους θα φυτευτούν καρποφόρα δέντρα. Για την νήσο Φλέβα, επίσης, ότι θα επιδιωχθεί να δοθεί στην τοπική κοινωνία.

Η ισορροπία φύσης, περιβάλλοντος, πολιτισμού, ανάπτυξης και ανθρώπου, επιπλέον, δεν είναι μόνο Ελληνικό ζήτημα. Υπάρχει πλήθος διεθνών συμβάσεων με τις οποίες οι άνθρωποι προσπαθούν να σώσουν ότι διασώζεται από την μαζική παραγωγή και να διαφυλάξουν μια όπως λέγεται, Αειφόρο ανάπτυξη.

Κατά τέταρτον, «τι κάνουμε;» Συνταγές τρόπου ζωής δεν υπάρχουν. Ως γνωστός Αριστοτελικός δεν μπορώ παρά να πω το αληθές και ορατό με γυμνό οφθαλμό. Ο τρόπος ζωής είναι συμβατός με την ετερότητα κάθε ατομικού και κάθε κοινωνικού όντος. Αυτό είναι μια γενική τοποθέτηση.

Ο πολιτικά προσδιορισμένος τρόπος ζωής είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως πολιτικό πολιτισμό. Κάθε κοινωνική οντότητα, αξιώνει πολιτική κυριαρχία, δηλαδή δικαίωμα πολιτικής αυτοδιάθεσης και αναζητεί την συμβατή με την ετερότητά της συλλογική  αλήθεια και τις κανονιστικές δομές που την εκπληρώνουν. Αυτό είναι ένα αέναο άθλημα.

Αυτή είναι μια αξονική πτυχή που ενέχει βαθύτατες προεκτάσεις αλλά και που μπορεί να εξειδικευτεί. Στις μέρες μας, όσο και αν αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο καθημερινών συζητήσεων –κατά βάση λίγοι έχουν επίγνωση ενώ οι περισσότεροι νέοι καθόλου– ο τρόπος ζωής επηρεάζεται βαθύτατα όχι από κάποιον κατ’ αλήθειαν βίο αλλά από την μετάβαση από τον μοντερνισμό στον μεταμοντερνισμό. Τις δομές δηλαδή της μαζικοπαραγωγής και μαζικοκατανάλωσης και τις προεκτάσεις τους.

Όταν δηλαδή περάσαμε από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής κάθε κοινωνίας στην μαζική παραγωγή, στην μαζική κατανάλωση, στην αστικοποίηση και σε όλες τις συμπαρομαρτούσες συνέπειες. Συνολικά, δεν υπάρχει δυνατότητα να αμφισβητηθεί η πρόκληση ανθρωπολογικής συρρίκνωσης ή και εκμηδένισης.

Μπορεί κάποιος, βέβαια, να θέλει αυτή την συρρίκνωση, βασικά αυτή την μηχανοποίηση και αποκτήνωση. Ο Μαρκήσιος de Sade και ο La Mettrie, για παράδειγμα, διαπρεπείς συνεπείς μηδενιστές και πρόδρομοι του μεταμοντερνισμού, την θεωρούσαν πρότυπο.

Η σχέση ανάπτυξης, ευημερίας, τρόπου ζωής ποτέ δεν ήταν γραμμική. Η δε τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων αιώνων έχει αναμφίβολα προσφέρει πολλά. Αυτή όμως είναι η μια πτυχή του ζητήματος.

Σταματώ εδώ, όμως, καθότι τα πιο πάνω ζητήματα υπό το πρίσμα της μετάβασης από τον μοντερνισμό στον μεταμοντερνισμό τα εξέτασα εκτεταμένα στα κεφάλαια 4 και 5 του  Κοσμοθεωρία των Εθνών.

