Αρχική › ΕΕ › ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ (μεταμοντέρνος) στην ΕΕ. Αφορμή για επισημάνσεις περί των νέων Σοδόμων και Γομόρρων ή περί της ανάγκης αλλαγής Παραδείγματος.

ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ (μεταμοντέρνος) στην ΕΕ. Αφορμή για επισημάνσεις περί των νέων Σοδόμων και Γομόρρων ή περί της ανάγκης αλλαγής Παραδείγματος.

By ifestosedu on 28 Δεκεμβρίου, 2016

Πιο κάτω παραθέτουμε ρεπορτάζ των New York Times για τον νέο Πύργο της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Το παραθέτουμε ως ευκαιρία για να ρωτήσουμε: Η ιστορία επαναλαμβάνεται ή δεν επαναλαμβάνεται, τελικά; Ρωτούμε γιατί την στιγμή που κυριολεκτικά ο κόσμος χάνεται και η τεχνόσφαιρα κυριάρχησε κτίζεται ένας μεταμοντέρνος Πύργος της Βαβέλ. Μήπως θα ήταν υπερβολή αν πούμε ότι όπως κατάντησε η ΕΕ μέσα θα οργιάζουν τεχνοκράτες, κερδοσκόποι, τοκογλύφοι και αδιαφανείς ηγεμονικοί υπάλληλοι συν βέβαια κάποιοι «αντιπρόσωποι» μνημονιοκατακτημένων κρατιδίων της πάλαι ποτέ ιδεαλίζουσας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Τα προσωπεία πετάχτηκαν. Κτίζουν και πύργους μέσα στους οποίους θα στεγάζονται οι πολεμιστές του μεταμοντέρνου πολέμου [ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ http://wp.me/p3OqMa-1ij – http://wp.me/p3OlPy-1pn]

Οι στάσεις, συμπεριφορές και αποφάσεις της τεχνόσφαιρας που κυριάρχησε στην Ευρώπη – και ο πύργος που κτίζουν – σημαίνει, ουσιαστικά, ότι αδιάντροπα όλος αυτός ο αδιαφανής όχλος αδιάντροπα καλοπερνά μέσα στην διογκωμένη ευρωτεχνοδομή και επεξεργάζεται αποφάσεις ερήμην των πολιτών που βλάπτουν τις κοινωνίες ενώ θα ζήλευε και ο Δαρβίνος.

Όμως δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ιδιώτες μύωπες κυριαρχούν. Αυτό που κτίζουν είναι απλά και ολοφάνερα ένας νέος Πύργος της Βαβέλ. Ενσάρκωση των μεταμοντέρνων τάσεων σε όλο το ανθρωπολογικό και αισθητικό φάσμα. Κυριολεκτούμε: Ένα νέο Πύργο της Βαβέλ, εκτός και αν η είδηση είναι … πρωτοχρονιάτικο ψέμα (οι γραμμές αυτές γράφονται τέλος 2016) πλην ισχύει το μια φωτογραφία χίλιες λέξεις.

Αφού παραμύθιασαν τους πολίτες των ευρωπαϊκών εθνοκρατών ότι ο φιλελεύθερος διεθνισμός θα αναβίωνε στην Ευρώπη δύο αιώνες μετά τις γενοκτονίες στην Βόρεια Αμερική, με ψευδώνυμα όπως νεολειτουργισμός και νέος ευρωϊδεαλισμός, τελικά έχουμε μια από τα ίδια: Νέα Σόδομα και Γόμορρα, ευρωϊδεαλιστικά μεταμφιεσμένα και καθισμένα μέσα σε μεταμοντέρνους πύργους. [βλ. πχ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΡΟΚΑΝΙΖΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΜΟΡΡΩΝ http://wp.me/p3OlPy-1kS και ΤΑ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ, Η «ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» και συνθήκες που την κατεδαφίζουν». http://wp.me/p3OlPy-1bQ – http://wp.me/p3OqMa-15l]. Ο δε ωφελισμισμός, χρησιμοθηρία, ιδιωτεία και φιλοτομαρισμός που καλλιεργείται υποσκάπτοντας τις -θεμέλιες για την Ελευθερία- εθνικές κοσμοθεωρίες δημιουργούν τα σύγχρονα μεταμοντέρνα Σόδομα και Γόμορρα.

