Χρήσιμο είναι να γίνουν μερικά σχόλια για το κείμενο του Ελληνικού ΥΠΕΞ που «διέρρευσε». Είναι σημαντικό για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς σημειώνουμε πως για πρώτη φορά και μετά από πολλές δεκαετίες άκρατου τουρκικού αναθεωρητισμού και άκρατου νεοελληνικού κατευνασμού τίθενται κάποια ζητήματα επί τάπητος και που αφορούν τον Τουρκικό αναθεωρητισμό. Ίσως να βοήθησε και ο ασυγκράτητος αναθεωρητισμός του Ερντογάν (πρόσφατα άρθρα του Ηλία Κουσκουβέλη και Σταύρου Λυγερού που αναρτήθηκαν).
Απαιτείται όμως να τεθούν ξεκάθαρα κάποια πράγματα πέραν του κειμένου αυτού, το οποίο δεν συνιστά στρατηγικό σχέδιο αλλά -να το πω ευθέως και ειλικρινά – θέσεις του νυν ΥΠΕΞ την στιγμή που η επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία κάθεται στο τραπέζι στην βάση της ΔΔΟ, υμνώντας την επιπλέον, και την στιγμή που στο νεοελληνικό κράτος των Αθηνών είτε έχουμε φανατικούς ανανιστές -«Δουδουνιστές»είτε έχουμε θιασώτες του δόγματος «η Κύπρος (των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων) είναι μακριά.
Το ζήτημα δηλαδή είναι ευρύτερο και απαιτεί όχι μόνο (και) ο ΥΠΕΞ της Ελλάδας αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα να συνηγορήσουν δημόσια, ανοικτά και τεκμηριωμένα με την άποψη ότι η ΔΔΟ δεν είναι βιώσιμη και δεν είναι συμβατή με την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα.
Για ακόμη μια φορά καλό είναι να υπογραμμιστούν κάποια πράγματα που καθότι η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται πολλά κοντά σε Βατερλώ .
Πρώτον, δεν έχει, εν τέλει, και μεγάλη σημασία η κατάργηση των εγγυήσεων και η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής εάν η Τουρκία εξασφαλίσει ένα τουρκικό κράτος εντός ενός κρατιδίου χωρίς κυριαρχία όπως με μαθηματική ακρίβεια μετεξελίσσεται η ΚΔ. Θα είναι κράτος εντός κρατιδίου επειδή αυτή είναι η ΔΔΟ και τίποτα άλλο. Στην Ελλάδα και Κύπρο, εξάλλου, κυριαρχούν απόψεις συνέχισης του κατευνασμού του τουρκικού αναθεωρητισμού. Όμως –όταν πλέον θα καταργηθεί η ΚΔ και θα δημιουργηθεί το κρατικό έκτρωμα της ΔΔΟ–, για ένα ακόμη λόγο τα πράγματα θα χειροτερεύσουν τάχιστα: Θα επιταθεί το – από άποψη στρατηγικού ορθολογισμού – ανάλγητο δόγμα «Η Κύπρος είναι μακριά». Αυτό είναι το νεοελληνικό κράτος και ας μην περιμένουμε κάτι διαφορετικό εκτός και εάν μεταρρυθμιστεί ριζικά.
