Η νέα πενταετία του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, ο νέος κύπριος υπουργός εξωτερικών και η Ελληνική διπλωματία.

Αφορμή για το παρόν είναι ομιλία του νέου Υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς στο οποίο ο υποφαινόμενος είναι ενταγμένος ακαδημαϊκά. Λόγος μεστός και περιεκτικός. Λογικά προσεκτικός στις διατυπώσεις μιας και διετέλεσε και διπλωμάτης. Ολοφάνερα, γνώστης της δομής, των λειτουργιών και της φυσιογνωμίας της διεθνούς πολιτικής. Η ορολογία που χρησιμοποιεί για την ανάλυση των διεθνών σχέσεων, επιπλέον, είναι άψογα επιστημονική. Εξαιρετική ομιλία, από πολλές πλευρές.

Προβληματίζει, κυρίως όσους, εκτιμώ πολύ σωστά, δεν συνηγόρησαν με την επανεκλογή του κυρίου Αναστασιάδη (όσοι άκριτα ιδεολογικά/κομματικά συνηγόρησαν πρέπει να προβληματιστούν διπλά!!). Προβληματίζει κυρίως

  • α) το κατά πόσο υπό το φως της νέας τουρκικής επιθετικότητας ο κ Αναστασιάδης θα αποφασίσει μια νέα και ορθολογιστική αφετηρία και
  • β) το κατά πόσο ο νέος Υπουργός Εξωτερικών με τον ορθολογισμό που φαίνεται να τον διακρίνει θα συνεισφέρει ουσιωδώς ως προς αυτό.

Η ύστερη Τουρκική προκλητικότητα επαληθεύει τις επιφυλάξεις όσων από καιρό προειδοποιούν ότι η Μεγαλόνησος εισέρχεται σε τροχιά θανάτου εάν με την συνομοσπονδία (ΔΔΟ λέγεται) η Κύπρος ενταχθεί στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας.

Η Τουρκική προκλητικότητα προσφέρει στον επανεκλεγέντα πρόεδρο την «ευκαιρία» να αναθεωρήσει την μέχρι τώρα προσέγγισή του και να ορθώσει όρους και προϋποθέσεις εφαρμογής της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας.

Μια νέα αφετηρία, επιπλέον, θα ενισχύει τον αγώνα αντιμετώπισης του Τουρκικού αναθεωρητισμού και θα ενισχύσει θετικά την Ελληνική διπλωματία, ιδιαίτερα κάποιες στάσεις του νυν Ελλαδίτη υπουργού εξωτερικών μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Εάν μη τι άλλο η Αθήνα «θέλει δεν θέλει» εγγυάται την ασφάλεια των Ελλήνων της Κύπρου. «Πρέπει να θέλει» για ένα εκατομμύριο λόγους και σε κάθε περίπτωση γιατί αδιαφορία για εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες θα την καταστήσει παντελώς αναξιόπιστο κράτος. Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον το Κυπριακό να προσανατολιστεί στρατηγικά ορθολογιστικά.

Υπό το φως των νέων δεδομένων τους πρώτους μήνες του 2018, λοιπόν, ποια είναι η εθνικά και πολιτικά δέουσα και ορθολογιστική στάση απέναντι στον επανεκλεγέντα πρόεδρο. Ως προς τούτο, καταθέτουμε μερικές σκέψεις.

Κατά πρώτον, η συνηγορία ή η κριτική στον κ Αναστασιάδη ή άλλους πολιτικούς είναι πλέον ενταγμένη σε μια νέα λογική. Ο κ Αναστασιάδης θα είναι ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας τα επόμενα χρόνια ενώ μετά από μια πενταετία το πολιτικό σκηνικό της Κύπρου ενδέχεται να είναι πολύ διαφορετικό (και πάντα με την υπόθεση ότι θα υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία).

Για ένα ακόμη λόγο λοιπόν, όταν ο πολίτης διατυπώνει πολιτικές θέσεις έχει συμφέρον, και είναι πολιτειακά πρέπον, να γνωρίζει ότι είναι ένα πράγμα η πολιτική κριτική και μάλιστα η τεκμηριωμένη και άλλο η προσωπική εμπάθεια και οι ανοίκειοι χαρακτηρισμοί.