Έχουμε ολοφάνερα κυριαρχία των κερδοσκόπων και των τοκογλύφων και την ίδια στιγμή τα μέλη της τεχνόσφαιρας καθιστούν τις εγχώριες εξουσίες πραιτοριανούς μεταπράτες του μεταμοντέρνου πολέμου. Ως περίπου νέοι Τζών Γουαίν και χωρίς την παραμικρή υπερβολή επιδίδονται σε εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες. Εκτός βέβαια εάν όσοι εγχώριοι ανάλγητοι ή σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ γλύφουν κοκαλάκια ως γνήσιοι φορείς ιδιωτείας και εγγόνια του Δαρβίνου ή του Μαρκήσιου de Sade δεν συμφωνούν ότι οι χιλιάδες νεκροί, οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και οι ρημαγμένες ζωές είναι εθνοκάθαρση και γενοκτονία.

Αυτό που έχουμε τη ύστερη εποχή των Νέων Χρόνων είναι μια μεγάλη ιστορική απάτη. Αντί η έμμεση αντιπροσώπευση μετά την εξέγερση των δουλοπαροίκων στην Γαλλία να κινηθεί, τουλάχιστον, προς την έμμεση δημοκρατία, δύο αιώνες μετά συγκροτήθηκε ένα μεταμοντέρνο σύστημα ολιγαρχών που είτε συγκρούονται μέσα από διακρατικούς πολέμους είτε συνεργάζονται διαμέσου κερδοσκοπικών οργανισμών ή και την δεσποτική εξουσία εντός των κρατών. [«Μοντερνισμός, το ιδεολογικό φαινόμενο και η μεταμοντέρνα διολίσθηση προς τα ανθρωπολογικά Σόδομα και Γόμορρα», http://wp.me/p3OlPy-Zv, επίσης «Η ΑΒΑΣΤΑΚΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΤΕΧΝΟΣΦΑΙΡΑΣ» http://wp.me/p3OlPy-134 και «ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΟΎ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ» http://wp.me/p3OlPy-Vv]

Για να καταλάβει κάποιος τα συχνότατα αγοραία και υβριστικά σχόλια κατά του κλασικού στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη αρκεί, στο σημείο αυτό, να αναφερθεί κάποιος στο γεγονός πως με νηφαλιότητα που δεν επηρέαζε την οξύτητα του επιχειρήματος στηλίτευσε επανειλημμένως αυτές τις βαθύτατες νέες διαστροφές της πολιτικής σκέψης και της πολιτικής πράξης. Έτσι έγραψε για παράδειγμα: «καταλαβαίνουμε έτσι γιατί οι φιλελεύθεροι πολιτικοί και οικονομολόγοι, οι οποίοι παρά τις συνεχείς έμπρακτες διαψεύσεις των τριών τελευταίων αιώνων, εξακολουθούν να διατείνονται ότι το εμπόριο θα υποκαταστήσει τον πόλεμο, υποπίπτουν σ’ ένα τεράστιο λογικό και ιστορικό σφάλμα. Μόνον όποιος ενστερνίζεται έναν οικονομικό ντετερμινισμό, δηλαδή μόνον όποιος αποδίδει τους πολέμους σε οικονομικούς ανταγωνισμούς και μόνον, δικαιούται λογικά να πιστεύει ότι η οικονομική συνεργασία θα καταργήσει τους πολέμους. Στο κρίσιμο αυτό σημείο, όπως και σε πολλά άλλα ακόμη, ο οικονομιστικός φιλελευθερισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά χυδαίος μαρξισμός με αντεστραμμένα πρόσημα» (1997 σ. 366).