Το αποτέλεσμα θα είναι διενέξεις στην Κύπρο, εμπλοκή του νεολληνικού κράτους άθελά του και νέες «εθνικές καταστροφές». Τα λέμε αυτά για δεκαετίες πλην αυτά και χειρότερα θα έχουμε πολύ σύντομα επειδή ενώ η ΚΔ κοντεύει τις Συμπληγάδες ελάχιστοι στέκονται στις Θερμοπύλες του στρατηγικού και πολιτικού ορθολογισμού. Ελάχιστοι σκέπτονται ότι το διεθνές σύστημα είναι ανελέητα ανταγωνιστικό, ότι το κυριότερο νόμισμα είναι η ισχύς, ότι έχουμε διεθνή τάξη και όχι διεθνή δικαιοσύνη, ότι δεν έχουμε κάποια κυβέρνηση των κυβερνήσεων ή παγκόσμια κυβέρνηση, ότι απουσιάζει μια παγκόσμια κοινωνία και ένα παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, ότι έχουμε διλήμματα ασφαλείας, ότι ισχύει η αρχή της αυτοβοήθειας και τα λοιπά (βλ. παρεμβαλλόμενο πίνακα του Waltz όπου με ξεκάθαρο αληθινό τρόπο περιγράφει το σύγχρονο διεθνές σύστημα και όχι κάποιο άλλο όπως πολλοί νεοέλληνες κάνουν). Σε αυτό τον κόσμο ζουν και λειτουργούν το νεοελληνικό κράτος και η Κυπριακή Δημοκρατία τωρινή ή «μετεξελιγμένη» σε ΔΔΟ, δηλαδή σε ένα ανύπαρκτο κράτος.Το νέο «κράτος» δεν θα είναι λειτουργεί. Τόσο απλά.
Θα λειτουργεί ομαλά, βέβαια, εάν για πρώτη φορά στην ιστορία θα επέλθει πειραματικά η κατά Ράμφο -όταν αυτός και πολλοί άλλοι υποστήριζαν το φασιστικό, ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό σχέδιο Αναν – η μεταεθνική εποχή. Η μεταεθνική εποχή των νεοελληνικών φαντασιώσεων μέσα στην οποία θα κυριαρχεί η ουσιαστικά γελοία πλην ευρέως διαδεδομένη επικίνδυνη θέση ότι η Πολιτική ενός κράτος κινείται, δήθεν, γραμμικά και ότι αρκούν μερικά ζεϊμπέκικα, καμιά κουμπαριά με τον Ερντογάν, ανάπτυξη αισθητικών σχέσεων ή χαμόγελα και χαριεντίσματα κάθε είδους ως μέσων για την δημιουργία του πρώτου και μοναδικού μετά-εθνικού μεταμοντέρνου παραδείσου. Θα είναι έγραψε για το σχέδιο Αναν ο προαναφερθείς το πρώτο μεγάλο βήμα προς την μετά-εθνική εποχή. Για να εισπράξει την δική μου απάντηση ότι η μετά-εθνική εποχή είναι σαπουνόφουσκα των φαντασιώσεών του και ότι μια κοινωνία για να ευημερεί με ασφάλεια απαιτείται να διαθέτει κράτος προικισμένο με εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία και να διαθέτει επαρκή κοινωνική συνοχή που εδράζεται πάνω στα κοσμοθεωρητικά θέσφατα κάθε κοινωνίας και στις πολιτικές ηθικές που σμιλεύονται καθημερινά υπό συνθήκες δημοκρατικές. Για αυτά παλεύουν οι κοινωνίες διεξάγοντας αγώνες ανεξαρτησίας, για να διαθέτουν δηλαδή ένα πολιτικά κυρίαρχο κράτος συμβατό με τις κοινωνικές τους προϋποθέσεις. Για την ελευθερία. Κάθε ΔΔΟ δεν θα διαθέτει αυτές τις προϋποθέσεις και το κράτος θα είναι πολιτειακά σχιζοφρενές, μη λειτουργικό, πηγή διενέξεων και αφορμή για εξωτερικές παρεμβάσεις. Εκλογικεύσεις της ήττας και των λαθών για να οδηγηθούμε σε μια ακόμη χειρότερη κατάσταση είναι απλά αυτοκτονικές.