Ο δημόσιος διάλογος απαιτείται να είναι τεκμηριωμένος με επιχειρήματα, να στερείται κομματικών ή ιδεολογικών παρωπίδων και να αποφεύγει προσωπολατρία.

Αυτό λέγεται επειδή οι τελευταίες εκλογές στην Κύπρο καταμαρτύρησαν για ακόμη μια φορά ότι η μεγαλύτερη πολιτική ασθένεια των νεοελλήνων είναι η καταβύθισή τους σε εμφύλια ιδεολογικά και κομματικά σύνδρομα. Τα παθήματα προσωπολατρίας του παρελθόντος, επίσης, δεν έγιναν μαθήματα. Έτσι, είχαμε πανταχόθεν ύβρεις, εμπαθείς εκτονώσεις συνδρόμων, δολοφονίες χαρακτήρα, διατυπώσεις επιπέδου πεζοδρομίου κακόφημων γειτονιών και ανοίκεια σχόλια κάθε είδους. Στο διαδίκτυο αυτές και πολλές άλλες παθολογίες είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο που καταμαρτυρεί πολιτική παρακμή.

Για ένα ακόμη λόγο, τέτοια παρακμιακά φαινόμενα καθιστούν τις συζητήσεις ανορθολογικές και αποπροσανατολίζουν την πολιτική σκέψη από την ουσία που είναι όχι τα πρόσωπα ή τα κόμματα αλλά εάν οι εκάστοτε κυβερνώντες υπηρετούν τον σκοπό της επιβίωσης της κοινωνίας.

Κυρίως εμποδίζουν την θέαση του σημαντικότερου: Με βάση τις Ελληνικές παραδόσεις για τις οποίες διεκδικούμε ότι είμαστε κληρονόμοι (πλην όχι σπάνια αποδεικνυόμαστε αχθοφόροι) ο εκάστοτε κατέχων θέση πολιτικής ευθύνης όταν με ψηφοφορίες ζητά την συνηγορία της κοινωνίας για την άσκηση εξουσίας ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΕΑ ΠΟΛΙΤΗ.

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΕΑΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

Ο πολίτης απαιτείται να έχει συνείδηση του ρόλου αυτού και να μιλά τεκμηριωμένα, χωρίς άλματα και εκλογικεύσεις, χωρίς ύβρεις για οποιοδήποτε και με κριτήριο ότι ο κάθε εντολοδόχος κάτοχος της εξουσίας είναι υποχρεωμένος να ακούει με προσοχή και με σεβασμό τις θέσεις των πολιτών.

Παρά τις συνήθεις ύβρεις κομματικών και ιδεολογικών κραχτών κατά όποιου ως εντολέας πολίτης ασκούσε κριτική στον προεκλογικό αγώνα της Κύπρου –όπως όχι σπάνια ισχύει και στην Ελλάδα– στο παρελθόν όσον αφορά τον κ Αναστασιάδη (ή άλλους υποστηρικτές της συνομοσπονδίας με την Τουρκία!) χρήζει να διευκρινιστεί και να υπογραμμιστεί ότι η κριτική:

  • ήταν πολύ συγκεκριμένη και πολιτικά προσανατολισμένη,
  • δεν διατυπωνόταν για λόγους προσωπικής εμπάθειας ή ασέβειας,
  • αφορούσε πρωτίστως την έσχατη λογική της επιβίωσης της Κυπριακής κοινωνίας,
  • θεωρούσε (και συνεχίζει να θεωρεί) κάθε σκέψη κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως επικίνδυνη εάν όχι θανατηφόρα και όσους είναι έτσι προσανατολισμένοι πολιτικά επικίνδυνους,
  • επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι ο κύπριος πρόεδρος είχε βεβαρημένο πολιτικό μητρώο καθότι το 2003-4 ήταν έντονα υποστηρικτής του ανελεύθερου κα δημοκρατικού σχεδίου Αναν (το οποίο να θυμίσω καταψήφισε η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών κάτι το οποίο συνεχίζει να ισχύει ως πολιτική παρακαταθήκη),
  • η κριτική επισήμανε επιπλέον ότι παρά την υπόσχεσή του πως θα ληφθεί υπόψη η καταψήφισή του σχεδίου Αναν το 2004, ο κ Αναστασιάδης με τις διαπραγματεύσεις της Ελβετίας επανάφερε το κυπριακό ζήτημα στην ίδια καταστροφική ή και χειρότερη τροχιά και
  • κατέληξε να υποβάλει σχέδιο στην Ελβετία που καταργούσε την Κυπριακή Δημοκρατία και καθιστούσε ποικιλότροπα την Τουρκία συγκυρίαρχο, ένα δηλαδή ασυγχώρητο πολιτικό σφάλμα.

Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο –και ως προς τούτο ο κ Αναστασιάδης δεν ήταν ο μόνος– τα πράγματα με έντονο πλην αθέατο τρόπο στην Ελβετία και μετά δρομολογούνταν προς μια ακόμη πιο επικίνδυνη τροχιά:

  • Αφού προχωρήσουμε σε συγκυριαρχία, λεγόταν έντονα στα παρασκήνια από πολλούς (πλην δεν έγινε ως έπρεπε κύριο ζήτημα του προεκλογικού αγώνα) θα επιδιωκόταν «είδος διχοτόμησης» («εμείς από εδώ και αυτοί από εκεί», ήταν μια φράση που ο υποφαινόμενος ακούσαμε δεκάδες φορές, σε διμερείς όμως συνομιλίες, όχι δημόσια).
  • Να το κάνουμε πιο κατανοητό: εκτός του ότι είναι απαράδεκτο ακόμη και να σκεφτεί κανείς να εκχωρήσει Επικράτεια κυρίαρχου κράτους σε παράνομο εισβολέα (αυτό σημαίνει διχοτόμηση), μια τέτοια σκέψη είναι πολύ ερασιτεχνική. Αυτό γιατί:
  • α) Η σε κάθε περίπτωση εσφαλμένη εάν όχι Εφιαλτική σκέψη υιοθέτησης «στρατηγικής» διχοτόμησης θα πρέπει κανείς να μην ξεχνά ότι μια διαίρεση της Κύπρου θα πρέπει να επιβληθεί: Η Τουρκία θέλει κυριαρχία επί ολόκληρης της Κύπρου και ποτέ ένα ανεξάρτητο και αυτεξούσιο Ελληνισμό στην Μεγαλόνησο και
  • β) διαμέσου της συνομοσπονδίας-συγκυριαρχίας (πολύ πρόσφατα ο Ερντογάν έξυπνα έκανα λόγο για «είδος δύο κρατών») θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ολικού ελέγχου της Κύπρου.
  • Ως προς τούτο πολλοί έχουν γίνει θύματα τέτοιων Τουρκικών υπουλοτήτων και οι φρικτές εμπειρίες των νεοελλήνων δεν επιτρέπουν τον παραμικρό ερασιτεχνισμό. Κάθε σκέψη να βρεθεί η Κύπρος υπό νομικό καθεστώς που θα δίνει δικαιώματα και ευκαιρίες στην Άγκυρα να επεκτείνει τις αξιώσεις της είναι θανάσιμα επικίνδυνο (καλά κάνουν όσοι αμφιβάλλουν να διαβάσουν το «Στρατηγικό βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου ή να παρακολουθήσουν δημόσιες θέσεις Τούρκων πολιτικών τις τελευταίες δεκαετίες).

Ο επανεκλεγείς πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει μπροστά του πέντε ολόκληρα χρόνια.  Όπως ήδη υπαινιχθήκαμε, το πολιτικό σκηνικό της Κύπρο μετά από πέντε χρόνια δεν μπορεί παρά να είναι πολύ διαφορετικό ενώ το μείζον δεν είναι καν αυτό αλλά το κατά πόσο θα υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία και Ελληνισμός στην Κύπρο.

