Αρχική › Άρθρα › Π. Ήφαιστος, ΘΟΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ, ΘΟΛΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ, ΘΟΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΘΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΘΟΛΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΘΟΛΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Θωράκιση της Ελλάδας από την ΕΕ;

Π. Ήφαιστος, ΘΟΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ, ΘΟΛΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ, ΘΟΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΘΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΘΟΛΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΘΟΛΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Θωράκιση της Ελλάδας από την ΕΕ;

By ifestosedu on 23 Δεκεμβρίου, 2015

Το μεταπολιτευτικό πρόβλημα της Ελλάδας συνοψίζεται από την σωστή δημοσιογραφική επισήμανση του άρθρου που παρατίθεται στο τέλος πιο κάτω: «Από τη δεκαετία του ’90 βασική επιδίωξη της Ελλάδας ήταν η κατοχύρωση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών με στόχο τη θωράκιση της χώρας έναντι της τουρκικής απειλής, έστω και συμβολικά καθώς βεβαίως η ΕΕ δεν αποτελεί αμυντική συμμαχία.».

Δεν θα επαναλάβουμε αναλύσεις για την ΕΕ οι οποίες βρίσκονται σε βιβλία ή σε αναρτήσεις των τελευταίων ετών στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα τις εξής παρεμβάσεις.

ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2009-12 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-sn.
ΤΟ ΘΟΛΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-CO.
ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS

Δεν θα επαναλάβουμε αναλύσεις για την ΕΕ οι οποίες βρίσκονται σε βιβλία ή σε αναρτήσεις των τελευταίων ετών στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα.

ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2009-12 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-sn.
ΤΟ ΘΟΛΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-CO.
ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS
Ευρωπαϊκή ένωση: Πρότυπο ενός εθνοκρατοκεντρικού κόσμου ή μιας υπερκρατικής δεσποτείας;* http://wp.me/p3OlPy-Nl
ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ http://wp.me/p3OlPy-rf.
Η ΕΕ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ http://wp.me/p3OlPy-6w,
ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ: ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ. Θέσφατα και αξιώματα της κρατικής θεωρίας και της στρατηγικής θεωρίας – http://wp.me/p3OqMa-14K.
Η Ευρώπη σε Σταυροδρόμι: Οι προϋποθέσεις μιας Εθνοκρατοκεντρικής ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-uy.
Και πολλά άλλα δοκίμια και άρθρα τα οποία κανείς μπορεί να αναζητήσει εύκολα στο διαδίκτυο.

Επιμένουμε στις αναλύσεις αυτές και άλλες πολλές δικές μου και άλλων όχι μόνο των τελευταίων έξη ετών αλλά και των τελευταίων εικοσιπέντε. Εύκολα κανείς μπορεί να κάνει διάγνωση των αιτίων της νεοελληνικής παρακμής εάν αντιληφθεί πόσο λανθασμένες ήταν οι θεωρήσεις και εκτιμήσεις για την ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική. Τα πλήγματα είναι ήδη πολύ μεγάλα και εάν η κοινωνία δεν πάρει στα χέρια της την τύχη το φάσμα μιας ολοκληρωτικής καταστροφής δεν είναι μακριά.

Η διάγνωση των αιτίων είναι αναγκαία γιατί όπως συμβαίνει με όλες τις ασθένειες χωρίς διάγνωση των παθολογιών και των αιτίων τους θεραπεία δεν υπάρχει. Πάντως, όσο απαισιόδοξο και αν ακούγεται, απαιτείται να πούμε πως ενδέχεται η θεραπεία να μην είναι πλέον εφικτή. Ως προς τούτο τα εσωτερικά αδιέξοδα κανείς θα πρέπει να τα σκεφτεί σε σχέση με τα πεδία όχι μόνο μιας πιθανής εσωτερικής αστάθειας αλλά και μιας εξωτερικής αστάθειας εάν το κέντρο βάρους των διενέξεων Ανατολικά του Αιγαίου μετατοπιστεί στα Βαλκάνια. Εάν το τελευταίο συμβεί, θα μας βρει ανέτοιμους και εσωτερικά διαιρεμένους.