Οι φαντασιόπληκτες και α-πολιτικές παραδοχές είναι φρικτά επικίνδυνες και θανατηφόρες καθότι το κρατικό εφεύρημα που φέρει το όνομα ΔΔΟ πέραν του ότι καταργεί τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας θα δημιουργήσει μια πολιτική σχιζοφρένεια πηγή διενέξεων και συγκρούσεων. Προγραμματικά και Συνταγματικά δύο διαφορετικές κοσμοαντιλήψεις και δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες θα είναι κρατικά υποχρεωμένες να συναινούν σε όλα. Τέτοιο κρατικό έκτρωμα δεν υπήρξε ποτέ και ποτέ δεν θα υπάρξει στην δε περίπτωση της Κύπρου ο βίος του κρατιδίου αυτού θα είναι πολύ σύντομος. Λαμβάνοντας υπόψη και τις καταιγιστικές εξελίξεις στην περιφέρειά μας τάχιστα η Τουρκία θα δράσει σύμφωνα με τα από καιρό διακηρυγμένα στρατηγικά της συμφέροντα για ολική επικυριαρχία πάνω στην Μεγαλόνησο (στην «μακριά ευρισκόμενη Κύπρο»…). [ΚΎΠΡΟΣ: “ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ” ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΥ http://wp.me/p3OlPy-12U ].
Ένα τέτοιο κράτος όχι μόνο δεν θα μπορεί να λειτουργεί ομαλά αλλά επειδή ακριβώς θα είναι πηγή διενέξεων και κλιμακώσεων η Τουρκία δεν θα χάνει ευκαιρία (ή θα δημιουργεί ευκαιρίες) για να παρέμβει. Τι κάνει η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια και την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές; Κανενός την άδεια δεν ζητά για να εισβάλει όπως κάνει αυτή την στιγμή στην Συρία ή στο Ιράκ. Το δε πολύ αποδυναμωμένο κράτος των Αθηνών – πολύ πιο αποδυναμωμένο από ότι στο παρελθόν – θα ενδιαφέρεται για τους Έλληνες της Κύπρου όσο νοιάστηκε για τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ή της Ίμβρου και της Τενέδου.
Αυτή την φορά β
έβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά καθότι οι ιστορικές συνθήκες είναι διαφορετικές και καθότι πλανάται οικτρά όποιος νεοέλληνας νομίσει ότι θα σφαγιάζονται, θα εκδιώκονται και θα προσφυγοποιούνται εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και οι νεοέλληνες των Αθηνών αδιατάρακτα, για να το πούμε γλαφυρά πλην αληθινά, θα απολαμβάνουν τα φραπέ τους στο Κολωνάκι και στα Εξάρχεια.
Εν πολλοίς, εν τέλει και όπως έχουμε συχνά στηλιτεύσει, η πολιτική μας μυωπία οφείλεται σε έλλειμμα γνώσης για τον ανελέητα ανταγωνιστικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα του σύγχρονου διεθνούς συστήματος. Οι περισσότεροι νεοέλληνες τις τέσσερεις δεκαετίες που πέρασαν κάθονται πάνω στα υψηλά εθνομηδενιστικά βουνά παγκοσμιόπληκτων φορέων επιστημονικών τίτλων που φαντασιώνονται την ένωση του πλανήτη. [ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΟΎ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-Vv , επίσης ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ. ΤΟ ΑΒΑΣΤΑΚΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΟΣ http://wp.me/p3OlPy-OE , επίσης Tο εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα και η διαδρομή της ανθρωποκεντρικής πολιτικής θεμελίωσης http://wp.me/p3OlPy-1id και Πολιτικές όψεις του διεθνούς συστήματος και των διεθνών θεσμών και η εθνική στρατηγική μιας χώρας. Με αφορμή άρθρο του Θ. Καρυώτη. http://wp.me/p3OqMa-1gz]
Πάνω σε αυτό τον παγκοσμιοποιημένο ενωμένο πλανήτη, έγραφε άτομο που ανέβηκε στα ανώτατα κυβερνητικά αξιώματα … δεν έχει και πολλή σημασ
ία η κρατική κυριαρχία. Μεταφράζω: Δεν έχει σημασία ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας που είναι το κράτος, δεν έχει σημασία ο θεσμός ασφάλειας μιας κοινωνίας και δεν έχει σημασία η ανάγκη να οργανωνόμαστε και να γινόμαστε ανταγωνιστικοί σε όλα τα πεδία και σε όλα τα ζητήματα. Τα ΜΚΟ θα φροντίζουν για όλα, ο Σόρος θα μεγαλουργεί [και τα ηγεμονικά και αναθεωρητικά κράτη, ασφαλώς, θα οργιάζουν κατακρεουργώντας τους αδύναμους και απρόσεκτους.]