Σταματώ εδώ την ανάλυση αυτού του μεγάλου ζητήματος και παραθέτω τίτλους και συνδέσμους μερικών σύντομων παρεμβάσεων:

• ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΈΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΎ ΚΑΙ Η ΚΑΤΆΛΗΞΉ ΤΟΥ: ΚΑΤΕΞΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ,ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ http://wp.me/p3OqMa-138
• Π. Ήφαιστος, ΤΑ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ, Η «ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» και συνθήκες που την κατεδαφίζουν. http://wp.me/p3OlPy-1bQ –  http://wp.me/p3OqMa-15l
• ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ, ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ, ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ, ΔΕΣΠΟΤΕΙΑ VERSUS ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ / ΙΣΧΥΡΕΣ… http://wp.me/p3OlPy-10O 
• «ΔΕΝΔΡΟ-ΦΟΒΙΑ», «ΦΥΛΛΟ-ΦΟΒΙΑ», «ΦΥΣΗ-ΦΟΒΙΑ» ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-ZS 
• Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΝΔΥΛΕΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΠΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕ ΤΗ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ http://wp.me/p3OlPy-ZB 
• Μοντερνισμός, το ιδεολογικό φαινόμενο και η μεταμοντέρνα διολίσθηση προς τα ανθρωπολογικά Σόδομα και Γόμορρα. http://wp.me/p3OlPy-Zv 

Υπάρχουν λοιπόν διαδρομές που προκαλούν ανθρωπολογική συρρίκνωση και άλλες που ενισχύουν την ανθρωπολογική υπόσταση. Οι άνθρωποι ενστικτωδώς αντιστέκονται.

Τον Μαρκήσιο de Sade, για παράδειγμα, αν και συνεπής και αληθής  ως προς το που οδηγεί ο υλισμός ως δόγμα ζωής, φυλακίστηκε. Το κύριο αίτιο, μας εξηγεί ο Παναγιώτης Κονδύλης, είναι επειδή το αστικό κράτος δεν μπορούσε να οδηγηθεί σε τέτοιου βαθμού ανθρωπολογική εκμηδένιση.

Στην μεταμοντέρνα φάση ουκ ολίγοι παλεύουν να διαφυλάξουμε ότι απόμεινε από τον πολιτισμό, την φύση και το περιβάλλον. Οι περισσότεροι το παλεύουν με αποδράσεις σε «εξοχικά καταφύγια» εκτός πόλεων ενώ στην Ευρώπη τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων είναι πολύ δημοφιλή. Όσοι νέοι είναι τυχεροί να το ξέρουν, επίσης, αντί χασομεριού στις θορυβώδεις καφετέριες και στα «ορθάδικα», προτιμούν με ένα φουσκωτό να αλωνίζουν στα νησιά και στα κολπάκια, να κατασκηνώνουν και να χαίρονται την φύση και τον έρωτα με την βαθύτερη και εκτενέστερη έννοια του όρου.

Τελειώνω λέγοντας ότι υπάρχουν κύρια ζητήματα που χρήζουν προσοχής.

Μείζον και κύριο είναι η σχέση φύσης και ανθρώπου. Είναι το «ανθρωπολογικό εκκρεμές».

Στον ένα πόλο είναι είδος μηχανοποιημένου ψυχικά και πνευματικά συρρικνωμένου όντος προδιαγραφών Μαρκησίου De Sade.

Στον άλλο ο άνθρωπος με γούστο συμβατό με την φύση του και την ετερότητά του, με πνευματική καλλιέργεια, με ροπή προς άθληση σε συνδυασμό με ωφέλιμες δραστηριότητες που σχετίζονται με το φυσικό περιβάλλον και την διατήρησή του και με προσκόλληση στις παραδόσεις του καθότι χωρίς αυτές είναι τύμπανο αλαλάζων.

Καταληκτικά απαιτείται επίσης να υπογραμμιστεί η σημασία της έννοιας Πατρίδα, της οποίας οι ποιοτικές βαθμίδες, η ευημερία και η ασφάλεια συναρτώνται με την ανθρωπολογική υπόσταση των ανθρώπων. [ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ: Τι είναι οι Θερμοπύλες, εν τέλει; Τι είναι η Ιθάκη; Τι είναι οικογένεια; Τι είμαι πατρίδα; 1/1/2016 http://wp.me/p3OlPy-1cT, http://wp.me/p3OqMa-16w]. Η πατρίδα μας όταν και εάν είναι πολιτικά κυρίαρχη (εθνικά ανεξάρτητη) είναι η συλλογική μας Ελευθερία.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τα πιο πάνω σύνθετα και αλληλένδετα ζητήματα. Ολοκληρώνοντας αυτό το σύντομο σημείωμα, υπογραμμίζω ότι η διαφύλαξη της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Πατρίδας είναι κάτι πέραν πεζών συμβάσεων και ατομικών επιδιώξεων.