Ακόμη και πρωτοετής φοιτητής πρέπει γνωστικά να είναι σε θέση να κατανοήσει τις παθολογίες των νεοελληνικών πολιτικοοικονομικών και στρατηγικών ασθενειών. Κανένα κράτος δεν επιβιώνει εάν η κρατική του κυριαρχία δολοφονηθεί. Η θεραπεία συνεπάγεται το ελληνικό κράτος να καταστεί ξανά πολιτικά κυρίαρχο.

Αυτό σημαίνει ανεξαρτήτως κόστους τερματισμό της πολιτικής εξάρτησης από το εξωτερικό. Ο καθείς μπορεί να διαπιστώσει εύκολα ότι κάτι τέτοιο απαιτεί αποχώρηση από το προσκήνιο του βεβαρυμμένου πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης. Πάντα λέμε και υπογραμμίζουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή μια τέτοια αλλαγή, η οποία θα μπορούσε να συνοδευτεί από μια μεγάλη πολιτειακή μεταρρύθμιση προς την κατεύθυνση μιας πραγματικής δημοκρατίας, επιβάλλεται να συντελεστεί μη εμφύλια, αναίμαχτα και ειρηνικά: Βλ. «Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης: Αυτοσυντήρηση και επιβίωση» http://wp.me/p3OlPy-aP. Αναμφίβολα αυτό ευκολότερο λέγεται και δυσκολότερα γίνεται.

Χωρίς να επεκταθώ γιατί δεν χρειάζεται, κανείς διαβάζοντας την ειδησιογραφία και τα σχόλια του Γιάννη Καστριώτη στο Έθνος που παραθέτω στο τέλος, διαπιστώνει ότι δεν παραλείπει να αναφερθεί στα αίτια. Το απόσπασμα που παραθέτω τα λέει όλα. Το παραθέτω ξανά γιατί υπενθυμίζει το πόσο αιθεροβάμονες ήμασταν: «Από τη δεκαετία του ’90 βασική επιδίωξη της Ελλάδας ήταν η κατοχύρωση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών με στόχο τη θωράκιση της χώρας έναντι της τουρκικής απειλής, έστω και συμβολικά καθώς βεβαίως η ΕΕ δεν αποτελεί αμυντική συμμαχία.».

Πριν ολοκληρώσω αυτή την σύντομη παρέμβαση θα μπορούσαν να γίνουν μερικές σύντομες επισημάνσεις:

Η υπόθεση Frontex είναι ασήμαντο ζήτημα μπροστά στο ζήτημα της εθνικής ασφάλειας της Ελλάδας. Εδώ και πολλές δεκαετίες το κύριο ζήτημα ήταν η επιδείνωση της ισορροπίας δυνάμεων σε συνάρτηση με ένα διεθνές περιβάλλον που επιδεινωνόταν διαρκώς. Οι απειλές και οι κίνδυνοι, κατά συνέπεια, αυξήθηκαν ενώ οι Έλληνες προς άλλα τυρβάζανε.
- Δεν αναφέρομαι στον πωλητή της λαχαναγοράς γιατί αυτός είναι σοφός με την έννοια ότι διαθέτει ένστικτο επιβίωσης και λειτουργεί με όρους αυτοβοήθειας (λόγω συντριπτικής επικοινωνιακής υπεροχής όσων σκέφτονται και λειτουργούν ανορθολογικά, οι πολίτες συνήθως δεν μπορούν να κάνουν την καλύτερη επιλογή όταν ψηφίζουν, ενώ συχνά δεν έχουν επιλογή και υποχρεώνονται στο μη χείρον βέλτιστο). Οι πολίτες, πάντως, στην προσωπική τους ζωή προσπαθούν να επιβιώσοπυν ενώ όταν η χώρα κινδυνεύσει η ιστορία διδάσκει πως την υπερασπίζονται.
- Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, όμως, και το σύστημα επιστημονικών φορέων για το οποίο διατίθενται γιγαντιαίοι πόροι με σκοπό την σωστή διάγνωση των αιτίων των πολιτικών προβλημάτων, έκαναν λάθος διάγνωση. Όχι μια και δύο φορές αλλά καθολικά και επί δεκαετίες. Για να μην πούμε ότι οι γνώσεις τους επί στοιχειωδών θεμάτων της διεθνούς και ευρωπαϊκής πολιτικής είναι οι αντίστοιχες του ιατρού τσαρλατάνου της ιατρικής επιστήμης.
  - Κανείς δεν χρειάζεται να επεκταθεί παρά μόνο να εντοπίσει πόσες φορές, ποιοι και τι έλεγαν για την διεθνή πολιτική (ανθόσπαρτο παγκοσμομιοποιημένο πεδίο: http://www.ifestosedu.gr/104PlanitikopoiisiEur.htm), την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (πεδίο περίπου ανιδιοτελούς προσφοράς πόρων και κυρίως «εγγύησης των Ελληνικών συνόρων» http://www.ifestosedu.gr/111Despoteia.htm). Για το τελευταίο ο υποφαινόμενος ανάλωσε τόνους φαιά ουσία και έγινε δέκτης πολλών ύβρεων όταν στον Οικονομικό Ταχυδρόμο είχε γίνει εξώφυλλο η επερχόμενη «εγγύηση των Ελληνικών συνόρων» από την ΕΕ (κάτι για το οποίο όπως είναι λογικό υπήρξε απάντηση). Στο ίδιο έντυπο και πολλά άλλα μάταια γινόταν προσπάθεια να αντικρουστεί αυτός ο παραλογισμός
    που βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Γιατί όλοι πλην Ελλήνων γνώριζαν πως εδώ και μισό αιώνα ο Πρόεδρος Ντε Γκολ «επέβαλε» τον πολιτικό ορθολογισμό, δηλαδή την κρατοκεντρική δόμηση και προσανατολισμό (την «Ευρώπη των πατρίδων» και τις συναινετικές-ομόφωνες αποφάσεις). Μια Ευρώπη κυρίαρχων πατρίδων όπως σωστά έλεγε, η οποία θα πολιτικά και στρατηγικά θα ήταν ορθολογιστική και όχι ένας ανθρωπολογικός ακταρμάς που θα τον εξουσιάζουν, όπως προφητικά έλεγε ο Ντε Γκολ, «κάποιοι τεχνοκράτες απάτριδες».
- Βέβαια, αυτός ο προσανατολισμός που εμπέδωσε ο Πρόεδρος Ντε Γκολ ροκανίστηκε από την τερατώδη πολιτικοοικονομική σύλληψη της ΟΝΕ: Ήταν το αποτέλεσμα ενός τερατώδους μίγματος ηγεμονικών σκοπιμοτήτων, ιδεαλιστικών ασυναρτησιών, γραμμικά σκεπτόμενων τεχνοκρατών και ιδεαλιστών πρωταθλητών ειδικών στα άλματα στο κενό. Δημιούργησαν μια δομή η οποία μετά το 1992 εξωθεί διαρκώς προς μια κολοσσιαία αλλαγή της κατανομής ισχύος εντός της Ευρώπης που συνδυάζεται με τις αναπόφευκτες ανακατατάξεις λόγω πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης.
  - Από την πρώτη στιγμή το λέγαμε και στην συνέχεια απελπισμένα αλλά αποτυχημένα επιχειρούσαμε να προειδοποιήσουμε για τον αυτοκτονικό χαρακτήρα της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ: ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS

Παραμένει γεγονός ότι η ΕΕ αντί να γίνει πεδίο άσκησης εθνικής πολιτικής με γρανιτένια προσκόλληση στο Εθνικό Συμφέρον (βλ. πίνακα) στο πεδίο της ΕΕ όπου η πολιτικοοικονομική ηθική είναι μηδενική [(ΗΘΙΚΗ και ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ Η μη θεσπισμένη ισχύς στην διεθνή πολιτική. Πολιτική θεολογία versus πολιτική θεωρία και η σημασία της αξιολογικά ελεύθερης περιγραφής και ερμηνείας των διεθνών φαινομένων. http://wp.me/p3OqMa-13c – http://wp.me/p3OlPy-1bH)] και όπου ισχύει η αρχή της αυτοβοήθειας –αλλά που παραδόξως είναι επίσης, σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο πεδίο διεθνούς πολιτικής, το πιο προνομιακό πεδίο άσκησης εξωτερικής πολιτικής (Βλ. «Η κοσμοθεωρία της ΕΕ» http://www.ifestosedu.gr/11EUkosmotheoria.htm), οι κυβερνώντες νεφελοβατούσαν αμέριμνα και εφησύχαζαν υπό τους ήχους ασυγχώρητα ασυνάρτητων δήθεν «ευρωπαϊστικών» συνθημάτων.