Ελάχιστοι θα διαφωνήσουν ότι η ΕΕ ενώ έκτισε ένα αξιοσημείωτο συνεργασιακό και νομικό κεκτημένο αποδυναμώθηκε πλέον ανεπίστροφα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα κατεδαφιστούν όλα άναρχα, αν και τίποτα δεν αποκλείεται. Σημαίνει ότι εάν τα μέλη των Ευρωπαϊκών εθνών επιθυμούν να επιβιώσουν μέσα σε σύγχρονα εθνοκράτη υπό συνθήκες ισορροπίας στην Ευρώπη και στην Ευρασία, απαιτείται νέο Παράδειγμα. Το πιο θα μπορούσε να είναι, βέβαια, δεν αναλύεται σε σύντομα κείμενα ενώ εκτεταμένες δημοσιεύσεις επιχείρησαν να εξετάσουν τις τάσεις και τους προσανατολισμούς τους. [βλ. και τίτλους συν συνδέσμους μερικών συντομότερων αναρτήσεων στο τέλος]

Ενώ οι ισορροπίες ήδη συγκροτούνται με τις κινήσεις της Μεγάλης Βρετανίας [«ΒΡΕΤΑΝΙΑ – ΕΕ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΙΑΣ ΕΕ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1992 ΚΑΘΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ» http://wp.me/p3OlPy-1jg] αλλά εν μέρει και υπό αίρεση και της Γερμανίας [«ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2009-12 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΕ» http://wp.me/p3OlPy-sn] οδηγούν προς ανακατατάξεις που δεν ενδείκνυνται να προσπαθεί κανείς να προβλέψει παρά μόνο να ανιχνεύσει την φορά κίνησης των πραγμάτων.

Τελειώνω λοιπόν το σύντομο αυτό σχόλιο λέγοντας ότι μια από τις πιο παραπεμπόμενες θέσεις της αγγλικής μου μονογραφίας για τα Ευρωστρατηγικά («Nuclear Strategy and European Security Dilemmas»), είναι ότι το κατά τα άλλα όπως είπαμε αξιοσημείωτο ευρωπαϊκό συνεργασιακό κεκτημένο «εκολάφθηκε μέσα στο Αμερικανικό στρατηγικό θερμοκήπιο».

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου σήμανε ανάγκη στρατηγικής, θεσμικής και πολιτικής ανασύνταξης στην βάση πάγιων Θουκυδίδειων αξιωμάτων περί ισορροπίας, σταθερότητας και αστάθειας. Η προσωρινή, με ιστορικούς όρους, παραμονή των ΗΠΑ με την διαιώνιση της Ατλαντικής Συμμαχίας σκοπό είχε «να σώσει τους Ευρωπαίους από τους εαυτούς τους» (Josef Joffe και Stanley Hoffamann) με δεδομένο ότι το ευρωπαϊκό πεδίο παρά τους εντολοδόχους; υπερεθνικούς θεσμούς παρέμενε διακρατικό και κατά συνέπεια τα αίτια πολέμου παρέμεναν στο υπόβαθρό του (Hedley Bull).

Η μεταψυχροπολεμική εποχή δεν αναίρεσε την στρατηγική εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ με δεδομένο ότι καταμαρτυρούμενα παρέμεινε ένας καταναλωτής ισχύος και ασφάλειας (Kenneth Waltz).

Το «Γερμανικό ζήτημα»; Πολύ συνοπτικά γιατί έχει αναλυθεί εκτεταμένα αλλού, μέσα από την ΟΝΕ, δηλαδή την μεγαλύτερη πολιτικοοικονομική διαστροφή της σύγχρονης ιστορίας, έθρεψε μια ανεξέλεγκτη υπεροχή της Γερμανίας και ασφαλώς την άνιση ανάπτυξη που σύμφωνα με τα άφθαρτα αξιώματα του Θουκυδίδη είναι το κύριο αίτιο πολέμου κάθε διακρατικού συστήματος αποτελούμενου από κυρίαρχα κράτη άνισης ισχύος και άνισης μεγέθυνσης.