Η πατρίδα είναι είδος κοσμοθεωρητικού «συμβολαίου» των προγόνων με τους ζώντες και τους απογόνους. Και ύπαρξή  της συναρτάται με την φύση, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, τις παραδόσεις και τον τρόπο που ο άνθρωπος επιτυγχάνει ισορροπία και βιώσιμη ανάπτυξη.

Υστερόγραφο.

Πολλά από τα πιο πάνω απορρέουν από αυτό που ονομάζουμε «πολιτικός στοχασμός». Συχνά έννοια συμβατικά βομβαρδισμένη με ασυναρτησίες, φαντασιοπληξίες, προπαγάνδες και κυρίως γνώμες. Το μείζον και τα πλείστα είναι τα βιωματικά. Καταγωγικά από μια Βυζαντινή κωμόπολη, την Λάπηθο. Στην συνέχεια από μια «τυχαία;» εμπειρία, να έχω δηλαδή ταξιδέψει σε πολλά μέρη του πλανήτη στην εφηβική μου ηλικία (17-19), αφού αποφοίτησα την σχολή πλοιάρχων Ασπροπύργου ως αξιωματικός καταστρώματος του Ελληνικού Εμπορικού ναυτικού και με θαλάσσια υπηρεσία συνολικά τριών χρόνων (δύο μετά την Σχολή και ένα μετά την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο που για ασφαλιστικούς λόγους δεν αναγνωρίστηκε). Στον βαθμό που αυτό αφορά την ανάλυση, επομένως, θα μιλήσω «επί προσωπικού», όχι βέβαια με την στενή έννοια, αλλά για να γίνουν πιο κατανοητές κάποιες σκέψεις.

Η καταγωγική εμπειρία σημαίνει μια βυζαντινή κωμόπολη οργανωμένη σε έξη ενορίες και ένα Δήμο των ενοριών. Την κωμόπολη της Λαπήθου, τώρα κατεχόμενη λόγω απίστευτων εγκλημάτων του νεοελληνικού κράτους που έχει ως πρωτεύουσα το τετράγωνο Σύνταγμα, Κολωνάκι, Εξάρχεια ξένες πρεσβείες κυρίως στην Λεωφόρο Βασίλισσας Σοφίας στο ύψος του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα.

Τα σχολεία ήταν γύρω από τις επώνυμες Εκκλησίες των ενοριών (Βλ. εμβόλιμη φωτογραφία για τρις από αυτές). Η δημοκρατική παράδοση ήταν βαθιά ριζωμένη πλην οι κάτοικοι δεν είχαν πλήρη συνείδηση (συνήθεις επήρειες του αριστερά / δεξιά, τάδε κόμμα και το άλλο κόμμα κτλ). Την δημοκρατική παράδοση την κατανόησα καλύτερα όταν μελέτησα την οργάνωση των Βυζαντινών κοινοτήτων. Σκοπεύω να επανέλθω και να γράψω κάτι τόσο βιωματικό όσο και παραδειγματικό. Σημασία έχει, εδώ, να τονίσω επίσης την σύνθετη και δημιουργική σχέση με την φύση, τα δέντρα, την θάλασσα, την εκπαίδευση, τις παραδόσεις και τον τρόπο ζωής που αποτελεί, όντως, παραδειγματική περίπτωση ανθρώπων οι οποίοι, επειδή ακριβώς θεωρούσαν τους εαυτούς τους κομμάτι της φυσικής και πολιτισμικής τους κληρονομιάς, είχαν περιβαλλοντολογική συνείδηση και αυτό που είπα πιο πάνω επίγνωση των ισορροπιών φύσης, ανθρώπου, πολιτισμού, παραδόσεων και ανάπτυξης. Δεν περιγράφω μια ιδεατή περίπτωση (δεν υπάρχει τέτοια πράγματα) καθότι αναμενόμενα υπήρχαν και εξαιρέσεις. Γιατί το αναφέρω; Επειδή ακριβώς η Λάπηθος δεν είναι παρά μια από τις πολλές Ελληνικές κοινότητες τις οποίες το νεοελληνικό κράτος συστηματικά καταστέλλει τα τελευταία 200 χρόνια. Υπάρχει ανάγκη για μεγάλη συζήτηση, σφαιρική, ολιστική και στον πυρήνα να βρίσκεται η έννοια πατρίδα, ο πολιτισμός, η ευημερία, η ισορροπία πολιτισμικής και φυσικής κληρονομιάς και ανάπτυξης και ασφάλειας των ανθρώπων σε όλο το νοητό φάσμα.

Το καταγωγικό συμπληρώνεται από το «ταξίδι». Βασικά σε όλο τον πλανήτη, συνοδεία των ποιημάτων του Καβάφη και της Πόλεως Λαπήθου την σημασία της οποίας κατανοούσα τόσο περισσότερο όσο το ταξίδι προχωρούσε. Βλ. τον συνημμένο χάρτη όπως τον συμπλήρωνα ενώ ταξίδευα μαζί στο κάτω μέρος και το ποιητικό-φιλοσοφικό αριστούργημα του Καβάφη τα ποιήματα του οποίου με συνόδευαν σε όλη την διαδρομή μου. Δεν θα πω πολλά καθότι και αυτή την εμπειρία θα την καταγράψω. Σημειώνω μόνο ότι την εμπειρία που είχα με τον Παναγιώτη Κονδύλη όταν σε μια από τις λιγοστές αλλά για εμένα πολύτιμες συναντήσεις μας του είπα ότι ταξίδεψα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο ΠΚ ήταν ψύχραιμος, συχνά παγερός. Όταν καταλάβαινε ότι είσαι διαβασμένος ήταν προσιτός. Στην αντίθετη περίπτωση … άλλαζε θέμα συζήτησης. Ήταν ψύχραιμος και δεν ξανοιγόταν. Όταν όμως του είπα ότι ταξίδεψα πλανητικά μου απάντησε «ευτυχώς κάθομαι». Θεωρούσε την πολιτική θεωρία μικρογραφία της πολυποίκιλης και πολυσύνθετης ανθρώπινης κατάστασης όλων των επιπέδων. Εκτιμούσε μάλιστα ότι χωρίς βιωματικές παραστάσεις που ενσωματώνονταν βάσιμα και χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις στον πολιτικό στοχασμό, η πολιτική σκέψη είναι επικίνδυνα ελλειμματική. Εκεί έμαθα από τον ίδιο ότι για να αποκτήσει βιωματικές παραστάσεις «εξαφανιζόταν» και ταξίδευε από την Ευρώπη μέχρι την Άπω Ανατολή. Συχνά, μου είπε, προσπαθούσα να δω κατάματα τους ανθρώπους μήπως και μυηθώ στην ανθρωπολογική τους κατάσταση και γι’ αυτό κινδύνευα να παρεξηγηθώ.

Το «τρόπος ζωής»  δεν το έβαλα τυχαία στον τίτλο. Αφορά ακριβώς το μεγάλο ζήτημα της ύπαρξης πολλών κοινωνιών διαφορετικής πολιτικοανθρωπολογικής διαμόρφωσης. Οι άνθρωποι αναζητούν λοιπόν τρόπο ζωής συμβατό με την ετερότητά τους. Μορφικά όμοιο στοιχείο πλην διαφορετικό για το κάθε έθνος, λοιπόν, και το λέω στην βάση των βιωματικών εμπειριών, είναι οι πολιτικές παραδόσεις. Ο πολιτισμός εν γένει όπως γεννιέται, αναπτύσσεται και διαρκώς διαμορφώνεται για τον κάθε ένα ξεχωριστό. Κοινό χαρακτηριστικό όλων, επίσης, είναι ότι έχουν πατρίδα. Πατρίδα που διασφαλίζοντάς την αποτελεί θετικό στοιχείο για την κάθε κοινωνία αλλά και προϋπόθεση ισορροπίας και ορθολογισμού ευρύτερα.

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21^ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Κατηγορίες:περιβάλλον, πολιτισμός, τρόπος ζωής, Άρθρα, αειφόρος ανάπτυξη, μεταμοντερνισμός

Ετικέτες: περιβάλλον, πολιτισμός, τρόπος ζωής, αειφόρος ανάπτυξη, μεταμοντερνισμός