Η ομιλία του νέου Κύπριου Υπουργού Εξωτερικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, η πρώτη δημόσια τοποθέτησή του μετά την ανάλυση αυτής της υψηλής θέσης ευθύνης, αφήνει πολλά περιθώρια για να ενθαρρυνθεί μια νέα αφετηρία του επανεκλεγέντα προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πάντοτε υπό το πρίσμα της ανένδοτης θέσης ότι ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ, όλοι οι πολίτες ξάγρυπνοι απαιτείται να καιροφυλαχτούν ούτως ώστε πέραν νυν κομμάτων και ιδεολογιών μια κρίσιμη μάζα ορθολογιστικών θέσεων που θα στηρίζεται από την πλειονότητα των μελών της κοινωνίας θα αντιστρέψει και ακυρώσει κάθε σκέψη στο επίπεδο του πολιτικού προσωπικού για αποφάσεις που διασχίζουν κόκκινες γραμμές. Οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση όλων των πολιτών της Κύπρου (στους οποίους  συμπεριλαμβάνουμε και τους Τουρκοκύπριους, φτάνει να μην διαιρεθεί το κράτος και να εγκλωβιστούν όλοι μέσα σε ένα κρατικό βασανιστήριο υπό την εποπτεία της Άγκυρας). Αυτονόητα, επίσης, οι έποικοι είναι έγκλημα πολέμου και θα πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως το πνεύμα και το γράμμα των Συνθηκών.

Ορθολογιστικά και λογικά μιλώντας αυτή είναι και αυτή έπρεπε πάντα να είναι η κόκκινη γραμμή την οποία τα μέλη της κοινωνίας οφείλουν και έχουν συμφέρον να μην αφήσουν κανένα να διασχίσει:

  • Ποτέ δεν θα πρέπει να καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Τίποτα δεν μπορεί να είναι χειρότερο.
  • Η ΚΔ απαιτείται επιτέλους να διεκδικήσει ανένδοτα τα νομικά και πολιτικά ερείσματα που δημιουργεί η ένταξη στην ΕΕ (το υπαινίχθηκε ο νέος ΥΠΕΞ). Από μόνο αυτό δημιουργεί ένα δημοκρατικό κράτος όπου τα πολιτικά δικαιώματα όλων είναι διασφαλισμένα.
  • Στο ίδιο πλαίσιο τις συγκυριακές υποχωρήσεις προς άγονες και αδιέξοδες σκέψεις «λύσης του κυπριακού» οι οποίες γίνονταν υπό την απειλή του περιστρόφου της παράνομης εισβολής στον κρόταφο, τις επιστρέφουμε σε όποιον μας τις αποστείλει και ζητάμε εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομιμότητας σύμφωνα με την Πράξη Προσχώρησης, καθώς επίσης και την εφαρμογή των προνοιών των υψηλών αρχών του διεθνούς δικαίου για να αποκατασταθεί η διεθνής τάξη με τερματισμό της παράνομης κατοχής εδαφών.
  • Συμμαχίες και συγκλίσεις συμφερόντων σε όλα τα επίπεδα υπό ένα νέο πρίσμα και στα πλαίσια ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-ΚΔ ο οποίος ασφαλώς δεν είναι ένας κενός όρος αλλά προσέγγιση που κανονικά έπρεπε να ενσωματώνει και ολοκληρώνει όλες τις στρατηγικές επιλογές εκατέρωθεν.
  • Απόφαση ότι ποτέ δεν θα γίνουν αποδεκτά τα παράνομα αποτελέσματα της παράνομης εισβολής και κατοχής του 1974. Κατανόηση πως οτιδήποτε έγινε αποδεκτό ως βάση συζήτησης μετά το 1974 επιδεινώνει την κατάσταση που δημιούργησε η παράνομη Τουρκική εισβολή και θέτει την κυπριακή κοινωνία σε τροχιά θανάτου.

Καταληκτικά:

  • ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΑΝΤΡΩΜΕΝΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ή χειρότερα κράχτες ανυπόστατων και ανύπαρκτων ιδεολογικών δογμάτων.
  • Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΝΤΟΛΕΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΗΣΥΧΟΣ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΑΤΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
  • Έτσι ελέγχεται ανένδοτα όποιος έχει στο μυαλό την κατάργηση της ΚΔ και την δημιουργία ενός κρατικού βασανιστηρίου υπό Τουρκική εποπτεία. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
  • Όπως ισχύει για κάθε πολίτη κάθε κράτους το συμφέρον των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας απαιτεί ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.
  • Ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει επανεκλεγεί για μια νέα πενταετία και ΑΦΕΝΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΣΧΑΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΩΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΕΟΥΣΑ ΚΡΙΤΙΚΗ.
  • Έτσι κατανοούμε την πολιτική, ιδιαίτερα όσον αφορά την επιβίωση του κράτους και της κοινωνίας και ευελπιστούμε ότι η τοποθέτηση του κ Νίκου Χριστοδουλίδη στην θέση του κύπριου υπουργού εξωτερικών θα ωθήσει τα πράγματα προς ένα νέο ορθολογιστικό προσανατολισμό χωρίς εκπτώσεις και ανορθολογικές εκλογικεύσεις του κρατικού θανάτου.