Δεύτερον, διαβάζουμε στο κείμενο του Ελληνικού ΥΠΕΞ που «διέρρευσε»:
» … Τρίτο, το σύστημα αυτό δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες και στη θέση της Κύπρου στο διεθνές σύστημα, στην αναβαθμισμένη υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τέταρτο, οι στρεβλώσεις θα αξιοποιούνται από τρίτους που επιθυμούν να επεμβαίνουν στο εσωτερικό κράτους μέλους της ΕΕ και του ΟΗΕ προς ίδιον όφελος. …].
Το σύστημα στο οποίο αναφέρεται είναι οι εγγυήσεις. Όπως έγραψσα στην αρχή, πέραν του ότι επιτέλους κάποιος θέτει ευρύτερα ζητήματα, δεν είναι αμελητέο το γεγονός ότι τέθηκε επί τάπητος το θέμα των στρατευμάτων κατοχής και των εγγυήσεων. Εδώ όμως το μείζον, γράψαμε πολλοί και πολύ συχνά, δεν είναι μόνο οι εγγυήσεις που αυτονόητα απαιτείται να καταργηθούν και να φύγουν τα στρατεύματα κατοχής. Το μείζον λοιπόν και όποιος δεν το βλέπει πάσχει από μυωπία, είναι η «λ
ύση» στην βάση της οποίας και εμείς προσανατολιζόμαστε και την οποία εδώ και χρόνια συζητεί η Ελληνική πλευρά διολισθαίνοντας ολοένα και περισσότερο στις τουρκικές θέσεις. Είναι μια «λύση» ΕΞ ΟΛΟΚΛΉΡΟΥ ΑΝΤΊΘΕΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΉ ΈΝΝΟΜΗ ΤΆΞΗ. Γι’ αυτό εμείς εάν ουσιαστικά αυτοκτονώντας την δεχθούμε θα εδραιώσουμε κοινοτική εξαίρεση. Να το πούμε διαφορετικά, θα είμαστε ένα ΔΗΘΕΝ μέλος της ΕΕ, πλέον, ενώ κατ’ ουσία το μείζον της πολιτειακής δομής που θα δεχθούμε εμείς οι ίδιοι θα αποτελεί εξαίρεση του κοινοτικού κεκτημένου. Και ασφαλώς μόνο πολιτικά νήπια θα μπορούσαν να πιστεύουν ότι με καταργημένη την δημοκρατική αρχή και με την δυνατότητα λήψεως αποφάσεων η Κύπρος θα έχει εξωτερική ή κοινοτική πολιτική και ότι θα είναι πλήρες μέλος της ΕΕ όπως τα υπόλοιπα κράτη. Θα είναι «ένα μέλος μη μέλος» το οποίο εάν δεν προωθεί τα τουρκικά συμφέροντα στην Ευρώπη δεν θα λειτουργεί!
Τρίτον και συναφές, επειδή την δεκαετία του 1980 και 1990 υπήρξα από τους «πρωτεργάτες»της υποβολής αίτησης ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ με δεκάδες άρθρα και ένα βιβλίο με το οποίο αντέκρουσα τις τότε απίστευτες θέσεις του «ιδρύματος» ΕΛΙΑΜΕΠ (σε άλλο βιβλίο που κυκλοφόρησε που κυκλοφόρησε αυτό το ίδρυμα μέσα στο οποίο γράφτηκε ότι ακόμη και η υποβολή αίτησης είναι ανέφικτη και σίγουρα μη ενδεδειγμένη), κάνουμε σαφές 
ότι πολιτικά και στρατηγικά εμείς βλέπαμε και αναλύαμε τα πράγματα πολύ διαφορετικά. [Σταθερά και μεταβλητά κριτήρια του κυπριακού ζητήματος πριν και μετά το 1974 και τα αίτια του ελλείμματος εθνικής στρατηγικής http://wp.me/p3OlPy-1lm – http://wp.me/p3OqMa-1gv και In Memoriam Γιάννου Κρανιδιώτη. Ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και ο Γιάννος Κρανιδιώτης http://wp.me/p3OlPy-I2 ]. Κανείς δεν έχει παρά να διαβάσει αυτά και μερικά ακόμη κείμενα. Πιο συγκεκριμένα:
Ποτέ δεν θεωρήσαμε την ΕΕ ως αιώνιο γαλήνιο λιμάνι στο οποίο η Κύπρος θα αγκυροβολήσει και θα διεξάγει αιώνιο μακάριο βίο. Ακόμη πιο σημαντικό, σε αναρίθμητα κείμενά μας αναλύσαμε το γεγονός ότι η ΕΕ είναι ένας στρατηγικός και διπλωματικός νάνος (είχαμε εδραιώσει αυτό το πόρισμα σε δύο εκτενέστατες αγγλικές μονογραφίες για τα διπλωματικά και στρατηγικά ζητήματα της Ευρώπης) και ότι η ωφέλεια από την ένταξη απορρέει από το γεγονός ότι παράλληλα η ΕΕ είναι ένας νομικός γίγαντας. Τουτέστιν, το γεγονός ότι ενώ στην διπλωματία και στρατηγικά ζητήματα δέσποζε η Διατλαντική δομή και η Ατλαντική Συμμαχία μέσα στο Αμερικανικό στρατηγικό θερμοκήπιο που δημιουργήθηκε λόγω ακριβώς της Αμερικανικής στρατηγικής κάλυψης αναπτύχθηκε η Κοινοτική έννομη τάξη.
Αυτή την κοινοτική έννομη τάξη χρειαζόταν η Κύπρος. Κανένα σωτήρα δεν θα συναντούσε στις Βρυξέλλες παρά μόνο κυβερνήσεις και τεχνοκράτες στους οποίους «θα (έπρεπε να) κουνούσε σε σημαία» της κοινοτικής έννομης τάξης καλώντας τους να συνηγορήσουν με μια βιώσιμη λύση του κυπριακού. [βλ. πλήρη ανάλυση στο «ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, …» http://wp.me/p3OlPy-lc, βάση που αποτελεί και το μόνο πλαίσιο βιώσιμης λύσης του κυπριακού.]
Αφού αποφασίστηκε η ΚΔ να γίνει μέλος της ΕΕ θα έπρεπε να επιδιώξουμε να εισρεύσει στην διαδικασία επίλυσης η διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα. Και επειδή δεν είμαστε νομικιστές, είχαμε προτείνει παράλληλα υποστηρικτικές στρατηγικές. Μια «τριπλή στρατηγική»: Ισχυρή αποτροπή στο κεντρικό μέτωπο, προεκταθείσα άμυνα στην Κύπρο ή αυτό που μετά ονομάστηκε Ενιαίος Αμυντικός Χώρος και δημιουργία έτσι ισορροπίας / αποτροπής που θα μας επέτρεπε να αξιώσουμε την εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας. [Ελληνική Εθνική Στρατηγική, έννοια, σκοποί προϋποθέσεις επιτυχούς εκπλήρωσης: η περίπτωση της ευρωπαϊκής προοπτικής… http://wp.me/p3OlPy-Ff ]
Το γράψαμε και το
ξαναγράψαμε ότι η νεοελληνική πολιτικοπνευματική φτώχεια υπερίσχυσε: Οι κρατικοί λειτουργοί των δύο κρατών όταν το 2001 αποφασίστηκε η «ένταξη ανεξαρτήτως λύσης» (σε αντίθεση με το ίδρυμα που αμφισβητούσε την δυνατότητα υποβολής αίτησης εμείς διακινδυνεύσαμε να γράψουμε θα γίνει ανεξαρτήτως λύσης επειδή ακριβώς η ΕΕ είναι πολιτικός νάνος και υποχρεωμένη να λειτουργεί υπό τις προϋποθέσεις που εδραίωσαν το κοινοτικό κεκτημένο) αντί να συντάξουν ένα σχέδιο συμβατό με την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα και να το εγχειρήσουν σε όλους ως τη μόνη εφικτή και βιώσιμη λύση, είχαμε πολλά ευτράπελα που δεν μας τιμούν. [ξανά: «ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, …» http://wp.me/p3OlPy-lc]
Πιο συγκεκριμένα ο Λόρδος Χάνευ συντάκτης του φασιστικού, αντιδημοκρατικού και ανελεύθερου σχεδίου που υποβλήθηκε από τους άνευρους και εξαρτημένους υπαλλήλους του ΟΗΕ, μάζευε πολλούς «νεοέλληνες ιθαγενείς» του πνευματικού και πολιτικού κόσμου του αριστεροδεξιού τετραγώνου Εξάρχεια, Κολωνάκι, ξένες πρεσβείες, Λευκωσία και τους υπαγόρευσε το σχέδιο. Αυτό περίπου λέει και ο ίδιος ο Λόρδος Χάνευ στο βιβλίο του που έγραψε μετά όπου και διεκδικεί την πατρότητα του σχεδίου.
Τέλος αλλά όχι τα τελευταία που θα μπορούσαν να μνημονευτούν για την Κοινοτική έννομη τάξη είναι τα εξής:
Πρώτον, θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό εάν είχαμε επικαλεστεί την Κοινοτική Έννομη τάξη τις δεκαετίες του 1990 και 2000. Καθότι τώρα η Κοινότητα εξελίσσεται ραγδαία και προς άγνωστη κατεύθυνση. Κατά συνέπεια, άνθρακες ο θησαυρός για όσους πουν ότι ας δεχθούμε μια ΔΔΟ (που αντιβαίνει στην κοινοτική έννομη τάξη) και θα βελτιωθεί στην συνέχεια.
Τίποτα τέτοιο δεν θα γίνει επειδή πρώτο αν εμείς την δεχθούμε θα αποτελέσει εξαίρεση και επειδή όπως εξελίσσεται η κοινότητα οι εξαιρέσεις θα πληθαίνουν (και χωρίς να εξετάζουμε εάν θα επιβιώσει η ΕΕ, τουλάχιστον όπως είναι σήμερα).
Δεύτερον και συναφές, στην ΕΕ υπάρχουν κυρίαρχα κράτη και αν δεν το έχουμε ακόμη 
μάθει είναι και ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο πάσχουμε διαρκώς με αποκορύφωση τα μνημόνια και την αβάσταχτη κυριαρχία της τεχνόσφαιρας. Αυτό που θα μας μείνει σε κάθε περίπτωση θα είναι το κράτος που θα συμφωνηθεί από εμάς τους ίδιους και το οποίο εάν είναι βιώσιμο θα επιβιώσει και εάν δεν είναι βιώσιμο κανείς στην Ευρώπη δεν θα ενδιαφερθεί. Γιατί να ενδιαφερθεί; Υπάρχει κάποιο σοβαρό επιχείρημα για το αντίθετο!
Χάος λοιπόν στην Ελληνική πλευρά ενώ απέναντι είναι μια Τουρκία η οποία παρά τα πολύ μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει μπορεί και κινείται συντεταγμένα και βάση σχεδίου για να θέσει στην Κύπρο υπό τον πλήρη έλεγχό της. Ασφαλώς και συγχαίρουμε τον Έλληνα ΥΠΕΞ για το γεγονός πως έθεσε επιτακτικά το θέμα των εγγυήσεων και των τουρκικών στρατευμάτων. Πιο πάνω όμως υπαινίχθηκα πως πολύ διαφορετικά είναι τα πράγματα σε όλο το φάσμα των νεοελλήνων ενώ, συναφώς, εξαρχής έγραψα ότι «ένα χελιδόνι ποτέ δεν φέρνει την Άνοιξη». Πολύ διαφορετικά, επειδή τώρα και μετά από μια τέτοια εκτρωματική «λύση» κυριαρχούν και θα κυριαρχούν ανανιστές, φαντασιόπληκτοι και θιασώτες του επικίνδυνου και ανορθολογικού δόγματος «η Κύπρος είναι μακριά».
Θέλουμε δεν θέλουμε αυτή η «μακρινή Κύπρος» την οποία αφήσαμε «να αποφασίζει (με το πιστόλι στον κρόταφο) και στηρίζαμε τις αποφάσεις (που διολίσθησαν σε αυτοκτονικές λύσεις)» μας θέτει (εμάς εδώ στην Αθήνα) ενώπιον μεγάλων διλημμάτων που αφορούν την επιβίωση του νεοελληνικού κράτους. Είτε θα προσαρμοστούμε στον Τουρκικό αναθεωρητισμό επιλέγοντας ένα αργό θάνατο σε όλα τα μέτωπα είτε θα σκεφτούμε με όρους πολιτικού και στρατηγικού ορθολογισμού διασφαλίζοντας ισορροπία, αναπτύσσοντας αποτρεπτική στρατηγική και αρνούμενοι να δημιουργήσουμε εστίες μελλοντικών διενέξεων όπως θα είναι ένα ΔΔΟ-κράτος στην Κύπρο.
Κινούμαστε μήπως προς την Άβυσσο λόγω πολλών και σωρευμένων αντιλήψεων και αποφάσεων των τελευταίων δεκαετιών;
Όσον αφορά το Κυπριακό στο άμεσο μέλλον, πάντως, είτε σύντομα θα βρεθούμε σε πολυμερείς διαπραγματευτικές Συμπληγάδες -είδος κλίνης του Προκρούστη των συγκαιρινών στρατηγικών παιγνίων- όπου επειδή εμείς οι ίδιοι πάμε με το να προτείνουμε ΔΔΟ, είτε θα μας δώσουν ένα άλλο σχέδιο το «σχέδιο Μουν. …», με αποτέλεσμα και πάλι το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης της κοινωνίας μα το απορρίψει με τεράστιο όμως κόστος. Τεράστιο κόστος καθότι ας μην περιμένουμε από οποιονδήποτε να νοιάζεται για «τα δίκαιά μας». Οι τρίτοι θα νοιάζονται όσο εμείς και πολλοί άλλοι νοιαζόμαστε για δεκάδες εκατομμύρια που σφαγιάζονται στο τετράγωνο Τουρκία, Ιράκ, Συρία, Ιράν!
Το ζήτημα λοιπόν είναι γενικότερο και όχι ενός προσώπου ή ενός πολιτικού. Οι παροικούντες στο πολύγωνο Εξάρχεια-Κολωνάκι-Σύνταγμα, Λευκωσία φαίνεται να μην κατανοούν τον χαρακτήρα του σύγχρονου διεθνούς συστήματος και τις ανελέητες συνέπειες για όποιον δεν το γνωρίζει, και για όποιον μετατρέπεται σε άβουλο Ιθαγενή αποδέκτη γελοίων ιδεολογημάτων και θεωρημάτων (που δυστυχώς εδώ και δεκαετίες κατακλύζουν την Ελλάδα και την Κύπρο).
Για να παραφράσω τον τίτλο του νυν ΥΠΕΞ και συναδέλφου Νίκου Κοτζιά πριν γίνει υπουργός, εξελισσόμαστε πλέον από «αποικία χρέους» σε κράτη (Ελλάδα και Κύπρος) υποψήφια για την κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων. Η αρχή έγινε και η καταβύθιση της Κύπρου στην νεο-ισλαμική άβυσσο θα επιταχύνει τα πράγματα. Επαναλαμβάνω, ένα χελιδόνι δεν φέρνει την Άνοιξη μια ευρύτερη συζήτηση σε ορθολογική βάση. Ίσως βέβαια να είναι πολύ αργά.
Το κείμενο του Ελληνικού ΥΠΕΞ για το οποίο πρώτα έγραψε η εφημερίδα Φιλελεύθερος βρίσκεται αναρτημένο και στην διεύθυνση http://mignatiou.com/2016/10/apokalipsi-gia-tin-kipro-to-elliniko-dogma-gia-tin-asfalia-to-telos-engiiseon-katochis/
Συναφείς αναλύσεις αναρτημένες στο διαδίκτυο
«ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, …» http://wp.me/p3OlPy-lc
Ελληνική Εθνική Στρατηγική, έννοια, σκοποί προϋποθέσεις επιτυχούς εκπλήρωσης: η περίπτωση της ευρωπαϊκής προοπτικής… http://wp.me/p3OlPy-Ff
In Memoriam Γιάννου Κρανιδιώτη. Ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και ο Γιάννος Κρανιδιώτης http://wp.me/p3OlPy-I2
Η ΚΥΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΗΜΝΟΥ http://wp.me/p3OqMa-1eH
Π. Ήφαιστος, ΚΥΠΡΟΣ: ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΜΙΑΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΈΛΛΗΝΑ ΥΠΈΞ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΊΑ http://wp.me/p3OqMa-140
ΚΎΠΡΟΣ: “ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ” ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΥ http://wp.me/p3OlPy-12U
Ο ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 1955-59 http://wp.me/p3OlPy-120
Π. Ήφαιστος, ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ / ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. http://wp.me/p3OqMa-17D
ΚΑΙ ΤΑ ΑΞΙΏΜΑΤΑ
(υπογραμμίζεται τι συμβαίνει για όσους όπως οι Μήλιοι δεν γνωρίζουν την διεθνή πολιτική, τον ρόλο του «δικαίου» που είναι άμεσα συναρτημένο με την ισχύ και το τι σημαίνει να έχεις φλούδες ελπίδες: «… σκότωσαν όσους Μηλίους ενήλικούς έπιασαν, κι έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Το νησί το αποικίσανε οι ίδιοι στέλνοντας αργότερα πεντακόσιους αποίκους …» )
Θουκιδύδης: Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων (εδ. 89-116): (εδάφιο.89). Αθηναίοι: α) υπαινίσσονται πως δίκαια έχουν την ηγεμονία β) υποδεικνύουν το γεγονός πως κάθε πλευρά έχει την δική της αντίληψη περί δικαίου-δικαιοσύνης και γ) ρητά προειδοποιούν τους Μήλιους πως «όταν υπάρχη ίση δύναμη για την επιβολή του, κι ότι, όταν αυτό δεν συμβαίνη, οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται». (Εδάφιο 97). Αθηναίοι: «λόγια που να στηρίζονται στο δίκαιο δεν λείπουν από κανένα. … όσοι (όμως) διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους». (εδάφιο 103). Αθηναίοι: «Η ελπίδα, παρηγοριά την ώρα του κινδύνου, όσους την έχουν από περίσσια δύναμη κι αν τους βλάψει δεν τους καταστρέφει όσοι όμως, στηριγμένοι πάνω της, τα παίζουν όλα για όλα (γιατί απ’ τη φύση της είναι σπάταλη), μονάχα όταν αποτύχουν την γνωρίζουν». Κατάληξη: (εδάφιο 114). «άρχισαν αμέσως τις εχθροπραξίες, κι αφού μοίρασαν τη δουλειά στα στρατιωτικά τμήματα της κάθε πόλης έζωσαν κυκλικά με τείχος τους Μηλίους … έγινε μάλιστα και κάποια προδοσία ανάμεσα στους Μηλίους … (οι Αθηναίοι) σκότωσαν όσους Μηλίους ενήλικούς έπιασαν, κι έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Το νησί το αποικίσανε οι ίδιοι στέλνοντας αργότερα πεντακόσιους αποίκους».
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos
Κατηγορίες:Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, ΕΕ, Ελλάδα, Κύπρος, Στρατηγική, Τουρκία, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
Παναγιώτης Ήφαιστος - Panayiotis Ifestos 