Όπως και με τον υπόλοιπο πλανήτη η μετάβαση στην οποία εισήλθαμε το 1990 απαιτεί σοφή Θουκυδίδεια διαχείριση των ανακατανομών ισχύος. Ανθόσπαρτος δεν μπορεί να είναι ο διεθνής βίος όσο και αν κάποια ακραία επικίνδυνοι εγκέφαλοι προπαγάνδιζαν αρχές του 1990 παραμιλώντας περί παγκοσμιοποίησης («ότι συμφέρει τους ιδιοτελείς το προπαγανδίζουν οι αφελείς»).

Το ζήτημα είναι ότι για την Ελλάδα όλα πήγαν στραβά. Αντί ανασύνταξης μετά τις καταστροφές της περιόδου 1940-1974 κινηθήκαμε προς τα βράχια:

Ανήκουμε στην Δύση και μετά στην … Ευρώπη αντί συμμετέχουμε στην Δύση και στην ΕΕ.
Το κράτος μας είναι αναλώσιμο στον βωμό των ηγεμονικών μεταμφιέσεων, στην μια πλευρά των εμφύλιων στάσεων ψευτοδιεθνιστικών φιλελεύθερων και στην άλλη ψευτοδιεθνιστικών σοβιετικών (είχαμε βέβαια και … Μαοϊστές)
Στην συνέχεια αντί εθνικής αποτρεπτικής στρατηγικής που θα συνεκτιμούσε δεόντως την νέα κατάσταση μετά το 1974 «μεγάλοι» ηγέτες σπιθαμιαίου αναστήματος καθιέρωσαν το μέχρι σήμερα δόγμα «η Κύπρος είναι μακριά», δηλαδή, δεν έχουμε στρατηγική γιατί δεν την χρειαζόμαστε.
Στην συνέχεια βέβαια είχαμε επέλαση στρατιών συνειδητών ή ανεπίγνωστων Μήδων: Μεταξύ άλλων, παγκοσμιόπληκτων, αριστεροδεξιών εθνομηδενιστών, ειρηνιστών του ζεϊμπέκικου και της κουμπαριάς και ευρωλιγούρηδες κάθε είδους αλλά σίγουρα παρωχημένα ευρωιδεαλιστοδιεθνιστές.
Εσχάτως, βέβαια, ενώ από κάτω όσα μέλη της Ελληνικής κοινωνίας δεν μετανάστευσε τα ποδοπατούν εγχώριοι πραιτοριανοί μαζί με ξένους τεχνοκράτες, έχουμε και τους «μνημονιακούς». Οι τελευταίοι είναι ποικίλων εκδοχών και αποχρώσεων. Μεταξύ άλλων: πολλών φορέων μάταιων ελπίδων, φοβιτσιάρηδων, καλοπερασάκηδων, ετοιμοπόλεμων τσαλάκογλου, ροκανισμένων πνευματικά που δεν ξέρουν σε τι να πιστέψουν, ευκολόπιστων που πείστηκαν ότι την Ελευθερία μπορείς να την έχεις χωρίς ελπίδα και ασφαλώς, απλών ανυπεράσπιστων θυμάτων, που είναι και η πλειοψηφία των μελών της Ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχουν βέβαια και πολλοί, φαίνεται πάρα πολλοί πλέον, φορείς ιδιωτείας. Πόσοι είναι οι τελευταίοι; Κανείς δεν γνωρίζει. Σημασία έχει ότι όσοι περισσότεροι είναι τόσο πιο σίγουρο είναι ότι κοντεύουμε το εθνοκρατικό μας τέλος.