Τέλος, όπως έχουμε ξανά υπογραμμίσει, η Αθήνα απαιτείται να συνειδητοποιήσει ότι η στρατηγική παγίδευσή της στην Κύπρο εάν συντελεστεί θα είναι φρικτή και ανεπίστροφη. Σίγουρα είναι οι εγγυήσεις και τα στρατεύματα για τα οποία επιτέλους η Αθήνα τα τελευταία χρόνια σωστά απορρίπτει πλην εξίσου σημαντικό εάν η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η απαράκλητη εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας και ως εκ τούτου η διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως δημοκρατία δομημένου και γι’ αυτό βιώσιμου κράτους. Το εάν η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ή δεν είναι διαφυλαχθεί και εάν το καθεστώς θα είναι βιώσιμο, λέμε με νόημα, δεν είναι υπόθεση των Κυπρίων αλλά όλων των νεοελλήνων και πρωτίστως του Ελληνικού κράτους το οποίο σίγουρα δεν θα ήθελε να παγιδευτεί στρατηγικά.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ή ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Το πλαίσιο βιώσιμης λύσης και οι διεθνείς και ευρωπαϊκοί θεσμοί

  • «ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, …» http://wp.me/p3OlPy-lc
  • Ο ΟΗΕ, οι αποφάσεις του ΣΑ και προσεγγίσεις ριζικής επανατοποθέτησης του Κυπριακού ζητήματος* http://wp.me/p3OlPy-1DF
  • Κυπριακό: Υπάρχει νέα στρατηγική; Και ποια; https://wp.me/p3OlPy-1GM
  • THE CYPRUS ISSUE: SLIDING ON A KNIFE-EDGE”, European Parliament, conference1.2017 (it includes the report on «International and European law» in four languages) http://wp.me/p3OqMa-1kT .
  • ΈΠΟΙΚΟΙ – ΈΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΈΜΟΥ. by Alfred de Zayas, Geneva, THE ANNAN PLAN AND THE IMPLANTATION OF TURKISH SETTLERS IN NORTHERN CYPRUS, Έποικοι – Εγκλήματα πολέμου – Καταστατικός Χάρτης ΟΗΕ, Διεθνές Δίκαιοhttp://wp.me/p3OlPy-1lx
  • ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ / ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. http://wp.me/p3OqMa-17D

Το σκεπτικό ένταξης στην ΕΕ ως προσέγγιση οριοθέτησης της βιώσιμης λύσης από την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα στο πλαίσιο μιας τριπλής στρατηγικής

  • Ελληνική Εθνική Στρατηγική: Η τριπλή στρατηγική. Έννοια σκοποί προϋποθέσεις επιτυχούς εκπλήρωσης: η περίπτωση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Κύπρου http://wp.me/p3OlPy-Ff 
  • In Memoriam Γιάννου Κρανιδιώτη. Ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και ο Γιάννος Κρανιδιώτης http://wp.me/p3OlPy-I2 

Μερικές στρατηγικές πτυχές και η Ελλάδα

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.grinfo@ifestos.edu.gr / info@ifestosedu.gr

 

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/

Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos

Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB

Διεθνής πολιτική 21ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/

ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/

Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/

Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/

Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/

Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/

Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/

Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/

Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/

Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/

Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/

«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos

 



Κατηγορίες:στρατηγική θεωρία, Διεθνής πολιτική, Εθνική Στρατηγική, Ελλάδα, Κυπριακό, Κύπρος, Παναγιώτης Ήφαιστος, Στρατηγική, Τουρκία, αποτρεπτική στρατηγική

Ετικέτες: , , , , , , ,