Το πνεύμα του Θουκυδίδη» («αναποδογυρισμένο»). Αίτια των παθογενειών του σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Με αφορμή άρθρο του 1997.

Scripta manent έλεγαν οι Ρωμαίοι, «τα γραπτά μένουν». Και είτε δεοντολογικά στεκόμενος κάνεις αυτοκριτική είτε τα επαναφέρεις για να ερμηνευτούν τα αίτια των επιτυχιών ή των αποτυχιών στην διπλωματία του κράτους. Εδώ, πριν ένα περίπου τέταρτο του αιώνα, επαναφέρεται ένα κείμενο που κινείται κόντρα σε συνήθεις ρηχές αναφορές σε ρηχά κείμενα ξένων τους οποίους ουκ ολίγοι και μάλιστα φορείς τίτλων, στον παρελθόν αλλά και συγκαιρινά, συχνά αναφέρονται πομπωδώς και υπερβάλλοντας. Το κείμενο αφορά κείμενα περί κάποιας μυστήριας «παγκοσμιοποίησης» που δήθεν εκμηδενίζει και καταργεί έθνη, πολιτισμούς και κράτη. Το άρθρο που παρατίθεται πιο κάτω γράφει γράφτηκε στις 12 Νοεμβρίου 1997 στην εβδομαδιαία στήλη «τρίτη άποψη» στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Γράφτηκε εν μέσω έξαρσης των «παγκοσμιοποιημένων παραμιλητών», επιλέγοντας το χιούμορ αντί την ονομαστική αναφορά και κριτική επί γνωστών και πασίδηλων φαινομένων. Για όσους είναι εξοικειωμένοι με τα ξένα και εγχώρια «παραφρασμένα ονόματα» αντιλαμβάνονται σε τι αναφέρεται το άρθρο.

Εάν υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος για να αναπαράγονται τέτοια κείμενα είναι για να γίνονται κατανοητά τα αίτια ολοφάνερων συγκαιρινών παθογενειών και ζημιογόνων στάσεων και αποφάσεων όπως η μη εφαρμογή των προνοιών των Συνθηκών για το δίκαιο της θάλασσας, η αποδοχή των δολοφονικών μνημονίων μετά

το 2010 και η αυτοκτονική ετοιμότητα να αναγνωριστούν τα παράνομα τετελεσμένα στην Κύπρο, κάτι που ισοδυναμεί με ένταξη του ενός δέκατου του Ελληνισμού στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας. Τα ίδια ισχύουν, μεταξύ πολλών άλλων, για τις στάσεις και αποφάσεις της εν εξελίξει ηγεμονικής διαμάχη όταν δίνονται τα πάντα χωρίς ανταλλάγματα, την ίδια στιγμή που άλλα κράτη διαπραγματεύονται και συναλλάσσονται με τις ηγεμονικές δυνάμεις για ισόρροπες και συμμετρικές σχέσεις που εκπληρώνουν τα εθνικά συμφέροντα. [βλ. ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Διαπραγματευτική στρατηγική της Ελλάδας. «Πελατειακές σχέσεις» («patron-clientrelations») μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών και ο διάλογος Μηλίων-Αθηναίων στον Θουκυδίδη. https://piotita.gr/?p=3101]  

            Ενώ πολλοί απαισιόδοξα για την δυνατότητα της Ελλάδα να κινείται και να αποφασίζει ως κυρίαρχο κράτος, η γνώση και επίγνωση των αιτίων είναι αναγκαία προϋπόθεση ανασύνταξης και υιοθέτησης νέων στρατηγικών εθνικής επιβίωσης. Εάν θα μπορέσει όμως έστω και με μεγάλες ζημιές να γίνει ένα «φυσιολογικό κράτος» (οι ζημιές είναι ήδη κολοσσιαίες και αβάστακτες) η γνώση και επίγνωση των αιτιών των ζημιών και των συμφορών ίσως το σημαντικότερο ζήτημα. Ακόμη πιο σημαντικό ζήτημα, βέβαια, είναι το πώς οι δράστες της εκάστοτε συμφοράς θα ξεκουμπίζονται χωρίς εμφύλιο και χωρίς διολίσθηση σε χειρότερα.