Για διευκόλυνση κάθε ενδιαφερόμενου ως συνήθως παραθέτουμε σειρά παρεμβάσεων ενώ εκτενέστερη ανάλυση υπάρχει σε μονογραφίες και δοκίμια. Το άρθρο (του James Kanter) παρατίθεται στο τέλος

Π. Ήφαιστος, εθνοκράτος versus ωφελιμιστικός διεθνισμός και το θολό ιδεολογικό Βασίλειο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης http://wp.me/p3OlPy-1kW

ΝΤΕ ΓΚΟΛ, ΤΣΟΡΤΣΙΛ, ΘΑΤΣΕΡ: Πίσω στα θεμελιώδη. Με εισαγωγή Π. Ήφαιστος http://wp.me/p3OlPy-1ju

Π. Ήφαιστος, ΠΕΡΙ «ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ» VERSUS ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ή ΤΟ BREXIT ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ http://wp.me/p3OlPy-1jj http://wp.me/p3OqMa-1ck

Π. Ήφαιστος, ΒΡΕΤΑΝΙΑ – ΕΕ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΙΑΣ ΕΕ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ 1992 ΚΑΘΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ http://wp.me/p3OlPy-1jg

Π. Ήφαιστος, EE: ΤΟ «ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΟ» ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ http://wp.me/p3OlPy-1gC – http://wp.me/p3OqMa-19E

Ευρωπαϊκή ένωση: Πρότυπο ενός εθνοκρατοκεντρικού κόσμου ή μιας υπερκρατικής δεσποτείας;* http://wp.me/p3OlPy-Nl

Περισσότερη ή λιγότερη Ευρώπη; Απάντηση: Όση πρέπει σύμφωνα με την εθνοκρατοκεντρική της φύση http://wp.me/p3OlPy-PI

ΤΟ ΘΟΛΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-CO

ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS

Η Ευρώπη σε Σταυροδρόμι: Οι προϋποθέσεις μιας Εθνοκρατοκεντρικής ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-uy

Θα επιβιώσει ή δεν θα επιβιώσει η ΕΕ; http://wp.me/p3OlPy-sz

ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2009-12 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-sn

Π. Ήφαιστος, Ευρωπαϊκή πολιτική – ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Βιβλιογραφικές αναφορές http://wp.me/p3OqMa-19l

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21^ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Παραθέτουμε το άρθρο που έδωσε την αφορμή για το πιο πάνω σχόλιο
As Hopes for European Unity Dim, New E.U. Headquarters Are Glowing
By JAMES KANTER DEC. 27, 2016

The new European Union headquarters, the Europa, in Brussels. Ministers will move in shortly after the New Year and European Union leaders are expected to hold their first meeting there in March.CreditGeert Vanden Wijngaert/Associated Press

BRUSSELS — A giant glowing orb is about to become the new home of the European Union.

Nestled inside of a bold and decidedly quirky new building, the orb will be visible from the street during the day and after dark, a nod to greater transparency by an institution often dismissed as elitist and remote.

When European leaders meet for the first time in their new headquarters, known as the Europa and built for about 325 million euros, or $340 million, they will experience “joyful” surroundings, Philippe Samyn, the project’s architect, said during a recent tour of the building.

It has been a long time since any gathering of the bloc’s leaders could be described as joyful.

Finishing touches are being applied to the orb — on close inspection it’s really more of a vase — just as hopes of European unity have faded precipitously.

Britain voted in June to leave the bloc, and the willingness of the other 27 member states to play by rules decided in Brussels is being tested in ways scarcely imaginable when the project was given the go-ahead a dozen years ago. Europe is being swept by populist fury, much of it directed at the European Union — at its centralizing tendencies and its often ineffectual results.

National leaders have failed repeatedly to reach consensus over how to manage the debt crisis in Greece that nearly sank the euro several years ago. They still are quarreling over how to handle a mass influx of migrants from the Middle East and Africa. That crisis could resume if a delicate deal with Turkey restraining the flow collapses.

At best, the new building might represent a fresh start for the European Union, along with its architecturally charmless neighborhood, known as the European Quarter. At worst, European leaders might end up meeting in their eye-catching new headquarters just as they reach the nadir in the struggle to determine the future of their troubled Continent.

The Europa features bespoke touches like dazzlingly colored carpets woven from New Zealand wool and designed by a Belgian artist, and a meticulously restored hallway from a previous building on the site, which once served as the headquarters for the German occupying forces during World War II.

