«Οι ηγεμονικοί ελέφαντες είτε παλεύουν είτε κάνουν έρωτα το γρασίδι (στις περιφέρειες του πλανήτη) υποφέρει». Στην στρατηγική ανάλυση αυτή είναι μια πολύ γνωστή φράση. Προειδοποιεί τα περιφερειακά κράτη να αποφεύγουν τις συμπληγάδες των ηγεμονικών διενέξεων. Με δεδομένη την αέναη ακατάπαυστη αντιπαράθεση των ηγεμονικών δυνάμεων οι σχέσεις μαζί τους είναι ίσως το σημαντικότερο ζήτημα κάθε λιγότερο ισχυρού περιφερειακού κράτους.

Βέβαια εύλογα κανείς διερωτάται: Στην Ελλάδα ποιος θα ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα αυτό, όταν το κυρίαρχο δόγμα εδώ και δεκαετίες είναι «ανήκουμε στην Δύση» αντί του ορθού «είμαστε ενταγμένοι στις Δυτικές συμμαχίες ως ισότιμο μέλος». Το «ανήκουμε», εξάλλου, εξελίχθηκε περίπου, στο «ηδονιζόμαστε να είμαστε υποτελείς, πιόνια και ιδανική αριστερή (συν ολίγο δεξιά) νομιμοποίηση της εξάρτησης».

Ο τερματισμός του Ψυχρού Πολέμου και η έλευση της Μεταψυχροπολεμικής ιστορικής φάσης των πολλών αναδυόμενων δυνάμεων ενός πολυπολικού πλέον διεθνούς συστήματος, προκάλεσε μεγάλες ανακατανομές ισχύος, ακόμη περισσότερες περιφερειακές συγκρούσεις, ανακατατάξεις συνόρων, μετακινήσεις πληθυσμών ή και κατεδαφίσεις κρατών. Επειδή οι ηγεμονικές δυνάμεις κατέχουν πυρηνική ισχύ, τουτέστιν είναι αδύνατο να πολεμήσουν μεταξύ τους, εκτός και εάν αποφασίσουν να αυτοκτονήσουν, το «γρασίδι» πάνω στο οποίο παλεύουν ή συναλλάσσονται δεν μπορεί παρά να είναι οι περιφέρειες του πλανήτη.

Επιπρόσθετα, ενώ πλανητική σταθερότητα σημαίνει πλανητική ισορροπία δυνάμεων, λόγω διλημμάτων ασφαλείας (Θουκυδίδης), όσο διεισδύουμε βαθύτερα στον 21ο αιώνα  οι αντιπαραθέσεις συνεχίζονται και εντείνονται ακατάπαυστα. Σκοπός κάθε ηγεμονικής δύναμης είναι η ευνοϊκή γι’ αυτή κατανομή ισχύος, η κατάκτηση γεωπολιτικών ερεισμάτων και ο έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πόρων.

 Ήττες χωρίς διαπραγμάτευση

Λιγότερο ισχυρά κράτη όπως η Ελλάδα, βέβαια, έπρεπε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 να αντιληφθούν τα επερχόμενα και να μεριμνήσουν:

• Πρώτον, να δυναμώσουν το κράτος τους.
• Δεύτερον, να διαφυλάξουν την φιλοπατρία των πολιτών ως κόρη οφθαλμού και ως προϋπόθεση κοινωνικοπολιτικής συνοχής.
• Τρίτον, να παλέψουν για ισχυρή περιφερειακή θέση και ρόλο.
• Τέταρτον, να αποκρούσουν αξιόπιστα τις αναθεωρητικές απειλές.
• Πέμπτον, να φροντίσουν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για την επικράτειά τους.
• Έκτον, να επιτύχουν ισορροπία συμφερόντων στις συναλλαγές εντός των συμμαχιών τους («patron-client relations»: εξισορροπημένες-συμμετρικές σχέσεις και συναλλαγές).

Ένα σημαντικό έρεισμα ενός λιγότερο ισχυρού κράτους είναι η διαπραγματευτική δεινότητα των αντιπροσώπων του και οι υποστηρικτικοί επιτελικοί κρατικοί θεσμοί. Πασίδηλα, χωρίς να διαπραγματεύεται η Ελλάδα οδηγείται από την μια ήττα στην άλλη με αποκορύφωμα τα διαδοχικά μνημόνια. Της επέβαλαν μια άδηλη χρεωκοπία, την οδήγησαν σε υπέρ-δανειοδότηση και έξωθεν «επιτηρητές» ακύρωσαν την εθνική ανεξαρτησία. Οι αποφάσεις εδώ και καιρό δεν είναι υπόθεση του κράτους και της κοινωνίας του, αλλά των μελών ενός αδιαφανούς και κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτου ανελέητου μεταμοντέρνου συστήματοςτεχνοκρατών, ηγεμονικών υπαλλήλων, κερδοσκόπων και τοκογλύφων.

Συντομογραφικά λέμε ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα μείνει άφωνος όταν γίνουν πιο κατανοητά τα αίτια της συμφοράς της δεκαετίας του 2010. Διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν πάλευαν διαπραγματευτικά, όπως θα άρμοζε σε ένα κυρίαρχο κράτος μέλος της ΕΕ. Ο ένας μετά τον άλλο οι υψηλόβαθμοι τεχνοκράτες της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών ομολογούν δημόσια ότι ρούφηξαν το αίμα των Ελλήνων για να πληρωθούν οι τράπεζες που κινδύνευαν. Εκπλήττει, λοιπόν, το γεγονός ότι κανείς δεν εγείρει αυτό το μείζον ζήτημα, απαιτώντας νέες ριζικά διαφορετικές ρυθμίσεις, ή ακόμη και αποζημίωση για τις ζημιές που προκλήθηκαν από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών εις βάρος ενός κράτους-μέλους.

 Κραυγαλέο έλλειμμα γνώσης

Καθημερινά καταμαρτυρείται έλλειμμα ακόμη και στοιχειώδους γνώσης για την διεθνή πολιτική και ιδιαίτερα για τις μορφικά πανομοιότυπες προσεγγίσεις της διπλωματίας και στρατηγικής των ηγεμονικών δυνάμεων. Για να μην απορούμε για τους στρατηγικούς ελιγμούς των ΗΠΑ με την Τουρκία θα αναφερθούν στην συνέχεια μερικά στοιχεία των κατά βάση πανομοιότυπων στρατηγικών προσεγγίσεων των ηγεμονικών δυνάμεων. Στην Ελλάδα το έλλειμμα γνώσης για την διπλωματία και στρατηγική των η ηγεμονικών δυνάμεων είναι κραυγαλέο.

Τα προαναφερθέντα σημαίνουν ότι  η υπερατλαντική υπερδύναμη αλλά και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις θεωρούν την Ελλάδα αναλώσιμο κράτος. Ανάλογα με το πώς εξελίσσονται τα πράγματα και το πώς εμείς οι ίδιοι στεκόμαστε, σημαίνει ότι εάν συνεχίσουμε τα λάθη θα βρεθούμε πάνω στην κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων όπου αναλώσιμα κράτη κατακρεουργούνται και διασκορπίζονται.

Συνοψίζοντας την τυπολογία της στρατηγικής των μεγάλων δυνάμεων, των οποίων οι αντιπαραθέσεις αναμένεται να καταστήσουν την διεθνή πολιτική ακόμη πιο συγκρουσιακή, υπογραμμίζεται ότι, λόγω πυρηνικού όπλου οι ηγεμονικές δυνάμεις είναι αδιανόητο να διεξάγουν κατευθείαν πόλεμο μεταξύ τους. Με κριτήριο την κατανομή ισχύος πλανητικά και περιφερειακά εναλλάσσουν εξισορροπητικές συμμαχίες και παρεμβαίνουν με διάφορους τρόπους στις περιφέρειες του πλανήτη.

Έτσι, παλεύοντας ή συναλλασσόμενοι πάνω στο «περιφερειακό γρασίδι» επιχειρούν αδιάλειπτα να ελέγξουν την κατανομή ισχύος και να θέσουν όσο περισσότερους πλουτοπαραγωγικούς πόρους μπορούν υπό τον έλεγχό τους. Μείζον ζήτημα επίσης είναι η παρεμπόδιση μιας περιφερειακής δύναμης να καταστεί περιφερειακός ηγεμόνας. Εάν αυτό συμβεί, εκτιμούν, θα μπορούσε να οδηγήσει στην εις βάρος τους παγκόσμια ηγεμονία.

 Οι μεγάλες δυνάμεις κατά Mearsheimer

Οι κύριες τακτικές και στρατηγικές προσεγγίσεις των μεγάλων δυνάμεων, όπως τις αποτύπωσε αριστουργηματικά ο John Mearsheimer είναι συντομογραφικά οι εξής: Μια μεγάλη δύναμη με συχνά δυσδιάκριτο τρόπο και για να αναχαιτίσει μια αντίπαλη δύναμη, ή για να αντικρούσει την στρατηγική ενός περιφερειακού κράτους, μεταφέρει το βάρος της διένεξης σε άλλους, ενώ η ίδια «παραμένει θεατής».

Αυτό κάνοντας οι μέθοδοι εξισορρόπησης τρίτων ποικίλουν και είναι ρευστοί. Για παράδειγμα, υιοθετούν μείγμα τυπικών και άτυπων συμμαχικών συναλλαγών και διαρκώς αλλάζουν αυτές τις συμμαχίες ανάλογα με το πώς εξελίσσονται οι στρατηγικές των άλλων. Συναλλάσσονται και συνεννοούνται ακόμη και με αντίπαλα κράτη, με τα οποία σε άλλα μέτωπα και για άλλα θέματα ενδέχεται να αντιπαρατίθενται. Συχνά, υπάρχουν και φαινόμενα προσωρινής παραχώρησης ισχύος σε μελλοντικούς εχθρούς για να εκπληρωθούν μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στρατηγικοί σκοποί.

Επίσης, εκτοξεύουν απειλές χρήσης βίας και παρακάμπτουν επιδεικτικά τους διεθνείς θεσμούς (οι μεγάλες δυνάμεις έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν χωρίς συνέπειες μιας και διαθέτουν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας). Ακόμη πιο σημαντικό για να προκαλέσουν κατατριβή τρίτων με σκοπό ευνοϊκή ρύθμιση της κατανομής ισχύος, συχνά παντελώς αδιαφανώς προκαλούν περιφερειακές διενέξεις με σκοπό την εξασθένιση, αποδυνάμωση και έλεγχο «εχθρών» και/ή «φίλων». Για να παρεμποδίσουν άλλες μεγάλες δυνάμεις να έχουν γεωπολιτικό πλεονέκτημα και πρόσβαση σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους, εάν χρειαστεί χρησιμοποιούν δικά τους στρατεύματα, φροντίζοντας πάντα να αποφύγουν ευθεία σύγκρουση με άλλες μεγάλες και πυρηνικές δυνάμεις.

Υποχρεωτικά παραλείποντας πολλά, ο Mearsheimer αναφέρεται στο soft power. Το soft power είναι από καιρό όπλο πρώτης γραμμής και καθημερινής χρήσης των ηγεμονικών δυνάμεων. Για να επιτύχουν το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς στρατιωτικά μέσα και έτσι να εξοικονομήσουν πόρους, επιδιώκουν να χαλιναγωγήσουν την πολιτική σκέψη των πολιτών και ηγετών κρατών-στόχων.

Εφαρμόζουν μεθόδους «μαλακώματος του μυαλού» των πολιτών των κοινωνιών-στόχων. Προκαλούν χείμαρρους οικουμενίστικων σαπουνόφουσκων, όπως για παράδειγμα ο όρος «παγκοσμιοποίηση» και ενθαρρύνουν καλλιέργεια εθνομηδενιστικών παραδοχών. Συχνά, διαμέσου φορέων επιστημονικών τίτλων, καλλιεργούν ανυπόστατα ιδεολογήματα και θεωρήματα που αποπροσανατολίζουν, αποδυναμώνουν ή και μηδενίζουν το φρόνημα και την πνευματική υπόσταση των πολιτών.

 Αβάσταχτοι ερασιτεχνισμοί

Με δεδομένες τις προαναφερθείσες πρακτικές της διπλωματίας και της στρατηγικής όλων των ηγεμονικών δυνάμεων, κράτη όπως η Ελλάδα μεριμνούν να καλλιεργηθεί η γνώση. Η ελληνική εξωτερική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών και ιδιαίτερα των τελευταίων χρόνων επέδειξε ανεπάρκεια να διαπραγματευτεί με τους εντολοδόχους θεσμούς της ΕΕ και με τα υπόλοιπα-κράτη μέλη. Επιπλέον, η βαθύτατη άγνοια του πολιτικού προσωπικού αποδείχθηκε αβάσταχτη και κύριο αίτιο των συμφορών που έπληξαν το ελληνικό κράτος

Ολοφάνερα κυριαρχεί άγνοια για τα στρατηγικά παίγνια στα εγγενώς ρευστά και ευπαθή Βαλκάνια. Αποτέλεσμα: Αβάσταχτοι ερασιτεχνισμοί. Εκτιμάται ότι για λόγους που σχετίζονται με τις φρικτές εμφύλιες εμπειρίες και την εξάρτηση της χώρας επί δύο αιώνες, σε όλο το ανάμεικτο πλέον και ρευστό αριστεροδεξιό πολιτικό φάσμα επενεργούν ιδεολογήματα, νομικισμός, ανυπόστατοι διεθνισμοί και ξενολαγνεία. Άγνοια υπάρχει, επίσης, για το τι σημαίνει για τις μεγάλες δυνάμεις το γεγονός ότι επί δεκαετίες -εντονότερα πρόσφατα- δεν διαθέτουμε μια ισχυρή και αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική απόκρουσης της τουρκικής απειλής. Ο κατευνασμός είναι πάντα η προτεραιότητα όποιου και να κυβερνά στην Αθήνα.

Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αδιαφορία για το πώς οι ηγεμονικές δυνάμεις ερμηνεύουν και το πώς συνδέουν με τα συμφέροντά τους  την στρατηγικά εγκληματική απάθεια της Αθήνας για την Κύπρο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στα πρόθυρα να μετατραπεί σε υποχείριο της Άγκυρας. Κι αυτό, όταν η Μεγαλόνησος, πέραν των πλουτοπαραγωγικών πόρων της, είναι ένα από τα σημαντικότερα γεωπολιτικά σημεία του πλανήτη. Μια τέτοια συμφορά πέραν άλλων κριτηρίων θα προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου και πέραν κάθε φαντασίας στρατηγική παγίδευση της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Δεν φαίνεται επίσης να είναι κατανοητό τι συμπεράσματα συνάγει μια ηγεμονική δύναμη, επειδή η Ελλάδα δεν διαθέτει επιτελικούς κρατικούς θεσμούς χάραξης και εφαρμογής στρατηγικής. Αυτό καταμαρτυρείται τόσο από την κυριαρχία ενός αβάστακτου νομικισμού όσο και από την απίστευτα χαώδη εικόνα του Υπουργικού Συμβουλίου του περασμένου Οκτώβρη.

Όπως ήδη γράψαμε στο SLpress, ίσως να έχουμε δεχθεί την χαριστική βολή, όταν εσχάτως κυβερνητικό στέλεχος, το οποίο εξ αντικειμένου και ολοφάνερα είναι άσχετο με τις στρατηγικές υποθέσεις και που τοποθετήθηκε από τον πρωθυπουργό στο υπουργείο Εξωτερικών, συνάντησε τα ιερά τέρατα των επιτελείων χάραξης στρατηγικής των ΗΠΑ. Μήπως, εν τέλει, ήταν λογικό και αναμενόμενο την επομένη ο Πρόεδρος Τραμπ να τηλεφωνήσει στον πρόεδρο Ερντογάν;

 Πηγή: https://slpress.gr/ethnika/otan-oi-elefantes-paleyoyn-to-grasidi-ypoferei/

συναφείς αναρτήσεις

• Το φλερτ Τραμπ-Ερντογάν και η αυτοπαγίδευση της Ελλάδαςhttps://wp.me/p3OlPy-28X
• Γεωπολιτικές σταθερές και εθνική στρατηγική: Ουάσιγκτον – Αθήνα – Μόσχα https://wp.me/p3OlPy-27R
• Συναλλαγές των λιγότερο ισχυρών κρατών με τις μεγάλες δυνάμεις και η Ελλάδα https://wp.me/p3OlPy-27J
• Το πάζλ της Ανατολικής Μεσογείου και η αλλαγή στρατηγικής στο κυπριακό (ηχητικό) https://wp.me/p3OlPy-26G
• Ο κατευνασμός του Τσίπρα, η ισχύς του Ερντογάν https://wp.me/p3OlPy-25p
• «Στρατηγικό κρυφτούλι» ή περί διαδικασίας αντί περί ουσίας https://wp.me/p3OlPy-24Z
• Το μεγάλο έλλειμμα προϋποθέσεων για μια αξιόπιστη Ελληνική Εθνική Στρατηγική https://wp.me/p3OlPy-24J
• «Μακεδονικά μυστήρια»
• https://www.facebook.com/p.ifestos/posts/1847738918654982?__tn__=K-R
• Το Τουρκικό εκκρεμές, οι ΗΠΑ και οι πλανητικές και περιφερειακές ισορροπίες https://wp.me/p3OlPy-22O
• Κράτος πάνω στην άμμο https://wp.me/p3OlPy-22r
• «Πελατειακές σχέσεις» (patron-clientrelations) μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο… http://wp.me/p3OlPy-wB 
• Η γονατισμένη Ελλάδα και ο μύθος του ηγετικού ρόλου της https://wp.me/p3OlPy-228
• Aσύμμετρες απειλές, πυρκαγιές και όχι μόνο https://wp.me/p3OlPy-21u
• Η Συμφωνία των Πρεσπών, φαντασιώσεις και ορθολογισμός. Οι ελαφρότητες με την «κατασκοπεία» στην Ελλάδα σε γεωπολιτικό κάδρο (ηχητικό)
• https://wp.me/p3OlPy-20C
• Ελλάδα: Ολοταχώς προς τις ηγεμονικές Συμπληγάδες χωρίς Οδυσσέα στα σπήλαια των Κυκλώπων https://wp.me/p3OlPy-1Zf
• Μεταφυσικές Βαλκανομακεδονικές ηγετικές φαντασιώσεις https://wp.me/p3OlPy-1YH
• Η αξιοπιστία της Ελληνικής εθνικής στρατηγικής στην κόψη του ξυραφιού https://wp.me/p3OlPy-1Yf – https://wp.me/p3OqMa-1u3
• Τα ηγεμονικά κράτη, η Ελλάδα και τα στρατηγικά παίγνια https://wp.me/p3OlPy-1Y0
• Ο Ερντογάν και οι στρατηγικοί προσανατολισμοί του https://wp.me/p3OlPy-1XR

• Η επανεκλογή ως Προέδρου της Τουρκίας του (Νταβουτογλιανών στρατηγικών προσανατολισμών) Ταγίπ Ερντογάν https://wp.me/p3OlPy-1XB
• «Μακεδονικές Συμπληγάδες» και Μεταψυχροπολεμική διεθνής πολιτική https://wp.me/p3OlPy-1Xc
• Η Συμφωνία (με την FYROM) διευρύνει την αστάθεια στα Βαλκάνια (ηχητικό) https://wp.me/p3OlPy-1X4
• ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΡΗΣ» https://wp.me/p3OlPy-1I0
• Τα κράτη επιδιώκουν να αποκτήσουν «ισχύ», η οποία είναι το κύριο «νόμισμα» στη διεθνή πολιτική (Waltz) https://wp.me/p3OlPy-AA
• Το «Μακεδονικό» αναδεικνύει την ελλειμματική γνώση της διεθνούς πολιτικής και τον νομικισμό ως βαρύτατη πολιτική ασθένεια. https://wp.me/p3OqMa-1tW – Π. Ήφαιστος, Ρεσιτάλ εκλογικεύσεων και το  «Μακεδονικό άλμα στο κενό» https://wp.me/p3OlPy-1Xj
• ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ https://wp.me/p3OqMa-1tB
• Η «ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ https://wp.me/p3OlPy-1cH
• ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΟΥ https://wp.me/p3OlPy-1WW
• Ελληνική αποτρεπτική στρατηγική: Μια ιδιόμορφη εύθραυστη και επικίνδυνα έωλη «ενδιάμεση κατάσταση» https://wp.me/p3OlPy-1Va – https://wp.me/p3OqMa-1tx
• ΠΟΛΕΜΟΣ: ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ, ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
• Η αποτυχία της Ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής και «το γκριζάρισμα των νεοελλήνων» https://wp.me/p3OqMa-1t4
• Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ https://wp.me/p3OqMa-1dx
• Ένοπλες δυνάμεις και εθνομηδενισμός (οι Ένοπλες Δυνάμεις ως θεσμός συλλογικής ελευθερίας) –https://www.facebook.com/p.ifestos/posts/1616478661781010
  https://wp.me/p3OlPy-1Ud
• Τουρκική απειλή: Μια νέα στρατηγική αλλά ποια; https://wp.me/p3OlPy-1Qq
• ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ «ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ» ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ https://wp.me/p3OlPy-1Q5
• «Τουρκία-Ελλάδα: Η λογική των ακροβασιών του Ερντογάν και η Κλίνη του Προκρούστη των Στρατηγικών παιγνίων. Βραχυχρόνιοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροχρόνιοι στρατηγικοί σχεδιασμοί και μεταβλητές μεγάλης κύμανσης». http://wp.me/p3OlPy-1AE.
• «Τουρκική απειλή: Αποτρεπτική στρατηγική και η σχέση απειλών χαμηλής έντασης – μεγάλης πολεμικής σύρραξης» http://wp.me/p3OlPy-1rT.
• Η Τουρκία αναμένει να διαπράξουμε το μοιραίο λάθος https://wp.me/p3OlPy-1Pv
• ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ: ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΑΠΕΙΛΩΝ ΧΑΜΗΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ – ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΣΥΡΡΑΞΗΣ https://wp.me/p3OlPy-1rT
• «Διαχείριση κρίσεων χαμηλής έντασης, η κλιμάκωση και η αποτρεπτική στρατηγική» https://slpress.gr/idees/i-tourkia-kerdizei-ton-polemo-choris-machi/.
• «Ελληνική Αποτρεπτική Στρατηγική: Η Τουρκική απειλή, «μικρές κρίσεις»-σωρευτικά αποτελέσματα, αποτρεπτική αξιοπιστία» https://wp.me/p3OlPy-1OV.
• Δεν υπάρχει συγκροτημένο κράτος στην Ελλάδα; https://wp.me/p3OlPy-1Nf
• Στρατηγική κουλτούρα αποτροπής https://wp.me/p3OlPy-1Na
• Τι κερδίζει η Τουρκία από κρίσεις «χαμηλής έντασης» https://wp.me/p3OlPy-1ML
• Τουρκικές ενέργειες στρατηγικού χαρακτήρα και βαθύτατων προεκτάσεων. Οι ύβρεις πάντα φέρνουν Νέμεση https://wp.me/p3OlPy-1M1
• Μακεδονικό και τα στραβοπατήματα του «αγαθού Βαλκανικού γίγαντα». Εθνική στρατηγική, Μακεδονικό, στρατηγικές εξελίξεις, Γερμανικό / Μακεδονικό και οι αφετηρίες των εθνομηδενιστών της συμφοράς. https://wp.me/p3OqMa-1re
• Μεταψυχροπολεμική Ελληνική διπλωματία, τα Σκόπια και τα αίτια του ελλείμματος εθνικής στρατηγικής https://wp.me/p3OlPy-1Kj
• ο ηγεμονικός ανταγωνισμός τον 21 αιώνα και η αστάθεια στις περιφέρειες https://wp.me/p3OlPy-1K6
• Η σύρραξη στη Συρία και ο ανελέητος ηγεμονικός ανταγωνισμός ως καθοριστικός παράγων των περιφερειακών διενέξεων http://wp.me/p3OlPy-qo 
• Ο Καποδίστριας η Ελληνική Επανάσταση, οι σχέσεις ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών και οι προσανατολισμοί του σύγχρονου Ελληνικού κράτους https://wp.me/p3OlPy-28g
• Ο Ιωάννης Καποδίστριας και οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις: Σχέσεις ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο διεθνές σύστημα http://wp.me/p3OqMa-1p5
• «ΟΙ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» http://wp.me/p3OlPy-1FG – http://wp.me/p3OqMa-1oL
• 1821 και σήμερα: Η Ελληνική Επανάσταση και η αξίωση για δημοκρατικό προσανατολισμό και Εθνική Ανεξαρτησία. https://wp.me/p3OlPy-1QD
• https://www.facebook.com/p.ifestos/posts/1579474312148112
• ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ Ή ΉΤΤΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΌΛΕΜΟ https://wp.me/p3OlPy-Kx
• Το αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα και ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων στις περιφέρειες: Ανατολική Μεσόγειος, Μέση και Μείζονα Ανατολή*. http://wp.me/p3OlPy-1CO
• Ο πόλεμος ως διαχρονικό φαινόμενο http://wp.me/p3OqMa-1nr
• ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ: Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΑΚΡΟΒΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ Η ΚΛΙΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΠΑΙΓΝΙΩΝ. Βραχυχρόνιοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροχρόνιοι στρατηγικοί σχεδιασμοί και μεταβλητές μεγάλης κύμανσης http://wp.me/p3OlPy-1AE – http://wp.me/p3OqMa-1np
• ΡΩΣΙΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΗΠΑ. ΡΕΥΣΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ, ΠΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΤΕΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ http://wp.me/p3OlPy-1ug
• ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑΣ: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. (Σημειώσεις διάλεξης σε ημερίδα με θέμα την θαλάσσια στρατηγική. ΙΔΙΣ / Σχολή Εθνικής Άμυνας – παράρτημα ορισμών, βασικών πτυχών και σύνδεση με Ελλάδα) http://wp.me/p3OlPy-1iU
• ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – Το μεθοδολογικό και φιλοσοφικό σταυροδρόμι και ο θανατηφόρος χαρακτήρας κάθε κατευναστικής στάσης και συμπεριφοράς. http://wp.me/p3OqMa-18d– http://wp.me/p3OlPy-1eZ
• CLAUSEWITZ: «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ» – Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ https://wp.me/p3OlPy-WT
• ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ http://wp.me/p3OlPy-1A2
• ENAΛΛΑΚΤIΚΕΣ ΕΠIΛΟΓΕΣ ΚI ΔIΛΗΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝIΚΗΣ ΑΠΟΤΡΕΠΤIΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓIΚΗΣ (1990-1)http://wp.me/p3OlPy-JO 
• «Ο ύστερος νέο-οθωμανισμός και η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική»http://wp.me/p3OlPy-jt 
• ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ: ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟ Ή ΗΤΤΑ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΕΜΟ.https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/permalink/1704692463103630/
• ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ «ΙΣΧΥ», Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ «ΝΟΜΙΣΜΑ» ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗhttp://wp.me/p3OlPy-AA
• Η ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΟΜΙΣΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΥ, ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥhttps://wp.me/p3OlPy-TO
• Π. Ήφαιστος, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚH ΑΝΙΣΟΡΡΟΠIΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΜΕΤΑΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΙ–ΚΑΙ ΘEΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛAΔΑΣhttp://wp.me/p3OlPy-Td 
• ΣΥΡΡΟΗ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΤΑ ΔΕΞΙΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣhttp://wp.me/p3OlPy-Rw 
• Ιδεολογίες και Ελληνική Εθνική Στρατηγικήhttp://wp.me/p3OlPy-Qh 
• ΑΛΦΑΒΗΤΆΡΙΟ: ΠΑΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ KΑΘΕ ΒΙΩΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – http://wp.me/p3OqMa-12B
• ΑΛΦΑΒΗΤΆΡΙΟ: ΠΑΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ KΑΘΕ ΒΙΩΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – http://wp.me/p3OqMa-12B
• ΠΕΡΙ ΣΟΡΟΣ, «»ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ» «ζητήματος»», ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ, ΠΑΡΑΪΔΡΥΜΑΤΩΝ κτλ: «ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΚΛΕΙ­ΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ». https://wp.me/p3OlPy-1LO
• Το Θουκυδίδειο «Παράδειγμα» της επιστημονικής μελέτης της διεθνούς πολιτικής και οι «επιστημονικές επαναστάσεις» http://wp.me/p3OlPy-Lb 
• Οντολογική θεμελίωση του Πολιτικού και ο ρόλος της ισχύος στην αθέσπιστη διεθνή πολιτική: Πολιτικός στοχασμός versus Πολιτική Θεολογία http://wp.me/p3OlPy-1no
• Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΣΧΑΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΘΑ ΑΦΕΘΕΙ Ο ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ; http://wp.me/p3OlPy-zn

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos

www.ifestos.edu.gr / www.ifestosedu.gr – info@ifestos.edu.gr / info@ifestosedu.gr

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/

Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos

Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB

Διεθνής πολιτική 21^ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/

ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/

Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/

Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/

Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Ελευθερία https://www.facebook.com/groups/philopatria/

Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/

Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/

Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/

Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/

Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/

Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/

Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/

«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos

Κατηγορίες:πυρηνική ισχύς, στρατηγική θεωρία, Γεωστρατηγική, Διεθνής πολιτική, Μεγάλες δυνάμεις, Παναγιώτης Ήφαιστος, Τραμπ, Τουρκία, αποτρεπτική στρατηγική, ηγεμονισμός

Ετικέτες: πόλεμος, πολιτική θεωρία του διεθνούς συστήματος, στρατηγική, στρατηγική θεωρία, Διεθνείς σπουδές, ΗΠΑ, Θουκυδίδης, Τουρκία, εθνική στρατηγική, ηγεμονισμός, μεταμοντερνισμός