Σκληρά λόγια αδιαμφισβήτητα πλην σκληρή και η πραγματικότητα των παθολογιών που προκάλεσε η πολιτικοοικονομική ανευθυνότητα και ο επιστημονικός εκτροχιασμός.

Οι Ρωμαίοι έλεγαν scripta manent και ο καθείς κρίνεται, εξ ου και δεν χρήζει να επεκταθώ. Ο ενδιαφερόμενος, εν τούτοις, απαιτείται να κάνει σωστή διάγνωση των αιτίων των παθολογιών που οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Ο λόγος που γράφονται με συντομία τα παρόντα δεν είναι επιθυμία «επιστημονικής εκδίκησης» ή κάτι παρόμοιο και παρεμφερές. Αυτά δεν ενδιαφέρουν. Εάν όμως εξαιρέσουμε τα στουρνάρια (αυτοί σε παρακμασμένα κράτη όσα περισσότερα λάθη κάνουν τόσο υψηλότερες θέσεις απολαμβάνουν), σε μια οποιαδήποτε κοινωνία υπάρχουν πολλοί πολίτες οι οποίοι ακόμη και εάν παρασύρθηκαν κατά βάση είναι ορθολογιστές. Είναι ορθολογιστές ως προς ένα τουλάχιστον ζήτημα, δηλαδή την επιβίωση. Υπό τις παρούσες συνθήκες σημαίνει να ανακοπεί με επιχειρήματα ο χείμαρρος του πολιτικοοικονομικού ανορθολογισμού. Ζητούμενο είναι όχι μόνο η ορθή κατανόηση των παθολογιών αλλά και το ειρηνικό / μη εμφύλιο σπάσιμο της θρυαλλίδας ούτως ώστε –πλέον αναπόφευκτα με πολύ μεγάλο κόστος– να καταστεί εφικτή η υιοθέτηση προσανατολισμών επιβίωσης. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία. Συνάντησα βέβαια τον Διογένη με το λυχνάρι του να γυρνά εκεί γύρω στην Ακρόπολη, και μου είπε ότι είναι πολύ απαισιόδοξος.

Υστερόγραφο.

Οι θέσεις όλων όσων έχουν εμπλακεί στην «επιστημονική» και πολιτική διαδρομή της Ελλάδας των δύο τελευταίων δεκαετιών είναι καταγεγραμμένες σε αναρίθμητα βιβλία, άρθρα και δημόσιες δηλώσεις. Υπογραμμίζουμε στην θέση ότι οι πολίτες του νεοελληνικού κράτους εάν θέλουν να γίνουν εντολείς της εξουσίας:

α) πρέπει να κατανοήσουν τι συνέβη,
β) πρέπει να είναι έτοιμοι να υποστούν το κόστος τόσο μεγάλων σφαλμάτων,
γ) πρέπει να είναι ψύχραιμοι γιατί ενώ όλα οδηγούν στην χαλάρωση του κοινωνικού ιστού και στο ροκάνισμα της πολιτειακής νομιμότητας (πάντα στο πλαίσιο της λογικής «ότι μας επιβάλλουν οι ξένοι ως νόμιμο είναι και “ηθικό”») τυχόν εμφύλιος εκτροχιασμός θα επιφέρει το οριστικό τέλος των νεοελλήνων

Όπως είναι φυσικό, υπό τις περιστάσεις, μερικά από τα πιο πάνω στα γράφω με την ιδιότητά μου ως αναλυτής και μερικά άλλα με την ιδιότητα του πολίτη, με την οποία, εν τέλει, υπογράφω τις σύντομες αυτές παρεμβάσεις. Εκτιμώ όμως ότι όλα τα πιο πάνω εξ αντικειμένου είναι περιγραφικά και αξιολογικά ελεύθερα. Ακόμη και η εκτίμηση για ανάγκη στάσεων που διασφαλίζουν την επιβίωση περιγράφει μια πραγματικότητα για την οποία δεν χωρούν αξιολογικές κρίσεις. Η επιβίωση όπως και η συλλογική ελευθερία είναι έσχατες λογικές και πέραν αξιολογικών κρίσεων.

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestosedu.gr / www.ifestos.edu.gr – info@ifestosedu.gr

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21^ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Η ειδησιογραφία

Γιάννη Καστριώτη. Η ευρωπαϊκή ασάφεια για τα όρια της Frontex φέρνει μποφόρ στο Αιγαίο

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ Σοβαρά κενά που αφορούν κρίσιμα κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της χώρας μας στο Αιγαίο, αλλά και «παράθυρο» για να επαναλειτουργήσει πλήρως το σύστημα επαναπροώθησης μεταναστών από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες προς την Ελλάδα βάσει του Δουβλίνου ΙΙ, δημιουργεί το νέο πλαίσιο για την ίδρυση ευρωπαϊκής ακτοφυλακής και συνοριοφυλακής.

Η «εποικοδομητική ασάφεια» των ευρωπαϊκών αποφάσεων και η απουσία μέχρι τώρα διαπραγματευτικής θέσης από την Αθήνα που άφησε το προσφυγικό να κακοφορμίσει ελπίζοντας ότι θα το χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό όπλο έναντι των δανειστών, άφησε τον χρόνο να χαθεί χωρίς να υπάρξει ουσιαστική παρέμβαση στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών προτάσεων.

Ρητές διευκρινίσεις
Τώρα πλέον πρέπει να καταβληθεί μεγάλη διπλωματική προσπάθεια για να υπάρξουν ρητές διευκρινίσεις και σαφείς κανόνες, ώστε να μην τεθούν υπό αμφισβήτηση κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας αλλά και να περιορισθεί ο κίνδυνος να γίνει η Ελλάδα η «μαύρη τρύπα» του μεταναστευτικού προβλήματος.

Από τη δεκαετία του ’90 βασική επιδίωξη της Ελλάδας ήταν η κατοχύρωση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών με στόχο τη θωράκιση της χώρας έναντι της τουρκικής απειλής, έστω και συμβολικά καθώς βεβαίως η ΕΕ δεν αποτελεί αμυντική συμμαχία. Όμως ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται τώρα η σύσταση της δύναμης εκείνης που ακόμη και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των κρατών-μελών θα μπορεί να αναλαμβάνει δράση για την επιτήρηση των συνόρων της ΕΕ και της ζώνης Σένγκεν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για τη χώρα μας καθώς αγγίζει ευαίσθητα θέματα που αφορούν τις πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

Καθώς λοιπόν η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή δεν είναι στρατιωτική δύναμη «προστασίας» των ευρωπαϊκών συνόρων, θα περιορίζεται κυρίως στην άσκηση αρμοδιοτήτων που περιλαμβάνονται στις κυριαρχικές αρμοδιότητες των κρατών-μελών. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο έλεγχος εισόδου και εξόδου στη χώρα, η επιτήρηση των συνόρων κ.ά.

Το σχέδιο της Κομισιόν όμως αφήνει μεγάλα κενά τα οποία μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα για την Ελλάδα.

Η επιτήρηση των συνόρων σε ό,τι αφορά την περιοχή μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ (παρά τα όσα προβλήματα μπορεί να προκύψουν) έχει σαφές πλαίσιο καθώς υπάρχει οριοθετημένη μεθοριακή γραμμή, όπως και σχετικά εύκολη είναι η διαμόρφωση της εντολής που θα έχουν οι δυνάμεις της FRONTEX στα χερσαία σύνορα της χώρας μας με την Τουρκία.

Όμως στο Αιγαίο και σε όλο το μήκος των θαλασσίων συνόρων με την Τουρκία ανακύπτουν μια σειρά κρίσιμων προβλημάτων.

Τα ελληνικά σύνορα περιορίζονται στα 6 ν.μ. στη θάλασσα και στα 10 ν.μ. στον αέρα, με τον υπόλοιπο χώρο του Αιγαίου να είναι διεθνή ύδατα και διεθνής εναέριος χώρος.

Σε όλη αυτή την περιοχή όμως η Ελλάδα έχει την ευθύνη της άσκησης αρμοδιοτήτων όπως είναι η έρευνα και διάσωση (SAR), με τη Ζώνη Ευθύνης της να ταυτίζεται με τα όρια του FIR Αθηνών. Αυτήν τη Ζώνη Ευθύνης αμφισβητεί εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες η Τουρκία, η οποία, διεκδικώντας την επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου, θεωρεί ότι η δική της Ζώνη Ευθύνης SAR φθάνει μέχρι το μέσο του Αιγαίου.

Η εντολή που θα λάβει η δύναμη της FRONTEX αφορά τα «σύνορα» και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.

Η ευρωπαϊκή δύναμη θα έχει εντολή σε συνεργασία με τις ελληνικές Αρχές να δρα στη διεθνώς αναγνωρισμένη περιοχή ευθύνης SAR της Ελλάδας ή θα πρέπει να προηγείται συνεννόηση με την Τουρκία; Εάν, για παράδειγμα, ένα περιστατικό συμβεί στα διεθνή ύδατα ανατολικά του Αϊ-Στράτη, θα υπάρχει σαφής πρόβλεψη ότι υπεύθυνο για τον συντονισμό της SAR θα είναι το Κέντρο του Πειραιά;

Επίσης σοβαρά ερωτηματικά εγείρονται και με τα εναέρια μέσα που θα επιχειρούν στο πλαίσιο της FRONTEX. Εάν από την αρχή δεν αποσαφηνιστεί το πλαίσιο, τότε θα υπάρχει διαρκώς ο κίνδυνος επαναφοράς ντε φάκτο της τουρκικής αμφισβήτησης του εύρους του ελληνικού εναέριου χώρου, καθώς τα πτητικά μέσα της FRONTEX θα βρίσκονται αντιμέτωπα με τα τουρκικά αεροσκάφη που θεωρούν ότι η περιοχή του ελληνικού εναέριου χώρου μεταξύ των 6 και των 10 ν.μ. είναι διεθνής εναέριος χώρος.

Η Ευρωπαϊκή Δύναμη προκειμένου να εκτελέσει την αποστολή της (π.χ. επιτήρηση, διάσωση στη Θάλασσα κ.ά.) δεν θα έχει περιορισμούς για να συνεργαστεί με όποιο μέρος προσφέρει βοήθεια, με την Τουρκία να θεωρείται δεδομένο ότι θα σπεύσει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση αυτή σε περιοχές που ήδη αμφισβητεί.

Με ευρωπαϊκή σφραγίδα
Συνεπώς, εάν δεν υπάρξει εκ των πρότερων σαφές πλαίσιο ότι οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής θα επιχειρούν εντός των ελληνικών συνόρων (6 μίλια στη θάλασσα και 10 Νιμ. στον αέρα) και στο πλαίσιο της ελληνικής Ζώνης Ευθύνης Ερευνας και Διάσωσης SAR, που συμπίπτει με το FIR Αθηνών, θα δοθεί η δυνατότητα στην Τουρκία να προωθήσει και με ευρωπαϊκή πλέον σφραγίδα τις πάγιες διεκδικήσεις της εις βάρος της χώρας μας.

Σοβαρές προκλήσεις όμως θέτει και η συνολική προσέγγιση του προσφυγικού από την ΕΕ καθώς απειλεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα «στεγανό» στρατόπεδο υποδοχής, καταγραφής και φιλοξενίας των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που φθάνουν κυρίως από τις τουρκικές ακτές.

Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, η κυβέρνηση έθεσε το θέμα της προώθησης της σωστής ιδέας για απευθείας μετεγκατάσταση προσφύγων από την Τουρκία, ώστε έτσι να περιοριστούν οι διαδρομές θανάτου από την τουρκική ακτή προς τα ελληνικά νησιά.

Προς το παρόν όμως η Ελλάδα βρίσκεται στη δεινή θέση να αντιμετωπίζει ένα υπαρκτό τεραστίων διαστάσεων πρόβλημα, να υποχρεώνεται να μετατραπεί στη βασική πύλη εισόδου των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη, με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα σεβασθεί τις δεσμεύσεις της για αντιμετώπιση των διακινητών αλλά και για την επανεισδοχή και ότι η φιλοξενία των χιλιάδων μεταναστών θα είναι προσωρινή εφόσον φυσικά λειτουργήσει σωστά το σύστημα μετεγκατάστασής τους στις ευρωπαϊκές χώρες.

Ανατροπή στο status quo
Η σαφής και ρητή οριοθέτηση του πλαισίου εντός του οποίου θα δραστηριοποιείται η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή είναι κρίσιμης σημασίας ειδικά για το Αιγαίο, καθώς εφόσον θα προβλέπεται παρέμβαση των νέων αυτών ευρωπαϊκών μηχανισμών ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του κράτους-μέλους, θα είναι συνεχής ο κίνδυνος για ανατροπές στο status quo του Αιγαίου.

«Επιστρέφει» το Δουβλίνο ΙΙ
Ορατός ο κίνδυνος να μας… επιστραφούν χιλιάδες μετανάστες

Η δημιουργία χώρων φιλοξενίας δημιουργεί μία ακόμη σοβαρή παράπλευρη πρόκληση για τη χώρα. Η Ελλάδα έχει ζητήσει ήδη με επιστολή δύο υπουργών στον επίτροπο Δ. Αβραμόπουλο την αναστολή της εφαρμογής της συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙ, ζητώντας ουσιαστικά να έχουν τη δυνατότητα οι μετανάστες να αιτούνται ασύλου σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ και όχι αποκλειστικά στη χώρα εισόδου τους στην ΕΕ. Σύμφωνα με το Δουβλίνο ΙΙ, κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει τη δυνατότητα να επαναπροωθεί τον μετανάστη που εντοπίζει στο έδαφός της, στη χώρα πρώτης εισόδου ώστε εκεί να υποβάλλει την αίτηση για τη χορήγηση ασύλου.

Με τις διαστάσεις που έχει πάρει το προσφυγικό ρεύμα είναι προφανές πού θα οδηγούσε η πλήρης εφαρμογή της πρόβλεψης αυτής και ποιες θα ήταν οι συνέπειές της για την Ελλάδα. Υστερα από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (το 2011 υπόθεση M.S.S. v. Belgium and Greece ECtHR 2011a), αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υποθέσεις N.S. and M.E., CJEU 2011) που χαρακτήριζαν ως μη ασφαλή για τους πρόσφυγες την Ελλάδα, καθώς δεν υπήρχαν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις υποδοχής και φιλοξενίας, δικαίωσε μετανάστες που προσέφυγαν και ζητούσαν να μην επαναπροωθηθούν στην Ελλάδα αλλά να υποβάλουν αίτηση για άσυλο στις χώρες που είχαν συλληφθεί, ουσιαστικά είχε ανασταλεί η εφαρμογή του Δουβλίνου ΙΙ σε αυτό το σκέλος της και δεν γίνονταν επαναπροωθήσεις αιτούντων ασύλου από τις άλλες χώρες της Ευρώπης προς την Ελλάδα. Τώρα, όμως, με τη δημιουργία των χώρων υποδοχής και φιλοξενίας, με την ενίσχυση μάλιστα της ΕΕ και της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, θα εκλείψουν οι λόγοι που οδήγησαν στις αποφάσεις αυτές, με ορατό τον κίνδυνο χιλιάδες μετανάστες να σταλούν πίσω στην Ελλάδα κατ’ εφαρμογή των προβλέψεων του Δουβλίνου ΙΙ.

Πηγή. Έθνος και Ignatiou.com