         

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα (το 1989-90) κυριαρχούσαν παρακρούσεις για «παγκοσμιοποιήσεις», περί «ευρωποίησης της Ελλάδας», για ΜΚΟ που θα αντικαταστήσουν τα κράτη ως κύριοι πλέον δρώντες, για μεγαλόψυχες «επεμβάσεις» των αλτρουιστικών κινήτρων μεγάλων δυνάμεων, για υπερεθνικά διεθνή δίκαια και υπερεθνικούς θεσμούς που προκύψουν με τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς», περί τέλους του κράτους και της κυριαρχίας, περί «λαών» –η λέξη έθνος ενοχοποιήθηκε εδώ και πολύ καιρό– που τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν, περί κατευναστικών ζεϊμπέκικων ως τρόπο επίλυσης των διακρατικών συναλλαγών, περί μεγαλόψυχων μεγάλων δυνάμεων, περί λαθρομετανάστευσης ως το μέσο συγχώνευσης των «λαών», και τα λοιπά και τα λοιπά. Λογικό είναι να αρχίσεις να μιλάς αλληγορικά ή και να γράψεις με χιούμορ όπως το άρθρο που επαναφέρεται εδώ (Σχετικό και το «Μπουμπουλίνα η …. Ερωτιάρα» https://piotita.gr/?p=3662 στην ίδια εφημερίδα. Βλ. επίσης Της «παγίδας του Θουκυδίδη» το ανάγνωσμα – Κατηφορίζοντας προς νέα ζεϊμπέκικα https://slpress.gr/idees/tis-quot-pagidas-toy-thoykydidi-quot-to-anagnosma-katiforizontas-pros-nea-zeimpekika/ και Graham Alisson, Νέες σφαίρες επιρροής, μοιράζοντας (οι ΗΠΑ) την υδρόγειο με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις. Εισαγωγική ανάλυση Π. Ήφαιστος https://piotita.gr/2020/02/12/graham-alisson-%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%af%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%81%cf%81%ce%bf%ce%ae%cf%82-%ce%bc%ce%bf%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82/).

Παρενθετικά προστίθεται και το εξής: Σε μια επιφυλλίδα στην Ελευθεροτυπία λίγα χρόνια πριν ανέλυσα τα ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα σύμφωνα με πάγιες τυπολογίες αποδεκτές σε όλα τα κράτη (βλ. τον πίνακα στο τέλος). Οι επιθέσεις ως συνήθως ήταν πολλές και εκτός ορίων. Μια από αυτές από άτομο που ως φορέας τίτλου κατέλαβε και υψηλή θέση στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, όταν  έγραψε ότι η έννοια εθνικό συμφέρον, κατ’ αυτόν, δεν υπάρχει. Είναι ισχυρίστηκε … «Ελληνική ιδιοτροπία». Ναι «Ελληνική ιδιοτροπία»!! Μάταια βέβαια έτυχε απαντήσεων παροτρύνοντάς τον να πάρει οποιαδήποτε ομιλία Αμερικανού ή Γάλλου προέδρου ή κάποιου άλλου ηγέτη για να διαπιστώσει πόσες φορές θα βρει την φράση εθνικό συμφέρον. Τώρα, λέμε με νόημα, ενώ προχωράμε βαθύτερα στην δεκαετία του 2020 εν μέσω πολέμων και ηγεμονικών ανταγωνισμών, λογικά θα έπρεπε να είχαν τερματιστεί οι ασυναρτησίες περί παγκοσμιοποίησης, ΜΚΟ και οι … ανάποδες ερμηνείες του Θουκυδίδη…

Μήπως δηλαδή βρεθεί κάποιος και πει πως η αντί-ηγεμονική προειδοποίηση του Θουκυδίδη προς κάθε αμυνόμενο είναι έμμεση παρότρυνση να φροντίσει να διαθέτει ισορροπία δυνάμεων με επαρκή ισχύ (οικεία ισχύς) και σωστές συμμαχίες στην βάση συμφερόντων (εξωτερική εξισορρόπηση) [βλ. Οι Έλληνες «μπουμπουνοκέφαλοι προοδευτικοί» (συνομιλία με τον Παναγιώτη Κονδύλη) https://wp.me/p3OqMa-1wE]. Οι κατ’ επάγγελμα κατευναστές παραπέμπουν σε ξένους αυτά που τους βολεύουν ανεξαρτήτως επιστημονικής εγκυρότητας και ερμηνεύουν τα πάντα κατά το δοκούν και τον … Θουκυδίδη ανάποδα. Για παράδειγμα ότι με την ισοδύναμη Τουρκία δεν πρέπει να αναπτύξει αποτρεπτική στρατηγική αλλά να παραχωρήσει την κυριαρχία της Επικράτειάς της που προβλέπει το διεθνές δίκαιο και οι Συνθήκες. Για να παραφράσω τον Κονδύλη για τους «μπουμπουνοκέφαλους προοδευτικούς», σε πολιτική στρατηγική υστερεί η Ελλάδα και σε ορθολογιστικά συγκροτημένες συμμαχίες. Όχι σε στρατιωτική ισχύ, που σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να τύχει περισσότερης προσοχής και οι συντελεστές ισχύος που διαθέτει να τύχουν βέλτιστου συνδυασμού (βλ. Ελληνική αποτρεπτική στρατηγική: Μια ιδιόμορφη εύθραυστη και επικίνδυνα έωλη «ενδιάμεση κατάσταση» https://piotita.gr/?p=7388).

Στον τόπο που γεννήθηκαν γίγαντες της πολιτικής σκέψης όπως ο Θουκυδίδης και ο Αριστοτέλης, ουκ ολίγοι φορείς τίτλων και πολιτικών αξιωμάτων, παραμιλούν, διαστρεβλώνουν το νόημα των αναλλοίωτης διαχρονικής αξίας αξιωμάτων των κλασικών στοχαστών και εάν έτσι κινούνται ροκανίζουν τα εθνικά συμφέροντα και θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και την επιβίωση του κράτους.

Παρατίθεται η επιφυλλίδα στις 12.11.1997 αυτούσια (οι μόνες αλλαγές είναι τα κεφαλαία και η έμφαση – και στην συνέχεια στην αρχική μορφή) 

ΤΟ «ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ». [ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. ΤΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΑ, ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ] «ΤΑ ΝΕΑ» ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ 12 Νοεμβρίου 1997

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΕΤΟΣ 2005 Μ.Χ.: διασπορά των πυρηνικών όπλων, «κονσέρτα μεγάλων δυνάμεων», ηγεμονισμός, «διεθνής εξουσία», εισαγόμενοι ειδικοί επιστήμονες μάς διδάσκουν πως η «διεθνής εξουσία» είναι, δήθεν, «διεθνές δίκαιο», στο οποίο «μικρότερες χώρες οφείλουν να υπακούνε». ΣΤΟ κατώφλι του 21ου αιώνα οι δικτατορίες είναι έμμεσες, σοφιστικέ και πατερναλιστικές, με ποικιλόχρωμο μανδύα «νεωτεριστικής δημοκρατίας». Η Τουρκία, περιφερειακή ηγεμονική δύναμη, σε συνεννόηση με το «κονσέρτο των κεντρικών δυνάμεων», επιβάλλει στρατηγική σταθερότητα από τον Καύκασο μέχρι τη Βοσνία. Στον Ευρωατλαντικό χώρο, εξάλλου, η «Ευρωπαϊκή Ιδέα» και ο «Κοινοτισμός» είναι παρελθόν και η ταχύτητα συμμετοχής εξαρτάται από κριτήρια οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος. 

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1988-2005: Χαράματα της 12ης Νοεμβρίου 1988 πριν από τον πρωινό (μας) καφέ, ένα αιφνιδιαστικό «πρώτο κτύπημα» της πανίσχυρης πλέον τουρκικής αεροπορίας μάς φέρνει στο χείλος της αβύσσου. Εξάρθρωσε την ελληνική άμυνα και κατέστρεψε την οικονομική υποδομή. Την εξουσία αναλαμβάνει «κεντροaristeraδεξιά» κυβέρνηση του νέου κόμματος της «Χαρουπιάς και της Ελιάς», υπό την Υψηλή εποπτεία και ευλογία του «Κονσέρτου Κεντρικών Δυνάμεων» και του «Άνακτα» (ο οποίος αφίχθηκε μετά τις δεκεμβριανές διαδηλώσεις του 1988). «Υψηλός όρος εντολής»: «Παγκοσμιοποίηση της Ελλάδας». 

Διαδοχικά αναλαμβάνουν πρωθυπουργοί: 2001 μ.Χ. κ. Νεροκουβαλητής Γιώργος, 2003 κ. Αγριουτσόπουλος Σίας, 2004 κ. Πιπινέλος Εξοριστής και 2005 κ. Αδίστακτος Ξεπουλητής.  ΤΟ 1999, ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ, ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΥΨΗΛΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, εξυγίανση και απονεύρωση. Μεταξύ άλλων, οι ανησυχούντες υπερπατριώτες αποστέλλονται στην Μαλλόνησο.

Στα ελληνικά Πανεπιστήμια οι μισοί φοιτητές είναι Τούρκοι, Αμερικανοί και Γερμανοί και οι άλλοι μισοί επιλεγμένοι ιθαγενείς. Εν ονόματι της περιφερειακής σταθερότητας, Αμερικανοί, Τούρκοι και Γερμανοί καθηγητές, διδάσκουν τεχνικές παγκοσμιοποίησης στους φοιτητές ελληνικών καταβολών και τεχνικές εθνικοποίησης στους υπολοίπους. Αξιολογούν, επίσης, τους καθηγητές ελληνικών καταβολών. 

ΤΟ 2001 Μ.Χ., ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ, τα ακριτικά σύνορα της Ελλάδας βρίσκονται, πλέον, στη Θεσσαλία και στη Σαλαμίνα. Το 2005 μ.Χ., η κυβέρνηση της Άγκυρας αποστέλλει πρέσβεις στα σύνορα, δηλαδή στην Κούλουρη, για «διάλογο» με ατζέντα: 1) «Νέα μέτρα οικοδόμησης τουρκοσύνης», 2) «νέες αλλαγές συνόρων».

Το «πνεύμα της Κούλουρης», κατέγραψε ο ιστορικός Θουκυδίδης Νεώτερος (βλ. βιβλίο V, εδάφια 84-116). Εκλεκτά μέρη είναι τα πιο κάτω: ΤΟΥΡΚΟΙ: Εμείς θα μιλούμε και εσείς θα σιωπάτε. (νεο)ΈΛΛΗΝΕΣ (εδάφιο 8 Β): Βλέπουμε ότι έχετε έρθει σεις οι ίδιοι δικαστές για όσα πρόκειται να ειπωθούν. Τουτέστιν: Σφαγή αν θέλουμε το δίκαιό μας και δουλεία αν πειστούμε να υποχωρήσουμε.

ΑΝΤΙΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ: Διεθνές δικαστήριο «Πόντιος Πιλάτος». ΤΟΥΡΚΟΙ: (89 & 97): (θυμωμένα) Προτάσεις μόνο εμείς θα κάνουμε. Σκεφτείτε τη σωτηρία σας και μόνον τότε να μιλάτε. Το πρόβλημά σας είναι ότι, την περασμένη δεκαετία, διαβάζατε το βιβλίο του Α. Πρακτώριου «Νέα Διεθνής Τάξη και η παγκοσμιοποίηση των πατρίδων» και του Α. Παμπίου, «Αριστερά, Δεξιά και η Ελιά, ζήτω η «κεντροaristeraδεξιά» αντί το βιβλίο του Θουκυδίδη Προπάππου. Εάν το διαβάζατε θα γνωρίζατε ότι, «λόγια που στηρίζονται στο δίκαιο δεν λείπουν από κανέναν». Όμως, «όσοι διατηρούν την ελευθερία τους, το χρωστούν στη δύναμή τους».

Επίσης ότι, «κατά τη συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων, το επιχείρημα του δικαίου αξία έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμη προς επιβολή αυτού, και ότι ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του». (νεο)ΈΛΛΗΝΕΣ (89 & 104): Για όνομα του Άγιου Κοσμοπολίτη. Η διεθνής κοινή γνώμη θα θορυβηθεί, στις Καγκελαρίες θα αναστατωθούν και οι σύμμαχοί μας Λακεδευρωπαίοι θα αντιδράσουν. Εξάλλου, ξεχάσατε το «πνεύμα της ένατης Μαδρίτης;». ΤΟΥΡΚΟΙ (105 & 111): Αφελείς (!!) Για όνομα του Αλλάχ, θεό στον οποίο και εσείς θα πρέπει να προσεύχεστε, ηρεμήστε και αναλογιστείτε νηφάλια την πραγματικότητα. Μετά δώστε μας ό,τι σας ζητήσουμε. (Θυμωμένα) «Μην αντιστέκεστε στους ισχυρότερούς σας». «Αντίσταση στη θέλησή μας σημαίνει επικίνδυνη για εσάς απερισκεψία». «ΜΑΚΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΖΗΛΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΦΡΟΣΥΝΗ ΣΑΣ» Η ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΑΣ. 

Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών

Εδώ στην αρχική μορφή χωρίς έμφαση και κεφαλαία

Ήφαιστος Παναγιώτης, Το «πνεύμα του Θουκυδίδη», ΤΑ ΝΕΑ, ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ` 12 Νοεμβρίου 1997

Επιστροφή στο μέλλον, έτος 2005 μ.Χ.: διασπορά των πυρηνικών όπλων, «κονσέρτα μεγάλων δυνάμεων», ηγεμονισμός, «διεθνής εξουσία», εισαγόμενοι ειδικοί επιστήμονες μάς διδάσκουν πως η «διεθνής εξουσία» είναι, δήθεν, «διεθνές δίκαιο», στο οποίο «μικρότερες χώρες οφείλουν να υπακούουν».

ΣΤΟ κατώφλι του 21ου αιώνα οι δικτατορίες είναι έμμεσες, σοφιστικέ και
πατερναλιστικές, με ποικιλόχρωμο μανδύα «νεωτεριστικής δημοκρατίας». Η
Τουρκία, περιφερειακή ηγεμονική δύναμη, σε συνεννόηση με το «κονσέρτο των
κεντρικών δυνάμεων», επιβάλλει στρατηγική σταθερότητα από τον Καύκασο μέχρι τη
Βοσνία. Στον Ευρωατλαντικό χώρο, εξάλλου, η «Ευρωπαϊκή Ιδέα» και ο
«Κοινοτισμός» είναι παρελθόν και η ταχύτητα συμμετοχής εξαρτάται από κριτήρια
οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος.

Εξελίξεις περιόδου 1988-2005: Χαράματα της 12ης Νοεμβρίου 1988 πριν από τον
πρωινό (μας) καφέ, ένα αιφνιδιαστικό «πρώτο κτύπημα» της πανίσχυρης πλέον
τουρκικής αεροπορίας μάς φέρνει στο χείλος της αβύσσου. Εξάρθρωσε την ελληνική
άμυνα και κατέστρεψε την οικονομική υποδομή. Την εξουσία αναλαμβάνει
«κεντροaristeraδεξιά» κυβέρνηση του νέου κόμματος της «Χαρουπιάς και της
Ελιάς», υπό την Υψηλή εποπτεία και ευλογία του «Κονσέρτου Κεντρικών Δυνάμεων»
και του «Άνακτα» (ο οποίος αφίχθηκε μετά τις δεκεμβριανές διαδηλώσεις του
1988). «Υψηλός όρος εντολής»: «Παγκοσμιοποίηση της Ελλάδας». Διαδοχικά
αναλαμβάνουν πρωθυπουργοί: 2001 μ.Χ. κ. Νεροκουβαλητής Γιώργος, 2003 κ.
Αγριουτσόπουλος Σίας, 2004 κ. Πιπινέλος Εξοριστής και 2005 κ. Αδίστακτος Ξεπουλητής.

Το 1999, εν ονόματι της διεθνούς ειρήνης και σταθερότητας, σχεδόν ολοκληρώθηκε
η Υψηλή απαίτηση για παγκοσμιοποίηση, εξυγίανση και απονεύρωση. Μεταξύ άλλων, οι ανησυχούντες υπερπατριώτες αποστέλλονται στην Μαλλόνησο. Στα ελληνικά Πανεπιστήμια οι μισοί φοιτητές είναι Τούρκοι, Αμερικανοί και Γερμανοί και οι
άλλοι μισοί επιλεγμένοι ιθαγενείς. Εν ονόματι της περιφερειακής σταθερότητας,
Αμερικανοί, Τούρκοι και Γερμανοί καθηγητές, διδάσκουν τεχνικές
παγκοσμιοποίησης στους φοιτητές ελληνικών καταβολών και τεχνικές εθνικοποίησης
στους υπολοίπους. Αξιολογούν, επίσης, τους καθηγητές ελληνικών καταβολών.

Το 2001 μ.Χ., μετά την ένατη συνάντηση της Μαδρίτης, τα ακριτικά σύνορα της
Ελλάδας βρίσκονται, πλέον, στη Θεσσαλία και στη Σαλαμίνα. Το 2005 μ.Χ., η
κυβέρνηση της Άγκυρας αποστέλλει πρέσβεις στα σύνορα, δηλαδή στην Κούλουρη,
για «διάλογο» με ατζέντα: 1) «Νέα μέτρα οικοδόμησης τουρκοσύνης», 2) «νέες
αλλαγές συνόρων». Το «πνεύμα της Κούλουρης», κατέγραψε ο ιστορικός Θουκυδίδης Νεώτερος (βλ. βιβλίο V, εδάφια 84-116). Εκλεκτά μέρη είναι τα πιο κάτω:

Τούρκοι: Εμείς θα μιλούμε και εσείς θα σιωπάτε. Έλληνες (εδάφιο 8 Β): Βλέπουμε
ότι έχετε έρθει σεις οι ίδιοι δικαστές για όσα πρόκειται να ειπωθούν.
Τουτέστιν: Σφαγή αν θέλουμε το δίκαιό μας και δουλεία αν πειστούμε να
υποχωρήσουμε. Αντιπροτείνουμε: Διεθνές δικαστήριο «Πόντιος Πιλάτος». Τούρκοι:
(89 & 97): (θυμωμένα) Προτάσεις μόνο εμείς θα κάνουμε. Σκεφτείτε τη
σωτηρία σας και μόνον τότε να μιλάτε. Το πρόβλημά σας είναι ότι, την περασμένη
δεκαετία, διαβάζατε το βιβλίο του Α. Πρακτώριου «Νέα Διεθνής Τάξη και η
παγκοσμιοποίηση των πατρίδων» και του Α. Παμπίου, «Αριστερά, Δεξιά και η Ελιά,
ζήτω η κεντροaristeraδεξιά» αντί το βιβλίο του Θουκυδίδη Προπάππου. Εάν το
διαβάζατε θα γνωρίζατε ότι, «λόγια που στηρίζονται στο δίκαιο δεν λείπουν από
κανέναν». Όμως, «όσοι διατηρούν την ελευθερία τους, το χρωστούν στη δύναμή
τους». Επίσης ότι, «κατά τη συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων, το επιχείρημα
του δικαίου αξία έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμη προς επιβολή αυτού, και ότι ο
ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος παραχωρεί
ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του».

Έλληνες (89 & 104): Για όνομα του Άγιου Κοσμοπολίτη. Η διεθνής κοινή γνώμη
θα θορυβηθεί, στις Καγκελαρίες θα αναστατωθούν και οι σύμμαχοί μας
Λακεδευρωπαίοι θα αντιδράσουν. Εξάλλου, ξεχάσατε το «πνεύμα της ένατης
Μαδρίτης;». Τούρκοι (105 & 111): Αφελείς (!!) Για όνομα του Αλλάχ, θεό
στον οποίο και εσείς θα πρέπει να προσεύχεστε, ηρεμήστε και αναλογιστείτε
νηφάλια την πραγματικότητα. Μετά δώστε μας ό,τι σας ζητήσουμε. (Θυμωμένα) «Μην αντιστέκεστε στους ισχυρότερούς σας». «Αντίσταση στη θέλησή μας σημαίνει
επικίνδυνη για εσάς απερισκεψία». «Μακαρίζουμε την αθωότητά σας και δεν
ζηλεύουμε την αφροσύνη σας» ή την αδυναμία σας.

Ο Παναγιώτης Ήφαιστος είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών
Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Υστερόγραφο

Το εικονιζόμενο βιβλίο «Εξωελληνική νοοτροπία» είναι το μόνο που θεώρησα ότι δεν είναι πανεπιστημιακό κείμενο. Γράφτηκε το 1997 και δεν το είχα προτείνει στους

φοιτητές. Κάποιοι συνάδελφοι, τότε, επέλεξαν να το προτείνουν στους φοιτητές τους. Την ίδια εποχή ένα βαρύ πυροβολικό δολοφονούσε αδίστακτα επιστημονικούς και όχι μόνο χαρακτήρες. Θυμίζω τον Παναγιώτη Κονδύλη για την στήριξη του οποίου, τότε, γράψαμε ουκ ολίγα (βλ. πχ Αποτρεπτική στρατηγική και η διαλεκτική σχέση ισορροπίας δυνάμεων, άμυνας, αντεπίθεσης, σταθερότητας, αστάθειας – Π. Κονδύλης https://wp.me/p3OqMa-2re). Βέβαια, ότι γράφαμε τότε εις βάρος της επιστημονικής μας έρευνας και ότι γράφουμε μέχρι σήμερα είναι μεγάλες τρύπες στο νερό. Χρειάζεται αλλαγή Παραδείγματος τα αξιώματα του οποίου βρίσκονται στον Θουκυδίδη [Το Θουκυδίδειο «Παράδειγμα» της επιστημονικής μελέτης της διεθνούς πολιτικής και οι «επιστημονικές επαναστάσεις» http://wp.me/p3OlPy-Lb ]. Θα μπορούσε να γίνει μια αρχή αν κάποιος εύπορος της διασποράς αποφάσιζε να πληρώσει διανομή του «Πελοποννησιακού Πολέμου» σε όλους τους έφηβους και ενήλικες Έλληνες. Αυτό βέβαια, προσθέτω, το 1990

000 Waltz 001
Θουκυδίδης 5

Αυτό το περιπαικτικό άρθρίδιο χαρακτηριστικό της μεταπολιτευτικής παρακμής γράφτηκε για να χλευάσει τον προηγούμενο πίνακα περί Εθνικού συμφέροντος που δημοσίευσα σε άρθρο στην Ελευθεροτυπία. Κατά το ήμισυ. Το δεύτερο μέρος αφορά τον Γιώργο Κοντογιώργη.

σε επιφυλλίδα προτάθηκε από τον υποφαινόμενο να γίνει από το κράτος. 

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestos.edu.gr  www.ifestosedu.gr  ifestosedu@gmail.com

Twitter https://twitter.com/ifestosedu

Linkedin https://www.linkedin.com/in/panayiotis-ifestos-0b9382131/

Instagram https://www.instagram.com/p.ifestos/

Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/

Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/

«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos

«ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός, μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός» https://piotita.gr/?p=41774

Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Ελευθερία https://www.facebook.com/groups/philopatria/

Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos

Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB

Διεθνής πολιτική 21ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/

ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/

Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/

Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/

Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/

Παναγιώτης Κονδύλης https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/

Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/

Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/

Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/

Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/

Τίτλοι-σύνδεσμοι αναρτημένων δοκιμίων, άρθρων https://wp.me/p3OqMa-26x

Πίνακες διαλέξεων και σημειώσεις διαλέξεωνπίνακες συντομογραφικής απεικόνισης πτυχών του διεθνούς συστήματος  https://wp.me/p3OqMa-1GG

Θουκυδιδης


Κατηγορίες:πόλεμος, στρατηγική ανάλυση, συμμαχίες, Ήφαιστος, Διεθνής πολιτική, Εθνική Στρατηγική, Ελληνική στρατηγική, Κονδύλης, Στρατηγική

Ετικέτες: , , , , ,