The largest meeting room inside the Europa building features dazzling wool carpets designed by a Belgian artist. The square and rectangle motif acknowledges the importance of color to national identity while avoiding patterns that recall any individual member state’s

The cost of the new building is galling for member states like Greece that have endured years of punishing austerity measures in exchange for loans to rescue their economies and maintain public services. It also angered David Cameron, who resigned as the British prime minister after Britain voted to exit the bloc. He had campaigned to keep Britain in a reformed European Union.

“You do wonder whether these institutions actually get what every country, what every member of the public, is having to go through as we cut budgets and try to make our finances add up,” Mr. Cameron said five years ago, after being briefed on plans for the Europa.

Ministers will move next month, and European Union leaders are expected to hold their first meeting there in March.

The leaders gathered two weeks ago for their year-end summit meeting in the Justus Lipsius building, an unloved venue that has been used since the 1990s. Named for a 16th-century Flemish stoic, the building evokes a postwar vogue for architectural Brutalism. Its interior is a matrix of dim hallways and soulless conference rooms.

The new project, next door, was conceived to improve the quality of meeting space in anticipation of bigger gatherings as a result of an enlargement of the bloc in 2004, when 10 nations, mostly from Central and Eastern Europe, joined.

A huge conference space was later added to the plan to enable European leaders to convene international delegations.

The glowing central structure is intended to serve as a kind of “lantern” for Europe, said Mr. Samyn, the Belgian architect, who explained that engineering challenges had shaped his design choices.

Belgian law required preservation of the historic hallway from the previous building on the site, while the new building’s conference rooms had to be kept some distance from nearby railway tunnels for structural and safety reasons. (A subway line that runs below the Europa is just one stop from the Maelbeek station, the site of a terrorist bombing in March that killed 16 people.)

The interior of the new headquarters. Some member states smarting from austerity measures have complained about the building’s $340 million cost

Mr. Samyn said that some essential elements of his design — a tiered structure that curves outward from a narrow base — came to him in a dream.

At its widest point, the orb has enough room for 330 delegates and 32 interpretation booths. Where it curves in at the top and bottom there are smaller conference rooms, dining areas and space for members of the news media.

Mr. Samyn festooned the structure with white strips to reflect low energy spotlights that make it glow after dark, even when no meetings are taking place.

A cube-shaped, see-through facade that encases the orb serves as a visual hymn to the European Union’s motto, “United in diversity,” Mr. Samyn said. The facade’s 3,750 panes of extra-clear glass have been mounted in refurbished oak window frames of different sizes, which were obtained from demolition sites in each member state.

The meeting rooms are laid with carpets and have ceiling coverings in 60 different colors, producing a mildly psychedelic effect. The square and rectangles motif, designed by Georges Meurant, a Belgian artist, acknowledges the importance of color to national identity while avoiding patterns that recall any individual member state’s flag.

The bloc’s leaders will sit at a round table rather than the one with sharp angles that is currently in use in the Justus Lipsius. That means they will no longer need to use video monitors some of the time to see who is speaking, making the atmosphere more intimate, Mr. Samyn said.

A less welcome reason for the increased intimacy: One fewer leader will be at meetings once Britain carries out its plan to depart.

With far-right, anti-bloc politicians in France and the Netherlands riding high in the polls ahead of elections in 2017, there is widespread speculation that Britain’s departure may be the start of a great unraveling of the European Union.

For the first time in its history, the bloc’s survival is being openly discussed. Unsurprisingly, the gloom that has descended on Brussels has given rise to a form of black humor, much of it directed at the Europa building. Among the quips: Rather than serving as a lantern, as Mr. Samyn has called his gently curving structure, it could one day be used as a giant funeral urn, to hold the ashes of a collapsed European Union.

Πηγή. http://www.nytimes.com/2016/12/27/world/europe/as-hopes-for-european-unity-dim-new-eu-headquarters-are-glowing.html?emc=edit_ee_20161228&nl=todaysheadlines-europe&nlid=191943&_r=1

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr